ตอนที่399บ้านยาวิเศษ

สำหรับอินฉีแล้วไม่ว่ายังไงหลิน ซีนเยียนยอมออกไปข้างนอกกับเขา ถือเป็นการเริ่มต้นใหม่ที่ดีตลอดชีวิต ของคนจะเจอสักกี่คนกันที่เป็นคนที่ ทำให้เราไม่เคยลืมเลย?

หลินซีนเยียนให้เหล่ามามานำชุด ธรรมดาๆมาให้นางชุดหนึ่งเป็นแบบที่ ทันสมัยที่สุดของประชาชนแคว้นหมัน ผ่านจากเมื่อคืนมาแล้วในสายตาของ ทุกคนหลินซีนเยียนถือเป็นคนขอ งอินฉีจะตีสุนัขก็ต้องดูเจ้าของด้วยอิน ฉีเป็นแขกคนสำคัญฉินชิงเฟิงผู้หญิง ของอินฉีก็ไม่ควรที่จะไม่เคารพนาง นี่ก็คือสถานะที่เปลี่ยนไปเพราะ ถูกคนสร้างขึ้นมาหลินซีนเยียนอด คิดถึงภรรยาเศรษฐียุคปัจจุบันพวกนั้น ไม่ได้ขึ้นมาบางทีก่อนหน้าอาจจะเป็น แค่พนักงานธรรมดาๆคนหนึ่งในบริษัท แต่พอแต่งงานกับสามีที่มียศถา บรรดาศักดิ์ก็จะมีพวกผู้บริหารของ บริษัทต้องการตัวแล้วก็เข้ามาเอาอก เอาใจทันที

สังคมก็คือความเป็นจริงดังนั้นถึง ได้มีผู้ชายมากมายยอมที่จะเสียสละ หญิงข้างกายเพื่อให้ได้เป็นคนที่เหนือ กว่าคนอื่นๆ

“คิดอะไรอยู่หรอ? ”

ในรถม้าอินฉีเห็นหลินซีนเยียน เหม่อออกไปนอกหน้าต่างเลยอดไม่ ได้ที่จะถามออกมา

หลินซีนเยียนได้สติกลับมาส่าย หน้าเล็กน้อยแต่ไม่ได้พูดอะไร

อินฉีไม่สนใจความเย็นชาของ นางแต่กลับพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน ขึ้นไปอีก“วันนี้อากาศดีเชียวเจ้าอยาก จะไปเดินเล่นรอบๆนอกเมืองหรือว่า เดินเล่นรอบๆในเมืองล่ะ?หากว่าเป็น นอกเมืองข้ารู้จักที่ที่หนึ่งที่มีดอกพลัม งดงามหากว่าเป็นในเมืองก็มีอาหาร แล้วก็สิ่งของมากมายที่มีเอกลักษณ์ ของแคว้นหมันน่าที่จะไปลองดู”

เขาพยายามแนะนำอย่างสุดความ สามารถพยายามเอาอกเอาใจหลินซีน เยียนแต่ว่าท่าทางของหลินซีนเยียนก็ ยังคงเย็นชาเหมือนเดิม

ผ่านไปครู่หนึ่งหลินซีนเยียนถึงจะ พูดขึ้นมาว่า : “ข้าอยากไปพวกร้านที่ ขายยาสมุนไพรโดยเฉพาะ”

อินฉีประหลาดใจแต่ก็ไม่ได้พูด อะไรแค่เปิดผ้าม่านออกแล้วสั่งการกับ คนขับรถม้าสองสามประโยค

รถม้าก็เปลี่ยนทิศทางไปขับไป ทางถนนเส้นใหญ่อีกเส้นหนึ่ง

ข้างหลังรถม้าสามสิบฟุตแผง ขายแป้งร้านหนึ่งชายวัยกลางคนที่ สวมหมวกสานวางแป้งในมือลงเดิน ตามทางที่รถม้าไปอย่างเงียบๆ

ถนนร้านขายยาของเมืองชุนล้วน มีชื่อเสียงมากทั่วทั้งแคว้นหมันเพราะ ว่าสภาพแวดล้อมทางภูมิศาสตร์ที่ พิเศษของเมืองชุนทำให้สามารถปลูก สมุนไพรหายากมากมายขึ้นได้

พอรถม้ามาถึงปากทางของถนน ก็หยุดลงเพราะว่าถนนสายนี้ไม่กว้าง นักแล้วอีกอย่างผู้คนก็ชุกชุมเพราะงั้น รถม้าก็เลยเข้าไปไม่ได้อยู่แล้วดังนั้น อินฉีกับหลินซีนเยียนก็เลยต้องลงรถ ม้าอย่างเดียว

