บทที่ 139 วิธีแก้ปัญหาของเขา

นานามองไปทางทิวแล้วยื่นโทรศัพท์ให้เขา “คุณ ดู!นักข่าวพวกนี้ไม่มีจิตสำนึกเลยจริงๆ ฉันไม่ได้ไปสร้าง เวรกรรมให้พวกเขาซะหน่อย ทำไมต้องเขียนถึงฉันขนาด นี้ด้วย?”ทิวเห็นเพียงแค่หัวข้อ สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป อย่างรวดเร็ว ดูข้อความใต้ภาพ นักข่าวพวกนี้ต้องการที่จะ หลีกเลี่ยงชื่อของเขา ข้อความถึงได้เอนไปทางนานาหมด ถึงแม้ว่าจะไม่มีคำพูดที่น่ารังเกียจก็ตาม

พวกเขาเขียนหัวข่าวดึงดูดคนให้อยากอ่าน ประมาณ ว่า นานาจับปลาสองมือ ผู้หญิงหลายใจ ที่อยู่ท่ามกลาง กองเงินทองมากมายในนั้น

นานาเธอก็เป็นเพียงแค่คนธรรมดาทั่วไป ก่อนหน้า นั้นที่ยังไม่รู้จักฟิวเธอเป็นเด็กผู้หญิงธรรมดาที่อยู่ในฝูง ชนและไม่มีจุดเด่นอะไร ถึงแม้ตอนนี้เธอจะต้องยอมรับกับ ผลที่เกิดขึ้น แต่เธอจะทนไหวสักแค่ไหนกัน นานาโกรธ จนตัวสั่น

ทิวดูคอมเมนต์ข้างล่าง ที่เกิน1หมื่นคอมเมนต์ ซึ่ง เพียงคอมเมนต์แรกนานาก็ถูกด่าแล้ว”ไร้ยางอาย คนชั่ว กล้าหักหลังผู้ชายของฉัน ไปตาย ไปตายซะ…”

และคอมเมนต์ต่อๆมา แม้จะไม่ได้เป็นคอมเมนต์ด่า เธอ แต่กลับแชร์ไว้ เพื่อเอามาประจาน
ทิวกาโทรศัพท์ไว้แน่น เขาไม่ได้คืนให้เธอแล้วพูด เสียงต่ำ “เธอไม่ต้องสนใจอะไร เรื่องนี้ฉันจัดการเอง

“จัดการยังไง? นานาถาม ขอบตาของเธอเริ่มแดง

ทิวพยายามปลอบเธอ “ฉันมีวิธี” พูดจบ ทิวเดิน เข้าไปยังห้องหนังสือของเขาแล้วโทรหาผู้ช่วยคนสนิท “ฉันไม่สนว่านายจะใช้วิธีไหน ฉันอยากให้ข่าวของ นานาที่แพร่อยู่ในอินเตอร์เน็ตทั้งหมดหายไปให้หมด แล้วก็คนที่เป็นคนปล่อยข่าว ก่อนวันพรุ่งนี้ฉันอยากให้มัน หายไป”

“ครับ เจ้านาย” สิ้นเสียงนั้น ก็มีคำตอบที่ตอบออก มาอย่างมั่นใจ

นานานั่นอยู่บนโซฟา เธอกอดเข่า ในหัวมีแต่เรื่อง ข่าวนั่น ใจเธอไม่แข็งแรงพอที่จะทนได้ขนาดนั้น เธอ ไม่ใช่คนดังอะไร เพียงแค่รูปไม่กี่รูป ก็โดนคนในโซเชีย ลด่า ตอนนี้เธอรู้สึกระแวงและกลัวมาก

