บทที่ 168 ปฏิเสธอย่างเฉยชา

ทวขมวดคิ้วข็น “เรื่องที่ผ่านไปแล้ว ผมได้ลืมไป นานแล้วครับ” “แต่สําหรับความรักที่ฉันมีต่อคุณไม่เคย เปลี่ยนเลยนะ ไม่ได้จางหายไปเพราะระยะเวลาหกปีที่ เราจากกัน ทิว ฉันอยากกลับมาอยู่ข้างคุณ”จูลี่พูดออกมา ตรงๆ เธอกล้าพูดแบบนี้ และมีความมั่นใจมากพอ เพราะ เธอรู้ว่า ในใจของเขายังมีจุดที่ให้เธอยืน

“ทำไมถึงไม่ได้อยู่ด้วยกันกับฮันแล้วครับ พวกคุณก็ น่าจะแต่งงานกันแล้วไม่ใช่เหรอ??

“ใช่สิ จากเดิมฉันก็จะแต่งงานกับเขาแล้ว แต่เขาได้ หักหลังฉัน”จูลี่กัดฟันแล้วพูดออกมา พูดจบ เธอก็มองทิว ด้วยน้ำตาคลอ “ฉะนั้นแล้ว ฉันอยากจะตัดสินใจใหม่อีก ครั้ง ทิว ฉันคิดถึงคุณมาตลอดเลยนะ

ทิวหมุนปากกาที่อยู่ในมือเบาๆ แล้วพูดอย่างเรียบ “เราไม่สามารถกลับไปเป็นเราในอดีตแล้ว หกปีนี้มีเรื่อง มากมายที่เกิดขึ้น” “ฉันรู้ ห้าปีก่อนคุณมีคู่หมั้นคนหนึ่ง เป็นคู่ที่ทายาทคุณได้จัดไว้ให้ และฉันก็รู้ว่าคุณได้ยกเลิก การหมั้นนั้นไป ในเมื่อวานนี้ ฉันเห็นคุณกับผู้หญิงคนหนึ่ง เดทกันถูกแอบถ่าย ดูคุณจะเหงามากนะ”จูลี่พูดจบ ก็ก้ม ตัวลง

ใช้สายตาที่ลึกมีเสน่ห์มองทิวไว้ “ถ้าเทียบกับผู้หญิง ที่คุณเล่นๆแล้ว คุณคงไม่ปฏิเสธฉันหรอกนะ”
“เขาไม่ใช่ผู้หญิงที่ผมไว้เล่นๆ เขาเป็นแม่ของลูกผม สองคน ทิวขมวดคิ้วแล้วพูดด้วยความไม่ชอบใจ

จูลี่มองด้วยความตกใจ “อะไรนะ?คุณแต่งงานแล้ว เหรอ?”

“ผมและเขาจะแต่งงานแน่นอนอยู่แล้ว ทิวตอบ อย่างมั่นใจ

สีหน้าของจูลี่ซีดขึ้นมาทันที แสดงว่าครั้งนี้เธอได้ พลาดจุดยืนของหัวใจจุดนั้นไปแล้ว คิดไม่ถึงว่าเขามีลูก สักแล้ว

“พวกคุณมีลูกกันได้ยังไง?”จูลี่ถามอย่างสงสัย ถึงแม้ผู้ชายคนนี้จะมีลูกแล้ว เธอก็ไม่ได้ใส่ใจ สิ่งที่เธอ ต้องการคือตัวเขาแค่นั้น

“นี่เป็นเรื่องราวของห้าปีก่อน ไม่มีอะไรดีที่จะพูดขึ้น อีก ครั้งนี้คุณกลับมาอยู่นานแค่ไหน?”

