บทที่ 214 ฝาแฝดของบ้านพลาธร

นานาอยู่ชั้นหนึ่งและชั้นสองก็มีเสื้อผ้าที่ดูเป็นผู้ใหญ่ หนึ่งในพนักงานนั้นมองนานาที่กำลังเลือกเสื้อผ้าอยู่ที่ ห้องโถง เธออึ้งไปหลายวินาที จากนั้นเธอก็ถือเสื้อผ้า ที่รีดเสร็จแล้วขึ้นไปชั้นบน เข้าไปในห้องลองเสื้อวีไอพี โดยตรง

ขณะนี้ คุณนายอายุประมาณห้าสิบกว่าปีสองคน กำลังลองเสื้อผ้าอยู่ ทั้งสองคนต่างก็ดูแลผิวพรรณได้ ดี มองแล้วอายุประมาณสามสิบหกปีเท่านั้นเอง อายุน้อย และรวยมาก

พนักงานที่ส่งเสื้อผ้าเข้ามา พูดกับคุณนายที่นั่งอยู่ ด้วยรอยยิ้มว่า “ คุณหญิงโรสคะ ลูกสาวของคุณก็เลือก เสื้อผ้าอยู่ชั้นล่าง จะให้เรียกขึ้นมาช่วยคุณเลือกเสื้อผ้า ไหมคะ ? ”

“อะไรนะ ? ลูกสาวของฉันอยู่ชั้นล่าง จะเป็นไปได้ ยังไงกัน ? เช้าวันนี้เธอเพิ่งไปเมืองนอกเอง ” คุณหญิง โรสตกใจเล็กน้อย

“ แต่ว่าดิฉันเห็นคุณปั้นหยาจริงๆนะคะ ! เธอยังพา เพื่อนคนหนึ่งมาด้วยเลยนะคะ !” พนักงานเอ่ยอย่าง มั่นใจ

คุณหญิงโรสอึ้งไปหลายวินาที “ จริงหรือ ? เธออยู่ช้นล่าง ? »

“ใช่ค่ะ อยู่ชั้นล่างนี่เองค่ะ ”

คุณหญิงโรสหันไปพูดกับเพื่อนว่า “ ฉันลงไปดูชั้น ล่างหน่อย ใช่เด็กคนนี้กลับมาอีกแล้วหรือเปล่า

“ ค่ะ ไปเถอะ ! ” คุณหญิงที่กำลังลองชุดอยู่ตอบ กลับมาเสียงหนึ่ง คุณหญิงโรสเปิดประตูออกมา เธอมอง แวบหนึ่งในห้องโถงใหญ่ไม่มีร่างของหญิงสาว น่าจะอยู่ที่ ห้องลองเสื้อ ! คุณหญิงโรสเดินลงมาทีละก้าวๆ และเวลา นี้ นานาเองก็ออกมาจากห้องลองเสื้อด้วยประโปรงที่ลอง สวมดู กระโปรงสีดำลูกไม้ครึ่งหนึ่งที่เผยความเซ็กซี่และ ความสดใสออกมาในเวลาเดียวกัน นานาเพิ่งออกมา ก็ พบกับคุณหญิงที่เดินมา และคุณหญิงเองเมื่อมองเห็ร่าง ของนานา ก็เอ่ยออกมาทันทีว่า “ ปั้นหยา ทำไมถึงกลับมา อีก ? ”

นานาอึ้งไปไม่กี่วินาที รีบเงยหน้าไปมองคุณหญิง ที่พูดอยู่ข้างๆ และคุณหญิงเองก็รู้ได้ทันทีว่าเธอไม่ใช่ ลูกสาวของตัวเอง เธอปิดปากไว้อย่างตกตะลึง เบิกตาก ว้าง ดวงตาสวยมองหญิงสาวที่หน้าตาเหมือนกับปั้นหยา เธอไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ

(( คุณคะ คุณกำลังพูดกับดิฉันอยู่หรอคะ ? คุณจำคนผิดไปแล้วหรือเปล่าคะ ? ” นานาถามพร้อมรอยยิ้ม

ในใจของคุณหญิงโรสตกตะลึงมาก ดวงตาของเธอ มองสำรวจนานาอย่างละเอียดตั้งแต่ศรีษะจรดเท้า เธอ เป็นแม่ของปั้นหยา แม่แต่ลูกสาวของตัวเองก็กลับจำผิด ไปได้ เป็นไปไม่ได้ที่จะเกิดเรื่องอย่างนี้

