ตอนที่421เป็นทางสู่ความตายอยู่ แล้ว

“พี่สาวข้าจะดีขึ้นเพื่อเจ้าเพราะ เจ้าช่วยชีวิตข้า ข้าดีขึ้นแล้วเจ้าต้องมี ความสุขแน่ๆแต่ว่าพี่สาวเจ้าก็ต้องดี ขึ้นนะ ถ้าเจ้าไม่มีความสุขข้าก็ไม่มี ความสุข”อี้เซิงวางถ้วยยาลงมองไปที่ นอกประตูให้แน่ใจว่าไม่มีคนอยู่รอบๆ หลังจากนั้นเขาพูดอีก“พี่สาวในจวน ไท่เฟยพวกเราช่วยได้รอดออกมาได้ คนหนึ่ง แม้คนส่วนใหญ่ตายหมดแล้ว แต่ช่วยได้คนหนึ่ง ก็ถือว่าได้ช่วยคน ว่าไหม?”

แววตาหลินซีนเยียนเป็นประกาย เต็มไปด้วยความแปลกใจ ที่เจ้าพด หมายความว่าอะไร?”

“แม้ร่างกายข้ายังไม่ฟื้นดีนัก แต่ อาจารย์ข้าเก่งยิ่งนักแม้ว่าเมื่อวาน พวกเขาขวางข้าไว้ได้แต่กัลป์ข้า อาจารย์ข้าไว้ไม่ได้! ตอนอาจารย์ข้า อยู่ในรถม้าคันด้านหลังพวกเราด้วย พละกำลังของเขาพอได้ยินเสียงอะไร ในระยะห้าจั้ง เขาเป็นห่วงข้า จึง เอาแต่สนใจรถม้าของพวกเราตลอด หลังจากนั้นได้ยินเสียงพวกเราพูดกัน เขาก็เลยไปช่วยชีวิตคนที่จวนของ ไทเฟย”

อี้เซิงเล่าเรื่องนี้หนึ่งรอบหลินซีน เยียนได้ยินอ้าปากค้างราวกับเจอ หายนะในจวนไท่เฟยได้เกิดเรื่อง ปาฏิหาริย์แล้ว “งั้นโจว่เฉิงกับอินฉีพวกเขารู้แล้ว หรือไม่?”หลินซีนเยียนถามอีก

อี้เซิงส่ายหน้า“อาจารย์ข้าหาใช่ คนโง่ไม่คงไม่บอกพวกเขาว่าไปช่วย คนอยู่แล้วแค่บอกว่าไปปัสสาวะโชคดี ที่ระยะทางรถม้ากับจวนไท่เฟยไม่ ไกลกันมากนักฉะนั้นตอนที่อาจารย์ข้า รีบออกไปยังช่วงชีวิตคนออกมาจาก ทะเลเพลิงได้หนึ่งคน

“ตอนนี้คนๆนั้นถูกพาไปไว้ที่ใด แล้ว?”ใจหลินซีนเยียนค่อยโล่งลงมา บ้างแม้จะช่วยชีวิตคนทั้งหมดไม่ได้แต่ ช่วยชีวิตได้หนึ่งคนก็เป็นความหวัง แล้ว

“อาจารย์พานางไปอยู่ที่วัดแม่ชี ใกล้ๆตำหนักไท่เฟยเรียบร้อยแล้วคน น่าจะไม่เป็นอะไรมากแต่หวาดกลัวจน ขวัญกระเจิงอาจารย์มอบเงินบริจาค ให้แม่ชีเพื่อให้พวกนางช่วยดูแลแต่ หลังจากคนๆนั้นฟื้นตัวขึ้นมาได้ไม่เท่า ไหร่ก็คงไม่สามารถอยู่ในการควบคุม ของพวกเราแล้ว

หลินซีนเยียนพยักหน้ายื่นมือไป ลูบหัวอี้เซิงทำสุดความสามารถก็พอ ทำแค่ที่พวกเราสามารถจะทำได้ไม่มี อะไรค้างคาใจก็พอแล้วทำได้แค่ อวยพรให้นางแล้วละใช่แล้วโจว่เฉิงว่า อย่างไร?เกี่ยวกับเจ้า?เขาวางแผน อะไรหรือไม่?”

