บทที่ 211 รูดได้ตามสบาย

ช่วงเช้า นานาลืมตาขึ้น ในตาก็ได้เห็นใบหน้าที่หน่อ เธอตกใจ และตอนที่เธอย้ายขา ก็อายจะตายแล้ว

เพราะขาของเธอถูกผู้ชายคนนี้หนิบไว้ตรงกลาง อย่างแน่น ท่านี้ คลุมเครือจนเธออยากกรี๊ด

ทิวก็ได้ตื่นมาจากการขยับของเธอเพียวเล็กน้อย เขา คิดไม่ถึงว่า สามารถชมเห็นด้านความเขินอายของผู้หญิง คนนี้ มีโชคจริงๆ

ละเขาก็รู้ว่าขาของตัวเองตอนนี้กำลังหนีบขาทั้งสอง ของเธออยู่ เธออยากดึงออก แต่เขากลับไม่ยอมปล่อย

“นายปล่อยขาฉัน…..”นานาก็ร้องออกมา ทิวหัวเราะไปทางเธอแล้วพูดว่า “ได้ ขอร้องฉัน”

นานาเห็นสีหน้าที่น่ารักเกียจของเขา รีบชกไปที่ กลางอกของเขา ทิวยิ้มไว้ทนรับ เห็นหน้าของเธอแดงไป หมด เขาปล่อยขาเธอ “เมื่อคืนเป็นเธอเองแท้ๆที่เข้าหา ฉัน ตอนนี้มาโกรธอะไร

นานาลุกขึ้นนั่ง หันหน้าจ้องเขา “นี้มันเป็นห้องนอน ของฉัน ทําไมนายไม่กลับห้องนอนตัวนายเอง

แดเหมือนจะเป็นข้ามกับบะ จับมีสิทธิ์นอนที่ไหก็ได้”ทิวยักคิ้วอย่างได้ใจ

นานาถูกทําให้พูดไม่ออก และเวลานี้เองทิวก็รีบมา ปลอบใจ “แน่นอน ในบ้านของฉันเธอก็นอนได้ทุกที่

นานากัดริมฝีปากแล้วพูด “วันนี้ฉันจะออกนอกบ้าน

“ไปทําอะไร”

“ไม่เกี่ยวกับนายนานาทีทีหนึ่ง เธออยากไปหาแป้ง

เล่น

และทิวก็นึกว่าคำพูดของเขาเมื่อกี้ทำให้เธอโกรธ เขารีบมองที่หน้าของเธออย่างระวัง “ คำเมื่อกี้ที่ฉันพูด ไม่ได้ตั้งใจจะพูดให้เธอโกรธ

นานากระพริบตา “ฉันโกรธอะไร นี้เป็นบ้านนายไม่

ผิดหนิ”

เธอไม่ได้ใจแคบขนาดนั้น อีกอย่าง เธอมาอยู่ที่นี้ ไม่ ใช้เพราะเขาเลย เพราะสะดวกต่อการดูแลเด็กๆ

ทิวฟังจบ ก็วางใจ แต่นึกถึงที่เธอบอกว่าวันนี้จะออก ไป หรือว่าเธอมีนัดอะไรกับผู้ชาย เป็นฟิวติดต่อเธอ ?
“วันนี้ฉันมีเวลาทั้งวัน ฉันออกไปกับเธอ”ทิวรีบผลัก งานทั้งหมดไว้ข้างหลัง วันนี้เขาจะต้องอยู่กับเธอ

นานาสายหัว “ไม่ต้อง ฉันนัดเพื่อนเอง”

“นัดใคร ทิวหลี่ตามองเธอที่เตรียมไปเปลี่ยนเสื้อ

“นัดเพื่อนของฉันสิ นานารู้สึกแปลก ทําไมเขาต้อง อยากรู้ละเอียดขนาดนั้นด้วย

“ผู้ชายหรือผู้หญิง ทิวก็ยังถามต่อไปอย่างหน้าไม่

ทีนี้นานาเข้าใจขึ้นมา ที่แท้เขาก็อยากรู้ว่าวันนี้เธอนัด คนอะไรไว้ เธอกลั้นหัวเราะไว้ ตั้งใจพูดว่า “ผู้ชาย

ทิวรีบลุกขึ้นนั่งบนเตียง พูดอย่างไม่พอใจ “ฉันไม่อนุ ญาติให้เธอออกไป

นานเห็นสีหน้าของเขาที่หึง เธอก็ได้ยักคิ้วถาม “ทำไมนายถึงไม่อนุญาติ

“ไม่อนุญาติก็คือไม่อนุญาติ ไม่มีทำไม เธอเป็นแม่ ของลูกฉัน ฉันไม่อนุญาติให้เธอไปกับผู้ชายคนอื่น”

บาบาเห็นว่าเขาคิดเป็นจริง และยังโกรธมากด้วย เธอรีบตอบกลับไปว่า “ฉันแกล้งนาย ฉันเตรียมไปเจอเพื่อน ฉันแป้งไปช็อปปิ้ง

