ตอนที่ 21 ฉันจะรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับ เธออย่างแน่นอน

“คุณแม่เลี้ยงคะ ฉันบอกไปแล้วไงละคะ ว่าฉันจะไม่กลับไปที่ นั่นอีก เพราะฉะนั้นลืมไปได้เลย หลินเชื่อว่า

เมื่อเป็นการเจรจาทางโทรศัพท์แบบนี้ หันไปอิงจึงมองไม่ เห็นอีกฝ่ายว่ามีท่าทีเช่นไร ด้วยเหตุนี้เธอจึงไม่กล้าที่จะ อาละวาดฟาดงวงฟาดงาอย่างใจคิด เธอปรับน้ำเสียงให้ฟังดู เต็มไปด้วยความเห็นอกเห็นใจเมื่อพูดต่อไปว่า “หลินเชื่อ ที่แม่ เลี้ยงทำอย่างนี้ก็เพราะหวังดีกับแกนะ ตระกูลเฉิงไม่ได้มีอะไร เสียหายสักหน่อย ถึงแม้ว่าเจ้าปัญญาอ่อนนั่นจะโง่ไปหน่อย แต่อย่างน้อยพื้นเพฐานะของบ้านนั้นก็จัดว่าดีเข้าขั้นอยู่ ถ้าเธอ แต่งงานกับเขา ชีวิตเธอจะได้สุขสบาย เธอจะได้กลายเป็นนาย หญิงน้อยของที่นั่น แล้วก็สามารถซื้อทุกอย่างที่เธอต้องการได้ ครอบครัวนั้นเขาไม่ลงมาวุ่นวายกับเธอหรอก ส่วนสามีของเธอ ก็มีอาการป่วย เขาก็จะไม่มายุ่งกับเธออีกเหมือนกัน ถึงตอน นั้นคฤหาสน์ตระกูลเฉิงก็จะตกอยู่ภายใต้อำนาจการควบคุม ของเธอไงล่ะ”

หลินเชื่อพ่นลมพรืดออกทางจมูก “ถ้ามันดีขนาดนั้น งั้น ทำคุณถึงไม่ให้หลินอวี่แต่งซะเองละคะ”

“ก็เพราะพวกเขาไม่ได้อยากได้หลินอวน่ะสิ” แต่สิ่งที่ในใจทันไจองคิดก็คือ ให้หลินอวี่แต่งเข้าไปในตระกูลนั้นน่ะ อีก หน่อยหลินอวี่ของฉันก็กำลังจะได้เป็นนายหญิงน้อยของฉันซึ่ง อย่างถูกต้องเหมาะสมแล้ว จะปล่อยให้แต่งกับไอ้ครอบครัว บ้าๆ นั่นเข้าไปได้ยังไง

หลินเซ่อพูดเสียงเย็น “คุณแม่เลี้ยงคะ ฉันไม่ได้อยากจะ เป็นนายหญิงน้อยค่ะ นี่ฉันขอให้คนช่วยไปขนข้าวของของฉัน จากที่บ้านแล้ว ฉันจะไม่กลับไปบ้านตระกูลหลินอีก

เมื่อได้ยินหลินเซ่อพูดอย่างเด็ดเดี่ยวเช่นนั้น เสียงของหัน ไฉ่องก็กระด้างขึ้นมาทันควัน “หลินเชื่อ นี่แกอยากจะตัดขาด จากครอบครัวจริงๆ นั้น ก็ได้! งั้นอย่างแรกเลย คืนเงินทองที่ ฉันใช้เลี้ยงดูแกตั้งแต่เล็กแต่น้อยมาซะก่อน ฉันทุ่มเทไป มากมายแค่ไหนกว่าแกจะโตเป็นสาวขึ้นมาได้ พอมาตอนนี้ปีก กล้าขาแข็งแล้ว แกคิดจะสะบัดหน้าหนีไปอย่างนี้เหรอ

ด้วยความตกตะลึง หลินเชื่อโต้ตอบกลับไปว่า “ก็ได้ค่ะ ถ้าไม่นับความจริงที่ว่าฉันต้องคอยรองมือรองเท้าพวกคุณทุก คนเหมือนบ่าวรับใช้ ซึ่งเป็นเรื่องที่ฉันควรจะได้รับค่าจ้าง ตอบแทนแล้วละก็ ยังไงซะคุณก็ยังให้ที่ฉันได้ซุกหัวนอน เพราะ งั้นฉันจะค่อยๆ ทยอยใช้เงินคืนให้คุณก็แล้วกันนะคะ

