บทที่ 141 การเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง

นานา นมือไปรับหนังสือมา แล้วสบตากับชายตรง หน้าที่ทำท่าทางเฉยๆราวกับคนที่ไม่รู้สึกอะไร แต่ใน ทางตรงกันข้ามกันหัวใจของเธอกลับเต้นระรัว เธอกอด หนังสือเล่มหนาไว้แนบตัวแล้วจึงเดินตามเขาออกมา ส่วน เขาก็เดินตรงไปนั่งลงบนเก้าอี้ในห้องทำงานพลางทำงาน ต่อโดยที่ไม่มีท่าทางผิดปกติอะไรเลย

“นาย……นายไม่ต้องทำงานแล้วได้ไหม ที่มือ ของนายมันมีเลือดออก นายควรไปทำแผลก่อนดีไหม?” นานาเดินตรงไปหยุดอยู่ข้างๆทิวแล้วก็ถามด้วยน้ำเสียงที่ แสดงความเป็นห่วง

มือของทิวที่กำลังทำการเขียนอะไรบางอย่างชะงัก ทันที เขาเงยหน้าขึ้นมองไปนานา ที่ยืนอยู่ข้างตัวเขา พร้อมกับเผลอยิ้มออกมา “เธอทำเป็นเหรอ?”

“ฉัน……ฉันจะลองทำดู” วันนี้นานาก็ได้สังเกตดูที่ คุณหมอลงมือทําแผลให้เขารอบหนึ่งแล้ว ดังนั้นเธอคิดว่า เธอเองก็น่าจะทำได้

ทิวลุกขึ้นยืนทันที แต่ไม่ทันได้ทำอะไรคราบเลือด จากมือก็หยดลงบนเสื้อสีขาวของเขาเปื้อนเลือดเต็มเลย ดูเหมือนว่าแผลของเขาคงจะฉีกขาดเพราะเมื่อสักครู่เขา ใช้แรงไปมากพอสมควร
นานาได้แต่ าหนิตัวเองอยู่ในใจ เธอไม่คิดว่าจะเกิด อุบัติเหตุแบบนี้ขึ้นมาเลย ในตอนนี้เธออยากจะเอาหัวของ เธอโขกเข้ากับชั้นวางหนังสือนั้น เธอจะได้ไม่ต้องมาเห็น แผลของเขาที่มันมีแต่อาการเจ็บอยู่ตรงหน้านั้น

นานาเดินตามทิวเข้ามาที่ห้องนอนของเขา เธอรีบ เดินไปหยิบเอากล่องยาที่ใช้สำหรับการปฐมพยาบาล เบื้องต้นออกมา

ทิวจึงถอดเสื้อออกเหลือไว้เพียงแต่กางเกงสีดำตัว เดียวเท่านั้น รูปร่างของเขาที่สุดแสนเซ็กซี่จึงเผยออก มาให้เธอได้เห็น เธอพยายามหันไปสนใจกับผ้าพันแผล ที่กำลังพันอยู่บนมือของเขาที่ตอนนี้มันเปียกชุ่มไปด้วย เลือด

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่นานาได้เห็นรูปร่างที่สมสัดส่วน ของเขา และมันก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่หัวใจของเธอเต้นไม่เป็น จังหวะแบบนี้ รูปร่างของผู้ชายตรงหน้ามันสมส่วนและน่า มองตามแบบฉบับของผู้ชายจนเธออดที่ยอมรับไม่ได้ นา นาค่อยๆหยิบกรรไกรออกมาและบรรจุตัดผ้าก๊อซ จากนั้น จึงใช้สำลีที่ปลอดเชื้อมาทาบทับกับแผลเพื่อป้องกันการ ไหลของเลือดให้หยุดลง และจึงค่อยๆเคลื่อนสำลีไปยัง รอบบริเวณแผลด้วยความแผ่วเบา ทุกการเคลื่อนไหวของ นานาในระหว่างการทำแผลให้ทิวนั้น เธอทำอย่างตั้งใจจน ทิวไม่อาจละสายตาไปจากนานาที่อยู่ตรงหน้าได้เลย
เขาอดไม่ได้ที่จะจ้องมองไปยังใบหน้าเล็กที่กำลัง ตั้งใจทํามันอย่างละเอียดอ่อน

กว่าจะรู้ตัวเองเขาก็เผลอจ้องไปยังริมฝีปากสีแดง ได้รูปของคนตรงหน้า ริมฝีปากสีแดงที่กำลังนิ่งเงียบยิ่ง ทำให้เขาอยากสัมผัส เขาอยากจะจูบเธอและค่อยๆลิ้มรส ของมันอย่างช้าๆ

