บทที่ 120 ของขวัญราคาแพง

เพราะห้าปีมานี้ ก็แค่ครั้งเดียวที่ปล่อยตัวเอง เมื่อ ก่อนเขาไม่มีความต้องการกับผู้หญิงมาก่อน แต่ว่าตอนนี้ เขาแตะต้องโดนผู้หญิงคนนี้ เหมือนกับร่างกายของเขา ฟื้นคืนชีพมา เปลี่ยนมาเป็นแบบไม่สามารถควบคุมตัวเอง ได้แล้วแบบนั้น

นานารู้สึกว่านี่เป็นความฝัน ดังนั้น เธอจูบกับผู้ชายที่ ไม่รู้จักในความฝันแล้ว

ทิวนึกว่าสามารถจูบเธอได้อย่างไม่ต้องเกรงใจเธอ แล้ว สำรวจความลับของเธอ แต่เขายังคงไม่สามารถ เส้นสุดท้ายนั้นได้ หากให้ผู้หญิงคนนี้รู้ว่าเขาแตะต้องตัว เธอตอนที่เธอเมา เธอต้องโมโหจนเป็นบ้าไปแล้วแน่!

หลังจากนั้น ร่างกายสะบักสะบอมของชายหนุ่มก็เดิน ออกไปแล้ว

และริมฝีปากแดงของนานาถูกจูบจนบวมเจ่อ และเธอ ก็ยังไม่ตื่นขึ้นมา แล้วยังอยู่ในความฝันของเธอต่อไป

ค่ำคืนนี้ ทิวนอนไม่หลับเลย ในสมองมีแต่ภาพ ร่างกายสวยงามของผู้หญิงข้างห้องนั้น ทำให้เขาอยากจะ เอาเธอโดยที่เธอยังไม่ยอมจริงๆ

เช้าวันต่อมา
นานาปวดศรีษะมาก เธอลืมตาตื่นขึ้นมาอย่าง สะลึมสะลือ คิดแต่ว่าจะส่งลูกๆไปโรงเรียน หนังตาแห้ง แสบทำให้เธอพยายามลืมตาขึ้น ในที่สุดก็ลืมตาขึ้นมาจน ได้

เธอยื่นมือออกไปคลำหามือถือข้างเตียง คลำเจอ แล้ว เธอก็กดเปิดดูเวลา ทันใดนั้นก็ทำให้เธอตกตะลึงไป ทันที

อะไรนะ ?

เก้าโมงครึ่งแล้ว ?

แล้วลูกๆล่ะ ?

นารีบลุกขึ้นมาจากเตียงทันที เปิดประตูออกไป มอง ห้องนอนของลูกๆที่ว่างเปล่า และห้องนอนของทิวเองก็ ว่างเปล่า

นานารีบสูดหายใจเข้าลึกๆ คุณพระ ! เธอนอนอตื่น สายมาก และทิวเองก็ต้องส่งลูกๆไปโรงเรียนแล้วแน่เลย !

นานาตบท้ายทอยเบาๆ ต่อไปต้องไม่ดื่มอะไรไปมั่ว แบบนี้แล้ว และที่สำคัญ เมื่อคืนฝันถึงเรื่องอะไรกัน ? กลับ จูบกับผู้ชายแปลกหน้าในความฝัน เหมือนกับว่าจูบกันนานมาก….

ยังจะแนบชิดสนิทสนมกัน ยังจะใช้ลิ้นเกี่ยวกระหวัด กันอีก..

คุณพระ ! น่าอายมาก โชคดีที่เป็นแค่ความฝัน

นานาคิดไปถึงเรื่องอีกเรื่องหนึ่งทันที เธอต้องคืน ของขวัญของฟิวให้เขา

เธอต้องไม่รับของขวัญที่ราคาแพงอย่างนี้

นานาคิดแบบนี้แล้ว รีบเปิดประตูเข้าไปในห้องนอน เมื่อเธอมองไปยังหัวเตียงที่วางของขวัญไว้ จึงพบว่าของ ขวัญข้างบนมีกล่องสี่เหลี่ยมสีทองเพิ่มขึ้นมาหนึ่งกล่อง นานาตกตะลึงไปหลายวินาทีทันที

กล่องนี้มาจากไหนกัน ? ทำไมถึงอยู่ในห้องนอนของ เธอ ? เมื่อคืนเธอจำได้ว่า เธอมีแค่กล่องเดียวเองนี่ !