“แก…นังหลินเชื่อ นี่แกเป็นบ้าอะไรของแก นี่แกคิดว่าฉันรู้ ไม่ทันแผนการของแกสินะ สาเหตุที่แกเข้าไปวุ่นวายกับทีมงาน ซีรีส์ของหลินลี่เขาน่ะเพราะแกยังอยากจะสะเออะหน้าไปแข่ง กับหลินลี่ แล้วก็หาทางทำให้ฉันชิงเขาหันมามองแกอยู่ละ ใช่มั้ยล่ะ”
“คุณแม่เลี้ยงคะ คุณคิดไปไกลมากแล้วละค่ะ” หลินเชื่อไม่ คิดที่จะเสียเวลาแก้ตัวอะไร

หันไม่อิงตะคอกใส่ “ทำไมแกถึงไม่ตักน้ำใส่กะโหลก ชะโงกดูตัวเองเสียบ้าง แกไม่มีอะไรจะไปเทียบหลินได้แม้แต่ ปลายก้อย แล้วนี่แกก็ยังฝันลมๆ แล้งๆ ว่าฉันซึ่งเขาจะปราย ตามองแกอีกนั้น ถ้าแกไม่ได้คิดแบบนี้ งั้นก็รีบถอนตัวออก จากงานแสดงเรื่องนี้ซะ

หลินเซอหน้าบึ้งตึงและตอบกลับไปว่า “ขอให้เข้าใจให้ ชัดเจนด้วยนะคะว่านี่คืองานของฉัน ฉันจะไม่ฟังคำสั่งจากคุณ และยอมถอนตัวเพราะว่าคุณต้องการอย่างแน่นอน

“un…”

หลินเซ่อพูดต่อไป อีกอย่าง ถ้าคุณกลัวนักว่าฉันจะฉกฉัน ชิงไปจากหลินได้ละก็ งั้นก็ทำให้ลูกสาวตัวเองสวยน่ามอง กว่านี้หน่อยสิ จะมาฉันหาอะไรเล่า

เมื่อพูดจบ หลินเชื่อก็กระแทกโทรศัพท์ลงโครมใหญ่ เธอเงยหน้าขึ้นและสบตาเข้ากับจิ้งเจอพอดี ดวงตาดำสนิทคมปลาบของเขาดูเหมือนห้วงน้ำลึก น่าดึงดูดและลึกลับไปพร้อมกันดู

ใบหน้าของเธอมีแววกระอักกระอ่วนผุดขึ้นมา เธอมอง หน้าเขาแล้วพูดว่า “ทำไมคุณถึงไม่รู้จักเดินแบบให้มให้เสียง กันบ้างนะ
“การเดินเบาๆ เป็นมารยาทขึ้นพื้นฐานะ ไม่ใช่ว่าทุกคนจะ ต้องเป็นเหมือนเธอสักหน่อยที่เอาแต่ส่งเสียงเอะอะมะเพิ่งโดย ไม่จำเป็นอยู่ตลอดเวลานะ” จิ้งเพื่อก้าวขายาวๆ ของเขาเข้า มาในห้องอย่างยิ่งผาย

หลินเชื่อทำหน้าท้อใจ “ก็ได้ๆ ก็ได้ค่ะ คุณเป็นมนุษย์ที่ มารยาทดีงามที่สุดในโลก ส่วนฉันมันคนไร้การอบรม โชคดี นะเนี่ยที่ยังไงเราก็จะต้องหย่ากันไม่ช้าก็เร็ว ไม่อย่างนั้นฉันจะ ต้องคลั่งตายแน่ถ้าจะต้องโดนคุณพร่ำบ่นแล้วก็ดูถูกแบบนี้ไป ตลอดทั้งชีวิตน่ะ”

กู้จิ้งเจ๋อเอามือไพล่หลังแล้วตอบว่า “นั่นก็จริง

“อะไรนะคะ”

“ฉันเป็นคนที่มีมารยาทดีงามที่สุด ส่วนเธอคือผู้หญิงไร้ การอบรม นั่นจริงที่สุดเลย” กู้จิ้งเจ๋อว่า

