ลูกชายจอมซนกับคุณพ่อประทาน

บทที่ 129 หัวได้รับบาดเจ็บ



บทที่ 129 หัวได้รับบาดเจ็บ

โจรที่จับมีดไว้ก็รู้สึกกลัวขึ้นมา กลับจับมีดไว้แน่นขึ้น กว่าเดิม สายตาก็โหดกว่าเดิม หัวหน้าโจรที่อยู่ข้างหน้า ก็ได้กำหมัดจนดังกรอกๆ เขาจะให้ทิวรู้ถึงความสามารถ ของเขา เขายังเคยไปเรียนเทควันโด้มาหลายปี ถ้าตีกันก็ ไม่เคยแพ้

“ตอนนี้ก็ไม่ต้องสนเรื่องกฏแล้ว เข้าไปพร้อมกัน เลย” หัวหน้าสั่งที ทั้ง 4 คนก็ได้ล้อมรอบเป็นวงกลม ขัง ทิวไว้ข้างใน

หัวใจของนานาแทบจะหยุดเต้น เธอพยายามต่อต้าน ผู้ชายข้างกาย โกรธจนเหยียบขาของเขา “นายปล่อย ฉัน”

ถึงแม้ว่าผู้ชายคนนี้จะผอม แต่แรงเยอะพอสมควร คือ งเธอไว้ขู่ว่า “อย่าขยับ ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าเธอทิ้งตอนนี้ เลย”

คำพูดนี้ก็ได้ลอยไปเข้าหูของทิว สีหน้าของเขา เปลี่ยนไป และหัวหน้าโจรในตอนนี้ก็จะลอบทำร้าย มีดที่ มือของเขาแทงไปตรงกลางอกอย่างรวดเร็ว

“ระวัง….”นานาพูดขึ้นมาอย่างเร็ว

เห็นว่ามีดจะเสียบเข้าอกของทิวแล้ว เห็นแค่เขาพลิกร่าง มือที่ใหญ่แย่งมีดมาได้ วินาทีต่อมาก็ได้ยินเสียง กระดูกหัน เป็นเสียงร้องของหัวหน้าโจร

ข้อมือของเขา ถูกทิวหักอย่างนี้เลย

เห็นว่าหัวหน้าถูกตี ผู้ชายที่เหลือ 3 คนก็ไม่มีวิธีแล้ว มีดที่อยู่ในมือแทงไปทางตัวของทิว เห็นแค่เขาใช้มือ ใหญ่ลากหัวหน้ามาแล้วโยนไปทางลูกน้องของเขาคน หนึ่ง และตะหวาดขา ลูกน้องอีกคนก็ได้ล้มลงไปอยู่ที่พื้น ลูกน้องอีกคนแทงตรงไปที่เข้างอวของเขา เขาใช้มือตบ ผู้ชายคนนั้นใช้สองมือจับมีดไว้แน่น แต่ทิวกลับใช้แค่มือ เดียวในการจับมือของเขา ปลายมีดเข้าใกล้เขาไม่ได้อีก เลย

ตอนที่ผู้ชายคนนั้นรู้ว่าแรงของทิวเยอะจนน้าตกใจ ผู้ชายอีกคนเห็นว่าเขาถูกจับไว้แล้ว รีบลอบทำร้ายเขา แต่ มือที่จับมีดของผู้ชายคนนั้นก็ถูกทิวล้องไว้แล้ว มีดสอง ด้ามหันเข้าหาเขา ก็ไม่สามารถทำร้ายเขาได้

และวินาทีต่อมาทิวออกมือ หนึ่งคนคุกเข่อยู่ตรง หน้าของเขา อีกคนยิ่งแย่ไปใหญ่ ถูกเขาใช้รองเท้าหนัง เหยียบตรงไหล่อย่างแรง

โจรทั้ง 4 คนถูกเขาจัดการอย่างง่ายดายเลย
“ไอหา นายเหมาอะไรอยู่” หัวหน้าโจรจับข้อมือ หัก

แล้วพูด

ในมือของไอหาก็มีมีดเพิ่มขึ้นมา ชี้ไปตรงคอของ นานาที่เขาควบคุมไว้ “อย่าขยับ ถ้านายยังกล้าขยับ ฉันก็ จะฆ่าผู้หญิงของนาย

“ถ้านายกล้าทํา ก็ลองดู

เมื่อกี้ก็เห็นถึงความสามารถของเขาแล้ว ตอนนี้ผู้ชาย ที่ควบคุมนานาไว้ ก็กลัวขึ้นมา ตอนนี้เอานานาเป็นโล่เป็น วิธีที่มีผลที่สุดสำหรับเขา

ผู้ชายคนนี้แกร่งเกินไป

“นายอย่าเข้ามา นายเข้ามาอีก ฉันจะฆ่าเธอ

นานารู้สึกได้ถึงความเย็นตรงคอ และติดที่ว่ามือทั้ง สองข้างของเธอถูกมัดไว้ข้างหลัง เธอมองทิว ทั้งหวังให้ เขาช่วยเธอ และหวังว่าเขาจะไม่เป็นอะไร

ทิวเหมือนกับยมทูต ก้าวมาทีละก้าว และในเวลานี้ ข้างหลังของเขา หัวหน้าโจรก็ได้ใช้มือที่ไม่เป็นอะไรของ เขาจับมีดแล้วลอบทำร้ายทิว