โจว่เฉิงพยายามคิดหาวิธีอย่าง หนักช่วยชีวิตอี้เชิงไว้ภายในเรื่องนี้ เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีวัตถุประสงค์ สำหรับคนอย่างเขาตอนนี้หลินซีน เยียนใช้แรงจูงใจความเป็นจริงที่เรียน มาวิเคราะห์และคิดว่าเป็นเรื่องยากที่ พวกเขาจะเมตตาได้ง่ายๆ

อี้เซิงส่ายหน้า“เขาไม่บอก แต่……บางทีสถานการณ์ไม่ได้ดีอย่าง ที่พวกเราคาดการณ์เอาไว้”

“หืม?”หลินซีนเยียนย่นหัวคิ้วรอ

จนเขาพูดต่อ

อี้เซิงพูดต่อ“เมื่อเช้านี้อาจารย์ เห็นว่าการจัดวางในห้องดูแปลกไปดู ไปๆมาๆมีแค่หญิงรับใช้แค่ไม่กี่คน แท้จริงแล้วในสองห้องด้านข้างมี กองทัพเต็มห้องถ้าอยากปกป้องพวก เราก็ไม่ต้องใช้คนเยอะขนาดนั้นฉะนั้น อาจารย์จึงบอกว่าเป็นไปได้ที่โจว่เฉิ งกำลังเตรียมป้องกันพวก เรา”“ปกป้องพวกเรา?”หลินซีนเยียน เอียงคอพวกเรามีความจำเป็นอะไรให้ เขาป้องกันด้วยหรือ?นอกเสียจากใน แผนของเขามีความเป็นไปได้ที่จะ ทำร้ายพวกเราฉะนั้นเขากลัวตอนที่ พวกเราต่อต้านจึงเตรียมพร้อมทุก อย่างไว้!”

นี่คือการใช้เหตุผลพิจารณาที่ ง่ายดายมากแค่ผลลัพธีนี้ทำให้คน กลัดกลุ้มใจเท่านั้นเอง

ที่นี่คือเมืองหลวงแคว้นหมันเป็น ของโจว่เฉิงแม้ข้างกายอินฉีเป็นมือ หนึ่งมีวิทยายุทธชั้นเลิศวิทยายุทธสวี่ ห้าวก็ยอดเยี่ยมแต่พวกเขาเป็นพวกน้ำ นิ่งไหลลึกถ้าต้องฉีกหน้ากันจริงพวก เขาจะออกไปได้หรือไม่ยังพูดได้ยาก

“พี่สาวตอนนี้พวกเราจะทำ อย่างไรดี”อี้เซิงกระพริบตาถาม

หลินซีนเยียนเงียบไปส่าย หน้า“จะทำอะไรได้ร่างกายเจ้ายัง รักษาไม่หายคงทำได้แค่แสร้งทำเป็น ไม่รู้อยู่ที่นี่ต่อไปจัดการเป้าหมายของ โจว่เฉิงเสียก่อนมีทางเลือกเดียวคือ หยุดอย่างเงียบๆ

นางพึ่งพูดจบสีหน้าอี้เซิงค่อยๆ เปลี่ยนไปชี้ไปที่นอกประตูอยากบอก ว่ามีคนมาแล้ว

เป็นไปอย่างที่คิดแค่เวลาเพียง แวบเดียวอินฉีก็เปิดประตูเดินเข้ามา แต่หน้าเขาซีดมากกว่าเมื่อวานฝีเท้า เดินมาอย่างเลื่อนลอยใบหน้าเต็มไป ด้วยความเศร้า

เห็นเขาหลินซีนเยียนไม่ไว้หน้า หันหลังใส่เขาหลับไปเสียเลย

อี้เซิงจ้องเขายืนขึ้นเดินไปถึงด้าน หน้าเขา“พี่สาวเหนื่อยต้อ’การพักผ่อน พวกเราออกไปเถิด”

อินฉีไม่มองอี้เซิงสายตามองข้าม เขามองเพียงคนที่อยู่บนเตียงเขายิน ไม่ขยับหลังจากนั้นพูดข้ามาแคว้น หมันนานเกินไปแล้วต้องกลับประเทศ หนานเยวทันทีเจ้า….จะกลับไปกับข้า หรือไม่?” หลินซีนเยียนไม่ขยับมุมปากกลับ ยิ้มเย็นชาสำหรับนางคำพูดอินฉีช่าง น่าขันซะจริงนางกับเขาไม่ได้เป็น แม้แต่เพื่อนเขากลับจะให้นางตามเขา กลับไป?กลับไปที่ไหน?กลับไปด้วย สถานะอะไร?

