บทที่ 184 ผู้หญิงที่คล้ายกัน

ถูกเขาอุ้มขึ้นมานั่งอยู่บนรถ ขับมายังภัตตาคารหรู ในเมือง นานาอยู่กับเขา ก็นับว่าได้เห็นมาบ้างแล้ว ดังนั้น ภัตตาคารที่หรูหราแบบนี้ เธอก็ไม่มีอะไรต้องระวัง แต่อยู่ที่ นี่ เธอก็ไม่สามารถให้ทิวอุ้มเธอเดินแล้ว เธอจึงได้แต่เดิน ลากขาเบาๆ

ทิวจองห้องไว้แล้ว มีกระจกหน้าต่างขนาดใหญ่ 180 องศาที่สามรถมองทิวทัศได้ นอกหน้าต่างเป็นสวนสวย สามารถมองไปไกลได้

นานายืนอยู่หน้าหน้าต่างบานใหญ่ ชื่นชมทะเลสาบที่ คนสร้างขึ้นมาพึงพอใจเป็นอย่างมาก

พนักงานมาเพื่อมารับการสั่งอาหารจากพวกเขา ทิว สั่งสิ่งที่เธอชอบทานโดยตรง ในใจของเขารู้แล้ว

“ ฉันไปห้องน้ำก่อนนะ เธออย่าไปไหนมั่วล่ะ ” ทิว หันไปพูดกับเธอ

นานาเอ่ยอย่างขำๆว่า “ ขาฉันเป็นอย่างนี้ยังจะไป ที่ไหนได้อีก ? ”

ทิวนึกก็ใช่ หากเธอไม่อยากเจ็บไปมากกว่านี้ ก็อยู่ที่ นี่ดีๆ ร่างสูงใหญ่ของทิวเดินไปยังทางที่จะพาไปสู่ห้องน้ำ เมื่อเขาเดินออกมาจากห้องน้ำชาย ก็มองเห็นผู้หญิงคนหนึ่งกําลังล้างมืออยู่หน้ากระจกตรงหน้า ทิวมองเงาที่ สะท้อนออกมาจากกระจก คิ้วของเขาขมวดมุ่น จับมือของ ผู้หญิงคนนั้นไว้ทันที “ บอกว่าไม่ให้เธอเดินไปมั่วไม่ใช่ หรอ ? ”

หญิงสาวเงยหน้าขึ้นอย่างตกใจ ใบหน้าที่คล้ายกับ นานาเก้าส่วนปรากฏอยู่ตรงหน้าของทิว เขารู้ได้ทันทีว่านี่ ไม่ใช่นานา เขารีบปล่อยมือออกมองหญิงสาวคนนี้อย่าง ตกใจ แล้วเอ่ยขอโทษ “ ขอโทษครับ

ตอนที่หญิงสาวได้เห็นหน้าตาของเขา ก็ตกใจไป เหมือนกัน

วันนี้ทิวสวมสูทสีดำกับเสื้อสีดำและกางเกงสีดำ แสดงความห่ามแบบลูกผู้ชายออกมา ใบหน้าหล่อเหลา ทันทีที่หญิงสาวได้เห็นก็ทำให้เกิดความชอบขึ้นมา

คุณคือ…คุณทิวใช่ไหมคะ ! บังเอิญจังเลยนะคะ ที่ พบคุณที่นี่” จู่ๆหญิงสาวก็รู้จักเขา ผู้ชายที่เหมือนกับตัว ละครในนิทานที่อยู่ในวงการของธุรกิจ

คนที่อยู่ในวงการธุรกิจ จะไม่รู้จักได้ยังไงกัน ? สายตาของทิวยังอยู่บนใบหน้าของผู้หญิงคนนี้ที่คล้าย กับนานามากคนนี้ ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหรือว่าหน้าตา เธอ กับนานาต่างกันก็แค่อารมณ์ที่ปล่อยออกมาจากข้างใน ผู้หญิงคนนี้ทันทีที่มองก็รู้ได้เลยว่าเป็นคุณหนูมาจากตระกูล ของผู้ดี และสิ่งที่ร่างกายของนานาปล่อยออกมาคือความ จริงใจและอารมณ์ธรรมชาติของผู้หญิงธรรมดา

