ตอนที่ 53 เอาใจท่านอ๋อง

สิ่งของนั้นของหลินซีนเยียน? อาวุธหน้าไม้รี?

ฟูจื่อโม่ก้าวเดินไปสักพักก็หยุดชะงักลง หันหน้ากลับไป มองเขาด้วยสายตาที่อยากรู้อยากเห็น เขาหันหน้าไปถาม จินมู่ที่เพิ่งเดินเข้าประตูจวนมา “หลายวันมานี้ได้สั่งให้กุ้ย โมโม่ไปอบรมสั่งสอน ข้าไม่ได้อยู่ในจวนจึงไม่ทันได้ถาม อีกเดี๋ยวเจ้าไปถามหน่อยว่าได้สั่งสอนไปถึงไหนแล้ว”

“พ่ะย่ะค่ะ! “จินมู่รับคำสั่งแล้วรีบเดินไปที่เรือนในทันที

มู่เหอถอนหายใจอย่างโล่งอก และขมวดคิ้วอย่างอดไม่ ได้ เขาเป็นเพียงเด็กดูแลคนหนึ่ง มีบางเรื่องที่ไม่ควร ก้าวก่าย โดยเฉพาะเรื่องของกุ้ยโมโม่ กุ้ยโมโม่ได้เลี้ยง ท่านอ่องมาจนเติบใหญ่ ย่อมมีฐานะสูงกว่าเขาที่เป็น คนใช้อยู่มาก

หลายวันนี้เขาเคยส่งเขาไปสอบถามเรื่องของหลินซีน เยียน แต่คนข้างกายของกุ้ยโมโม่กลับปิดปากเงียบสนิท เขาจึงไม่ได้ทราบเรื่องอะไรมาก เขาหนักใจว่าควรจะใช้ วิธีไหนบอกกับท่านอ๋องอยู่ ใครจะรู้ว่าคนสวนคนนั้นกลับ ส่งข่าวมาให้

ความหมายในคำพูดของหลินซีนเยียน เขาทราบเป็น อย่างดี ถึงนางจะมีฐานะต่ำต้อยแค่ไหน ขอเพียงพูดถึง อาวุธหน้าไม้ ท่านอ่องต้องสนใจเป็นอย่างแน่

บ่ออาบน้ำขนาดใหญ่ 3 จั้ง มีบุรุษผู้หนึ่งนั่งอยู่ในน้ำเผย ให้เห็นเพียงหน้าอกอันหนาแน่น เขาหลับตานอนหนุน หมอนหยกที่อยู่ริมบ่อน้ำ ได้ยินเสียงจากด้านหลังของฉากกำบังลม เขาขมวดคิ้วลงแต่ไม่ได้ลืมตา

มือเรียวงามคู่หนึ่งได้กดลงที่คิ้วของเขาอย่างอ่อนโยน

นิ้วมือที่ร้อนรุ่มได้คลายจุดตรงกลางระหว่างคิ้วของเขา “สบายขึ้นไหมเพค่ะ? “เสียงของสตรีที่อ่อนนุ่มและคุ้น

ออก

เคยได้ส่งผ่านเข้ามาในหูของเขา พร้อมกับลมหายใจที่

พ่นออกมาก็ได้สัมผัสอยู่ที่ด้านหลังหูของเขา

“อืม”ฟูจื่อโม่ส่งเสียงตอบกลับ

หลินซินเยี่ยนรู้ว่าฝีมือการนวดของเธอนั้นถือว่าไม่เลว

เลยทีเดียว เมื่อก่อนตอนอยู่ในห้องทำงาน เพื่อที่จะ ประจบคุณยายที่ชอบเอาใจยากที่เป็นที่สุด เธอต้อง ลงทุนลงแรงไปมาก คุณยายคนนั้นปวดหัวอยู่ตลอด ดัง นั้นเธอเลยตั้งใจไปเรียนวิธีนวดมา

“กุ้ยโมโม่ช่างอบรมสั่งสอนคนได้ดีจริงๆ เพียงผ่านไป ไม่กี่วัน ทำให้เจ้าเปลี่ยนไปมากขนาดนี้เลย “ฟูจื่อโม่ หลับตาแล้วเอ่ยอย่างด้วยน้ำเสียงเย็นชา

หลินซีนเยียนนวดไปสักพักก็รีบเร่งความเร็วไปอย่าง ต่อเนื่อง ราวกับฝืนพูดคำว่า “ก็ดีเพค่ะ”ออกจากลำคอ ก็ดี ที่เธอจะได้ลงมือฆ่านางกุ้ยโมโม่คนนั้น

กุ้ยโมโม่ทำให้เธอคิดได้ คือเธอไม่ได้มีความสำคัญ อะไรเลยในสายตาของเขา เขาอยากได้สาวใช้อุ่นเตียงที่ เชื่อฟังคนหนึ่ง งั้นก็ดี เธอจะตั้งใจทำอย่างดี เพื่อที่เธอจะ ได้ความเชื่อใจจากเขา ยิงปืนไปครั้งเดียวได้นกสองตัว!

