ตอนที่ 368ผู้หญิงที่มีประสบการณ์ยิ่งดี

“ไม่กล้าแต่เจ้าก็ทำไปแล้ว”คนในศาลาพูดด้วยน้ำเสียงไม่ พอใจ อีกอย่างแค่ผู้หญิงคนเดียวนำกลับมาจะมีประโยชน์อะไร หรือว่าตระกูลหลีเพื่อผู้หญิงคนนี้แล้วจะตามมาถึงตระกูลหลังนั้น หรอ?”

ในคำพูดเหล่านี้หลินซีนเขียนก็ฟังออกได้ไม่ยากว่าคนใน ศาลาคือผู้ชายที่มีความคิดว่าผู้ชายเป็นใหญ่คนหนึ่งราวกับว่าผู้ หญิงในสายตาของเขาไม่มีค่าอะไรเลยสำหรับเขาก็แค่ผู้หญิง เท่านั้นจะเปลี่ยนเมื่อไหร่ก็ได้ ดังนั้น ในสมองของเขาก็คงไม่เชื่อ หรอกว่าผู้หญิงคนหนึ่งจะสามารถเปลี่ยนสถานการณ์จนถึงวันนี้ ได้

“ไม่นายท่านข้าน้อยเห็นว่าลูกชายคนโตของตระกูลหลี่ให้ ความสำคัญกับผู้หญิงคนนี้มากอีกอย่างผู้หญิงคนนี้ยังเกี่ยวพัน กับอู่เซวียนอ๋องด้วย”เฉินเทียนเกรงกลัวคนในศาลาจะรับสั่ง ลงโทษตนจึงรีบพูดออกมา

คนในศาลาหยิบหมากขึ้นมาเตรียมจะลงอีกครั้งกลับได้ยินคำ ว่า”เซวียนอ๋อง”ทำให้หยุดนิ่งไป “เซวียนอ๋อง เจ้าหมายถึงไอ้ สายเลือดเชียงตระกูลโหลงที่หญิงสูงส่งรุ่นก่อนทิ้งเอาไว้ไอ้เด็ก

กำพร้าที่ถูกเซียงซีตระกูลโหลงทอดทิ้ง?” “ใช่เป็นเขานั่นแหละ”เฉินเทียนตอบรับ เพียงแต่ในวันนี้เด็ก กำพร้าคนนั้นไม่ใช่เด็กที่ตระกูลโหล่งอยากทิ้งก็จะทิ้งได้อีกแล้วอิทธิพลของเขาสามารถต่อกรกับตระกูลของเขาได้แล้ว”

“ซึมอันนี้ช้าก็ได้ยินมาเหมือนกันเด็กกำพร้าตระกูลโหลงคน หนึ่งใช้เวลาเพียงแค่สั้นๆ ก็สามารถทำให้ตระกูลโหลงก้มลงมอง อิทธิพลของตนได้เป็นบุคคลที่จะมองข้ามไม่ได้เพียงแค่ตระกูล โหล่งข้าตระกูลหลิงไม่ได้เกรงกลัวแต่อย่างใดแล้วจะให้กลัวเขา เด็กกำพร้าตระกูลโหลงคนหนึ่ง

“ที่ข้าน้อยหมายถึงไม่ใช่ว่าพวกเราจะกลัวพวกเขาแต่เพราะผู้ หญิงคนนี้เป็นคนสำคัญที่มีความสัมพันธ์กับสองตระกูลดังนั้นข้า น้อยเลยไม่กล้าที่จะจัดการอะไรตามพลการถึงได้พามาให้ ท่าน”เฉินเทียนนอบน้อมถ่อมตนอย่างต่ำต้อยแล้วก็ยืดตัวขึ้นเดิน เข้าไปในศาลา แล้วอีกอย่างข้าน้อยยังได้ยินความลับอย่างหนึ่ง จากปากผู้หญิงคนนี้…

คนในศาลายักคิ้วขึ้นรอจนเป็นเทียนเข้ามาใกล้เข้าพอพูดไม่กี่ ประโยคที่ข้างหูของเขาเสร็จใบหน้าของเขาก็ปรากฏรอยยิ้ม กว้างออกมา”คิดไม่ถึงจริงๆว่าจะมีเรื่องแบบนี้ด้วย

คนในศาลาพอพูดจบก็เดินออกมาจากศาลาเขาเดินผ่านม่าน ชาวออกมาหน้าศาลาถึงจะมองเห็นสองคนที่อยู่ในตำหนักได้ ชัดเจนผู้ชายหน้าตาดีแต่ก็ไม่พอที่จะดึงดูดสายตาเขาในตอนที่ เขาเห็นหลินขึ้นเขียนนั้นนัยน์ตากลับเปล่งประกายประหลาดใจ