หญิงสาวถูกสายตาของทิวมองจนทําอะไรไม่ค่อยถูก เล็กน้อย ใบหน้างดงามแดงขึ้นมาเป็นสีอ่อนๆ สายตาใน ขณะนี้ของทิวทำให้เธอเข้าใจผิดไปแล้ว

เธอนึกว่าทิวชอบเธอเข้าแล้ว เพราะผู้ชายที่มองผู้ หญิงคนหนึ่งไว้โดยที่ไม่ละสายตาไปจากไหน ต้องเป็น เพราะว่าสนใจเธอแน่

และผู้หญิงคนนี้ก็คิดว่าหน้าตาของตัวเองสวยงาม มากกว่าผู้หญิงอื่นๆ สามารถดึงดูดความสนใจจากทิวได้ ก็ อยู่ในความเป็นไปได้

หญิงสาวกระพริบตาสองครั้งอย่างเสแสร้ง และเวลา นี้ ทิวเองก็เลิกมองเธอ ก้มศรีษะให้เธอแล้วเดินออกมา

มองแผ่นหลังหล่อเหลาของเขาหายไปจากทางโค้ง ของระเบียงทางเดิน หญิงสาวที่อยู่ด้านหลังพ่นลมหายใจ ออกมา บนใบหน้ามีความตื่นเต้นและความยินดีปรากฏ ออกมา นึกไม่ถึงว่าเธอเพิ่งกลับมาประเทศก็บังเอิญได้พบ กับผู้ชายที่ร่ำรวยเทียบเท่ากับประเทศ ต่อไปแค่หาเวลา ไปเจอกับเขา เขาก็จะหนีออกจากฝ่ามือของเธอไม่ได้แน่ผู้ชายคนนี้เธอต้องได้มา เธอนึกอย่างมั่นใจ

เธอชื่อปั้นหยา เป็นลูกสาวคนเดียวของเจ้าของ บริษัทเพชรพลอย

นานานั่งอยู่บนโซฟา เอานิตยาสารมาอ่านจากข้างๆ เสียงเปิดประตู เธอเงยหน้าขึ้นมอง คนที่เข้ามาคือทิว

และสายตาของทิวเองก็จ้องเธอนิ่งพร้อมขมวดคิ้ว

นานาฏกสายตาของเขาจ้องจนขนลูกซู่ เธอกระพริบ ตา “ ทําไมถึงมองฉันอย่างนี้อ่ะ ?

” วันนี้ตอนเช้า เธอเคยพูดกับฉันประโยคหนึ่ง บน โลกใบนี้มีคนที่หน้าตาคล้ายกัน ทำไมเธอถึงพูดอย่างนี้ ล่ะ ? ” ทิวนั่งลงข้างๆเธอ หรี่ตาแล้วถาม

* เพราะตอนเช้าตอนที่ฉันดูข่าว เห็นคุณหนูคนหนึ่ง ที่หน้าตาคล้ายกับฉันมาก คล้ายมากจริงๆ ” นานานึกไป ถึงหน้าตาของคุณหนูคนนั้น เธอรู้สึกว่าไม่อยากจะเชื่อ จริงๆ เกือบจะเหมือนกันหมดทุกอย่างจริงๆ

หากเธอยืนอยู่ด้วยกันกับผู้หญิงคนนั้น ต้องนึกว่าเป็น ฝาแฝดกันแน่นอน !
ทำนึกไปถึงผู้หญิงที่พบกันที่ห้องน้ำ น่าจะเป็นคุณ หนูจากตระกูลหวยหนึ่งที่เธอเห็นในข่าวเมื่อเช้านี้แน่

คล้ายกับเธอมากจริงๆ ตอนที่ฉันอยู่ที่ห้องน้ำ เกือบ จะคิดว่าเป็นเธอแล้ว ดวงตาสีดำสนิทของหัวหรือจาก นั้น ไม่รอให้นานาสงสัย เขาก็ถามออกมาตรงๆว่า “ปีนั้น แม่ของเธอ คลอดฝาแฝดออกมาหรือเปล่า?