สิ่งที่สำคัญกับผู้หญิงทุกคนคือชื่อเสียงของตัวเอง เธอโดนด่าอย่างกะทันหัน เธอได้ฉายาว่าเป็นผู้หญิง หลายใจ มันเป็นสิ่งที่จะทำให้เป็นบ้าก็อาจเป็นได้ เมื่อทิว เดินออกมา เขาเห็นหญิงสาวที่นั่งอยู่บนโซฟา เขารู้สึก เจ็บแทนเธอ เขาวางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะ ลงไปนั่งข้างๆเธอ นานารู้สึกตกใจครู่หนึ่งแล้วถึงจะค่อยๆเขยิบออกมา แต่เขาก็รีบขยับเข้าใกล้เธอ เขาใช้แรงเพียงนิดหน่อย เพื่อขยับเข้าใกล้เธอ

นานาเอนหัวของเธอเข้าไปในอ้อมแขนของเขา ทิว สัมผัสไปยังหัวเธอเบาๆ ค่อยๆขยับตัวลงแล้วจุมพิตที่ริม ฝีปากของเธออย่างแผ่วเบา “เอาล่ะ อีกไม่นานข่าวของ เธอก็จะค่อยๆหายไป

นานารู้อยู่แล้วว่าเขาต้องมีวิธีแก้ไข แต่ว่า ที่เธอไป รบกวนเขาแบบนี้ เธอไม่ชินเลยจริงๆ เพราะว่าเธอติดหนี้ บุญคุณผู้ชายคนนี้เอาไว้เยอะเหลือเกิน

“ขอโทษ ที่ทําให้คุณรําคาญ”นานาพูดอย่างแผ่ว

เบา

ทิวอมยิ้ม เขาจูบลงบนเส้นผมของเธอ “ที่จริงฉัน ต่างหากที่เป็นคนสร้างปัญหาให้เธอ

นานาตกใจครู่หนึ่ง และจัดผมไปมา เธอดูเวลาแล้ว เห็นว่าใกล้จะต้องไปรับเด็กๆกันแล้ว เธอพูดขึ้น “วันนี้คุณ ไปรับเด็กๆเถอะ! หลายวันมานี้ฉันไม่ค่อยอยากออกจาก บ้าน”

ทิวเห็นเธอที่ยังปล่อยเรื่องนี้ผ่านไปไม่ได้ เขาตบไหล่เธอเบาๆ “อย่าคิดมาก คนพวกนั้นไม่เข้าใจคุณอยู่ แล้ว คอมเมนท์บนโซเชี่ยล เธอไม่ต้องไปสนใจหรอก

นานายิ้ม เงยหน้ามองเขา แล้วพูดว่า “ขอบคุณนะ

ทิวมองดูเธอด้วยสายตาที่ลึกซึ้งเพียงไม่กี่วิ จากนั้น เขาก็พูดว่า “ทีหลังห้ามพูดคำว่าขอบคุณกับฉันอีก”

นานาแอบตกใจ และยิ้มนิดหน่อย “งั้นฉันควรจะพูด ว่าอะไร?”

“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น เธอจำไว้นะ ฉันยอมทำทุก อย่างที่ฉันทำได้เพื่อเธอ และเธอก็ต้องยอมรับผลนั้นอย่าง เดียว” พอทิวพูดจบ ก็เดินจากไป เขาเหลือไว้เพียง ความหล่อเหลาของเขา

ในหัวของนานามีเพียงแต่คำที่เขาพูดออกมาเมื่อกี้ เพราะฉะนั้นเรื่องที่เธอถูกด่าเมื่อกี้เธอจึงลืมไปเลย

ณ ตอนนี้ โทรศัพท์ที่อยู่ตรงหน้านานาดังขึ้น ทำให้ เธอตกใจชั่วครู่ พอเธอยกขึ้นมาดู ก็เห็นว่าคนที่โทรมา คือ ลิลลี่ เธอรีบรับสายทันที แล้วพูดว่า “ว่า

“เธอเห็นข่าวบนโซเชี่ยลที่เกี่ยวกับเธอหรือยัง? ใจดำมาก พวกนักข่าวพวกนั้นทำเกินไปจริงๆ อะไรกันอะไร! เขียนมั่วกันสุดๆ และไม่สนว่าเธอจะทนได้ไหม เลย” ลิลลี่ โกรธแทนเธอ

นานาถอนหายใจ “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมพวก เขาถึงเขียนถึงฉันขนาดนี้ แต่ว่า ฉันจะไม่เก็บมันมาใส่ใจ

