บทที่ 105 ไม่กล้าแล้ว

บ้าเอ้ย เรื่องนี้ ทิวคงต้องพิสูจน์ให้เธอดูภายหลัง

แล้วแหละ

ใกล้จะถึงโรงเรียนแล้ว นานาดูเวลา ห้าโมงครึ่ง พอดีเลย ตลอดทางมา ทิวไม่ได้ขับซิ่งมาก ดังนั้น เวลาก็เลยตรงมาก ไม่ต้องรอด้วย

พอรถจอด นานาก็รีบเปิดประตูลงจากรถทันที เธอไม่อยากอยู่กับชายคนนี้ต่อเลยแม้แต่นาทีเดียว

นานารูดบัตรแล้วเข้าไปในโรงเรียน ข้างหลังทิวก็ รูดบัตรเข้าไปในโรงเรียนเหมือนกัน

จากการพูดคุยในรถแล้ว นานาไม่อยากจะคุยกับ ผู้ชายคนนี้อีกแล้ว

ใครสั่งให้ผู้ชายคนนี้ขู่เธอล่ะ?ทำให้เธอนึกถึงคำ พูดพวกนั้น ยังรู้สึกขนลุกอยู่เลย อยู่บ้านเดียวกับทิว ยิ่งรู้สึกไม่ปลอดภัยแล้วเนี่ย

แน่นอน ถ้าเธอกล้าออกจากบ้านแล้วล่ะก็ เธอก็ คงเอาลูกๆไปให้พ้นจากทิวเลย พอเห็นนานามาถึง ฟ้ารีบวางของเล่นแล้ววิ่งมา

“มานี้”

พูดจบ ฟ้าก็เห็นแด๊ดดี้ที่ตามมาข้างหลัง ฟ้ายิ้ม แล้วนานาก็ถามฟ้าว่า “พี่ชายหนูละ?”

“พี่ชายอยู่ตรงนู้น” ฟ้าชี้ไปทางปราสาทของ เล่น ตรงนั้นเป็นพวกของเล่นที่ผู้ชายเล่นกัน ตรงนั้นมี ของเล่นพวกหุ่นยนต์อะไรแบบนี้ ฟ้าไม่ชอบเลย ส่วน ลมชอบมาก

ลมเห็นแด๊ดดี้มามาก็รีบวางของเล่นในมือแล้ว วิ่งไปทางแด๊ดดี้มามี้ทันทีเลย

วิ่งไปด้วยยิ้มไปด้วย

เหตุผลที่นานาอยากมารับลูก คือเวลาได้เห็น รอยยิ้มของลูกๆ คือช่วงเวลานี้ เด็กๆคงจะดีใจมากไป

“ไป กลับบ้านกัน มามี้เอาของขวัญกลับมาเยอะ มากเลยนะ! “นานาบอกกับลูกๆ

“จริงหรอคะ?หนูอยากเล่นฟ้ากระโดดไปมา อยากจะเห็นของขวัญแล้ว

ทิวยืนมองผู้หญิงที่จูงลูกเดินไป แล้วเขาก็รู้สึก ผิดกับคำที่พูดบนรถ เพราะเขาไม่ได้ตั้งใจ เขาก็ไม่ เคยคิดว่าจะขืนใจเธอ แม้ว่าเธอจะรู้สึกแปลกใจเล็ก น้อยตอนอยู่กับเขา แต่ยังไงเขาก็จะไม่ขืนใจนานา อยู่ดี

ถ้าไม่ใช่ว่านานายอมเอง เขาก็คงไม่มีความ

สนใจอะไรหรอก

นานาขึ้นรถ และเอาของขวัญทั้งหมดให้ฟ้า ของ ขวัญพวกนี้เป็นของโปรดของฟ้าเลย และลมอยากได้ สร้อยจี้คิงคอง แต่ฟ้ากอดของขวัญทั้งหมดไว้

“ของขวัญทั้งหมดนี้เป็นของหนูแล้ว” ฟ้ายิ้ม

“โอเค!เอาไปให้หมดเลย ลมเสียสละให้ฟ้า

นานายิ้ม ทั้งๆที่เป็นเด็กอายุไม่ต่างกัน แต่ลม ดูแลและปกป้องฟ้ามาตลอด

ลูกๆสองคน ไม่ค่อยทะเลาะกันหรือตีกันเลย นานารู้สึกภูมิใจกับการกระทำของลูกชายเอามากๆ

ทิวเห็นลูกชายเป็นเด็กดีขนาดนี้ บนใบหน้าของ เธอก็มีรอยยิ้มขึ้นมา ที่ลูกเป็นแบบนี้ คงจะเป็นผู้หญิง คนนี้สอนดีแหละมั้ง!

เพราะฉะนั้น เพื่อให้ลูกดีขึ้นเรื่อยๆ ทิวก็ยิ่งต้อง ทำให้ผู้หญิงคนนี้อยู่เคียงข้างพวกเธอ เผื่อวันหลัง เธอจะไปหาผู้ชายคนอื่น ทิวเลยต้องรีบแต่งงานกับ เธอให้ได้

พอถึงที่วิลล่า ฟ้าถือของเล่นของเธอขึ้นไปชั้น บน นานายิ้มแล้วถามเธอว่า “ฟ้า หนูถือของเล่นไว้ ทำไมหรอ ?”

