ตอนที่ 96 กู้จิ้งเจ๋อช่างวิเศษที่สุด

หญิงสาวบนเตียงร้องขึ้นมา “เธอพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง

“ก็หมายความอย่างที่พูดนั่นแหละ

“นี่เธอ…

หลินเชื่อพูดต่อไป “ตอนนี้ปัญหาของครอบครัว คือ ปัญหาของฉัน ฉันมีเงินมาด้วย และฉันจะชดใช้เงินส่วนที่พ่อ ของอวหมินหมิ่นเป็นหนี้คุณเท่านั้น ส่วนหนี้อื่นที่ไม่เกี่ยวกับ ครอบครัวอ พวกคุณอย่าหวังเลยว่าจะได้เงินแม้แต่แดงเดียว”

นานะที่กำลังนอนอยู่บนเตียงไม่พอใจกับข้อเสนอดังกล่าว แม้แต่น้อย ส่วนต่างของเงินห้าล้านกับสองแสนนั่นมันไม่ใช่ น้อยๆ เลย

หญิงสาวลุกพรวดขึ้นทันที “ไม่มีทาง ต้องห้าล้านเท่านั้น ห้ามขาดแม้แต่แดงเดียว ไม่อย่างนั้นฉันจะส่งเขาเข้าคุก

หลินเชื่อยิ้ม “เธอคงจะเสียสติไปแล้วละมั้งที่หวังจะได้เงิน ก้อนใหญ่ขนาดนั้นน่ะ

ระหว่างนั้น จึงเจ๋อที่กำลังเฝ้ามองทุกคนจากทางด้าน หลังก็เอ่ยขึ้นว่า “เราจะจ่ายใช้หนี้ที่ติดเอาไว้ให้เพื่อที่พวกนาย จะได้หุบปากซะ แต่ถ้าวิธีการง่ายๆ แบบนี้ยังทำให้พวกนายหุบปากไม่ได้ละก็ ฉันมีวิธีอื่นที่จะทำให้พวกนายพูดไม่ได้อีก เลย เพราะงั้นจะเลือกทางง่ายๆ หรืออยากจะให้เรื่องมันซับ ซ้อนขึ้นกว่านี้ก็แล้วแต่นะ

ชายหญิงทั้งสองมองหน้ากันก่อนจะหันกลับไปมองจิ้ง เจ๋อ แล้วสีหน้าของทั้งคู่ก็เปลี่ยนไป

นานะยังอยากจะโต้เถียงอะไรออกมา

ทว่าลู่ชิงหงกลับ

เป็นฝ่ายห้ามเอาไว้

เขาปรายตามองเพียงครั้งเดียวก็สามารถบอกได้แล้วว่า จิ้งเพื่อไม่ใช่ชายหนุ่มสามัญทั่วๆ ไป

เสื้อผ้าที่สั่งตัดอย่างประณีต ใบหน้าคมสันหมดจดและ รัศมีบางอย่างที่ดูจะมีอำนาจเหนือทุกคนในห้องนี้ เขากลอกตาแล้วรู้ได้ในทันทีว่าผู้ชายตรงหน้าไม่ใช่คน

ธรรมดา และเขาอาจไม่มีทางเอาชนะผู้ชายคนนี้ได้ ไม่อย่าง

นั้นแล้วอีกฝ่ายคงไม่กล้ามาถึงที่นี่เพียงลำพังตัวคนเดียวด้วย

ท่าทีอาจสงบเฉยเมยเช่นนี้แน่

สมาชิกคนอื่นของตระกูลกำลังใกล้จะมาถึงแล้ว ทุกคน ล้วนเป็นนักเลงหัวไม้ แต่เขาก็ไม่แน่ใจนักว่าจะทำให้ชายผู้นี้ รู้สึกร้อนใจได้หรือเปล่าอีกนั่นแหละ

ชิงหงจึงพูดขึ้นทันทีว่า “เรื่องนี้เราคงพอจะคุยกันได้อยู่

ว่าแต่ผมขอทราบหน่อยได้ไหมว่าสุภาพบุรุษท่านนี้เป็นใครกัน

สายตาของจิ้งเจ๋อกวาดมองมาอย่างไม่เอาใจใส่ “ถ้านายยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันเป็นใครละก็ นั่นก็แปลว่านายไม่คู่ควร ที่จะได้มาเสนอหน้ายืนพูดกับฉันแบบนี้

