บทที่ 124 ฝีมือของนารา

นานาคิดไม่ถึงว่าการคืนของขวัญให้นั้น กลับต้องให้ เธอใส่สักนั้น แต่การร้องของของฟิวนั้นก็ทำให้เธอยากที่ จะปฏิเสธออกไป

เพราะนี่เป็นใจของเขา

แป้งให้นานาถ่ายรูปตัวเองกับฟิวไปหลายรูป และ แป้งเองก็ได้แอบถ่ายรูปของฟิวไปหลายรูปเหมือนกัน

วันนี้ ฟิวที่อนุญาตให้นานาลาได้ นานาและแป้งก็ได้ ออกไปตั้งแต่บ่ายสอง

ก่อนที่จะออกไปนั้น เธอก็ได้กลับไปที่คอนโดของ ทิวครั้งหนึ่ง เก็บกล่องของสร้อยนั้นไปที่ลิ้นชักของเขา ก็ ถือว่าโล่งใจได้สักที่นัก

เพื่อนสนิทคู่หูสองคนนี้ไม่ได้ไปช้อปปิ้งนั้นแล้ว เลย ได้ไปหาร้านกาแฟแล้วคุยกันชิวๆไปก่อน เพื่อซ่าเวลา ตอนเที่ยงไปธรรมดา

จู่ๆนานาก็ดูเวลาขึ้นมา บ่ายสี่ครึ่งแล้ว ในใจเธอก็แน่น จุกขึ้นมา

“เป็นอะไรเหรอ?”แป้งถามขึ้นมาอย่างสงสัย
นานาเม้มปากแล้วพูดขึ้น “ทุกวันหลังสี่โมงครึ่ง ทิว จะโทรมาหาฉันให้ไปรับลูก ฉันก็ชินไปสักแล้วนะ”

กำลังพูดไป มือถือเธอก็ดังขึ้นมาพอดี บนหน้าจอน อกจากจะเป็นชื่อของทิวแล้วก็คงไม่มีใครแล้ว

นานาเลยรับสาย แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยจะ เพราะเท่าไหร่ “ค่ะ”

“อยู่ไหน”ฝั่งนั้นดังขึ้นด้วยเสียงทุ้มของผู้ชาย

“ฉันอยู่ข้างนอกกับเพื่อนอ่ะ”

“ไปรับลูกกับผมครับ

เมื่อนึกถึงลูกแล้ว นานาก็มีอารมณ์ที่ไม่ค่อยดีขึ้นมา บ้าง เธอกัดริมฝีปากแล้วกล่าวขึ้น “ก็ได้ค่ะ นายมารับฉัน นะ ฉันจะส่งโลเคชั่นไปให้นาย

เมื่อวางสายแล้ว แป้งก็จับจ้องเธอไว้ “นานา แกพูด มาดีดีนะ ระหว่างทิวและฟิวแกชอบใครมากกว่ากัน?

นานา งดื่มนมสดไปคำหนึ่ง เธอกลืนอย่างลำบาก แล้วปิดปากไอออกมาทีหนึ่ง เธอมองไปที่แป้ง “แกพูด อะไรนะ?”
“ฉันบอกว่า รอบๆแกอ่ะมีผู้ชายที่แสนดีสองคนล้อม รอบไว้ แกชอบใครมากกว่า?”

นานาคิดๆแล้วกล่าวขึ้น “ฟิวก็ดีกับฉันนะ

“แกเลยชอบฟิวเหรอ?”

“ไม่ใช่ชอบแบบที่แกคิดนะ ฟิวเป็นเจ้านายฉัน และ เป็นเพื่อนฉันด้วย ฉันไม่ได้มีความรู้สึกชอบแบบรักกันชาย หญิงแบบนั้น มันเป็นไปไม่ได้หรอกนะแกนานาตอบกลับ อย่างชัดเจน

“แกคงจะไม่แต่งงานทั้งชีวิตนี้นะ น่ากลัวชะมัด เลย แป้งยังรู้สึกกังวลแทนเธอด้วยซ้ำ

“น่ากลัวตรงไหนกัน ฉันมีลูกสองคนอยู่เคียงข้างฉัน นี่นา นานาไม่มีคงามกังวลเลยสักนิด

