บทที่ 153 ช่างเลวร้าย

วัฒและมิโซะได้ฟังสิ่งที่ตำรวจชี้แนะแล้ว ก็รู้สึกไม่ กล้าจะเชื่อ วัฒเรียกไปปกป้องนาราไว้ด้านหลัง แล้วพูด กับตำรวจขึ้น “พวกคุณไม่มีหลักฐาน ก็ไม่สามรถจะจับ ลูกสาวผมไป”

“ขอโทษครับคุณวัฒ เรามีพยาน อีกทั้งเราต้องการ ความร่วมมือของคุณนารา ถ้าเขาไม่ให้ความร่วมมือกับ ทางเรา เราจะใช้วิธีแข็งแล้วนะครับ

“พวกคุณจะทำอะไรลูกฉัน?”มิโซะหน้าซีดอยู่ข้างๆ

“ทำตามโทษที่ตามกฎหมายครับ เรื่องแบบนี้มันยาก ที่จะละเว้นได้นะครับ

“ไม่เอา ฉันไม่อยากติดคุก ฉันไม่ไป พ่อคะ แม่คะ ช่วยฉันด้วย…ฉันไม่อยากติดคุกนาราตกใจจะแย่ ติดคุก สําหรับเธอแล้วมันแสดงว่าทั้งชีวิตเธอได้ดังลงแล้ว

เธอคิดไม่ถึงว่า จากอารมณ์ชั่ววูบของตัวเอง จะนำพา ให้เธอต้องตกในแบบนี้

“ไม่กลัวนะลูก ลูกไปก่อน พรุ่งนี้พ่อจะไปเยี่ยมลูกนะ จะไปคุยให้ชัดเจน มีพ่อยู่ลูกอย่ากลัวอะไรเลย

วัฒมีลูกสาวแค่คนนี้คนเดียว เขาจะปล่อยให้ลูกตัวเองถูกจับไปตาเปล่าๆแบบนี้ได้ยังไง

สีหน้านาราขาวซีดกว่าเดิม เดินออกมาตามคํารวจ อย่างตัวสั่นแล้วขึ้นรถตำรวจไป เมื่อเสียงสัญญาณรถ ตำรวจดังขึ้น ใจของเธอก็ตื่นกลัวขึ้นมา

ทิวพานานากลับมาที่คอนโด ลูกๆไม่อยู่บ้าน ทั้งบ้าน ก็เงียบกว่าปกติ นานาที่ถูกวางยา และถูกฉีกยาไปแล้วนั้น ตอนนี้ก็เริ่มงาวงขึ้นมา เธอคิดจะเข้านอนเลยทีเดียวเมื่อ อาบน้ำเสร็จ

เมื่อเธอเดินไปที่ห้องโถง เพียงเดินได้สองก้าวตัว เธอก็เซแล้ว ทิวที่อยู่ข้างๆก็ยื่นแขนมาประคองเธอไว้ แล้ว ดึงเธอเข้ามากอด “เป็นอะไรครับ?เหนื่อยมากไหม?หรือ ว่ายายังไม่หมดฤทธิ์

นานารีบดันเขาออก “เปล่า เพียงแค่รู้สึกเหนื่อย ฉัน ไปพักผ่อนก่อนแล้วนะ

“ฉันประคองเธอไปครับ”

นานาไม่ได้ลืมเรื่องที่เกิดขึ้นกันบนรถ ใบหน้าเธอก็ แดงขึ้นมา “ไม่เป็นไรแล้ว ฉันขึ้นไปเองได้”

พูดจบ เธอก็เดินขึ้นอย่างลำบาก เมื่อเปิดประตูเข้าไปเธอก็เวียนมากเหนื่อยล้าจนทิ้งตัวลงที่เตียง ไม่ได้อาบน้ำ ก็รีบนอนไปก่อนเลย

ทิวก็เดินตามขึ้นมา ตอนที่เขากำลังจะเข้าห้องตัวเอง นั้น เขาก็ยังวางใจผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ ยังไงก็ถูกวางยา จะมี ผลข้างเคียงอะไรหรือเปล่าก็ไม่ทราบนัก?

