บทที่ 18 ลูกชายจอมซนกับคุณพ่อประทาน

* บ้านหลังนี้ก็เหมือนเป็นบ้านหลังที่สองของหนูมา นานแล้ว ย่าก็เป็นย่าของหนูจริงๆ ดูแลย่าก็เป็นหน้าที่ของ หนูเอง” พอนาราพูดจบ เธอก็ซบหัวไว้ที่ไหล่ของคุณย่า

คุณผู้หญิงบ้านพาทิศพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันก็คิด เหมือนนาราเป็นหลานสาวของฉันมานานแล้วเหมือนกัน

รถโรลส์รอยซ์สีดำคันหนึ่งขับเข้าประตูวิลล่าหลัง หนึ่งอย่างช้าๆ ขับไปประมาณ500เมตร ก็ถึงประตูบ้าน ของวิลล่า กำแพงสีขาวออกน้ำตาล และกระจกสีฟ้าใบ ใหญ่ที่จุดชมวิว วิลล่าหลังนี้ทั้งสวยงามและดูหรูหรา

สวนดอกไม้ในวิลล่าแห่งนี้ เหมือนกับสวนดอกไม้ ในพระราชวังในสมัยก่อน มีทางเดินที่ทอดยาวออก ไป มีน้ำพุที่สวยหรูตั้งอยู่กลางสวน พื้นหญ้าที่ยาว ประมาณ1กิโลเมตร สระว่ายน้ำที่กว้างขวาง และดอกไม้ สีแดงสดดูหรูหราทุกชนิด รวยเหลือเกิน รวยจนทำให้ทุก คนคาดคิดไม่ถึงถึงความรวยของเขา

นานามานั่งข้างหลังรถ เธออุ้มลมไว้ในอ้อมกอด ส่วน ฟ้าอยู่ในอ้อมกอดพ่อตลอดทาง ตอนนี้ สายตาของแม่ลูก สามคนนี้สว่างและมองไปที่วิลล่า

โอ้พระเจ้า!นี่คือบ้านของทิว พาทิศหรอ?
ไม่แปลกที่นาราอยากจะแต่งงานกับทิวให้ได้ สถานะ ของตระกูลพาทิศตอนนี้ ถึงมีตระกูลสีธะชักสิบตระกูลก็ยัง สู้ไม่ได้เลย ก็ว่าทำไมคุณพ่อถึงดูจริงจังกับเรื่องที่นาราจะ ได้แต่งเข้าบ้านพาทิศขนาดนั้น

“ว้าว!บ้านของแด๊ดดี๊กว้างจังเลยฮะ!สวยมาก เลย!”ฟ้ามองออกไปนอกหน้าต่างรถ สายตาของเธอเต็ม ไปด้วยความตื่นเต้น

แต่ลมกลับดูนิ่งมาก ตอนนั้นที่เห็นในข่าว เป็นเรื่อง การเงินของแด๊ดดี้ไม่ใช่หรอ? รวยติดอันดับโลกด้วย ไม่ใช่รวยธรรมดานะเนี่ย!

ทิวยิ้มอย่างอ่อนโยนแล้วยื่นมือไปลูบหัวของลูกสาว และมองใบหน้าอันน่ารักของเธอ ทิวหันหลังไปมอง เห็น ใบหน้าหันข้างของนานาพอดีเลย สวยงามสดใส กรรม พันธุ์แท้ๆ ลูกสาวสวยเหมือนแม่ไม่มีผิด

ในใจนานาสับสนมาก เธอไม่อยากไปยุ่งเกี่ยวกับตระ กูลสีธะ แต่ตอนนี้คงหนีไม่รอดแล้วแหละ รถจอดไว้ที่หน้าประตูบ้านที่หรูหรา เสาประตูแกะ สลักอย่างละเอียดและสวยงาม เด็กทั้งสองคนลงจากรถ

เหมือนพวกเขากำลังเข้าไปในวังลึกลับเลย ฟ้าวิ่งและ

ตะโกนไปด้วย “พี่ชายคะ เราไปดูน้ำพกันไหมคะ?เร็วๆหน่อยค่ะ”

ลมห้ามความอยากรู้อยากเห็นของตัวเองไม่ได้ เขา เลยวิ่งไปหาน้องและเดินดูทั่ววิลล่าอันกว้างขวางนี้ บอดี้ การ์ดหยิบกระเป๋าและของทุกอย่างของนานาลงจากรถ ความสนใจของทิว พาทิศอยู่ที่ลูกชายและลูกสาวทั้งหมด เขาบอกกับนานาว่า “ฉันให้บอดี้การ์ดขนของขึ้นไปหมด แล้ว ถ้าเธอเหนื่อย ไปพักที่ห้องก่อนก็ได้ เดี๋ยวฉันดูแล ลูกๆเอง”

นานาไม่ได้เหนื่อย แต่ว่า ในวิลล่าที่ไม่คุ้นเคยนี้ เธอ ไม่อยากเดินไปมั่วชั่ว บอดี้การ์ดสองคนหยิบกระเป๋าเดิน ทางใหญ่ๆสามใบของเธอเข้าไปในห้องรับแขก การแต่ งบ้านโทนเย็นแบบผู้ชาย ดูมีสไตล์และหรูรูหรา

พอถึงชั้นสอง บอดี้การ์ดวางกระเป๋าที่บันไดและถาม เธอว่า “คุณผู้หญิงนานาครับ ของของคุณจะเอาเข้าไป วางที่ห้องเลยไหมครับ?”

“เดี๋ยวฉันเอาเข้าไปเอง ขอบคุณนะคะ”นานายังไม่ ได้เลือกห้องเลย ไม่สิ เธอไม่อยากมาอยู่ในนี้เลยด้วยซ้ำ

ตอนนี้เธอยับยังตั้งสติไม่ได้เลย ทำไมเธอถึงมาอยู่ ที่บ้านผู้ชายคนนี้?อีกอย่าง ผู้ชายคนนี้จะเป็นลูกเขยของ บ้านสีธะในอนาคตด้วยแบบนี้มันไม่ใช่แล้ว
นานาเหนื่อยใจ เธอได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักของ ลูกสาวจากนอกหน้าต่าง เธอเดินไปที่ระเบียง เห็นพวก เขากำลังเล่นน้ำที่น้ำพอย่างสนุกสนาน มองไปที่สวน ดอกไม้ทั้งสวน เปรียบเสมือนสวนสนุกที่วิ่งเล่นของเด็กๆ เลย

ในความคิดของแม่ แค่ลูกได้เพลิดเพลินกับ บรรยากาศแบบนี้ เธอก็มีความสุขมากแล้ว เพราะว่าเธอ ไม่มีปัญญาพอที่จะมอบสิ่งที่ดีขนาดนี้ให้พวกเขาได้