“นี่คุณ…” หลินเชื่อถลึงตาเขียวปัดใส่อีกฝ่ายด้วยความขุ่น เคือง ก่อนจะก้าวเท้าออกเดิน โดยแกล้งเดินด้วยช่วงก้าวสั้นๆ ตามแบบอย่างกุลสตรี

เมื่อเห็นดังนั้น จึงเจ๋อต้องรีบกลั้นหัวเราะเพื่อไม่ให้หลุด

ข่าออกมา

หลินเชื่อหันกลับมาและพูดว่า “เดินแบบนี้ชอบมั้ยคะ นี่ฉัน เลียนแบบเหมือนหรือเปล่า

“ยัยบ๊อง” เขาว่า “ก็ชื่อซื้ออย่างนี้นี่ไง ไม่แปลกใจเลยที่เธอจะลงเอยด้วยการวางยาผู้ชายผิดคนน่ะ”

“เฮ้ นี่เราตกลงกันแล้วไม่ใช่เหรอว่าจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อี

กนะ” หลินเชื่อท้วง สีหน้าโกรธจัด กู้จิ้งเจ๋อมองหน้าเธอแล้วก็นึกอยากจะพูดอะไรบางอย่าง และสุดท้ายเขาก็ถามออกไปอย่างอดไม่ได้ “คนที่ชื่อฉันชิงนี่คือ

ผู้ชายที่เธอชอบงั้นเหรอ

รอยยิ้มบนใบหน้าของหลินเชื่อชะงักไปทันควัน ดวงตามี แววเศร้าสร้อยแฝงอยู่ลึกๆ “คุณไม่อึดอัดบ้างเหรอคะที่ต้องมา พูดกับภรรยาตัวเองถึงผู้ชายที่เธอชอบน่ะ

“ไม่เลย” เขาว่า

หลินเชื่อนิ่งงั้นไป “เอาเถอะ งั้นก็ตามใจคุณ… ใช่ค่ะ อันที่จริงฉันเล่าให้คุณฟังก็คงไม่เป็นไร เพราะถึงยังไงคุณก็ไม่รู้ จักเขา ไม่ใช่ทุกคนหรอกค่ะที่จะโชคดีพอที่จะได้พบคนที่เรา ชอบและเขาก็ชอบเรากลับน่ะ เขากับฉันเป็นเหมือนขวัญใจวัย หวานของกันและกันมากกว่า แต่โชคร้ายที่คนที่เขาชอบมา โดยตลอดก็คือหลินลี่

เมื่อเธอเงยหน้าขึ้น เธอก็ได้พบกับสายตาอันเปี่ยมไปด้วย ความรู้สึกลึกซึ้งของเขา ในช่วงเวลานั้น เธอรู้สึกราวกับว่า สายตาอันเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ของเขาแทบจะชำแรกผ่านร่าง เธอเข้ามา

“ถ้าเธอต้องการ ฉันช่วยให้เขาเป็นของเธอได้นะ
“เป็นของฉันเหรอคะ” หลินเซ่อมองอีกฝ่ายด้วยความ สับสน “คุณหมายความว่ายังไง

“ก็หมายความอย่างที่ฉันพูดนั่นแหละ ถ้าเธอต้องการ ฉัน สามารถทำให้เขาชอบเธอได้และหันมาคบหากับเธอได้” น้ำ เสียงทุ้มลึกของเขาฉายชัดไปด้วยความยโสหยิ่งผยองใน อำนาจของตัวเอง

“ฮะ คุณจะทำให้เขาหันมาชอบฉันเหรอคะ” หลินเซ่อถาม

จิ้งเจ๋อตอบ “อย่างเช่นว่า ฉันทำให้เขาไม่สามารถหมั้น หมายกับพี่สาวเธอได้ หรือกดดันเขาแล้วก็บังคับเขาให้หันมา คบหาเธอได้”

“ ถ้างั้นก็ลืมไปซะเถอะค่ะ” เธอรีบบอกโดยเร็ว “ทำไม ไม่ทำให้เขารีบแต่งงานกับหลินไปซะเร็วๆ ละคะ ผู้คนจะได้ เลิกคิดกันเสียทีว่าฉันพยายามจะแย่งเขามา นั่นเป็นอะไรที่น่า อึดอัตชะมัด”

กู้จิ้งเจ๋อขมวดคิ้ว “นั่นก็ใช่ว่าจะเป็นไปได้ แต่เธอแน่ใจเห รอว่าต้องการอย่างนั้นน่ะ

