บทที่ 199 ไปเที่ยวต่างประเทศ

สามวันหลังจากนั้น ช่วงปิดเทอมที่เจ้าตัวน้อยทั้งสอง เฝ้ารอคอยก็มาถึง เครื่องบินส่วนตัวของทิวเตรียมพร้อม สำหรับการไปเที่ยวครั้งนี้ไว้แล้ว ส่วนช่วง2วันนี้นานาก็จัด เตรียมสัมภาระของตนและเจ้าตัวน้อยทั้งสอง และเพื่อที่ จะให้เจ้าตัวน้อยได้สัมผัสกับบรรยากาศของการไปเที่ยว นานาก็เตรียมกระเป๋าเดินทางเล็กๆสองใบให้กับพวกเขา ให้พวกเขาพับเก็บเสื้อผ้าด้วยตนเอง การเดินทางครั้งนี้คง ต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งเดือน หรือไม่ก็ประมาณเดือน กว่าๆ แต่ทวกลับให้พวกเขาจัดเสื้อแค่ไม่กี่ชุด เพราะพอ ไปถึงที่นั่น เขาจะเตรียมเสื้อผ้าใหม่ให้พวกเขาทั้งหมด

นานาจัดชุดของเธอสักห้าหกชุดใส่ในกระเป๋าเดิน ทางขนาดกลางสีแดงพลัม เธอใช้เวลาทั้งเช้าในการเตรี ยมสัมภาระสี่ใบนี้ กระเป๋าเดินทางของเจ้าตัวน้อยทั้งสอง เป็นรูปการ์ตูนลายเต่าทอง สีฟ้าและแดง ส่วนกระเป๋าของ นานาและทิวนั้นต่างก็เป็นกระเป๋าขนาดไซส์กลางเหมือน กัน ไปเที่ยวรอบนี้ ทิวพาบอดี้การ์ดส่วนตัวไปแปดคน และ ใช้รถสีดำสี่คันไปส่งที่สนามบิน พอผ่านด่านตรวจ รถที่ นานานั่งถูกขับไปยังลานจอดเครื่องบินส่วนตัว เธอมอง ออกไปที่เครื่องบินลำใหญ่ เธอและเด็กๆต่างก็คิดในใจ ว่า ว้าว ความสามารถของผู้ชายคนนี้นั้นไม่ต้องสงสัยเลย จริงๆ

“แคดดี้ เครื่องบินของแด๊ดดี้ใหญ่จัง!” ฟ้าพูด อย่างตื่นเต้น ดวงตาดำราวอัญมณีคู่นั้นเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

ทิวมองรอยยิ้มอันดีใจของลูกๆแล้ว ความรู้สึกผิดของ เขาก็เกิดขึ้นมา ในฐานะลูกของเขา เดิมทีพวกเขาควรจะ ได้รับการดูแลเช่นนี้ตั้งแต่แรกเกิด และในตอนนี้เขาอยาก จะให้ทุกสิ่งที่เขามีกับพวกเขา ให้พวกเขาได้เติบโตใน ความรัก ความอบอุ่นจริงๆ

แม้ว่าการแสดงความรักแบบนี้จะมากเกินไป หรืออาจ เป็นเพราะเขาไม่ได้อยู่ข้างลูกๆตั้งแต่เด็ก! เพราะฉะนั้นทิว เลยอยากชดเชยให้กับพวกเขา

“ใช่ ต่อไปพวกลูกไปเที่ยวต่างประเทศ ก็สามารถนั่ง เครื่องบินแด๊ดดี้ได้” ทิวหอมแก้มลูกสาวไปหนึ่งครั้ง