“มามี้ หนูจะวางพวกเขาไว้ข้างเตียง หลังจากนี้ พวกเขาเป็นเพื่อนของหนูแล้วฟ้าพูด

นานารู้ว่าฟ้าชอบตุ๊กตาตั้งแต่เด็ก ถ้าเธอได้รับ ของขวัญตุ๊กตาเมื่อไหร่ เธอก็จะเอาไปวางไว้ข้างๆ เตียง แบบนี้ ตอนเธอนอนก็จะเห็นตุ๊กตาพวกนี้ บาง ครั้งเธอก็กอดไว้แล้วเผลอหลับไป หลังจากที่นานาเห็นลูกเดินเข้าห้องแล้ว เธอก็ หยิบเสื้อในถุงออกมาแขวนไว้ที่ตู้ของเธอ

พอนานาแขวนเสร็จ เธอได้ยินเสียงหัวเราะของ ลูกชาย เธอก็เลยเดินไปดูที่ระเบียง นานามองพื้น หญ้า ผู้ชายคนที่ใส่สูทอยู่กำลังเล่นบอลกับลูกชาย นานาอึ้งไปสักพัก

พ่อลูกก็คือพ่อลูก!ฉากนี้มีความอบอุ่นเป็นพิเศษ ในเวลาช่วงค่ำมืดนี้

และในตอนนี้ ฟ้าก็ได้ยินเสียงหัวเราะของพี่ชาย เลยรีบออกมาจากห้องและลงไปเล่นกับพวกเขา!

นานามองลูกเดินลงบันได ยังไม่ถึงที่พื้นหญ้า เลย เธอก็หัวเราะคิกคักออกมาแล้ว

“แด๊ดดี้ พี่ชาย หนูก็จะเล่น”พูดจบ ฟ้าก็รีบวิ่งไป

ที่พื้นหญ้า

นานามองแล้วก็ยิ้ม ในสายตาเธอมีความอ่อน โยนที่ตัวเธอเองยังไม่รู้ ฉากนี้ ทำให้เธออบอุ่นใจจริงๆ หลายปีที่ผ่านมานี้ เธอใช้เวลาอยู่กับลูกมาโดยตลอด แต่ว่า มีเรื่องหนึ่งที่ เธอแทนไม่ได้จริงๆ นั้นก็คือความรักจากพ่อ เด็กคน ไหนก็อยากได้ครอบครัวที่อบอุ่นและความรักจากพ่อ แม่ที่สมบูรณ์กันทั้งนั้น นานาโตมาในบ้านที่มีแต่แม่ ถึงแม้ว่าตอนนั้นเธอจะเกลียดพ่อมาก และไม่ยอมรับ รักจากคุณพ่อเลย แต่ตอนที่ไปโรงเรียนหรือตอนกลับ จากโรงเรียน พอเห็นเพื่อนคนอื่นมีคุณพ่อมารับ ตอน เรียนมหาลัย กระเป๋าเดินทางหนักๆหลายอัน ก็ยังมี ไหล่อันกว้างใหญ่ของพ่อนั้นแบกรับไว้

ตอนนั้น ในใจเธอก็หวังว่าอยากได้พ่อแบบนี้ เหมือนกัน แต่เธอรู้ว่า เธอไม่มีวันมีหรอก ดังนั้น เธอ เลยตัดใจและไม่คิดเรื่องนั้นอีก

แต่ตอนนี้ เห็นภาพตอนที่ลูกๆกำลังเล่นกับคุณ พ่ออยู่ เธอก็รู้ ว่าการที่ส่งลูกมาอยู่กับทิว มันก็ไม่ใช่ เรื่องเลวร้ายอะไร

จริงๆระหว่างเธอและทิว ก็ไม่ได้มีเรื่องอะไรใหญ่ โต แต่ว่าผู้ชายคนนี้ เหมือนติดค้างหนี้นานาชาติที่ แล้วเลย พวกเธอก็แค่ไม่ชอบหน้าซึ่งกันและกันแค่ นั้นเอง พูดตรงๆนะ เพราะผู้ชายคนนี้หยิ่งมากเกินไป อีก อย่าง ผู้ชายคนนี้ก็ยุ่งย่ามกับชีวิตส่วนตัวของเธอมาก เกินไปด้วย

และเรื่องที่ทำให้เธอทนไม่ได้คือ เรื่องที่ทิวบอก จะแต่งงานกับเธอ ทิวอยากแต่ง เธอก็ต้องแต่งหรือ ไง?มันใช่ซะที่ไหน?

อย่าบอกเลยว่าเธอจะไม่แต่ง ชาตินี้เธอก็จะไม่ แต่งงาน ไม่แต่งกับทิว และไม่แต่งกับผู้ชายคนอื่น ด้วย เธอผิดหวังกับผู้ชายมามากพอแล้ว เธอจะไม่ ยอมเชื่อใครอีก

นานาคิดได้ว่าวันนี้มองกลับไปที่บ้านพาทิศไม่ใช่ หรอ?ทิวจะอธิบายเรื่องที่นาราใส่ร้ายเธอยังไง?

นานาคิดไปคิดมา เธอก็ไม่อยากรู้ ยังไง เธอไม่มี วันได้เจอหน้าคนที่บ้านพาทิศหรอก นานาเอามือเท้า คางและมองไปที่พื้นหญ้า เงาที่สูงใหญ่ของผู้ชายคน นั้น และเด็กน้อยตัวเล็กๆที่กำลังเล่นด้วยกัน นอกจาก เสียงหัวเราะที่อ่อนหวานของเด็กๆแล้ว ยังมีเสียง