“แก…” สีหน้าของลู่ชิงหงบึ้งตึง

เขาอยากจะตะคอกใส่กลับไปให้สาแก่ใจ แต่ทั้งหมดที่ ทำได้มีเพียงแค่ยืนมองจิ้งเจ๋อและไม่อาจพูดอะไรออกไปได้อีก

“นายไม่อยากบอก หรือเพราะตัวนายเองไม่มีอะไรให้ต้อง

พูดถึงกันแน่ล่ะเนี่ย” ชิงหงยิ้มเยาะ

จิ้งเจ๋อตอบ “คำพูดประเภทนี้มันไร้ค่าสำหรับฉัน ที่ฉัน ตั้งใจจะบอกมีแค่ว่านายไม่สมควรที่ได้มายืนพูดกับฉัน แต่ใน เมื่อนายเข้ามาเกี่ยวข้องกับปัญหาของผู้หญิงของฉันแบบนี้แล้ว ฉันก็ต้องเข้ามาช่วยจัดการ

กู้จิ้งเจ๋อพูดก่อนที่จะโยนนามบัตรของตัวเองลงตรงหน้า

อีกฝ่าย

มันร่อนลงบนโต๊ะอย่างพอดิบพอดี

ลู่ชิงหงก้มลงหยิบนามบัตรขึ้นดู แล้วหน้าเขาก็ถอดสีไปในทันทีครอบครัวนายอเข้าไปเกี่ยวข้องกับคนระดับนี้ได้ยังไงกันนะ

ลู่ชิงหงหน้าซีด แต่เขายังไม่ยอมแพ้ง่ายๆเขาทำเสียงเยาะๆ ขณะพูดขึ้นว่า “เงินแค่ห้าล้านดูน่าจะเป็นแค่เรื่องขี้ผงสำหรับคุณก็ไม่ใช่เหรอครับ แล้วทำไมล่ะ ไม่มี ปัญญาจ่ายหรือยังไง

จิ้งเจ๋อตอบอย่างดูแคลนว่า “ฉันหาเงินทุกเหรียญมาด้วย

ตัวเอง ฉันไม่อยากจะต้องเสียไปเพราะขยะไร้ค่าแบบนี้ “แก” อีกฝ่ายตะโกน “จิ้งเจ๋อ อย่าอวดดีไปหน่อยเลย เงินพวกนั้นก็คงจะเป็นเงินสกปรกบ้างแหละน่า หรือว่าไม่

จริง! ”

จิ้งเจ๋อตอบเยือกเย็นว่า “ก็ตราบใดที่เงินสกปรกพวกนี้ ใช้จัดการคนอย่างนายได้ มันก็พอแล้วไม่ใช่เหรอ”

ลู่ชิงหงได้แต่จ้องเขม็ง กับคนตระกูลแบบนี้ ไม่ว่าเขาจะ ทำอะไรก็คงไม่อาจทำให้อีกฝ่ายสะดุ้งสะเทือนได้ แต่ถ้าให้ถอยตอนนี้ก็เท่ากับเป็นฝ่ายแพ้น่ะสิ

หลินเชื่อที่เฝ้าดูเหตุการณ์อยู่เสริมขึ้นว่า “เราจะยอมจ่าย

ให้แค่สองแสนเท่านั้น จะเอาหรือไม่เอา

“ไม่มีทาง เฮ้ นี่เห็นพวกเราเป็นอะไรกัน ขอทานงั้นเหรอ

หลินเชื่อตอบ “เท่าที่ดูจากการกระทำแล้ว เป็นขอทานยัง ไม่ได้เลยด้วยซ้ำ”

นานะลุกพรวดขึ้นมทันทีและตะโกนใส่หลินเชื่อเสียงลั่นว่า “นังสารเลว แกพูดอะไรน่ะ ฉันขอท้าให้แกลองพูดอีกครั้ง ลู่ชิงหงตกใจแทบสิ้นสติ เขารีบเอามือปิดปากนานะ
นานะดิ้นรนและถลึงตามองชายหนุ่มอย่างหัวเสีย

แต่ลู่ชิงหงก็ไม่ยอมปล่อย เขาหันไปบอกจิ้งเจ๋อว่า “เธอ

ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่นะ แต่เรื่องที่เกิดขึ้น ส่วนหนึ่งก็เป็น