“อยู่ที่นี่ข้าปกป้องพวกเจ้าไม่ได้ แน่ๆแต่ที่ประเทศหนานเยวข้าควบคุม อย่างน้อยๆก็ห้าส่วนข้าทำให้โม่ จื่อเฟิงหาพวกเจ้าไม่พบได้”อินฉีพูด อีก

หลินซีนเยียนไม่ตอบอะไรเขา เหมือนเดิมนอกจากหันหลังให้เงียบๆ

อินฉีถอนหายใจยาวพูดอีก“ข้ารู้ ว่าเจ้าเกลียดแค้นข้า ข้าก็ไม่หวังให้ เจ้าเข้าใจทันทีแต่ว่าอยู่ที่นี่ไปเจ้าจะ กลายเป็นแค่เหยื่อของการแย่งชิง อำนาจ…….

“เจ้ารู้อะไรมา?”ครั้งนี้หลินซีน เยียนหันกลับมาจ้องเขาตรงๆนางไม่ สนตัวเองได้แต่ตอนนี้ยังมีอี้เชิงข่าวใด ที่มีประโยชน์แม้น้อยนิดก็สามารถเอา มาใช้ได้ในเวลาที่สำคัญได้ฉะนั้นนาง ยอมลดเกียรติศักดิ์ศรีมาถามอินฉี

อินฉีลังเลสักพักพูด“ที่ข้ารู้ก็ไม่ มากนักถึงอย่างไรช่วงเวลาที่ข้ามา เมืองหลวงแคว้นหมันก็ชดใช้ได้แต่ข้า รู้ว่าตอนนี้แม่ทัพใหญ่โจว่เฉิงกุมกอง ทัพส่วนใหญ่ในแคว้นหมันสิ่งที่เขา ต้องการคือข้ออ้างให้คนที่มาด้วย ความชอบธรรมเผชิญหน้าต่อต้านกับ ท่านเบื้องบน”

“เชิดฮ่องเต้บังคับบัญชาเจ้าหัว เมือง?”หลินซีนเยียนถามอย่างเย็นชา

อินฉีงงสำหรับผู้หญิงยุคปัจจุบัน คนนี้คำพูดเดียวก็สามารถเข้าใจความ หมายเป็นอย่างอื่นได้แต่ไม่มาก นัก“อาจจะร้ายแรงว่าที่พวกเจ้าคิดสัก หน่อยโจว่เฉิงเป็นคนแสวงหาความ ทะเยอทะยานและโหดเหี้ยมมากพอ จะก่อเรื่องแม้ไม่รู้แผนการของเขาแต่ ข้าว่าเขาไม่ทนให้คนอื่นเหยียบย่ำบน หัวเขาอีกแล้วการได้รับผลสำเร็จคือ ภารกิจของตัวเองโจว่เฉิงวางแผนมา หลายปีสิ่งที่ขาดไปคือคนที่พอเป็นตัว อ้างให้ประชาชนเลื่อมใสศรัทธาอย่าง สุดหัวใจเท่านั้นเองเวลานี้จงใจส่งอี้ เซิงไปบ้านคนอื่นแต่ทว่าน่าเสียดาย พอประสบความสำเร็จแล้วทอดทิ้งคน ช่วยสำหรับเขาเป็นการยอมทนลำบาก เพื่อความสบายในกาลข้างหน้า”

คำพูดหลังเขาไม่ได้พูดแต่กลับ ทำให้สีหน้าหลินซีนเยียนขาวซีดขึ้น มาทันที“ที่เจ้าพูดถ้าเขาทำสำเร็จจะ ฆ่าอี้เซิงทันที?ถ้าเขาทำไม่สำเร็จอี้ เซิงจะกลายเป็นคนที่ทหารกบฏ สนับสนุนคนเบื้องบนนั่นจะฆ่าเขา?”

เหมือนจุดจบทั้งหมดเป็นทางสู่ ความตายอยู่แล้ว!