เป็นผู้หญิงที่จิตใจมีแต่ความเคียดแค้นคนหนึ่ง มีหลาย อย่างที่ไม่เหมือนกับตอนที่เป็นผู้หญิงที่สูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างไป

ก็แค่เอาใจผู้ชายคนหนึ่งไม่ใช่เหรอ? เมื่อก่อนเธอไม่ จำเป็นต้องทำ แต่ทว่า หากจำเป็นต้องลงมือล่ะก็ไม่ว่าจะ ยากลำบากแค่ไหน เธอก็ไม่กลัวที่ทำมัน

“กำลังคิดอะไรอยู่? “ฟูจื่อโม่เห็นเธอไม่ยอมพูดจึง ถามออกไป

หลินซึนเยียนสะดุ้งตัวแล้วรีบยิ้มอย่างอ่อนโยนขึ้นมา ทันที “กำลังคิดว่าจะเรียนปักผ้ากับพวกโมโม่ในจวนนี้ดี หรือไม่ แล้วจะเรียนปักลายอะไรดี ได้ยินว่าอีกหนึ่งเดือน ก็เป็นวันคล้ายวันประสูติของท่านอ่องแล้ว”

ฟูจื่อโม่ลืมตาขึ้นมา เขาจับมือของเธอที่กำลังนวดอยู่ แล้วใช้นิ้วถูไปบนหลังมือของเธอ”อยากจะเอาใจข้ารี? คาดไว้แล้วว่าเขาต้องถามอย่างนี้ หลินซีนเยียนใช้คาง เท้าลงบนหน้าผากของเขาอย่างเบาๆ ตอนที่พูดได้ใช้ใบ หน้าเสียดสีกับหน้าผากของเขา การกระทำที่เล็กน้อย แบบนี้ได้ทำให้ความรู้สึกของคนสองคนได้ใกล้ชิดสนิท

กันอย่างมาก

เธอเอ่ยขึ้นว่า “ท่านอ๋อง ท่านไม่ต้องถามให้มากความ ได้หรือไม่? ผู้หญิง หากมีผู้ชายแล้ว ผู้ชายคนนั้นก็จะเป็น ดั่งโลกทั้งใบของผู้หญิง ข้าเป็นคนของท่านอ๋องแล้ว ท่าน อ๋องก็เป็นคนที่ดีเลิศขนาดนี้ ท่านเลี้ยงข้า แล้วยังช่วย ชีวิตน้องชายของข้าอีก เป็นผู้มีพระคุณของข้า เพียงแค่ อยากเอาใจท่านไม่ใช่เป็นเรื่องที่เหมาะสมหรอกรี?

หลินซีนเยียนพูดอย่างจริงใจ มีเพียงเธอเท่านั้นที่รู้สึก ะ ถึงความเจ็บปวดที่ได้รับ การถูกเหยืหยดหยาดแบบนั้น ไม่ว่าอะไรเธอก็กล้าพูดออกมา

ฟูจื่อโม่จ้องหน้าของเธอ ราวกับอยากรู้ว่าเธอกำลังคิด อะไรอยู่ แต่นอกจากความเศร้าบนใบหน้าก็ไม่เห็นอะไร อย่างอื่น เขาขมวดคิ้วลง”หลายวันนี้ ไม่ใช่เจ้ามาต่อรอง กับข้า ให้ข้าปล่อยพวกเจ้าไปไม่ใช่รี? ”

เมื่อหลินซีนเยียนได้ฟังคำพูดนี้ ทำได้แต่ถอนหายใจ ออกเบาๆ แล้วก้มจูบลงบนกลางหน้าผากของเขา “ท่าน อ่อง ข้าอยากจะไป แต่เพราะข้ารู้ว่า ข้ามีฐานะเป็นเพียง สาวใช้อุ่นเตียงของท่านอ่อง ที่ข้าอยากจะไปเพราะไม่ อยากเห็นผู้หญิงที่แต่งเข้าจวนอ่อง พอถึงตอนนั้น ข้าเป็น สาวใช้อุ่นเตียงคนหนึ่งคงจะอยู่อย่างยากไม่ใช่