“ฉันจะอยู่ถาวรแล้ว อีกทั้งฉันอยู่ใกล้บ้านคุณด้วย นะ ฉันรู้ว่าคุณอยู่ที่บริษัท เลยมาทักทายคุณก่อน ยังไง แล้ว เราก็ไม่ได้เจอกันหกปีที่แสนนาน “พูดจบ จูลี่ก็ถัดผม ทีหนึ่งอย่างอ่อย “หกปีที่ผ่านมา คุณเคยคิดถึงฉันไหม ค้า?”
ทิวคิดไปพักหนึ่ง แล้วขมวดคิ้วตอบกลับ “น้อยมาก”

จูลี่รู้สึกผิดหวังบ้าง แต่เมื่อคิดถึงคำพูดหกปีก่อนที่ เธอบอกกับเขาไปนั้น เธอก็รู้ว่า เขาก็ไม่จำเป็นต้องคิดถึง เธอแล้ว แต่ว่า เรื่องที่เขาเคยรักเธอนี้ กลับได้จับเก็บอยู่ใน ใจเธออย่างลึก

จูลี่รู้สึกผิดขึ้นมาทันที “เรื่องหกปีก่อนนั้น ขอโทษ ด้วยนะ ตอนนั้นฉันไม่ได้คิดถึงความรู้สึกคุณ

“เรื่องได้ผ่านไปหกปีแล้ว ผมได้ลืมไปนานแล้วครับ เรื่องพวกนั้นเป็นเพราะยังเด็กที่ไม่รู้เรื่อง ผมไม่ได้ใส่ใจ ครับ”ทิวพูดจบ โทรศัพท์สายมนก็ดังขึ้นมา เขารับขึ้น “หวัดดีครับ”

“คุณทิวค้า เวลานัดทานข้างของคุณและประธาน ของบริษัทคาเมล ใกล้เข้ามาแล้วนะคะ

“ครับ เตรียมรถให้ผม ผมจะรีบลงไป

เมื่อเขาวางสายแล้ว นานาก็กังวลแล้วรีบพูดขึ้น “ทิว ฉันอยากทานข้าวเที่ยงด้วยกันกับคุณ”

“ขอโทษครับ ผมมีลูกค้าที่สำคัญ นัดทานข้างในครั้ง นี้ ผมไม่สามรถขาดได้ ทิวพูดจบ ก็ลุกขึ้น ร่างที่กำยำของทิวเมื่ออยู่ในสายตาจูลี่นั้น ก็ทำให้เธอสะดุดตาทันที

ชายหนุ่มที่ยืนตรงหน้าเธอคนนี้ ไม่ได้มีความขี้เล่น แบบวัยรุ่นแล้ว เขาดูมั่นคงเป็นผู้ใหญ่ ทั้งตัวเปล่งออกมา ด้วยความมีเสน่ห์ของผู้ชาย ในปีนั้นเธอก็ได้ชอบเขาแล้ว และตอนนี้ เธอก็รู้สึกผู้ชายคนนี้เป็นสิ่งที่เธอจำเป็นต้องได้ มาอย่างแน่นอน

“ทิว คุณถือสาที่จะให้ฉันร่วมทานข้างครั้งนี้ไหม?ฉัน ไปเป็นเพื่อนคุณ”จูลี่ไม่อยากจากเขาไปตอนนี้

“คงไม่ได้ครับ เพราะแขกของผมไม่ได้พาเพื่อนผู้ หญิงไป ทิวปฏิเสธไปเฉยชา แล้วพูดกับเธอขึ้น “ผม สามารถไปส่งคุณที่หน้าประตูนะครับ จูลี่ฟังเสียงที่ เกรงใจของเขาแล้ว ในใจก็เย็นลงครึ่งหนึ่ง เธอคิดว่าครั้ง นี้ที่ตัวเองกลับมาหาเขานั้น จะได้เริ่มใหม่กับรักเก่าด้วย ซ้ำ มีคำคมหนึ่งที่พูดโดนใจมาก สิ่งที่ไม่ได้มานั้นกำลังมี การเปลี่ยนแปลงไปตลอดเวลา ในปีนั้น เธอและเขาอยู่ที่ โรงเรียนก็ถือว่าสนิทกันมาก เพียงแต่ว่า เธอและเขาก็ไม่ ได้ให้ไปถึงจุดสุดท้ายของความสัมพันธ์ แม้แต่จูบก็มีแต่ จูบหน้าผาก เธอเลยคิดว่า ทิวในคอนนั้นคงอยากได้เธอ มาก