“แล้วทิวหล่ะ?ถ้าเกิดอนาคตเขาได้หาแม่เลี้ยงให้ลูก แกคนหนึ่ง แกก็ไม่กังวลเลยหรือไง”

“เขารักลูกมากเลยนะ ฉันเชื่อว่าเขาจะเลือกผู้หญิงที่ ดีกับลูกแน่นอน” นานายิ้มออกมา

“ถ้าคนคนนั้นจะรักลูกมากแล้วก็ ฉันว่าทิวจะพิจารณาที่จะแต่งงานกับแกมากกว่านะ

นานาก็เกือบจะพุ่งน้ำออกมาอีกครั้งแล้ว แป้งก็เดาถูก อีกแล้ว ครั้งที่แล้วทิวก็พูดมาแบบนี้เช่นกัน

“ถ้าแบบนั้นแล้วฉันก็จะพิจารณาที่จะแต่งกับเขา เหมือนกัน” นานาก็โต้กลับไป

ยี่สิบนาทีผ่านไป

มือถือของนานาก็ดังขึ้นมา เธอจับขึ้นมาดู ก็เห็นทิว ตำแหน่งของคิวอยู่ใกล้เธอแล้ว

“แป้ง ฉันไปก่อนละนะ

“อั้ม แล้วค่อยนัดกันนะแก แป้งโบกมือลาเธอ

นานา บออกมาจากร้านกาแฟ ก็เห็นรถหรูของทิวที่ จอดอยู่ไม่ไกล

นานาเดินข้ามถนนแล้วเดินไปใกล้ เปิดประตูแล้วนั่ง เข้าไป เมื่อนึกถึงพฤติกรรมที่เขาทำในตอนเที่ยงนั้นนานา

ก็ไม่อยากคุยกับเขาเลย

“สร้อยละครับ?โยนทิ้งแล้วจริงเหรอ?”ทิวสอบถามขึ้นมา

“เปล่า เก็บไว้ที่บ้านแล้ว นานาตอบอย่างนิ่งๆออก

ไป

สายตาที่ลึกของทิวนั้นก็มีความตาหวานขึ้นมา แบบนี้ แล้ว แสดงว่าเธอรับแล้วสินะ

แต่เขาเพียงไม่เห็นภายใต้คอเสื้อเธอนั้น ก็ได้ใส่ สร้อยของฟิวไว้เหมือนกัน ตลอดทางไม่มีการพูดคุยอะไร บรรยากาศเกรงอึดอัดมากนัก ทิวเลยหวังดีที่จะเปิดเพลง บนรถที่หรูนั้นเต็มไปด้วยเสียงเพลงที่แสนจะเพลิดเพลิน

นานาก็ได้สงบอารมณ์ลงในภายใต้ของเสียงเพลงที่ บรรเลง บางทีจะหันตามองผู้ชายที่กำลังขับรถบ้าง

ถ้าเขาไม่องอาจแบบนี้ บางทีเธอก็สามารถจะเข้ากับ เขาได้ดีนัก

เพราะแบบนี้ก็สามารถสั่งสอนลูกได้ดีมากขึ้น แต่เขา กลับเป็นคนที่เข้าด้วยดีไม่ได้สักนั้น วันนี้เป็นวันศุกร์ เด็ก น้อยสองคนก็ได้ดอกไม้สีแดงมาทั้งสองคนแปะไว้บนหน้า ผาก วาวๆวิ้งๆ ช่างดีใจชะมัดนัก

“มามี้ครับ พรุ่งนี้ก็ไม่ได้ไปเรียนแล้ว ผมและพี่ชายอยากไปสวนสนุกครับ ฟ้าทำปากไว้พูดอย่างน่าให้คน เห็นใจมาก

นานาคิดๆแล้ว ก็นึกได้ว่าเวลาทำงานของฟิวนั้นไม่ ได้แบ่งไว้เลย เธอเลยหันไปคุยกับผู้ชายที่ขับรถอยู่ “นาย มีเวลาพาลูกๆไปสวนสนุกไหม?”