ตอนที่พูดอยู่นั้น เธอก็ใช้สองมือมาประกบที่ใบหน้า ของเขาประหนึ่งปฏิบัติกับสมบัติที่ล้ำค่ามาก”ท่านอ๋อง มี ผู้หญิงมากมายที่ชื่นชอบท่าน หรือว่าท่านไม่รู้ว่าตนเองมี เสน่ห์มากแค่ไหน? ข้าเป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง ข้า ไม่มีทางปฏิเสธผู้ชายที่ดีเลิศและยั่วยวนเช่นนี้อย่าง แน่นอน”

พอพูดจบ เธอก็ประคองใบหน้าของเขาขึ้นแล้วใช้ริม ฝีปากของตนเองไปประกบบนริมฝีปากของเขา

ฟูจื่อโม่หรี่ตาลง ไม่ได้ปริปากพูดอะไร ตอนที่ริมฝีปาก ของเธอเข้ามาใกล้เขา กลับเป็นการรุกเข้ามาโดยที่ไม่ทัน ตั้งตัว

ผ่านไปสักพัก ตอนที่ฟู่จื่อโม่คิดอยากจะถลำลึกไปกว่า

นี้ หลินซีนเยียนก็ถอนริมฝีปากออก “ทำไม เมื่อกี้เพิ่งจะเอาใจข้าอยู่ ตอนนี้กลับแสดงต่อไม่ได้แล้วรี? “ฟูจื่อโม่เหยียดยิ้ม บนใบหน้าปรากฏความไม่ พอใจ

“ท่านอ่อง ท่านคิดไปถึงไหนแล้ว หลายวันนี้ข้าเพียงไม่ สะดวกเท่านั้น หากไม่เชื่อ ท่านสามารถตรวจสอบได้ด้วย ตนเอง! “หลินซีนเยียนหน้าแดงก่ำ เขินอายจนต้องก้ม หน้าหนีลง

ฟูจื่อโม่เงียบไปสักพัก โบกมือคล้ายบอกเป็นนัยว่าจะ ไม่ทำต่อแล้ว”ในเมื่อร่างกายของเจ้าไม่สบายก็ควรจะ ดูแลรักษาตนเอง อีกเดี่ยวจะให้มู่เหอพาเจ้าไปที่ห้องยา ในจวนแล้วหยิบยาบำรุงร่างกายให้เจ้าสักหน่อย ของ เหล่านั้นในจวนอ่องมีให้เจ้าอยู่แล้ว”

หลินซีนเยียนรู้สึกซาบซึ้งใจอย่างมากจึงมอบจูบอัน หอมหวานให้อีกครั้ง นานวันเข้าเธอยิ่งเข้าใจฟู่จื่อโม่มาก ขึ้น ที่เขาปฏิบัติต่อเธอพิเศษกว่าคนอื่น ไม่ใช่เพราะว่าเธอ แสร้งทำเป็นอ่อนโยน แต่เป็นเพราะความเร่าร้อนเชิงรุก มั่ง?

“เช่นนั้นก็ขอบพระทัยท่านอ่องก่อนนะเพค่ะ”พอหลิน ซีนเยียนพูดจบก็ถูหลังให้เขาอย่างตั้งใจ

เมื่อถูไปสักพักก็ได้ยินฟูจื่อโม่เอ่ยขึ้น “พอแล้ว ออกไป เถิด”

ครั้งนี้ หลินซีนเยียนส่งเสียงตอบกลับแล้วหมุนตัวออก ไปอย่างว่าง่าย เธอรู้ว่าหากถูกหลังให้ต่อไป เกรงว่าเขา อาจจะทนไม่ไหวแล้วทำอะไรขึ้นมาอีก

เพียงแต่เขาไม่รู้ว่าตอนที่หลินซีนเยียนเดินออกไปจาก บ่ออาบน้ำ เธอนั่งลงกับพื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง ในท้องรู้สึกกระอักกระอ่วน เธอทนไม่ไหวอยากจะอ้วกออกมา ราวกับ อยากจะเอาสิ่งสกปรกนั้นออกมาให้หมดจากร่างกาย

เธอใช้เวลาในการอ้วกนานมาก แต่กลับไม่มีอะไรออก มาเลย หากจิตใจได้สกปรกไปแล้ว มันจะมีสิ่งใดออกมา อีกเหรอ?

เธอเช็ดน้ำตาแล้วฝืนบังคับให้ตนเองยิ้มออกมา จากนั้น ก็เดินไปที่ห้องของตนเองไปอย่างไม่เร่งรีบ เธอไม่ได้ไป หามู่เหอและไม่ได้ไปเอายามาบำรุงร่างกายอะไรพวกนั้น เธอไม่อยากได้มัน!