ทิวอึ้ง ถาม “จริงหรอ

“หรือว่าฉันจะออกไปทีหนึ่งต้องรายงานกับ นาย นานาเถียงกลับอย่างตลก

ทิวรู้สึกหัวร้อนหน่อย ผู้หญิงคนนี้ต้องแหล้งเขาแบบ นี้ใช่ไหม เขาก็ได้ตามลงจากเตียง ตอนที่นานาเตรียมที่จะ เข้าห้องอาบน้ำ เขาก็ได้ต้อนเธอจนมุมที่กำแพง “แกล้ง ฉัน แล้วอยากไปง่ายๆแบบนี้หรอ

นานารู้สึกสับสน แต่ว่า หน้าของเธอที่ผ่านการนอน หลับมาหนึ่งคืน มีความเด้ง ทำให้คนอยากจูบลงไป

นานารู้สึกกลัวเขา เธอเบิกตาโต รู้สึกพูดอะไรไม่ถูก “แล้วนายจะทำอะไร

“จูบฉันทีหนึ่ง ไม่อย่างนั้น ฉันจูบเธอทีหนึ่งทิว

นานาพูดไม่ออก นี้เป็นการขู่อะไร นี้มันเป็นการ กระทำที่เขาเปรียบหมดเลยหนิ
“ไม่จูบผลตามหลังอันตราย

“แล้วนายจะทําอะไรฉัน นานาก็ยังไม่เชื่อ

ผู้ชายที่พึ่งตื่นตอนเช้าคงามรู้สึกไว้มาก ตอนนี้ เขา กดเข้าไปแรงๆ “เธอคิดว่าละ

นานารู้สึกได้เลย เธอตกใจจนหน้าซีด หายใจอย่าง แรง รีบผลักเขา “ทิว นายอย่าทำอะไรบ้าๆนะ ปล่อยฉัน

“แล้วเธอจะจูบหรือไม่จูบ” ทิวยิ้มอย่างน่ารังเกียจ

นานารู้รู้ว่าไม่ว่าจะเล่นยังไงก็ไม่มีทางชนะเขา เธอ ก็ได้ตอบอย่างหงุดหงิด “ได้ ฉันจูบ ก้มหัวลงมา

ทิวเห็นสีหน้าของเธอที่ยอมทำตาม เขาก้มหัวลง อย่างพอใจ นานารีบจูบลงไปตรงหน้าข้างของเขา ทิว ขมวดคิ้วอย่างรู้สึกไม่พอใจ “จูบปาก

นานารีบแม้มปาก แล้วจูบลงไปตรงปากของเขาที หนึ่ง ทิวใช้มือที่ใหญ่จับคางของเธอไว้ “ต่อไปยังกล้า แกล้งฉันอยู่ไหม

นานาถูกเขาขู่อย่างโรคจิต จะยังกล้าฝืนได้ยังไง เธอ ผลักเขา “ไม่กล้าแล้ว”
ทิวถึงจะปล่อย นานารีบเข้าไปในห้องอาบน้ำ ล็อค

ประตู

ทิวคิดอยู่ว่าเดี๋ยวเธอจะออกไป เขาก็เปิดประตูออก ไป เข้าไปในห้องของเขาเอง

นานาอาบน้ำตอนเช้าแล้วออกมา เปลี่ยนใส่กระโปรง สีขาที่ธรรมดาออกมา เธออโทรหาแป้ง แป้งก็มีเวลาพอดี สองเพื่อนสนิทเลยรีบรวมตัวกัน

นานากำลังจะออกจากบ้าน ข้างหลังก็ได้ยินเสียง ฝีเท้า เธอหันหัว เห็นทิวใส่แค่เสื้อเชิตคู่กับกางเกงสูท

“นายจะออกไปหรอ”นานาถาม

“เธอจะไปไหน ฉันส่งเธอไป เพราะว่าจะส่งเธอทิว เลยออกจากบ้าน

“ฉันไปทางใจกลางเมือง

ไปกับเขาที่โลงรถ ทิวขับรถออกมา นานานั่งเข้าไป ไปที่ๆนัดไว้กับแป้ง

ทิวรอก่อนที่เะฮฺจะลงจากรถ เขาก็ได้สั่ง “คืนนี้ก่อน 6 โมงฉันจะโทรหาเธอ กินข้าวเย็นกับฉัน”
นานาคิดแล้วพยักหน้า เพราะวันนี้เธอช็อปทั้งวันก็

พอแล้ว

“รอก่อน” จู่ๆทิวก็เรียกเธอ เห็นแค่เขารีบปลกเข็มขัด นิรภัยลงรถ นานารู้สึกอึ้ง เขาลงมาจากรถจะทำอะไร

ทิวเดินไปข้างเธอ จับมือเธอไว้ เวลาต่อมา บัตร เครดิตสีทองๆก็ได้วางไว้บนมือของเธอ

นานาแค่รู้สึกว่าร้องมือเท่านั้นเอง เธอรีบเอาคืนเขา “ฉันไม่ใช้งในนายทิวได้ยินคำพูดนี้ หน้าบึ้งขึ้นทันที “ตอนนี้ยังจะแบ่งของฉันของเธอ ในเมื่อจะช็อปปิ้ง ก็ซื้อ เสื้อผ้ามาให้เด็กๆด้วย และเธอก็ซื้อให้ตัวเอง ฉันไม่อยาก ให้ผู้หญิงและเด็กๆใส่เสื้อผ้าที่โทรมๆออกไปข้างนอก