“ ฉันรู้ว่าเธอใจดี แต่ ไม่ต้องใจดีให้มันมาก ดูสิ่ง ที่พวกนั้นทำสิ ถ้าพูดอีก แฟนคลับของฟิวที่มีอำนาจ มหาศาล คราวนี้เธอดังแน่ๆ แต่ว่า เธอวางใจได้ บนโซเชี่ ยลที่ด่าเธอ ในใจพวกเขาต้องอิจฉาเธอแน่ๆ

“เอาล่ะ เธอไม่ต้องโกรธแทนฉัน เพราะฉันไม่สน เรื่องพวกนี้แล้ว”

“เฮ้อ! ฉันนี่โมโหจริงๆ เมื่อกี้เพื่อนร่วมงานฉันกำลัง พูดเรื่องนี้กัน ฉันทนไม่ได้ก็เลยด่าไป”

“นี่ อย่าทำแบบนั้นสิ! ที่เธอทำแบบนั้นเพราะฉัน เพื่อนร่วมงานต้องเธอต้องเกลียดฉันมากแน่ๆทำยังไงดี? เธอใจเย็นๆ ก่อนนะ!”นานาพูด

“ ได้ ฉันไม่โกรธก็ได้ จริงๆแล้วฉันไม่ถูกกับเพื่อน ร่วมงานคนนั้นมาตั้งนานแล้ว ตอกกลับกันไปไม่กี่คำคงไม่ เป็นไรหรอก”
นานาอมยิ้มเบาๆ “เอาล่ะ ช่วงนี้ฉันต้องหลบอยู่บ้าน หลังนี้ ถ้าผ่านไปอีกไม่กี่วันฉันจะไปหาพวกเธอนะ

“ดีเลย งั้นฉันไปล่ะนะ

“ไปเถอะ!”

นานายิ้ม เธอกดตัดสายทิ้ง เธอมีเพื่อนที่ดีแบบนี้ที่ ปกป้องและสนับสนุน ทำให้ความเศร้าภายในใจของเธอ ลดลง ขณะที่เธอกำลังคิด โทรศัพท์ในมือเธอก็ดังขึ้นอีก ครั้ง ทำให้เธอตกใจอีกครั้ง

ที่แท้ก็เป็นสายจากฟิว

เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วรับสาย “ว่าไง!

“ขอโทษนะ ที่ทำให้เธอต้องมาเจอเรื่องแบบนี้”ฟิว พูดเสียงเบาด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด

“ฟิว นายอย่าโทษตัวเองเลย ฉันไม่เป็นไร” นานา

ยิ้ม เธอพูดปลอบเขา

“ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า เพราะชื่อเสียงของฉัน ทำให้เธอต้องมาถูกทำร้ายแบบนี้
“ฟิว อย่าพูดแบบนี้สิ นานาฟังออกว่าน้ำเสียงของ เขาเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดและพยายามโทษตัวเอง

“ถึงแม้ว่าตอนนี้เธอจะไม่ใช่พนักงานของฉันแล้ว พวกเราก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ได้ไหม?”

“แน่นอนอยู่แล้ว!” นานาม

“ดีเลย งั้นหลังจากนี้ ฉันจะเตือนพวกนักข่าวเองว่า ห้ามเขียนข่าวเธอมั่วซั่วแบบนี้อีก”

“ขอบใจ” นานายิ้มตอบ

ณ เวลานี้นานาได้ยินเสียงรถ เธอยิ้ม” เด็กๆกลับมา แล้วฉันไปรับพวกเขาก่อนนะ ไว้ครั้งหน้าค่อยคุยกัน”

“อืม” ฟิวไม่อยากตัดสายทิ้ง นานาวางโทรศัพท์ ลง รีบวิ่งออกมา เห็นลูกสุดที่รักสองคนที่กำลังลงจากรถ ภายในใจของเธอที่ตอนแรกเหมือนมีภูเขาทับอยู่ จู่ๆก็ หายไปทันที เธอยิ้มแล้วรีบไปหาพวกเขา