สายตาของทิวเพื่อกันไม่ให้นานาได้รับบาดเจ็บ ตอนที่หัวหน้าแทงมาเขาก็ไม่ได้หลบ แต่เป็นการ ปล่อยให้ผู้ชายคนนั้นกรีดแขนของเขาเป็นแผลยาวๆ “ทิว…..” นานาเรียกเสียงดัง

สายตาของทิวจ้องผู้ชายที่ควบคุมนานาไว้แน่ และใน เวลานี้เอง เขาห่างจากเาทั้งสองประมาณ 1 เมตร

ไอห้าเห็นว่าหัวลอบทำร้ายได้สำเร็จ แต่ผู้ชายคนนี้ กลับจ้องตัวเองไว้ สายตาที่เหมือนกับนกอินทรีย์ จ้องจน เขาแทบจะบ้า และนี้เป็นครั้งแรกที่เห็นผู้ชายไม่กลัวอะไร แบบนี้เลย เหมือนซาตานที่ออกมาจากนรก เขากลัวจนมือ ลื่น ทิวก็ได้เอามีดมาก่อนที่จะลื่นตกลงไปที่พื้น นานาก็รีบ บักขืนจนหนีออกมาได้ รีบไปอยู่ตรงหน้าของทิว วินาทีต่อ ไป บนร่างเธอก็มีแขนใหญ่โอบเธอไว้เพื่อปกป้อง

นานาหันข้าง มองเลือดสดที่ไหลออกมาตรงแบน ของเขา ใจใกล้จะถูกบีบเป็นก้อนแล้ว แผลนี้ เขามีเพราะ เธอ

และหัวหน้าเห็นว่าลอบทำร้ายล้มเหลว พอเขาอยาก ซ้ำอีกที ก็เห็นว่านานาถูกช่วยไว้แล้ว วินาทีต่อมา ทิวได้ใช้ แรงถีบหัวหน้าออกไปไกล จนเกือบกระอัดลือด

ทิวเดินมาอยู่ตรงหน้าของผู้ชายคนนั้น รองเท้าหนัง เหยียบลงไปที่หลังมือของเขา เขาถามอย่างเยือกเย็นว่า“บอกมา ใครสั่งให้พวกแกมาจับตัวเธอ

“ไม่…ไม่มีใคร…

ขาของทิวใช้แรงเหยียบมากขึ้น “ยังไม่พูด ไม่อยาก มีมือแล้วใช่ไหม

มือทั้งสองประกบกัน ตอนนี้ แรงเหยียบที่ทิวเหยียบ ลงไป เกือบจะทำให้โจรคนนี้เจ็บจนสลบแล้ว เขาเจ็บจน ร้อง “ฉันบอก…ฉันหมายถึงมีผู้หญิงคนหนึ่งจ้างให้พวก เรามาลักพาตัวเธอ

ผู้หญิงคนนั้นชื่ออะไร

“ฉันไม่รู้…พวกเราทำงานไม่เคยถามชื่อสกุลของ แขก….พวกเราแค่รู้ว่านั้นเป็นสาวสวยที่เป็นวัยรุ่น

“เขาให้พวกนายทำอะไร

“เขาให้พวกเราข่มขืนเธอ….

หน้าของนานาซีดขาว ใครจะโหดร้ายขนาดจ้างคน มาทําแบบนี้กับเธอ ในสมองนานาก็ได้คำตอบขึ้นมาอย่าง รวดเร็ว
เป็นนารา

ที่แท้เธอก็โหดร้ายแบบนี้นี้เอง

ได้คําตอบที่อยากได้แล้ว ทิวก็ลากนานาเดินไปหน้า รถ นานารีบวิ่งเข้าไปที่รถ เอากระเป๋าของเธอแล้วขึ้นรถ

“แผลของนาย

“ตรงนี้ไม่ใช่ที่ทำแผล ทิวพูดจบ เขาไม่สนแผลที่ เลือดไหลไม่หยุด เหยียบลงไปที่คันเร่ง ตรงไปทางตอน ที่มา

สายตาของนานาเอาแต่จ้องแผลที่เลือดไหลไม่หยุด ของเขา หายใจแรงมาก ในตาที่โตๆเต็มไปด้วยความเป็น

ห่วง

หลังจากรถของทิวฝาออกมาตรงถนนเล็กได้แล้ว ก็ ยังขับตรงไปข้างหน้าต่อ พอเห็นทางเลี้ยงที่สอง เขาก็พุ่ง ลงไป

ทิวก็ไม่กล้ารับรอง พวกของโจรพวกนั้นอาจจะอยู่ใน ระแวกนี้ เพราะฉะนั้น เขาต้องขับออกห่างจากที่นี้ก่อนถึง จะทําแผลได้
พอรถหยุด ทิวรีบกดมือที่เป็นแผลแล้วพูดกับเธอว่า “หลังกระโปงรถมีกล่องประฐมพยาบาล ไปเอาออกมา

นานารีบเปิดประตูรถ เอากล่องประฐมพยาบาลออก มาจากหลังรถมาไว้ที่ข้างคนขับ เธอเปิดออก เห็นสำลี ห้ามเลือด เธอรีบเอาออกมายื่นให้เขา ทิวเอาสำลีห้ามมา กดไว้ที่แผล พูดกับเธอว่า “เอาขวดสีเหลืองนั้น เทลงบน สําลีหน่อย


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