บทที่ 160 คําท้าจากลูกชาย

นานากระพริบตาและพูดว่า “นายไม่ต้องพิสูจน์ หรอก! ยังไงฉันก็ไม่สนใจอยู่แล้ว เพราะฉันไม่ได้เป็น อะไรกับนายสักหน่อย!

คำๆนี้ มันเจ็บกว่าคำอื่นๆที่เธอพูดกับเขาซะอีก มัน เจ็บจนแทงทะลุเข้าไปในหัวใจของเขา เขาพูดอย่าง อารมณ์เสียว่า “เธอรู้ได้ไงว่าเธอไม่ได้เป็นอะไรกับฉัน? ยังไงเธอก็เป็นแม่ของลูกฉันนี่”

นานาไม่รู้จะพูดอะไรต่อดี นี่มันเป็นความสัมพันธ์ อะไรกัน?

“อย่าลืมสิ ฉันเป็นคนช่วยชีวิตเธอไว้นะ”ทิวพูดอย่าง อารมณ์เสียเช่นเดิม

ถ้าเป็นเรื่องนี้ นานาเองก็พูดอะไรไม่ได้เหมือนกัน เธอถอยหลังไปหนึ่งก้าว และเงยหน้าพูดกับเขาว่า”ได้ งั้นนายก็เป็นคนตัดสินใจเถอะ! นายอยากจะปล่อยนาราไป หรืออยากจะให้เธอติดคุกล่ะ นายตัดสินใจมาเถอะ”

ในใจของทิวสับสนมาก เขาจับมือของเธออย่าง กะทันหันและพูดว่า “เรื่องนี้ฉันจะให้เธอเป็นคนตัดสินใจ ถ้าเธอตัดสินใจยังไงก็ทำตามนั่นแหละ”

นานาเงยหน้าขึ้นไปมองเขาและพูดว่า “ได้ งั้นฉันจะเป็นคนตัดสินเอง ว่าจะตัดสินยังไง

ทิวแปลกใจเล็กน้อยและเขาก็พูดอย่างจำใจว่า “โอ เคร! งั้นก็ทำตามที่เธอบอกเลยแล้วกัน”

นานาพูดจบ เธอคิดแล้วคิดอีกและเงยหน้าขึ้นไปถาม เขาต่อว่า“ไม่ใช่ว่านายตกลงอะไรไว้กับคุณย่าและแม่นาย แล้วนะ!”

“ถ้าเธอตกลงว่าจะเป็นคนตัดสินใจแล้ว ฉันก็จะบอก พวกเธอว่าจะไม่ปล่อยนาราไป พอทิวพูดจบก็กลับหลัง หันไปคุยโทรศัพท์

นานาคิดแล้วคิดอีก ถ้าเขาโทรไปล่ะก็ งั้นที่เขาพูด กับพ่อแม่เขาและยายเขาก็ไม่เป็นธรรมน่ะสิ? คนของ ตระกูลพาทิศต้องมาขอร้องแน่นอน ที่มาขอร้องคงเป็น เพราะว่านาราเคยอยู่กับพวกเขามาห้าปีแล้ว และพวกเขา ก็คงชอบนาราด้วยเหมือนกัน!

“ช่องเถอะ ถ้านายพูดอย่างนั้นแล้ว งั้นก็ทำตามที่ นายบอกเถอะ! ขังไว้หนึ่งเดือน และนายต้องให้เธอมา ขอโทษฉันต่อหน้าด้วย และต้องให้เธอรับประกันด้วยว่า ภายหลังนี้จะไม่มายุ่งกับฉันอีกแล้ว นานามองไปทาง โทรศัพท์ที่เขากำลังจะโทรไป
ทิวเงยหน้าขึ้น มองเธอด้วยสายตาอ่อนโยน และเขา ก็คิดสิ่งนึงได้ เขายิ้มมุมปากและพูดว่า “เธอเป็นห่วงฉัน หรอ?”

นานาตกใจ เธอทำเสียง และพูดว่า “นายคิดมากไป แล้ว”

“แล้วทำไมเธอถึงเปลี่ยนใจล่ะ?”