เขาหมุนลูกบิดเปิดประตูออก ก็เห็นเธอยังไม่เปลี่ยน ชุดก็นอนแล้ว กำลังคล่ำตัวไว้อย่างหลับสนิท ชุดราตรีสี ดำที่เห็นขาเรียวสองข้างช่างดึงดูดมากนัก

ทิวนั่งไปที่ข้างเตียง แล้วเรียกเบาๆ “นานาครับ?”

นานาอึมเบาๆแต่ก็ไม่ได้ตื่นขึ้นมา ทิวสัมผัสหน้าผาก เธอ มือพึ่งลงไปที่หน้าผาก นานาก็จับมือเขาไว้จากนั้น เพราะง่วงเกิน เธอกลับกอดมือเขานอนไป

“นี่เธอตั้งใจอ่อยฉันหรือเปล่าเนี่ย?” ทิวยิ้มร้ายๆที่

หนึ่ง

และแล้ว นานาก็ไม่รู้ว่าตัวเองได้ให้เขาโชยโอกาส เธอเพียงกอดมือที่กว้างแน่นของเขาไว้ไม่อยากเขาจับไป มั่ว “น้ำก็ไม่อาบนะ” ทิวขมวดคิ้วขึ้นมา แล้วดึงมือตัวเอง กลับ ลุกขึ้นเดินไปที่ห้องน้ำของเธอ เอาผ้าชุบน้ำอุ่นแล้ว มานั่งที่ข้างเตียงอีกครั้ง เขาก้มตัวลง แล้วเริ่มเช็คใบหน้าให้เธอ จากเดิมใบหน้าของนานาก็ไม่ได้แต่งจัดอะไร มาก เมื่อโดนผ้าอุ่นๆมาประคบแล้วก็ขาวชมพูดูดีกว่าเดิม เหมือนว่ารู้ขุนขนก็น่ารักดึงดูดไปเลยด้วยซ้ำ

ทิวกลืนน้ำลาย ผู้หญิงคนนี้ช่างมีพลังงานที่ดึงดูด มากนัก แม้แต่คืนนี้ เขาก็รู้ว่าตัวเองยากแค่ไหนกว่าจะ ควบคุมตัวเองได้

ถ้าเขาร้ายกว่านี้อีกนิด ไม่แน่เธออาจจะถูกกินจนไม่ เหลือตั้งแต่อยู่บนรถแล้ว

เมื่อใบหน้านานาได้เช็คเรียบร้อยแล้ว เธอก็หันตัวไป อีกข้าง ข้างๆก็ได้มีที่ว่างที่กว้างออกมา เหมือนว่าตั้งใจจะ เว้นให้ผู้ชายคนนี้

มุมปากทวยิ้มขึ้นมา ในเมื่อเธออยากให้เขานอนที่ เตียงเธอขนาดนั้น เขาก็จะไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว

เมื่อทิวได้อาบน้ำเสร็จ นานาก็นอนอย่างสนิทมาก แล้ว ภายใต้แสงที่ส่องกระทบไว้ ชุดสีดำที่เธอสวมใส่ก็ ทําให้ เธอดูขาวเนียนกว่าเดิม จากเดิมที่สั้นพอแล้ว เมื่อ เธอได้หมดตัวไปอีกข้าง ก็ไม่สามรถจะปกปิดขาที่เรียว ยาวของเธอได้แล้ว

สายตาของผู้ชายมีแววอันตรายขึ้นมา เขานอนเข้าไปข้างๆ แล้วยื่นมือไปกอดผู้หญิงเข้ามาในอ้อมกอด เหมือน ว่านานาจะไม่ยอมในฝัน แต่สุดท้ายก็สู้แรงของชายหนุ่ม ไม่ได้ เธอก็ได้เข้าไปที่อ้อมกอดชายกนุ่มอย่างน่าเอ็นดูไป แล้ว