ในขณะที่นานากำลังลงมือทำแผลให้เขาอยู่นั้น จิตใต้สํานึกบางอย่างมันทำให้เธอเผลอกัดริมฝีปากของ ตัวเอง ริมฝีปากสีแดงได้รูปกัดเม้มริมฝีปากของเธออยู่ อย่างนั้น ซึ่งเธออาจไม่รู้เลยว่าการกระทำของเธอกำลัง ทําให้เขาควบคุมตัวเองไม่อยู่ เขาได้แต่พยายามสูดหาย ใจลึกๆเพื่อลบล้างภาพริมฝีปากของคนตรงหน้าให้ออกไป จากความคิด

จนในที่สุดทิวก็ไม่อาจห้ามความคิดในการที่จะครอบ ครองริมฝีปากของคนตรงหน้าได้ เขาเคลื่อนใบหน้า เข้าไปหาร่างบางเรื่อยๆ จนเธอที่กำลังตั้งใจทำแผลให้เขา อยู่ถึงกับเงยใบหน้าหวานขึ้นมามอง เขาเคลื่อนตัวเข้าใกล้ ร่างของเธอมากขึ้นเรื่อยๆ แต่เธอก็ไม่มีทีท่าว่าจะหลีกหนี เขาเลย จนริมฝีปากที่มีเสน่ห์ของทิวเคลื่อนใกล้เข้ามาจน จะติดริมฝีปากของเธอ

เห้ย!
นานามีความคิดที่อยากจะถอยออกห่าง จากการใกล้ ชิดในครั้งนี้ของเธอกับเขา

“เธอห้ามขยับไปไหนนะ” น้ำเสียงเย็นชาของทิวที่ กําลังออกคําสั่งมายังเธอ

นานามองไปยังทิวด้วยสายตาที่สับสน ในมือข้าง หนึ่งของเธอยังคงกำอุปกรณ์ที่ใช้สำหรับทำแผลไว้แน่น ส่วนมืออีกข้างหนึ่งก็ถือสำลีก้อนที่พึ่งผ่านการซับเลือด มาหมาดๆอยู่ แล้วเธอจะเอามือที่ไหนไปผลักเขาออกห่าง จากตัวเธอกันล่ะ?

“นายอย่าเข้ามานะ……ฉันกำลัง……” เธอกำลังจะ อ้าปากบอกเขาว่าเธอกำลังทำแผลให้เขาอยู่และมันก็ยัง ไม่เสร็จเรียบร้อยดี

แต่เธอยังไม่ทันจะเอ่ยปากพูดจนจบประโยคเลยด้วย ซ้ำ ชายตรงหน้าก็กลืนเอาคำพูดของเธอไปซะแล้ว

เขาค่อยๆบรรจงจูบริมฝีปากของเธออย่างช้าๆ ในที แรกเธอคิดว่ามันเป็นแค่เพียงความฝัน แต่เมื่อรู้ว่าที่เธอ กำลังเผชิญอยู่มันเป็นเรื่องจริง เธอก็อดที่จะเขินจนหน้า แดงขึ้นมาไม่ได้ สัมผัสจากชายตรงหน้ากำลังทำให้เธอ เขินอายแต่เธอก็อดที่จะยอมรับไม่ได้เลยว่ามันเป็นสัมผัส ที่ยอดเยี่ยมมากแค่ไหน
มีความคิดที่แล่นเข้ามาเหมือนกับว่าอยากจะเริ่มมัน ใหม่อีกสักครั้งน ได้เข้ามาในหัวเธอ

ภายใต้แสงสว่างเล็กน้อยที่ปกคลุมทั่วห้อง ผู้ชายตรง หน้าก็ยังคงไม่หยุดที่จะลิ้มรสจากริมฝีปากของเธอ เขาทำ เหมือนกับเขากำลังเสพติดในรสชาติของมัน เขาค่อยๆ สํารวจและละเมียดละไมมันอย่างช้าๆ

ในตอนนี้นานารู้สึกว่าแค่การนั่งอยู่บนโซฟาก็ สามารถทำให้เธอสูญเสียพลังงานได้มากเหมือนกัน เธอ ค่อยๆเลื่อนมือที่สั่นเทาไปสัมผัสบริเวณแผลที่มีเลือดไหล ออกมาด้วยความแผ่วเบา