“มีแน่นอนสิครับ

“มามไปด้วยกันกับเรานะครับ ผมก็ทักขึ้นมา

“มามี้ยังไม่แน่ใจว่าพรุ่งนี้จะมีเวลาหรือเปล่า ค่อยว่า กันในวันพรุ่งนี้ละกันนะ” นานาไม่สามารถรับปากได้

ฟ้าก็มีความผิดหวังนิดๆ “ก็ได้ค่ะ แด๊ดดี้พาเราไป แล้วกัน”

ณ ร้านอาหารในใจกลางเมือง รถหรูสีแดงคันหนึ่ง จอดไว้หน้าประตูทางเข้า มีผู้หญิงสองคนที่ใส่แว่นมืดไว้ เดินลงมา

หนึ่งในนั้นขมวดคิ้วขึ้นมากับสถานที่ที่แย่ๆสกปรก แบบนี้ “แน่ใจนะคนนี่จะพึ่งได้อ่ะ

“แน่นอนสิ เธอไว้ใจได้เลยนะ เพียงแค่เธอจ่าย พวกเขาก็รับรองจะทําภารกิจได้อย่างเรียบร้อยแน่นอน”

ผู้หญิงคนนี้ก็คือนารา ข้างๆเธอคือน้ำเพื่อสนิทเธอ ปกติเป็นคนที่อยู่กับแก๊งที่จะเถื่อนๆ กับเรื่องพวกนี้แล้ว เธอก็ชินและคุ้นเคยไปแล้ว ช่วงเวลานี้นาราใช้ชีวิตได้ อย่างลำบาก เมื่อเธอได้รับรู้ว่าตัวเองเสียทิวไปแล้ว เธอ ก็รู้สึกว่าทั้งโลกของเธอพังไปหมด ในช่วงเวลาห้าปีกับ การที่ทุ่มเทและรอคอยนั้น กลับพังไปหมด แต่กลับไปตก ที่คนอื่น นั่นก็คือนานา เพราะการปรากฏตัวของนานา เลย ทำให้เธอตกเป็นสภาพนี้

เขายังเพ้อคิดที่อยากแต่งงานกับทิว ฝันไปสักนะ

ฉะนั้นแล้ว ไม่ว่าจะต้องทุ่มเทมากแค่ไหน เธอก็จะ ทําให้ชีวิตนานาพังแน่นอน

ให้เขาเป็นของเล่นของผู้ชาย ให้เขาเจ็บปวดทั้งชีวิต

นาราก็เดินตามน้ำเข้าไปที่ห้อง เห็นเพียงผู้ชายห้า คนที่นั่งไว้ กลิ่นบุหรี่แน่นมาก ในแขนของผู้ชายห้าคนนั้น เต็มไปด้วยรอยสักที่แสนจะเถื่อนนัก เห็นได้ชัดว่าคนพวก นี้เป็นคนที่เถื่อนมากแค่ไหน

“พี่ชัย นี่ก็คือลูกค้าของพวกเธอมนคืนนี้ ต้อนรับเขา ดีดีนะ”
“คุณผู้หญิงครับ เราไม่รู้สถานะประวัติอะไรของคุณ เลย นั้นคุณสามารถไว้ใจที่จะหมอบภารกิจให้เราได้ เรา รับรองว่าจะให้ผลที่พอใจคุณมากครับ คนที่น้ำเรียกพี่ชัย เป็นหัวหน้าของแก๊งผู้ชายพวกนี้

นารามองเขาด้วยความตื่นเต้น “จริงเหรอ?เรื่องอะไร ก็จักการได้เหรอ?”

“แน่นอนสิครับ เพียงแค่คุณสามารถจ่ายได้ เราจะไม่ พลาดแน่นอน คุณจะไม่ผิดหวังแน่”พี่ชัยยิ้มให้เห็นฟันสี เหลืองของเขานั้น นาราฝืนยิ้มกับคนกลุ่มนี้ เธอหายใจเข้า ลึกๆ “ดีค่ะ ฉันเชื่อเพื่อเธอ สิ่งที่ฉันจะให้พวกเธอทำ คือ ลักพาตัวผู้หญิงคนหนึ่ง แล้วหาคนมาเล่นมัน ไม่เอาชีวิต มันนะ เพียงให้ทั้งชีวิตมันอยู่แต่บ่มนั้นก็พอ