“ขังนาราไว้หนึ่งเดือน นี่ก็คือการสั่งสอนแล้ว ฉันแค่ อยากจะอยู่อย่างสงบไม่อยากมีความแค้นกับตระกูลสีธะ ก็แค่นั้น”นานาคิด หรือว่าเธอจะเป็นห่วงความรู้สึกเขาอยู่ จริงๆ

แต่เธอจะไม่มีทางยอมรับแน่นอน

ทิวเห็นเธอปากแข็ง แต่ภายในใจเขาก็ยังมีความสุข อยู่ อย่างน้อยผู้หญิงคนนี้ก็เป็นห่วงเขา

พอขึ้นไปบนตึก เด็กทั้งสองคนก็เล่นอยู่ในปราสาท หลังเล็กอยู่ ทิวกับนานาแบ่งกันอาบน้ำให้ลูก พอมีเด็กเข้า มาในชีวิตแล้วพวกเขาก็ต้องตรงเวลาขึ้น

“มามี้ หนูใส่กระโปรงได้ไหมคะ? หนูไม่อ้วนนะคะ ดู สิคะ หนูไม่ได้อ้วนใช่ไหมคะ?”ฟ้ายังคงอยากใส่กระโปรงเจ้าหญิงตัวนั้นอยู่ เธอนั่งอยู่ในอ่างอาบน้ำ ร่างกายเล็กๆ ที่อวบอ้วน เว้นแต่หน้าที่สะสวยและน่ารัก ร่างกายของฟ้า เริ่มมีไขมันที่เห็นชัดเจนออกมาแล้ว

นานาทนไม่ไหว เธอจึงหัวเราะและมองดูลูกสาวและ พูดว่า“อื้ม! ไม่อ้วนๆ เดี๋ยวต้องกินผักเยอะๆแล้วนะ”

“อื้ม! หนูจะเริ่มกินผักเยอะๆคะ”ฟ้าฟังอย่างตั้งใจ

และห้องน้ำถัดไป ทิวกำลังอาบน้ำให้ลูกชายอยู่ ลม ถือเรือของเล่นขึ้นมาเล่น ภาพนี้พอมองแล้วก็เป็นภาพที่ อบอุ่นมาก

“แด๊ดดี้จีบมามี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ! แด๊ดดี้นี่ก็ไม่เก่ง เลยนะครับ! “ลมพูดออกมาอย่างกะทันหัน

ทิวเช็ดกันให้เด็กน้อย พอฟังคำนี้แล้ว เขาตีไปหนึ่ง ครั้งเบาๆ กล้าว่าแด๊ดดี้แบบนี้ได้ยังไง”

ลมรีบลงไปนั่งในอ่างอาบน้ำ พูดอย่างไม่พอใจว่าที่ ผมพูดมันเป็นความจริงหมด ถ้าแด๊ดดี้ไม่พยายามจีบมา อีกนิดล่ะก็ มามี้ก็จะถูกลุงคนอื่นแย่งไปนะครับ พอถึงเวลา นั้น แด๊ดดี้ก็อย่ามาร้องไห้ขี้มูกโป่งนะครับ”

ทิวมองไปที่ลูกชายที่ทำตัวเหมือนผู้ใหญ่น้อย เขาจึงไม่รู้จะตอบยังไงดี“ใครบอกว่าแด๊ดดี้จีบมาไม่ได้กัน แด๊ดดี้แค่ยังไม่ได้เริ่มเอง” พูดจบ ทิวก็มองไปที่ลูกชายที่ ตอนนี้ทำสีหน้าตื่นเต้นอยู่“ตะลูกบอกว่าจะมีลุงมาแย่ง มามไปงั้นหรอ?”

“ก็ลงฟิวไงครับ! เขาทั้งหล่อทั้งรวย แล้วก็ยังเป็น ดาราอีก อย่าบอกแค่ว่ามาชอบเขาเลย ยังมีผู้หญิงอีกตั้ง เยอะที่ชอบเขา “พอพูดจบลมก็รีบพูดเสริมว่า “ และผมกับ ฟ้าก็ชอบลุงเขานะครับ!

สีหน้าของทิวเปลี่ยนไป เขาพูดว่า “ลูกทั้งสองคนไป ชอบเขาไม่ได้เด็ดขาดนะ

“ทําไมล่ะครับ!”

“เพราะว่าเขาเป็นศัตรูกับแด๊ดดี้อยู่”

“แด๊ดดี้ไม่มั่นใจหรอครับ?”ลมหัวเราะเยาะเย้ยแล้ว มองไปที่แด๊ดดี้ของตัวเอง

“ใครบอกกัน?”