ดวงตาที่เร่าร้อนของทิวมองมายังเธอด้วยความ สับสน แต่เขาก็ยังไม่ทีท่าว่าจะยอมปล่อยให้ริมฝีปากของ เธอเป็นอิสระสักที เขายังคงสัมผัสมันครั้งแล้วครั้งเล่า การกระทำของเขากำลังทำให้สมองของเธอนั้นว่างเปล่า

ภายใต้แสงจากโคมไฟที่สาดส่องเข้ามา ทำให้เขา ได้เห็นริมฝีปากของผู้หญิงตรงหน้าชัดเจนมากขึ้น ริมฝี บากสีแดงระเรื่อที่น่าหลงใหลกำลังดึงดูดเขาให้เขาอยาก ทำอะไรที่มากกว่าการจูบกับเธอ

ทิวส่งเสียงที่เจ็บปวดออกมาพร้อมกับรีบปล่อยนานา ให้เป็นอิสระ นานาเลื่อนตัวออกห่างแล้วรีบหันไปมองจึงเห็นว่ามือของเธอนั้นเผลอไปโดนแผลของเขาเข้า สำลีที่ ต้องทำหน้าที่ซับเลือดกลับถูกดันเข้าในแผลของเขาจน เลือดไหลออกมาเยอะกว่าเดิม

“ อ่ะ ฉันขอโทษ……ฉันขอโทษ” นานาตกใจจน ใบหน้านวลขึ้นสีขาวด้วยความซีด เธอรีบหยิบเอาสําลี ก้อนใหม่มาห้ามเลือดที่ไหลขึ้นมากกว่าเดิมทันที ผู้ชาย คนนี้บ้าหรือยังไงมาจูบเธออะไรในเวลานี้เนี่ย

ใบหน้าของทิวก็เริ่มมีอาการซีดลงเมื่อเห็นจำนวน เลือดที่ไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง ต่อให้แข็งแรงแค่ไหน เขาก็ทนไม่ไหวหรอก

นานาก็ถือเอาสำลีก้อนใหม่ออกมาซับเลือดอยู่เรื่อยๆ เพราะมันไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงเลย เธอเงยหน้าขึ้นไปมอง ผู้ชายตรงหน้าด้วยใบหน้าที่เปื้อนเหงื่อเล็กน้อย เธอยิ้ม ไม่ออกแต่ว่าเธอก็ต้องยิ้มออกมาเพื่อแสดงกลบเกลื่อนให้ เขาวางใจ

จูบบ้าอะไรเนี่ย ตอนนี้คงรู้ถึงความเจ็บแล้วสินะ!

ในที่สุดนานาก็สามารถหยุดเลือดที่ไหลและพันผ้า แผลให้เขาจนสำเร็จ แต่กว่าทุกอย่างจะสำเร็จลุล่วงไป ด้วยดีก็เล่นเอาเหงื่อเธอออกจนท่วมตัว ในขณะที่เธอ กำลังเก็บอุปกรณ์ในการปฐมพยาบาลเข้าที่ให้เรียบร้อยน้ำเสียงเย็นชาของผู้ชายคนนั้นก็ออกคำสั่งมายังเธออย่าง เช่นเคย “วันนี้ตอนกลางคืนเธอต้องมานอนที่นี่

ใบหน้าสวยของนานาตกใจเป็นอย่างมาก พลางจ้อง สายตาเขม็งมายังเขา “ฉันไม่ต้องการนอนที่นี่

ทิวยกคิ้วขึ้นพลางเอ่ยปากขู่เธอทันที “เธอไม่กลัวว่า เลือดมันจะไหลออกจากแผลของฉัน แล้วมันก็จะเปื้อนลง บนเตียงเหรอ?”

“นายไม่ใช่ลูกชายของฉันซะหน่อย ลูกชายของฉัน ยังฉลาดกว่านายอีก” นานายิ้มตอบพร้อมกับพยายามหา ทางคัดค้านเขา

ทันใดนั้นผู้ชายตรงหน้ากลับมองมายังเธอด้วยสีหน้า นุ่มนวล มันทำให้เธอปรับอารมณ์ตามเขาไม่ทันเลยจริงๆ “เมื่อกี้เธอตั้งใจใช่ไหม?

“ตั้งใจอะไรของนาย

“เธอตั้งใจเอาสำลีมากดแผลฉัน เพื่อให้เลือดมัน ไหลออกมาอีกครั้งไม่ใช่เหรอ?”

“นายพูดบ้าอะไร นายก็รู้ๆอยู่ว่าเพราะนายจูบฉันไง ฉันก็เลยไม่ทันระวังเผลอกดสำลีไปโดนแผลนายเข้า
“เธอไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น เธอลองคิดว่าเธอควร จะขอโทษฉันหรือเปล่า?”