แต่ว่า เธอจำผิดคนไปแล้วจริงๆ และหญิงสาวที่ยืน อยู่ตรงหน้าของเธอนี้ ไม่ว่าจะเป็นส่วนสูง หน้าตา แม้แต่ เสียง ก็เหมือนกับลูกสาวของเธอมาก

ดวงตาของคุณหญิงโรสเปียกชื้น หากปีนั้นลูกสาวอีก คนยังมีชีวิตอยู่ เธอก็ไม่ได้มีแค่ลูกสาวคนเดียวแล้ว แต่มี ลูกสาวสองคน

นานามองคุณผู้หญิงคนนี้ที่เอาแต่จ้องมองตัวเอง เธอกลับลำบากใจขึ้นมา “ คุณคะ คุณจำคนผิดไปแล้ว จริงๆนะคะ ”

หนู ปีนี้หนูอายุเท่าไหร่แล้ว ? ” คุณหญิงโรสรู้ว่า จำผิดไปแล้ว แต่ว่า เธอมีความสงสัยต่อหญิงสาวคนนี้มาก

นานาเห็นว่าเธอไม่หวังร้ายอะไร เธอก็ตอบว่า “ ปีนี้ ดิฉันอายุยี่สิบสี่ปีแล้วค่ะ
ยิ่งมองนานาอย่างละเอียด ในใจของคุณหญิงโรส ยิ่งตกตะลึงมากขึ้น เหมือนมาก เหมือนมากจริงๆ รูปร่าง หน้าตาอย่างเดียวกันจริงๆเลย ! และอายุก็ยี่สิบสี่ปีเหมือน กัน

หนูชื่ออะไร ? ” คุณหญิงถามออกมา

“ ดิฉันชื่อว่า นานา สีธะค่ะ ” นานาตอบ มองคุณผู้ หญิงคนนี้ กลับมีความรู้สึกที่คุ้นเคยแปลกๆ

“ นานา ? ” คุณหญิงโรสเอ่ยชื่อนี้อย่างผิดหวังเล็ก

น้อย

แป้งที่อยู่อีกข้างก็เลือกเสื้อผ้าที่เหมาะกับเธอออกมา นานา รีบไปลองชุดนี้ดู รับรองว่าเหมาะกับเธอแน่ ”

“ อื้อ ! ” นานายิ้มบางๆ หันกลับมามองคุณผู้หญิง คนนี้ เธอยิ้มอย่างเป็นมารยาท แล้วเข้าไปในห้องลองเสื้อ กับแป้ง

คุณหญิงโรสมองแผ่นหลังของเธอที่เข้าไปในห้อง เธอยืนอู่ที่เดิมเหม่อไปไกล เรื่องที่ทำเธอเสียใจ ถูกหญิง สาวคนนี้ดึงออกมา

เธอเคยท้องลูกแฝดคู่หนึ่ง น่าเสียดายที่ลูกคนแรกที่คลอดออกมาก่อนมีชีวิตรอด และลูกสาวที่คลอดออกมา ทีหลัง เพราะไม่มีลมหายใจ ดังนั้นพวกเธอเลยทิ้งไป

เธอจำได้อย่างลางๆว่า ตอนนั้น เธอร้องไห้จนเสียง แหบไป และหมอก็พูดกับเธอบ่อยๆว่าต่อไปค่อยมีอีก เธอ เห็นกับตาว่าหมอคนนั้นอุ้มทารกที่ไร้ลมหายใจนั้นจากไป

เวลานั้น หัวใจของเธอเหมือนกับถูกฉีกไปแผ่นหนึ่ง และวันนี้ ยี่สิบสี่ปีแล้ว บาดแผลในใจของเธอก็ค่อยๆหาย ไปแล้ว มองลูกสาวที่ตัวเองเลี้ยงดูเติบใหญ่อย่างแข็งแรง วันนี้โตมาเป็นผู้ใหญ่แล้ว เรียนจบกลับมา เธอพอใจมาก

แต่หญิงสาวที่ปรากฏตัวเมื่อครู่นี้ ทำให้เธอนึกไปถึง ลูกที่เสียไปคนนั้น เหมือนมาก เหมือนกับเป็นฝาแฝดกับ ลูกสาวของเธอจริงๆ