นานานั่งลง เอากล่องสีทองมาเปิดออกดู ทันใด นั้น…

เธอตกใจจนตัวแข็งทื่อไปทันที
กล่องนี้กลับเป็นชุดเครื่องเพชรแบบครบชุด และทุก ชิ้นยังมีความราคาแพงออกมาจากเครื่องเพชรพวกนั้นด้วย

คุณพระ! ใครมอบให้เธอกัน ?

นานากัดริมฝีปากล่างแน่น พยายามนึกทบทวน จู่ๆ แก้มของเธอก็แดงขึ้นมาเล็กน้อยทันที

คุณพระ ! หรือว่านี่จะเป็นของขวัญที่ทิวมอบให้เธอ ?

แต่ว่า เมื่อคืนก่อนที่เธอจะนอนหลับ ของขวัญชิ้นนี้ ยังไม่มีนี่ หรือว่าเขาจะแอบเข้ามาวางไว้ตอนที่เธอหลับไป แล้ว ?

นานาตกใจจนรีบก้มหน้าลงไป สำรวจเสื้อผ้าของตัว เองอย่างละเอียด จากนั้นก็คลำริมฝีปากแดงของตัวเอง เหมือนกับบวมน้อยๆด้วย

ในสมองของเธอมีเสียงระเบิดดังตูมขึ้นมาทันที

หรือว่าความฝันเมื่อคืนนี้ไม่ใช่ความฝัน ? แต่เมื่อคืนมี คนจูบเธอจริงๆ ?

และคนๆนี้ก็คือทิว !
นานาอายจนแก้มที่แดงน้อยๆแดงขึ้นมาทันที นึก ไปถึงของขวัญที่เพิ่มมากขึ้นมาชิ้นนี้ และนึกไปถึงความ ฝันที่เหมือนกับความจริงนั้นอย่างคาดไม่ถึง นานาแน่ใจ มากแล้ว

เธออายจนจะตายไปแล้ว เมื่อคืน เธอยังนึกว่านั่น เป็นแค่ความฝัน ดังนั้นอยู่ในความฝัน เธอไม่ได้ปฏิเสธ ผู้ชายคนนั้น เธอรู้สึกว่าเขาไม่ได้แค่จูบริมฝีปากของเธอ ยัง…ยังสำรวจมากกว่านั้นอีก

นานากุมใบหน้าไว้ เธอไม่อยากมีชีวิตแล้ว เวลานี้ก็ ยังโมโห ทิวไม่ได้เป็นลูกผู้ชายเลย ! กลับแอบบุกเข้ามา ในห้องของเธอตอนที่เธอหลับไปแล้ว แล้วยังจูบเธออย่าง นี้อีก

และที่สำคัญ หากนี่เป็นของขวัญที่เขามอบให้ ทำไม เขาถึงมอบเพชรพลอยที่ราคาแพงอย่างนี้ให้เธอกันล่ะ ?

นานาจะเป็นบ้าไปแล้ว มองเพชรพลอยสองอย่างนี้ เธอไม่กล้ารับไว้สักอย่าง เธอนึกหน้าที่ในวันนี้ของเธอก็ คือ คืนของขวัญชิ้นนี้ให้กับผู้ชายสองคนนี้

นานาเดินเข้ามาในห้องน้ำ มองริมฝีปากที่บวมน้อยๆ จากกระจก เวลานี้เธอแน่ใจแล้วว่า เมื่อคืนทิวจูบเธอแล้ว จริงๆ
น่าอายมาก เธอวรจะทำยังไงดี ? แกล้งทำเป็นไม่ได้ เกิดขึ้น ?

ใช่ ได้แต่แกล้งทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาเท่านั้นแล้ว เธอจะไม่พูดถึงเรื่องนี้เด็ดขาด

โชคดีที่แค่จูบ ยังไม่เกิดเรื่องที่ไม่สามารถกลับคืน มาได้

เดี๋ยวเธอจะคืนของขวัญให้เขา ! เรื่องจูบนี้ เธอจะ แกล้งทำเป็นความจำเสื่อมไป !