“ค่ะ” ฟ้าพยักหัว และมองเครื่องบินลำใหญ่ต่อไป

บนเครื่องบิน เจ้าตัวน้อยทั้งสองเป็นเด็กดี ไปหาที่นั่ง สำหรับเด็กแล้วนั่งอย่างเรียบร้อย ทิวและนานาก็นั่งอยู่ฝั่ง ตรงข้ามพวกเขา 15นาทีหลังจากนั้น เครื่องก็ออกบิน ตอน แรกก็กังวลว่าเจ้าตัวน้อยทั้งสองจะกลัว แต่พวกเขากลับ นั่งอยู่นิ่งๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ในเวลาที่บินอยู่นั้น แอร์โฮสเตสก็เตรียมนม ขนม เค้ก ตุ๊กตา การ์ตูนหุ่นยนต์ และของเล่นต่างๆนาๆ ทำให้ระหว่างทางเจ้าตัวน้อยทั้งสองไม่รู้สึกเบื่อเลย

แต่นานากลับเกร็งๆนิดๆ เธอก็เหมือนเด็กๆเพิ่งเคย ได้รับการบริการอย่างนี้เป็นครั้งแรก มีแอร์โฮสเตสสวยๆ นิสัยดีๆมาบริการให้กับพวกเธอ ทำให้เธอรู้สึกเหมือนได้ เข้าไปในร้านอาหารหรูๆ

ในมือทิวถือแก้วไวน์ไว้ ส่วนนานาก็ดื่มน้ำผลไม้ พอ ผ่านไปไม่นาน ของว่างก็ถูกเสริฟขึ้นมา นานากินไปหลาย ชิ้นด้วยความโลภนิดๆ รสชาตินั้นดีมาก

ลมได้รับตัวต่อมาเล่น นี่แหละคือเวลาดีที่จะทดสอบ ไอคิวของเขา เมื่อเจ้าตัวน้อยจริงจังขึ้นมา ก็ดูมีเสน่ห์มาก ส่วนฟ้าที่อยู่ข้างๆ ก็อุ้มตุ๊กตาไว้ เดี๋ยวก็หวีผมให้ เปลี่ยน กระโปรงให้ บ้างก็หันไปจ้องพี่ชายที่อยู่ข้างๆ ไม่มีอะไร ต้องกังวลมากนัก

ในสายตาของทิวที่มองเจ้าตัวน้อยทั้งสองเต็มไปด้วย ความรัก บ้างก็รู้สึกเหมือนมีรอยยิ้ม

นานานั่งอยู่ข้างหน้าต่าง มองก้อนเมฆที่เหมือน สายไหมกําลังลอยผ่านนอกหน้าต่าง ท้องฟ้าอันกว้าง ขวาง แสงแดด และภูเขาลำธารที่เห็นได้อย่างเลือนลาง ทั้งหมดนี้เหมือนเป็นภาพวาดสลับไปมา น่าอัศจรรย์จริงๆ
นานามองเพลินๆไป และในขณะที่เธอจะพิงหลัง ก็มี มือไม่รู้มาจากไหนมาวางอยู่ด้านหลังเธอ นานาต้องหลัง ตรงตลอด ไม่กล้าพิงลงไป

ทิวเหล่ตามองเธอ นานากัดริมฝีปากเธอด้วยความ อึดอัดใจ ขณะนั้น ฝ่ามือใหญ่ๆก็วางลงบนบ่าเธอ พอ ออกแรงเบาๆ นานาก็เข้าไปพิงในอกของผู้ชายคนนั้น คลุมเครือมาก

เธอรีบหันไปมองเจ้าตัวน้อยทั้งสอง เมื่อเห็นว่าพวก เขากำลังเล่นของเล่นอยู่ ไม่ได้สนใจทางนี้ เธอก็ยื่นมือ ผลักเขาออก ทิวก็ฉวยโอกาสหอมแก้มเธอไป

นานาแทบจะบ้า ผู้ชายคนนี้จะทำอะไรไม่รู้จักดูเวล่ำ เวลาบ้างเลย?เธอนั้นยิ่งไม่อยากเป็นคนจี้จี้จุกจิกในสายตา ลูกๆด้วย เธอเตือนเขาด้วยการจ้องกลับไป

ทิวยิ้มอย่างร้ายๆ นี่คือสถานการณ์ที่เขาคาดไว้ วัน หยุดครั้งนี้เขาก็คาดหวังไว้เป็นพิเศษ