ความผิดของคนครอบครัวอด้วยนะ จึงเชื่อว่า “ถ้าทุกอย่างสามารถตั้งราคาได้ละก็ งั้นฉันจะ บอกว่า ต่อให้เรียกเงินสิบล้านแทนค่าเสียหายที่ผู้หญิงคนนั้น

ด่าว่านั่งสารเลวก็ยังไม่พอ

“อะไรกัน แกมีสิทธิ์อะไรฮะ! “นานะขึ้นเสียงอีกรอบ

หน้าของอู่ชิงหงยิ่งเผือดสีหนักขึ้นไปอีก เขารีบละล่ำละลัก ตอบตกลง “ฉัน…ก็ได้ ฉันขอรับเงินสองแสนก็ได้ เอื้อมมือไปหยิบเช็คที่วางอยู่บนโต๊ะ เขาพูดพลาง

หลินเชื่อมองดูอีกฝ่ายแล้วบอกว่า “แต่ฉันยังต้องขอเตือน นะว่าเงินสองแสนสำหรับใช้หนี้ให้กับครอบครัวอเท่านั้น พวกนายจะต้องไม่เข้าใกล้คนของครอบครัวออีกเป็นอันขาด ถ้านายเห็นเขาเข้าไปใกล้บ่อนการพนันอีกละก็ นายจะต้องไม่ เขาไปซะ! “

“อะไรกัน เรื่องแบบนี้มันพูดยากนะ” ชิงหงยังคงคิดหา ลู่ทางที่จะหาโอกาสจัดการกับครอบครัวอไม่เลิกรา

ลูกสาวของหมอนั่นสวยเด็ดอย่างกับนางฟ้า ถ้าได้ตัว หล่อนมาเป็นสาวบริการที่บ่อนของเขาละก็ หล่อนคงจะไปได้ ไกลมากทีเดียว
เขาเฝ้าดูคนในครอบครัวนี้มาได้พักใหญ่และจัดแจง วางแผนทุกอย่างเอาไว้หมดแล้ว แต่ไม่คิดเลยว่า

จิ้งเจ๋อเอ่ยขึ้น “ถ้านายไม่ไล่เขาไปละก็ ฉันจะส่งคนของ ฉันมาช่วยจัดการเอง แต่มันอาจจะทำให้นายทำมาค้าขาย ลำบากอยู่สักหน่อยนะ

“un…”

ถ้าให้ตระกูลมาลงมือเรื่องนี้ละก็เห็นทีจะไม่ไหวแน่

ลู่ชิงหงไม่สบอารมณ์เท่าไหร่แต่ก็ทำได้เพียงตอบไปว่า “มั่นใจได้เลย คุณ ว่าในอนาคตครอบครัวอจะไม่ได้เข้าใกล้ บ่อนของตระกูลเราอีกอย่างแน่นอน ผมให้สัญญา

“ฉันจะรอดู” จิ้งเจ๋อพูดจบก็หันหลังและลากเอาหลินเช่ อออกไปพร้อมกันด้วย

หลินเชื่อเหลียวหันกลับมามองหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียง

ก่อนจะเดินตามจิ้งเจ๋อออกจากห้องไป

เมื่อเห็นคนทั้งสองกลับออกไปแล้ว หญิงสาวบนเตียงก็ ผลักลู่ชิงหงด้วยความโมโหจัด

“เธอมันไม่ได้เรื่องเลย! ฉันโดนฟาดขนาดนั้น แต่เธอกลับ ยอมแลกกับเงินแค่สองแสนแค่นี้น่ะเหรอ ฉันรับไม่ได้! “

ลู่ชิงหงตบหล่อนเสียงดังฉาดใหญ่ ทำเอาอีกฝ่ายนิ่งงั้นไป ด้วยไม่คาดคิดว่าจะโดน
“รู้หรือเปล่าว่าฉันเพิ่งช่วยชีวิตเธอเอาไว้นะ! ”

“ว่าไงนะ” หล่อนถามด้วยความงุนงง

ชิงหงพ่นลมพริด “เธอจะไปหาเรื่องใครก็ได้ทั้งนั้น แต่ นั่นคือจิ้งเจ๋อ เธอกล้าไปมีเรื่องกับตระกูลนั้นเหรอ”