“ฉันก็พูดขอโทษนายไปแล้วไง!

“แต่ฉันชอบการขอโทษแบบอื่นมากกว่า ” เมื่อพูด จบประโยคผู้ชายคนนี้ก็ลุกจากโซฟาแล้วยืนขึ้นพร้อมเดิน เข้าไปหาเธอ

“นายอย่าเข้ามาใกล้ฉันนะ” นานาพูดจบก็รีบ กระโดดลุกขึ้นพร้อมกับทิ้งของที่ยังจัดไม่เสร็จดีไว้ทันที

หลังจากเธอวิ่งหายไป ทิวก็ยืนนิ่งพลางมองตาม นานาด้วยความรู้สึกบางอย่างที่เกิดขึ้นในหัวใจ สิ่งที่เขา คิดขึ้นได้เมื่อมองนานาตรงหน้าเขาคิดว่าถ้าเขาอยากเดิน เข้าไปอยู่ในใจของผู้หญิงตรงหน้าคนนี้ต้องใช้ระยะเวลา นานแค่ไหนกันนะ

และในตอนนี้เขาก็รู้แล้วว่าความรู้สึกที่คิดอยู่นั้นไม่ เลวเลยทีเดียว

แต่ก่อนเขารู้สึกว่าชีวิตของเขามันน่าเบื่อและไม่มี อะไรน่าสนใจเลย จนกระทั่งวันนี้ในที่สุดก็มีคนคนหนึ่ง สามารถทำให้ใจที่แข็งราวกับน้ำแข็งของเขากลับมาเต้น ระรัวได้อีกครั้ง
เมื่อนานากลับมาจนถึงห้องของตนเองแล้ว แม้ว่า หนังสือที่เธอต้องการจะอยู่ในมือเป็นที่เรียบร้อย แต่เธอ กลับยังรู้สึกว้าวุ่นเมื่อนึกถึงสิ่งที่ทิวที่ทำกับเธอเมื่อสักครู่ และไหนจะยัง……

จูบบ้าๆนั่นอีก เธออดที่จะยอมรับมันไม่ได้หรอกนะ ว่าจูบของเขามันดีมากๆ จูบนั้นมันทำให้ใจของเธอเต้น ระรัวผิดจังหวะอย่างบอกไม่ถูก เธอได้แต่ปิดเปลือกตาลง พลางนึกถึงความรู้สึกของจูบเมื่อสักครู่ มันทั้งอบอุ่นและ ละมุน…….

นานาไม่เคยรู้สึกว้าวุ่นใจจนทำอะไรไม่ถูกมากขนาดนี้ เลย ครั้งต่อไปเห็นทีว่าเธอจะให้เขาจูบเธอแบบนี้ไม่ได้อีก แล้ว

ถึงแม้ว่าเขาจะช่วยชีวิตเธอไว้ แต่เขาก็ไม่เคยพูด ออกมาเลยว่าอยากจะอยู่กับเธอ!

ตอนเช้าตรู่

นานาตื่นขึ้นมาตอนเกือบเจ็ดโมงครึ่ง เธอได้แต่มอง ตามลูกชายกับลูกสาวและทิวที่กำลังเดินทางออกจากบ้าน ไป เธอทิ้งตัวนอนลงบนเตียงอีกครั้ง เป็นเพราะเมื่อคืน แท้ๆเลย กว่าเธอจะข่มตาหลับลงได้ก็ปาไปเกือบเที่ยงคืน ของวันนี้แล้ว
ณ บ้านสีธะ

ตั้งแต่กลับมาจากบ้านพาทิศในวันนั้น วัฒก็มีความ กังวลกับเรื่องๆหนึ่งมาโดยตลอด ในตอนนี้บริษัทของเขา กำลังจะมีโครงการใหญ่หลายๆโครงการร่วมกับบริษัทของ ตระกูลพาทิศ และโรงงานหลายแห่งของเขาจะกลายเป็น ซัพพลายเออร์รายใหญ่ที่สุดของบริษัทตระกูลพาทิศอีก ด้วย ในห้าปีที่ผ่านมาผลกำไรที่ได้รับก็มีมากเช่นกัน เขา เป็นห่วงว่าบริษัทตระกูลพาทิศจะตัดความต้องการของ โรงงานออกเนื่องจากเรื่องนี้ ซึ่งถ้าเป็นอย่างนี้จริงๆ เงิน ครึ่งหนึ่งในบริษัทของเขาจะต้องถูกตัดออกจึงเป็นผลให้ เขารู้สึกไม่สบายใจเป็นอย่างมาก