ทิวก้มหน้าลง แล้วจูบลงที่ริมฝีปากของเธอ จากนั้น เขาก็กดความคิดทุกอย่างลง แล้วนอนข้างเธอไป

เช้าตรู่

ในห้องนอน มีเสียงผู้หญิงที่สูงแหลมดังขึ้น

“กรี๊ด”

นั่นเป็นเสียงกรี๊ด

เมื่อนานาได้ลืมตาขึ้นมา ก็มีใบหน้าที่เข้มเหลาหล่อ ปรากฏอยู่ตรงหน้าเธอ จากนั้นเธอก็ร้องกรี๊ดอกมา

ทิวนอนที่เตียงเธอก็แล้วไป อีกทั้งเขาใส่เพียง กางเกงในตัวเดียว

เมื่อเธอตื่นมานั้น เธอกับเขากลับกอดกันไว้อย่างน่าดู กระโปรงดำของเธอขึ้นมาถึงท้องน้อย ส่วนที่ควรจะได้รับ การปกปิดกลับไม่ได้ปกปิดไว้เลยแต่นิด
เมื่อคืนนี้ทวนอนไม่หลับจนถึงเที่ยงคืน ไม่ง่ายกว่าจะ ได้นอนไปไม่กี่ชั่วโมง จู่ๆก็มีเสียงที่สูงแหลมดังขึ้นมา เขา ก็ค่อยๆลืมตาขึ้น ก็เห็นผู้หญิงที่ดึงผ้าห่มบ้างๆมาปกร่างไว้ เขาลืมตาอย่างงัวเงีย “กร็ดทำไมครับ?”

“ทิว…นาย…นายอยู่ที่เตียงฉันได้ยังไง” นานาถาม ขึ้นอย่างโมโห ทำไมเขาถึงมานอนที่ห้องตัวเองด้วย

ทิวในตอนนี้ก็ถูกกวนจนตื่นแล้ว จะหลับต่อก็เป็นไป ไม่ได้แล้ว เขาเลยทำได้เพียงตื่นขึ้นแล้ว ยืดตัวไปถามเธอ ที่หันหน้าไปอีกข้าง “นี่ก็ต้องถามเธอนะ เมื่อคืนเธอทำ อะไรไป เธอลืมแล้วเหรอ?”

นานาเห็นเขาพูดด้วยหน้าจริงจัง เธอก็หน้าแดงขึ้น ทันที “ฉัน…เมื่อคืนฉันทำอะไรไปเหรอ?”

“เมื่อคืนเธอจับมือฉันไว้ ไม่ยอมให้ฉันจากไป ยังจะ ให้ฉันนอนกับเธอทิวเหมือนจะขำมองเธอไว้ เขาช่าง ชอบที่แกล้งเธอแบบนี้

“อะไรนะ?เป็นไปไม่ได้…ฉันไม่ทำเรื่องแบบนั้น แน่นอน” นานากัดริมฝีปากไว้ แต่ใบหน้าแดงจนถึงติงหูก็ ไม่อาจห้ามให้ไม่แดงได้

ทิวทำตาหยีขึ้น “แล้วเธอยังจำบนรถที่เธอเริ่มจูบฉันก่อนได้ไหม?”

“นั่นเป็นเพราะผลจากยา…ยาควบคุมฉันไว้ ไม่ใช่ว่า ฉันอยากสักหน่อย นานากลับจําได้อย่างชัดเจน เพียงแต่ ว่า สมองตอนนั้นมันมึนๆ ไม่ว่าทำอะไรไปไม่ได้เกิดจากตัว ของตัวเอง

ทิวจําอย่างได้ใจ “ไม่แน่ปากบอกไม่ชอบฉัน แต่ ร่างกายเธออาจจะชอบฉันนะ” “มั่ว…เป็นไปไม่ได้ หรอก…” พูดจบ นานาก็รีบตรวจดูร่างกายของตัวเอง จาก นั้นก็จ้องไปที่ผู้ชาย “เมื่อคืน…นาย…ไม่ได้ทำอะไรฉันใช่ ไหม?