ข้างกายอินฉีพาคนขับรถม้ามา เพียงคนเดียวคนขับรถนั้นพอเอารถม้า ไปจอดไว้แล้วก็เดินตามหลังอินฉี อย่างเงียบๆคนขับรถคนนั้นฝีเท้าเบา มากหลินซีนเยียนถึงจะไม่ค่อยรู้เรื่อง วรยุทธแต่ก็รู้ว่ายิ่งคนที่ฝีเท้าเบาเพียง ใดวรยุทธก็ยิ่งเก่งกาจล้ำลึกขึ้นไปอีก อีกอย่างหนึ่งคนระดับอินฉีหากว่าข้าง กายไม่มียอดฝีมือสักคนเกรงว่าก็คง ไม่กล้าออกมาเดินเล่นตามอำเภอใจ ข้างนอกแบบนี้หรอก

อินฉีปกติแล้วจะแต่งตัวหรูหรา มากวันนี้เพราะว่าไม่อยากตกเป็นเป้า สายตาก็เลยใส่ชุดที่ธรรมดาที่สุดถึง จะเป็นแบบนี้แต่ว่ารัศมีความสูงส่งมี ระดับของเขาก็ทำให้เขาพออยู่ในหมู่ ผู้คนก็ถูกจำได้ง่ายๆ

หลินซีนเยียนเดินอยู่ข้างๆเขาก็ สัมผัสได้ถึงสายตาอิจฉาริษยาของ พวกผู้หญิงรอบข้างได้ทั่วทุกทิศ

“อยากจะซื้ออะไรงั้นรึ?”อินฉีหัน มาถามคนที่มีสติปัญญาเฉลียวฉลาด เช่นเขาคาดว่าหลินซีนเยียนไม่มีทาง มาร้านขายยาเพียงเพราะมาเดินชม หรอก

เพราะงั้นในด้านนี้หลินซีนเยียน คิดอยู่สักพักไม่ปิดบังละกันก็เลยพูด ตรงๆออกมาว่า : “มาตามหาสมุนไพร พิเศษบางชนิด”

“ยาอะไร?เดินงมหาอยู่เช่นนี้สู้หา ร้านขายยาที่ใหญ่ที่สุดแล้วลองถามดู จะดีกว่า”อินฉีเห็นนางมัวแต่มองอยู่ ตลอดทางเลยเสนอความคิดเห็น

หลินซีนเยียนสะดุ้งเล็กน้อยทำไม นางถึงคิดวิธีนี้ไม่ออกนะ“ได้”

เห็นนางยอมรับข้อเสนอของ ตนเองอินฉีก็ดีใจมากดังนั้นก็เลยหยิบ เงินก้อนออกมาแล้วดึงคนที่ผ่านทาง มาถามว่า : “ถนนเส้นนี้ร้านขายยาที่ ใหญ่ที่สุดอยู่ที่ใด?”

“คนผ่านทางคนนั้นเดิมทีไม่คิดจะ สนใจทั้งสองคนแต่พอเห็นเขาใจป้าก็ รีบเปลี่ยนท่าทีทันทีชี้นิ้วไปทางซอย ซอยหนึ่งที่อยู่ข้างๆ“เดินผ่านซอยนี้ไป ก็จะเป็นทางร้านสมุนไพรยาที่ใหญ่ ที่สุดของเมืองชุน”

อินฉีพยักหน้าแล้วก็พาหลินซีน เยียนเดินไปทางนั้นบนถนนผู้คนเยอะ แยะแม้ว่าหลินซีนเยียนจะวางตัวธรรม ดาๆแต่ว่าพวกพ่อค้าใจหยาบที่อยู่ รอบๆพอเห็นสาวงามที่งดงามราว ดอกไม้แบบนี้คนที่ขี้ขลาดก็ได้แต่มอง ดูคนที่ใจกล้าก็ถือโอกาสมาเอารัดเอา เปรียบดังนั้นในระหว่างทางที่เดินอยู่ อินฉีเลยขยับตัวเข้าไปใกล้ๆหลินซีน เยียนอย่างไม่รู้ตัว

แต่ว่าหลินซีนเยียนราวกับไม่ค่อย ชอบใจนักที่เขาเข้ามาใกล้ทุกครั้งที่ เขาเข้ามาใกล้นางก็จะเขยิบออกไป ข้างๆเล็กน้อยอินฉีรู้สึกผิดหวังแต่ก็ส่ง สายตาไปยังคนขับรถคนขัยรถคนนั้น เข้าใจความหมายเลยเดินแซงขึ้นไป อยู่นำหน้าพวกเขาทั้งสองคนบังพวก คนพวกนั้นที่คิดจะเข้ามาใกล้