หากเธอไม่เสียลูกคนนั้นไป ตอนนี้ ข้างกายเธอ ก็มี ลูกสาวที่สวยงามสองคน

เธอจำได้ว่า ตอนนั้นที่ทำการผ่าตัด ก็เจอกับการเสีย เลือดมาก หมอบอกกับเธอว่าต้องทำการผ่าตัดทันที เธอ ยังไม่ทันได้มองลูกสาวที่ถูกอุ้มไป ในใจของเธอเต็มไป ด้วยความรู้สึกผิด

จู่ๆคุณหญิงโรสก็อยากจะมองหญิงสาวคนนี้มากกว่าเดิม เธอนั่งรออยู่บนโซฟา หลังจากที่นานาลองเสื้อผ้า ที่อยากได้แล้วก็ออกมา คุณหญิงโรสรีบลุกขึ้นยืนทันที สํารวจเธออย่างละเอียด แล้วลดตัวลงมาถามเธอ “ นานา หนูเป็นคนที่ไหน ? พ่อแม่ของหนูยังอยู่ไหม ?

“ ดิฉันเป็นคนที่นี่ค่ะ พ่อแม่ของฉัน…ไม่อยู่แล้วค่ะ นานาตอบอย่างมีมารยาท

“ หนูกับลูกสาวของฉันหน้าตาเหมือนกันมาก เมื่อครู่ นี้ ฉันเองก็จำผิดไปแล้ว ” คุณหญิงโรสเอ่ยอย่างปลงตก

และพนักงานที่ยืนอยู่ข้างๆก็รีบพูดขึ้นมาทันทีว่า “ ใช่ค่ะ ! เมื่อครู่นี้ดิฉันเองก็จำผิดไปแล้ว ยังนึกว่าเธอเป็น คุณปั้นหยาซะอีกค่ะ

นานารียมองคุณหญิงสวยคนนี้ทันทีอย่างตกใจ “ คุณคือคุณหญิงโรสหรอคะ ? ” เธอเป็นแม่ของปั้นหยา ?

“ หนูรู้จักฉัน ? ” คุณหญิงโรสตกใจ

นานามองคุณผู้หญิงคนนี้ด้วยสายตาตกตะลึง เธอ เคยคิดว่า เธอจะมีความสัมพันธ์อะไรกับปั้นหยาหรือ เปล่า ?

และคุณผู้หญิงตรงหน้านี้ก็คือคนที่คลอดปั้นหยาออกมา เธอต้องรู้ว่าเธอคลอดลูกออกมากี่คนแน่! นานา มีความรู้สึกที่อยากจะถามให้รู้เรื่อง เธอยิ้มแล้วเอ่ยว่า “ ดิฉันก็แค่ เจอกับลูกสาวของคุณเมื่อไม่กี่วันมานี้เองค่ะ หลายๆคนต่างก็พูดว่าฉันเหมือนกับเธอ นึกว่าฉันเป็นเธอ

“ใช่ พวกหนูเหมือนกันมาก ” สายตาของคุณหญิง โรส มองใบหน้าของเธออย่างละเอียด รู้สึกว่าผิวของหญิง สาวคนนี้ดีกว่าลูกสาวของเธอซะอีก ยังสะอาดอ่อนเนียน มากกว่า

คุณคะ ขอถามหน่อยนะคะว่า นอกจากปั้นหยา แล้ว คุณยังมีลูกสาวอีกคนไหมคะ ?” นานาเอ่ยถามอย่าง ระมัดระวัง

สําหรับคำถามนี้ คุณหญิงโรสก็ถอนหายใจออกมา แล้วเอ่ยว่า “ ฉันเคยคลอดลูกสาวสองคน คนหนึ่งมีชีวิต รอด และอีกคนเสียชีวิตไปแล้ว ลูกที่เสียชีวิตไปแล้วนั้น ก็ คือฝาแฝดคนน้องของลูกสาวที่ยังมีชีวิตอยู่ในตอนนี้

นานาเบิกตากว้าง “ คุณ…คุณมีลูกแฝด ?”

“ ใช่ ลูกแฝด น่าเสียดายที่ลูกสาวอีกคนของฉัน คลอดออกมาแล้วก็ไร้ลมหายใจ มีชีวิตอยู่แค่คนเดียว คุณหญิงโรสเอ่ยอย่างเศร้าโศก