“ที่แท้ก็เป็นของคำก็ไม่แปลกที่ชายสองคนจะลุ่มหลงไป จนถึงจิตวิญญาณ”

หลินขึ้นเขียนและเขียวผ่านถึงจะมองเห็นหน้าตาของผู้ชายที่เดินออกมาจากศาลาได้อย่างชัดเจนนั่นคือใบหน้าของคนที่คิด ว่าตนเองนั้นดีเลิศกว่าผู้อื่นดวงตาที่ให้ความรู้สึกว่าถูกเหยียด หยาด โดยเฉพาะแววตาเจ้าชู้นั้นแม้ว่าจะเป็นแววตาธรรมดาๆ ใน สายตาของเขาก็ทำให้ผู้อื่นรู้สึกแปลกๆ ได้

บวกกับเค้าโครงหน้าที่หล่อเหลาได้รูปทั่วกายแผ่รัศมีความน่า เกรงขามของผู้สูงศักดิ์เท่านั้นถึงจะมีดังนั้นเลยดึงดูดสายตาผู้คน ได้อย่างง่ายๆ

ผู้ชายแบบนี้ข้างกายคงจะไม่เคยขาดหญิงเป็นแน่คงจะมีผู้ หญิงล้อมหน้าล้อมหลังถึงขนาดมาเสนอตัวให้ถึงที่ก็ไม่แปลกที่ เขาจะไม่เห็นผู้หญิงอยู่ในสายตา

แม่นางหลินนี่คือนายใหญ่ของพวกเราตระกูลหลิงหลิงห้าวถ้า หากว่าเจ้าอยากจะรักษาชีวิตของตนเองและชีวิตของศิษย์พี่เจ้า ไว้ก็รีบบอกสิ่งที่เจ้ารู้ออกมาทั้งหมดชีวิตของเจ้าตอนนี้อยู่ในกำ มือของนายท่านแล้ว”เฉินเทียนส่งสายตาจ้องเขม็งไปหาหลินซืน เขียน

หลินขึ้นเขียนขมวดคิ้วแต่ไหนแต่ไรมานางก็รู้สึกไม่ถูกกับ สายตาเจ้าชู้ของผู้ชายซะเลยสายตาแบบนี้แค่มองก็รู้ว่าเป็น ผู้ชายเจ้าชู้นางทำใจให้รู้สึกดีด้วยไม่ได้จริงๆ โดยเฉพาะผู้ชาย คนนี้ที่คิดว่าตัวเองนั้นหน้าตาดูมากตรงไหนก็ล้วนเหนือกว่าผู้ อื่นไปทุกอย่างแต่นางมีใบหน้าของโม่จื่อเฟิงเป็นภูมิคุ้มกันอยู่ แล้วยิ่งกว่านั้นคนตรงหน้านี้ก็ไม่ได้หน้าตาหล่อไปกว่าไม่จื่อเพิ่ง

เลย
“ที่ข้ารู้ก็บอกเฉินเทียนไปหมดแล้วแล้วแต่ท่านชายหลังว่าจะ ทำอะไรข้าเชื่อว่าท่านชายหลังเป็นคนฉลาดคงจะไม่ทำเรื่องโง่ๆ ออกมาแน่นอน “หลินซินเยียนยืนหลังตรง

หลังห้าวหัวเราะห์ออกมารอบหนึ่งแล้วเดินตรงไปข้างหน้า อย่างช้าๆ ยกมือขึ้นจับคางของหลินซีนเขียนแน่นมองหน้าข้า

“หลินซีนเขียนไม่มีคำพูดไปชั่วขณะเดาไม่ออกเลยว่าหลัง ห้าวทําท่าทางหยอกล้อแบบนี้ไปเพื่ออะไร

ยังไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเห็นข้าแล้วมีสีหน้ารังเกียจขยะแขยง ข้าขนาดนี้มาก่อนเลยทำไมเจ้ารังเกียจข้ามากนักหรอ?”