“บ้านยาวิเศษ”ถือเป็นร้ายขาย สมุนไพรยาที่ใหญ่ที่สุดในเมืองชุนยัง ไม่ทันจะเดินเข้าไปใกล้ๆก็ได้กลิ่น หอมคลุ้งของสมุนไพรยาลอยออกมา ภายในร้านจัดวางไปด้วยสมุนไพรยา นับพันชนิดมีลูกค้าที่มาซื้อสมุนไพรยา ไม่น้อยที่กำลังต่อรองราคากับ พนักงานในร้านอยู่

“เชิญท่านทั้งสองที่ด้านในเถิด อยากจะซื้อสมุนไพรยาแบบใดกันข้า น้อยจะได้แนะนำให้พวกท่าน”

อินฉีและหลินซีนเยียนพึ่งจะเดิน มาถึงทางเข้าร้านก็มีพนักงานในร้าน ออกมาต้อนรับพนักงานคนนั้นยิ้มแย้ม แจ่มใสพูดจาดีดูออกเลยว่าเจ้าของ ร้านขายสมุนไพรยานี้ทำการค้าเก่ง

“อินฉีมองไปทางหลินซีนเยียน หลินซีนเยียนนิ่งไปพักหนึ่งแล้วถาม ขึ้น:“ที่นี่มียาวิเศษรักษาธาตุไฟเข้า แทรกจากฝึกวิทยายุทธหรือไม่?”

พอพนักงานได้ฟังดังนั้นก็แสดง สีหน้าประหลาดใจออกมาทันทีแต่ไม่ นานก็หายไปแล้วถามอย่างสุภาพ พลางยิ้มไปด้วยว่า : “แม่นางหากจะ รักษาธาตุไฟเข้าแทรกแล้วล่ะก็ไปหา หมอที่โรงยาก็ได้แล้วไม่จำเป็นต้อง มาร้านขายสมุนไพรยาของเราเลยที่ ร้านของเราทำการค้าสมุนไพรยาไม่รู้ จะรักษาโรคอย่างไรหรอก”

คำพูดของพนักงานไม่ได้ผิด แปลกอะไรแต่ว่าสามารถเปิดร้าน สมุนไพรยาได้ทำไมจะไม่รู้ด้านการ รักษาทางการแพทย์ล่ะ?

“หากว่าหมอทั่วๆไปรักษาได้ล่ะก็ ข้าก็ไม่ต้องถ่อมาไกลถึงที่นี่ หรอก”หลินซีนเยียนถอนหายใจรอบ หนึ่งแล้วพูดต่อว่า:”หวังว่าพี่ชายจะ ช่วยแนะนำสักหน่อยเถอะ”

“แม่นางไม่ใช่ว่าข้าไม่..”พนักงาน ยังไม่ทันพูดจบอินฉีก็ควักเช็คเงินสด ออกมายื่นให้พนักงานคนนั้นมองเช็ค เงินสดพริบตาหนึ่งหน้าตาก็เปลี่ยนใจ ดูลังเลมากแต่สุดท้ายก็ส่ายหน้า แม่ นางข้าไม่รู้จริงๆว่าท่านพูดถึงสิ่งใดถ้า เช่นนั้น..ท่านถามเถ้าแก่ของเราเอา เถอะเถ้าแก่ทำการค้านี้มากว่าสิบปี บางทีอาจจะรู้ก็ได้”

พนักงานคนนั้นไม่ได้รับเงินจา กอินฉีแต่อย่างใดแต่ชี้ไปทางบันได ขึ้นไปชั้นสองแล้วพูดว่า “เถ้าแก่อยู่ชั้น สองข้าจะนำพวกท่านขึ้นไป

หลินซีนเยียนเดินนำอินฉีขึ้นไป ชั้นสองไม่ทันได้สังเกตสายตาที่มอง มาอย่างประหลาดของคนข้างๆเลย แม้แต่น้อยไม่ว่าจะเป็นประเทศหนาน เยว่หรือว่าแคว้นหมันผู้หญิงก็มีสถานะ ต่ำต้อยกว่าผู้ชายทั้งนั้นอยู่ข้างนอก แม้แต่เวลาเดินผู้หญิงที่รู้ ขนบธรรมเนียมล้วนแต่เดินตามข้าง หลังผู้ชายมิฉะนั้นจะทำให้ผู้ชายไม่ พอใจได้

แต่หลินซีนเยียนตอนนี้กำลังเดิน อยู่ข้างหน้าอินฉีไม่เพียงแต่ไม่รู้สึกว่า ผิดแปลกอันใดแม้แต่ตัวอินฉีเองก็ ไม่มีท่าทีว่าจะไม่พอใจอะไร