แน่นอนว่านานาเองก็ไม่อยากจะแกล้งความจำเสื่อม อยู่แล้ว ! เธอควรจะถามชายหนุ่มคนนี้ให้ดีๆ ทำไมถึงทำ อย่างนี้ ทำการกระทำที่ไร้มารยาทมากแบบนี้

ที่ยิ่งโมโหก็คือ เมื่อคืนเธอยังตอบสนองเขาอีก อืม ! การพูดของผู้ชายคนนี้เธอก็เคยเห็นมาแล้ว หากเขาเถียง ขึ้นมาว่า เมื่อคืนเธอนอนหลับแล้วยั่วยวนเขา เธอก็ไม่มี อะไรจะพูดแล้วจริงๆ

ก็เหมือนกับครั้งก่อน เป็นเขาที่จูบเธอโดยที่เธอไม่ อนุญาต แล้วยังพูดว่าเธอห่อหุ้มร่างกายด้วยผ้าขนหนูแล้ว ยั่วเขา เธอยังสามารถพูดอะไรได้อีกล่ะ ?
นานาคิดถึงเรื่องเมื่อคืนที่พอจะปะติดปะต่อได้ เธอรีบ สวมเสื้อผ้า มองของขวัญที่ราคาแพงสองชิ้นนี้ นานารู้สึก ว่าของทิวแพงกว่าดังนั้นคืนให้เขาก่อนก็แล้วกัน !

แม้ว่าคืนนี้เขาจะกลับมาในตอนเย็น แต่ของขวัญชิ้น นี้อยู่ในมือของเธอ เธอก็รู้สึกว่ามือร้อนมาก ดังนั้น เธอต้อง รีบบอกผู้ชายคนนี้ทันทีเดี๋ยวนี้ว่า เธอจะไม่รับของขวัญชิ้น นี้

นานาได้แต่ขอความช่วยเหลือจากแป้งแล้ว ให้เธอ มารับเธอ จากนั้นก็ไปหาทิว

แป้งเองช่วงนี้ก็กำลังเบื่อๆอยู่พอดี ก็รีบมารับเธอ ทันที สิบโมงกว่าๆก็มาถึงแล้ว

ทันทีที่ขึ้นมานั่งในรถ เมื่อแป้งได้ยินเธอบอกว่าเมื่อ วานเป็นวันคล้ายวันเกิดของเธอก็ตกใจขึ้นมาทันที “ ทําไมเธอถึงไม่บอกฉัน ? ”

“ ฉันก็อยากจะฉลองงานวันเกิดกับเธอเหมือนกัน แต่ ว่าทิวจะไม่ยอมให้ฉันพาลูกๆออกไปโดยลำพังแน่ ดังนั้น หากฉันเชิญเธอมา เธอก็จะเกรงใจเหมือนกัน เลยไม่ได้ บอกเธอ วันนี้ตอนกลางวันฉันเลี้ยงข้าวเธอนะ

แบบนี้ก็ยังได้อยู่บ้าง ” แป้งเอ่ยพร้อมรอยยิ้มตาหยี่

แล้วนานาก็พูดเรื่องของขวัญ แต่เธอไม่ได้พูดถึง เรื่องจูบนั้น

แป้งมองเธอด้วยใบหน้าอิจฉา “ เธอว่าเธอได้ความ โชคดีมาจากไหนกัน ได้รับของขวัญราคาแพงอย่างนี้ใน เวลาเดียวกัน แล้วยังเป็นผู้ชายสองคนที่น่าตาและฐานะ ครบครันหมด ”

“ ฉันก็ไม่อยากจะได้รับของขวัญที่ราคาแพงอย่าง นี้ ดังนั้น ตอนนี้ฉันก็รีบเอาไปคืนเขาแล้วไม่ใช่หรอ ? ” นานาเองก็พูดสีหน้าจนปัญญา

“เธอนะ ! เอาอย่างนี้ไหม เธอรับไว้เถอะ ! หากเป็น อย่างนี้แล้ว เมื่อเธอหายของขวัญนี้ เอก็จะเป็นนายหญิง คนรวยแล้ว ” แป้งพูดเล่นพร้อมรอยยิ้มตาหยี่

นานา บายศรีษะทันที “ ฉันรับไว้ไม่ได้

“ ทำไมถึงรับไว้ไม่ได้ ? นี่เป็นของที่พวกเขามอบ ให้เธอด้วยความสมัครใจนี่ ! ในเมื่อมอบให้เธอแล้ว ก็เป็น ของเธอแล้ว ” นานายังคงสายศรีษะต่อ “ แม้ว่าจะพูด อย่างนี้ เอาของๆคนอื่นมา ต่อไปฉันก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะพูด อะไรแล้วน่ะสิ ดังนั้น ฉันไม่หวังว่าตัวเองจะติดอะไรคนอื่นหากเป็นของขวัญชิ้นเล็กๆ ต่อไปฉันยังสามารถคืนความ ตั้งใจของเขาไปได้ ตอนนี้ ของขวัญใหญ่อย่างนี้ ฉันล้ม ละลายก็ยังคืนไม่ไหวเลย ! “