หลินขึ้นเขียนกระตุกยิ้มนี่นางทำลายความภาคภูมิใจของนาย ใหญ่หลิง โดยไม่ตั้งใจงั้นหรอ?ถ้ารู้แบบนี้นางจะได้ทำตัวว่าง่าย เสแสร้งแกล้งทําเป็นนับถือแล้วก็ทำเป็นอิจฉา

“ท่านชายหญิงพูดตลกเชียวท่านชายหลิงหน้าตาหล่อเหลา สง่าราศีผู้หญิงคนไหนจะกล้ารังเกียจท่านเพียงแค่กลัวว่าจะ ทำให้ท่านชายหญิงรำคาญใจดังนั้นข้าก็เลยแอบซ่อนแววตา นับถือท่านเอาไว้ก็เท่านั้นเอง”ถ้าหากว่าเขาแคร์คำพูดพวกนี้ล่ะก็ นางก็ไม่ถือสาที่จะพูดสิ่งที่ตรงข้ามกับใจเพื่อแก้ไขวิกฤตที่อยู่ตรง หน้า

“อ้อ”หลิงห้าวยังคงไม่ปล่อยมือออกจากคางของนางแต่กลับ พูดสวนกลับมาว่า “ลืมบอกเจ้าไปเลยความสามารถพิเศษของข้า อสังเกตแววตาสีหน้ารังเกียจขยะแขยงก่อนหน้าของเจ้าชา มองเห็นแล้วข้าไม่พึงพอใจอย่างมากดังนั้นเลยตัดสินใจว่าจะไม่ให้เจ้าใช้ชีวิตอย่างสงบสุขแน่”

“เอ่อ… “แม่แกสินางรู้สึกว่าตัวเองเจอเข้ากับคนวิปริตที่คุยกัน ไม่รู้เรื่องจริงๆเข้าแล้วล่ะความรังเกียจขยะแขยงเมื่อกี้ของนางก็ แค่ออกมาทางสายตาแค่ที่เดียวเท่านั้นดันถูกผู้ชายคนนี้เห็นเข้า แล้ว?

“เฉินเทียนพาพวกเขาไปพักแล้วจับตาดูไว้ให้ดีอ้อแล้วก็ผู้หญิง คนนี้ช่วงดึกๆส่งตัวมายังห้องของข้า ” หลังจากหลังห้าวออกคำ สั่งนี้ไปนอกจากตัวเขาเองคนอื่นๆ ต่างพากันแสดงสีหน้าตกใจ ออกมา

โดยเฉพาะเซียวผ่านพอได้ยินประโยคนี้เข้าก็ออกตัวจะ คัดค้านทันทีแต่น่าเสียดายวรยุทธของเขาไม่เก่งพึ่งจะเดินไปข้าง หน้าก็ถูกองครักษ์สองสามนายจับกุมไว้

“คิดไม่ถึงเลยจริงๆว่านายใหญ่ตระกูลหลิงจะชอบผู้หญิงแบบ ข้าด้วยผู้หญิง ที่เคยมีลูกมาแล้วท่านก็ทำลงไปได้?”หลินขึ้นเขียน หงุดหงิดจนกัดฟันกรอดๆเจอกับคนที่ทำตามอำเภอใจแบบนี้มัน ช่างยากที่จะควบคุมจริงๆ ตอนแรกนางคิดว่าเพราะตัวเองมีสาย เลือดพิเศษนายใหญ่หากว่ามีสติปัญญาสักหน่อยก็จะไม่ทำอะไร ใดๆนางทั้งนั้น

ผู้หญิง ที่เคยมีลูกมาแล้ว? “หลิงเฉินเลิกคิ้ว ท่านหรือว่าไม่จื่อเฟิง?” “ของใคร? หล่อขึ้น หลินชินเขียน ใจเต้นแรงพึ่งนึกขึ้นได้ว่าตนเองพูดสิ่งที่โง่สุดๆ

ออกไปแล้วถ้าหากนางทำให้หลังห้าวรู้ว่านางเป็นแม่ของลูกของไม่จื่อเพิ่งถ้างั้นสถานการณ์ของนางก็ยิ่งน่าเป็นห่วงเพราะว่านาง จะกลายเป็นจุดอ่อนสำคัญของไม่จื่อเฟิง

“ท่านคิดว่าสองคนนั้นจะยอมให้ผู้หญิงท้องลูกของพวกเขา ง่ายๆงั้นหรอ?ผู้หญิงแบบข้าน่ะนะ? “หลินขึ้นเขียนหัวเราะแห้งๆ โชคดีที่เรือนร่างของนางมักจะทำให้คนเข้าใจผิดได้ง่ายๆว่าเป็น ผู้หญิงไม่บริสุทธิ์

หลังห้าวยิ้มแบบคลุมเครือแต่ไม่ได้ถามต่อแค่พูดยิ้มๆว่า “ไม่ เป็นไรผู้หญิงที่เคยมีลูกแล้วจะมีประสบการณ์ยังไงก็แค่เล่นๆ เฉยๆเด็กน้อยที่ไม่มีประสบการณ์มันก็หมดสนุกน่ะสิ เฉินเทียน ยังไม่น่าคนไปอีก?”

เฉินเทียนไม่กล้าจะขัดเขารีบลากหลินซีนเยียนออกไปทันที