“ฉันแต่งงานแล้วนี่คะ นี่มันดีแล้วเหรอคะที่คุณจะมาพูด กับผู้หญิงที่แต่งงานแล้วด้วยเรื่องแบบนี้น่ะ” เธอรีบพูดแทรกขึ้น มาทันทีเมื่อมองดูใบหน้าเรียบเฉยไร้ความรู้สึกของเขา

จิ้งเจ๋อว่า “ไม่สำคัญหรอก ฉันเคยบอกไปแล้วนี่ ว่าฉัน เป็นคนทำให้การแต่งงานครั้งนี้เกิดขึ้น เพราะฉะนั้นฉันจะช่วยชดเชยให้กับเธอทุกอย่างที่เธอต้องการ นอกจากเงินทองแล้ว ฉันถือว่าเรื่องนี้ก็เป็นค่าชดเชยด้วยเหมือนกัน”

“ช่างมันเถอะค่ะ สำหรับตอนนี้ฉันรู้สึกว่าฉันได้ยินชื่อเขา มากเกินพอแล้ว ความรักมันก็เป็นแค่ส่วนหนึ่งของชีวิตเท่านั้น ความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่ไปกว่านั้นของฉันก็คือการได้แสดง แล้วก็พัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น มีอาชีพที่ก้าวหน้าขึ้น ถ้าเป็นแบบ นั้นก็จะมีคนที่ดีกว่านั้นมองเห็นฉัน แล้วฉันก็จะได้พบผู้ชายที่ดี กว่ามากๆ สำหรับฉันชิงแล้ว เขาเป็นแค่การแสดงสลับฉาก สำหรับชีวิตฉันเท่านั้นแหละค่ะ ชีวิตคนเรามีใครบ้างที่ไม่เคย พบเจอคนที่เรารักเขาแต่เขาไม่รักเราตอบบ้าง จริงมั้ยละคะ

“ฉันยังไม่เคยเจอคนแบบนั้น” กู้จิ้งเจ๋อตอบเรียบๆ

“ เอาเถอะ หลินเชื่อคิดขณะมองดูเขาโดยไม่พูดอะไร แต่เธอรู้ดีว่าจิ้งเจ๋อพูดความจริง

หลินเชื่อพูดต่อไปว่า “เอาละค่ะ ฉันจะไปอาบน้ำก่อนละ

“ก็ได้ แต่ถ้าเธอเปลี่ยนใจละก็ เธอบอกฉันได้ตลอดเวลา

“ขอบคุณค่ะ” หลินเชื่อคิดว่า ไม่ว่าจะอย่างไร เขาก็ยัง พยายามที่จะช่วยเธอ

จิ้งเจ๋อว่า “ไม่เป็นไร ฉันเป็นสามีของเธอ ฉันมีหน้าที่ คอยดูแลผลประโยชน์ให้เธออยู่แล้ว

“รวมถึงช่วยภรรยาของคุณมองหาสามีคนถัดไปด้วยน่ะเห รอคะ กู้จิ้งเจ๋อ คุณนี่จะเป็นคนดีเกินไปแล้วนะคะ” หลินเชื่อยิ้มกว้างอย่างลืมตัว

เมื่อได้เห็นรอยยิ้มสดใสของเธอ สายตาของชายหนุ่มก็ ชะงักเล็กน้อยก่อนจะเลื่อนไปมองทางอื่น “ใช่แล้ว ฉันจะทำ ตามคำสัญญาทุกอย่างที่ให้ไว้กับเธอ” ตอนที่ทั้งคู่แต่งงานกัน เขาบอกว่าเขาจะชดเชยให้เธอ และเขาก็กำลังจะทำเช่นนั้น จริงๆ

หัวใจของหลินเช่อสะดุด เวลาที่เขายืนตัวตรงเด่นอยู่ตรง หน้าและพูดประโยคที่ว่า “ฉันจะทำตามคำสัญญาทุกอย่างที่ให้ ไว้กับเธอ” เธอรู้สึกได้ว่าเขาพูดมันออกมาจากหัวใจอย่าง แท้จริง

เธอเบือนหน้าหนีแล้วกะพริบตา ก่อนที่รอยยิ้มจะค่อยๆ จางหายไป ไม่ว่าเขาจะดีแสนดีสักแค่ไหน เขาก็เป็นของคนอื่น อยู่ดี ยังไงเสียเธอก็จะต้องหย่าขาดจากเขาไม่ช้าก็เร็ว