“จริงหรอครับ? แล้วถ้าภายในหนึ่งเดือนนี้เนี่ย แด๊ดดี้ สามารถทำให้มาบอกว่าฉันรักคุณ ให้มามี้พูดคำสามคำนี้ ได้ไหมครับ?”
“นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว ทิวยักคิ้วขึ้นเขาพูดอย่าง

มั่นใจ

“แด๊ดดี้พูดแล้วห้ามคืนคำนะครับ! ตั้งแต่วันนี้ไปก็เริ่ม เลยนะครับ ภายในหนึ่งเดือนนี้ ถ้าแด๊ดดี้ยังทำให้มามี้บอก รักไม่ได้ ก็ต้องยอมรับว่าตัวเองเป็นคนอ่อนหัด!”

ทิวคิดไม่ถึงเลยว่าลูกชายเขาจะกระตุ้นเขาอีกครั้ง เขาตบกันเล็กๆของลูกชายไปเบาๆหนึ่งที“รีบมาใส่เสื้อ เถอะมา

ลมลุกขึ้นยืน ทิวหยิบผ้าเช็ดตัวมาห่อตัวเขาไว้ อุ้ม เขาไปในห้องนอน ลมยืนขึ้นกระโดดไปมา และทิวก็ใส่ชุด นอนให้เขาไป

“แด๊ดดี้ ทำไมแด๊ดดี้ไม่นอนกับมามี้ล่ะครับ!

ทิวไม่อยากเสียหน้าต่อหน้าลูกชาย เขายิ้มมุมปาก และพูดว่า “เดี๋ยวก็ได้นอนด้วยกันแล้ว”

“อื้ม! แด๊ดดี้รีบจีบมาให้ได้นะครับ! อย่าให้ลุงฟิวมา แย่งมามี้ไปนะครับ

“แล้วพวกลูกหวังให้แด๊ดดี้จีบมามี้ได้ หรือว่าหวังให้ ลุงฟิวจีบมามี้ได้ล่ะ?”
“มามชอบใคร พวกเราก็ชอบด้วยครับ ลมแค่ชอบ

ฟิวเฉยๆ

สีหน้าของทิวเปลี่ยนไปอีกครั้ง เขาตีลงไปที่ก้นของ

ลมอีกครั้งอย่างไม่เกรงใจ

“มามี้ แด๊ดดี้ตีผมครับ… ลมตะโกนเสียงดัง

ทิวมองดูลูกชายที่กำลังตะโกนฟ้องอยู่ อุ้มเขาลงมา จากเตียง ลมก็รีบใส่รองเท้าและรีบวิ่งไปที่ห้องนอนนานา ทันที

นานากําลังเป่าผมให้ฟ้า ลมรีบไปฟ้อง เขาแค่ไม่ อยากโดนแด๊ดดี้ตีกันก็เลยวิ่งมาหลบห้องนอนของมา เฉยๆ

พอเป่าผมให้เด็กๆเสร็จแล้ว นานาก็ส่งเด็กไปที่ห้อง นอนของตัวเอง นานาให้พวกเขาเริ่มนอน และเธอเองก็ เหนื่อยมากแล้ว เธอเตรียมตัวจะอาบน้ำและนอนเลย

“ราตรีสวัสดิ์ครับมา

“ราตรีสวัสดิ์จ๊ะ! พรุ่งนี้ค่อยเจอกันนะ” นานาจุ๊บลง ไปที่หน้าผากของเด็กทั้งสองเบาๆ อย่าเตะผ้าห่มอีกนะรู้ ไหม?”
พอกล่อมเด็กๆหลับเสร็จแล้ว นานาก็เปิดประตูเข้าไป เธอเห็นคนนั่งอยู่บนโซฟาที่มีแสงสาดส่องไป นานาเห็น แล้วก็ตกใจนายมาทำอะไรเนี้ย?”

“ฉันเจ็บแผลน่ะ เธอเข้าไปในห้องฉันไปตรวจดูให้ หน่อยว่ามีกล่องปฐมพยาบาลไหมทิวพูดแล้วมองไป ทางเธอ

ในใจของนานาก็เกิดระแวงขึ้นมา ผู้ชายคนนี้จะมาไม้ ไหนอีกกันแน่เนี้ย? เมื่อไม่กี่วันนั้นแผลของเขาก็ดีขึ้นมาก แล้วนี่ ควรจะหายแล้วไม่ใช่หรอ?

“จริงหรอ? แผลของนายฉีกเหรอ?”

“อาจจะเป็นตอนที่อุ้มเด็กเลยทำให้แผลฉีกก็ได้ทิว พยักหน้า ดวงตาที่เปล่งประกายและมีเสน่ห์อันลึกซึ้งของ เขา ทำให้นานาแทบไม่กล้าสบตากับเขาเลย เธอพูดกับ เขาว่า”ได้! เดี๋ยวฉันไปดูให้