การเดินทางครั้งนี้ต้องใช้เวลา11ชั่วโมง หลังจากที่ เจ้าตัวน้อยทั้งสองกินอาหารเย็น พวกเขาก็หลับไป ทิวอุ้ม พวกเขาไปบนโซฟาราบข้างๆ ห่มผ้าให้พวกเขา ทำให้ พวกเขาหลับอย่างสบาย
นานาก็ง่วงด้วยเช่นกัน ในเวลาที่เธอชมวิวกลางคืน ไป เปลือกตาของเธอก็เริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ เธอยื่นมือไปวาง และพิงบนโซฟาข้างๆ จู่ๆ แขนหนึ่งข้างก็มารัดเธอ และ เธอก็ได้พึงเข้าไปในอ้อมกอดอันอบอุ่น

เธอลืมตาขึ้นด้วยความตกใจ ทิวยกนิ้วไปแตะที่ริม ฝีปากเธอ และพูดกับเธอ”พิงฉันนอนเถอะ!” นานารู้สึก ง่วงเลยไม่เถียงกับเขา และนอนในอ้อมกอดของเขา เธอ หลับไป แอร์โฮสเตสนำผ้าห่มบางๆมาห่มให้เธอ ทิวไม่รู้ สึกง่วง ข้างๆเขา เจ้าตัวน้อยทั้งสองคนนอนหลับแล้ว และ ในอ้อมกอดเขา นานาก็หลับแล้วเช่นกัน เขาเป็นเหมือน ร่างเงียบที่แข็งแกร่งคอยเฝ้าดูแลปกป้องพวกเขา

หลังจากที่นานาตื่น เจ้าตัวเล็กทั้งสองก็ยังไม่ตื่น สำหรับพวกเขาแล้ว ท่านอนสบายแบบนี้พวกเขาสามารถ นอนได้ทั้งคืน ดูๆแล้ว ก่อนเครื่องลงจอด พวกเขาคงไม่ ตื่นหรอก

นานานอนไปประมาณ1ชั่วโมง เพราะไม่ได้นอนบน เตียง เธอแค่นอนงีบไปสักพัก ก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมาไม่น้อย

ขณะนั้น แอร์โฮสเตสก็เดินมาถามเธออย่างเบาๆว่า ต้องการอะไรไหม ทิวให้พวกเขาชงชาดอกไม้และกาแฟ มาให้
เวลาผ่านไปไม่นาน แอร์โฮสเตสก็นําชามะลิและ กาแฟมาเสริฟ นานาถือถ้วยชาไว้ ในจมูกนั้นเธอเต็มไป ด้วยกลิ่นหอมๆของชามะลิ ขณะนี้บนเครื่องเงียบสงบ มาก นานา อชาอุ่นๆ และชมดวงดาวนอกหน้าต่างไป เธอ อารมณ์ดีมาก ทิวที่นั่งข้างๆอารมณ์ก็สงบเหมือนกัน เขา จ้องมองหน้าหันข้างของเธอ เธอน่ารักสดใส ขนตางอกระ พริบเป็นจังหวะๆ หน้าตาอันสวยงาม ผมยาวสลวยถึงเอว ทิวอดไม่ไหวยื่นมือไป

เอาผมยาวๆของเธอไปคาดที่หู ทิวกลืนน้ำลายเข้าไป หนึ่งคํา เพียงแค่มองเธอ เขาก็มีอารมณ์ขึ้นมา

นานาโดนเขาแซวจนหัวใจเต้นแรง บรรยากาศใน ตอนนี้คลุมเครือมาก แอร์โฮสเตสก็ไม่อยู่ ลูกๆก็นอนอยู่ ทิวมองจากลําคอของเธอลงมาเรื่อยๆ สรีระที่สวยงามและ สิ่งลึกลับใต้คอเสื้อนั้นทำให้ลำคออันเซ็กซี่ของเขาขยับ อีกครั้ง