ตอนนี้ เธอได้ยืนตรงหน้าเขา ใจเขาจะไม่มีความคิด อะไรเลยเหรอ?
แต่ตอนนี้ เมื่อเห็นความห่างเหินที่ออกมาจากตัวของ ทิวนั้น เธอก็รู้สึกเสียใจขึ้นมา ความสัมพันธ์หกปี ได้ถูก ผู้ชายคนนี้ทอดทิ้งไปแล้ว ตอนนี้ เธอไม่มีอะไรที่ดีขึ้นมา เป็นเพียงผู้หญิงที่ตามจีบเขาอย่างไม่ต่างจากผู้หญิงคน อื่นเท่านั้น

ถ้าอยากได้จุดยืนของหัวใจผู้ชายคนนี้ ก็คงต้องใช้ เวลาเท่านั้น

“ก็ได้ค่ะ ฉันจะมาหาคุณวันอื่นแล้วกันนะ” จูลี่ก็เป็น คนที่พอจะฉลาดมากพอบ้าง ยังไงเธอก็จะอยู่ที่นี่ถาวรแล้ว เธอมีเวลามากมายที่จะให้ผู้ชายคนนี้สนใจเธอ

ทิวส่งเธอมาถึงลิฟที่ห้องโถง เธอก้าวออกมาแล้วจึง เห็นว่าทิวยังอยู่ในลิฟ เขากดไปชั้นที่จอดรถ เสียงติ้งที หนึ่งประตูก็ปิดลงแล้ว

ใจของจูลี่เหมือนถูกบีบให้หยุดทีหนึ่ง มันลำบากกว่า ปกติ เธอมาด้วยความมั่นใจ แต่ผลที่ได้มากลับเป็นแบบนี้ เหรอ?

ในใจของทิวมีผู้หญิงคนอื่นไปแล้วหรือ?ใคร?ต้อง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ถูกยกเลิกการหมั้นคนนั้นหรอกนะนั้นก็ ต้องเป็นผู้หญิงที่ถูกแอบถ่ายเมื่อวานสินะ
แต่ตอนนี้ ในสายตาเธอนั้น มองรูปแล้วผู้หญิงคนนั้น ก็เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดา เขามีสิทธิ์อะไรที่จะได้ผู้ชายแสน ดีคนนี้?ชายร่ำรวยที่มีลูกโดยไม่ได้ตั้งใจ มันก็แสนธรรมดา นี่กลับเป็นเรื่องที่ดีในใจจูลี่ขึ้นมา

“ถ้าได้แต่งงานกับทิว ทิวเขาก็มีลูกแล้วก็ เธอก็ไม่ ต้องตั้งครรภ์แล้ว นี่เป็นวิธีที่จะรักษาหุ่นของเธอไว้ยังดีได้ เพราะสิ่งที่เธอไม่อยากทำที่สุดคือการคลอดลูก ระหว่าง ที่จูลี่เดินไปที่ประตูนั้น ในใจเธอก็ได้คิดเรื่องที่มืดๆแล้ว ตัดสินใจแล้ว เธอจะตามจีบทิวแน่นอน เมื่อก่อนเธอได้ เลือกระหว่างทิวและเจ้าชาย เธอโลภกับอำนาจเลยเลือก ที่จะเลกกับทิว แล้วไปอยู่กับเจ้าชายคนนั้น แต่ต่อมาเธอ ถึงจะรู้ว่า ทายาทของเจ้าชายไม่ได้ยอมรับคนต่างชาติ อย่างเธอ ถึงแม้ฐานะเธอจะร่ำรวย แต่ก็ไม่ได้ความเห็น ชอบจากทายาทเขา สุดท้ายเธอก็เดินออกมาเพราะเจ้า ชายคนนั้นนอกใจเธอ”

เธอรู้ปุ๊ปก็แสนจะโกรธแล้วเลิกกับเจ้าชาย กลับ ประเทศทันที เธอนึกถึงผู้ชายในปีนั้นที่เธอเลิกกับเขา เธอ ก็ได้ติดตามทุกอย่างของเขาไว้อย่างดี เพราะได้ถูกเขารัก นั้นเป็นเรื่องที่เธอรู้สึกได้ใจมากที่สุด จนกว่าเธอเห็นผู้ชาย คนนี้จากแรกที่เป็นผู้จะได้สืบทอดนั้นกลายเป็นคนที่ครอง ทั้งทายาทแล้ว ในใจเธอก็อยากกลับมาหาเขาอีกครั้ง