“กะ…จิ้งเจ๋อเหรอ” หญิงสาวตกใจสุดขีดจนยกมือขึ้นมา

ทาบแก้ม

ลู่ชิงหงพึมพำต่อไปว่า “ฉันเองก็ไม่ได้อยากทำอย่างนี้ แต่ ฉันไม่ขอเอาชีวิตไปแลกกับศักดิ์ศรีหรอกนะ ไม่เห็นหรือไงว่า ฉันเองก็โกรธขนาดไหน แต่ฉันไม่ใช่คนที่จะรับมือหมอนั่นได้ เลย เราคงทำได้แค่ด่าทอไอ้พวกคนตระกูลอที่ทำแบบนี้ เท่านั้นแหละ ถ้าพวกนั้นรู้จักกับตระกูลแบบนี้ ต่อไปเราก็ไม่มี ทางเลือกอื่นนอกเหนือจากต้องอยู่ให้ห่างพวกคนบ้านนั้นเอา ไว้”

หญิงสาวนิ่งฟัง เมื่อคิดถึงบุรุษที่ทรงอำนาจผู้นั้นแล้ว หัวใจเธอก็เริ่มนึกริษยาขึ้นมาทีละน้อยด้วยความปรารถนา

แต่แย่หน่อยที่ผู้หญิงธรรมดาอย่างเธอคงไม่อาจเอื้อมไป ได้ถึงขนาดนั้น ด้วยมาตรฐานอย่างเธอ การคว้าผู้ชายอย่าง ซึ่งหงมาได้ก็นับว่าดีมากแล้ว เธอไม่กล้าหวังจะขึ้นไปทาบ ครอบครัวระดับท็อปคลาสของสังคมอย่างตระกูลหรอก

เมื่อหลินเซ่อจัดการกับเรื่องทุกอย่างเป็นที่เรียบร้อย เธอ ก็ตามไปพบกับอวหมินหมิ่นที่โรงแรม
อวีหมินหมิ่นมาพักอยู่ที่โรงแรมได้หลายวันแล้ว เธอคอย เปลี่ยนโรงแรมไปเรื่อยๆ เพื่อป้องกันไม่ให้ผู้เป็นพ่อหาตัวพบ ได้

บางทีเธอคงจะชินกับการทำแบบนี้แล้วกระมัง เพราะดู ท่าทางเธอสบายดี มีเพียงแค่ตัวอาจดูซูบผอมลงเล็กน้อย เท่านั้น

หลินเซ่อรีบบอกว่า “จัดการปัญหาเรียบร้อยแล้วนะคะพี่อ พี่ไม่ต้องกังวลอะไรแล้วล่ะตอนนี้

อวหมินหมิ่นเงยหน้ามองอีกฝ่าย “เป็น…กู้จิ้งเจ๋อที่ช่วยเอา

ไว้ใช่มั้ย

เธอรู้ดีว่าหลินเชื่อคงไม่มีทางจัดการเรื่องนี้ได้ด้วยตัวเอง เพียงลำพังแน่ ตระกูลลู่ไม่ใช่คนที่ใครจะไปต่อกรด้วยง่ายๆ พวกเขาไม่มีทางยอมด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำอย่างแน่นอน

หลินเธอพยักหน้า “ใช่ค่ะ จิ้งเพื่อเป็นคนจัดการพวกนั้น ฉันแค่ตามไปด้วยเท่านั้นเอง

อวหมินหมิ่นมองอีกฝ่ายด้วยความรู้สึกซาบซึ้งใจ “ขอบคุณมากนะ…ว่าแต่…เธอได้ใช้เงินหรือเปล่า หล่อนไม่เชื่อว่าคนพวกนั้นจะทำอะไรตรงไปตรงมาและไม่

ต้องการเงิน

หลินเชื่อตอบว่า “ไม่ได้มากอะไรค่ะ พวกเขายอมรับเงิน สองแสนเป็นค่าปิดปาก แล้วก็จะไม่ยอมให้พ่อของพี่เข้าใกล้บ่อนของพวกเขาอีกต่อไปด้วย

อวหมินหมิ่นทำหน้าราวกับจะร้องไห้ “ฉันจะค่อยๆ เอาเงิน เดือนผ่อนคืนให้เธอนะ ขอบคุณมากจริงๆ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