* เป็นไปไม่ได้แน่นอน แม่ของฉันมีฉันแค่คนเดียว นานรับปฏิเสธทันที

* แต่เธอสามารถมีฟ้าและสมฝาแฝดสองคนนี้ได้ ตระกูลของเธออาจจะมีฝันฝาแฝดก็ได้

“บ้านนายไม่มีหรอ?”

“บ้านฉันไม่มีที่ตอบอย่างมั่นใจมาก

นานาสายศรษะแล้วเสียว่า “บ้านฉันก็น่าจะไม่มีวัน แม่ของฉันก็มีที่ละคนเหมือนกัน

มองใบหน้าสวยเล็กๆของเธอนิ่ง ไม่ได้พูดอะไร ได้แต่ต้องมองเธอ

ใบหน้าของนามาแดงอมชมพู ผิวหน้าขาวมีสีแดงออกมา ทําให้ใบหน้าทั้งใบยิ่งสวยหวานมากขึ้น แม้ว่าเธอ กับผู้หญิงเมื่อครู่นี้จะเหมือนกัน แต่สายตาของผู้หญิงคน นั้นไม่ได้ใสสะอาดอย่างเธอ สายตาของผู้หญิงคนนั้นมี ความต้องการฐานะตำแหน่งและสิ่งของภายนอกมากมาย

โดยเฉพาะตอนที่เธอจําเขาได้ มองสายตาที่มี แสงของเธอนั้น เหมือนกับผู้หญิงส่วนมากที่ชอบใช้เงิน ฟุ่มเฟือยพวกนั้น ทำให้เขาเกิดความรังเกียจ

นานาถูกสายตาของเขาจ้องจนขนลุกซู่ไปหมด ใน สมองกำลังประมวลคำพูดเมื่อครู่นี้ของเขา เธอเอ่ยอย่า งอึ้งๆว่า “ นายพูดอย่างนี้ ผู้หญิงที่หน้าตาคล้ายฉันก็อยู่ที่ ภัตตาคารนี้เหมือนกัน ?

” น่าจะใช่ เธออยากเห็นเธอ ? ” ริมฝีปากเซ็กซี่ของ ทิวมีรอยยิ้มอ่อนๆปรากฏออกมา

นานาสายศรีษะ พูดเยาะตัวเองว่า “ จะเห็นไปทำไม เธอเป็นคุณหนู ฉันก็เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น เอง ก็แค่หน้าตาเหมือนกัน

“ ทำไมเธอต้องดูถูกตัวเองด้วย ? แค่เธอพูดกับ คนนอกว่าเป็นแฟนของฉัน ทิว พาทิศ เธอดูสิว่าใครที่กล้า ดูถูกเธอ ? ” ดวงตาสีดำสนิทของทิวมองเธออย่าลึกซึ้ง
นานาฟังคำพูดนี้จบ เงยหน้าขึ้นมองเขา สายตาปะทะ เข้าไปกับสายตาของเขาอย่างไม่ทันได้ระวัง หัวใจของ เธอเต้นโครมครามขึ้นมา

สายตาของทิวจ้องท่าทางอายของเธอ เขาขยับเข้า มาใกล้หูของเธอ หัวเราะเสียงต่ำ “ ฉันอนุญาตให้เธอ บอกกับผู้คนข้างนอกว่าอยู่กับฉันในฐานะแฟนของฉัน ”

นานากลืนน้ำลายลงคอ กลับสายศรีษะทันทีอย่างอัต

โนมัต

ทิวขยับเข้ามาใกล้เธอ จึงพบว่า ผิวของหญิงสาวคน นี้ขาวเนียนนวล กับผมสีดำที่ไม่แตะต้องสารเคมี ยิ่งทำให้ ใบหน้าของเธอขาวเนียนเหมือนกับถูกสร้างออกมาจาก หยก

นานาถูกเขามองจนแก้มแดง สายตาของชายหนุ่ม ร้อนรุ่ม เธอเหมือนกับรู้สึกว่าถูกจับวางลงบนไฟแล้วย่าง “ ห้ามมอง ห้ามมอง…” นานารีบเอามือเล็กๆผิดตาของเขา ไว้ ผู้ชายคนนี้น่าจะมองพอแล้ว