ตอนที่395สถานะของท่านอิน

รถม้าคันหนึ่งกำลังจอดอยู่ที่หน้า ประตูโรงน้ำชาทันทีที่ชายผู้สูงศักดิ์ถือ หมวกลงจากรถม้าก็มีคนมารอต้อนรับ เขาให้เข้าไปข้างในโดยเฉพาะ

จะสามารถเข้ามาในโรงน้ำชา แห่งนี้ได้นั้นล้วนแต่เป็นผู้ลากมากดี จากตระกูลสูงศักดิ์ดังนั้นโรงน้ำชาจึง สะอาดเป็นพิเศษระหว่างทางก็จะไม่ ค่อยพบเจอคนที่รู้จักเท่าไหร่

“ช่วงนี้รายได้จากโรงน้ำชาเป็น อย่างไรบ้าง?”ท่านชายที่สวมหมวก ทรงขุนนางชั้นสูงตลอดทั้งทางเดินก็ ซักถามคนที่มาคอยต้อนรับหากเป็น ลูกค้าที่มาที่นี่บ่อยๆก็จะรู้จักเขาคน นำทางคนนี้ก็คือผู้ดูแลโรงน้ำชาแห่งนี้

“เรียนท่านอินลูกค้าที่มาโรงน้ำชา ในปีนี้เยอะกว่าปีก่อนๆยังไงก็ต้อง ขอบคุณการดูแลของท่านเฉิงจู่ด้วย ขอรับ”ผู้ดูแลตอบอย่างเคารพน้อบนอ มท่านอินผู้นี้ก็คือผู้อยู่เบื้องหลังโรงน้ำ ชาแห่งนี้ถึงแม้ว่าปีหนึ่งจะมาเพียงแค่ ไม่กี่ครั้งแต่ว่าทุกครั้งที่เจอเขาผู้ดูแล จะรู้สึกตื่นกลัวนิดหน่อยรัศมีผู้สูงศักดิ์ ที่อยู่ทั่วทั้งตัวของท่านอินเปรียบเทียบ กับท่านเฉิงจู่แล้วยิ่งมีเยอะมากกว่า เสียด้วยซ้ำ

“อืมงั้นก็ดี”ท่านชายสูงศักดิ์ที่สวม หมวกอยู่พยักหน้ากลับหยุดฝีเท้าลง อย่างกะทันหันชะเง้อมองไปข้างหน้า ก็มองเห็นเหล่ามามาสองคนกำลัง พยุงหญิงสาวคนหนึ่งเดินลับไปตรงริม โถงทางเดินพอดีเขามองไปทิศทาง นั้นอย่างสงสัยอยากจะมองให้ ละเอียดกว่านี้อีกหน่อยแต่ว่าคนนั้น ก็ได้หายไปแล้ว

ไม่ทันไรเขาก็รีบหันมาถามผู้ดูแล ที่อยู่ข้างๆ“นั่นใคร?

“ท่านหมายถึงแม่นางคนนั้นสินะ ได้ยินว่าเป็นแม่นางคนหนึ่งที่ท่านเฉิง จู่ชอบพอเข้าที่ตลาดในวันนี้แม่นางคน นั้นค่อนข้างไม่ยอมคนขนาดท่านเฉิงจู่ จะทำดีด้วยปานใดก็ไม่มีผลอะไร สุดท้ายก็ไม่รู้จะทำอย่างไรท่านเฉิงจู่ ก็ได้แต่ต้องใช้กำลังแทน”ผู้ดูแล อธิบาย ท่านชายผู้สูงศักดิ์ที่สวมหมวก เงียบไปครู่หนึ่งในมือกลับรู้สึกชา อย่างไม่รู้ตัวสักพักเขาก็ถามอีกรอบ ว่า“ฉินชิงเฟิงมักชอบพาผู้หญิงมาที่ โรงน้ำชาบ่อยๆหรือ?”

ผู้ดูแลโรงน้ำชาส่ายหน้าจะว่า อย่างนั้นก็หาใช่ไม่ทุกครั้งที่ท่านเฉิงจู่ มาก็เพียงแค่มาดื่มน้ำชาพักผ่อนแค่ นั้นเองขอรับพาผู้หญิงมานั้นนี่เป็นครั้ง แรกเพียงแต่ปกติท่านเฉิงจู่ก็ไม่ได้มี งานอดิเรกอะไรผู้หญิงนั้นเป็นเพียง สีสันเขาชอบที่จะเพลิดเพลินกับผู้ หญิงในจวนของท่านเฉิงจู่นั้นก็มีนาง สนมอยู่หลายสิบคนปกติท่านเฉิงจู่จะ ใช้คารมเพื่อให้ผู้หญิงหลงรักทำให้ พวกนางยอมสวามิภักดิ์ต่อเขาใช้ กำลังกับผู้หญิงนี่ถือเป็นครั้งแรก ขอรับ”

“ฉินชิงเฟิงแม้ว่าจะเป็นผู้ บัญชาการทหารแต่ทว่านิสัยของเขา ง่ายต่อการหลอกผู้อื่นผู้หญิงถูกเขา หลอกลวงน่ะไม่ใช่เรื่องแปลกแต่ ว่า…”ชายผู้สูงศักดิ์ที่สวมหมวกนั้นไม่ ได้พูดต่อเขาแค่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วกวักมือเรียกผู้ดูแลให้เข้ามาใกล้ๆ

เขาพูดเสียงเบาๆที่ข้างหูของผู้ ดูแลผู้ดูแลคนนั้นถึงกับตกใจอย่างแรง มองเขาอย่างไม่อยากจะเชื่อ“ท่านอิน ทำอย่างนี้จะเป็นการไม่เหมาะสมหรือ เปล่าขอรับนั่นคือท่านเฉิงจู่นะขอรับ ภายภาคหน้าโรงน้ำชาของเรายังคง ต้องพึ่งบารมีของท่านเฉิงจู่อยู่นะ ขอรับ”

“บางครั้งกิจการอะไรพอเอามา เทียบกับของบางอย่างมันก็ไม่ได้ สำคัญเท่าไรหรอกเจ้ารีบไปจัดการ เถอะ “คุณชายผู้สูงศักดิ์สั่งการไปแล้ว ก็เดินก้าวใหญ่ๆจากไป

ผู้ดูแลยืนที่ออยู่ข้างหลังจากนั้นก็ พึมพำอะไรออกมาไม่กี่ประโยคแล้ว ถึงจะรีบวิ่งไปทางตำหนักหลัง

โรงน้ำชาชั้นสองนั้นคุณชายผู้สูง ศักดิ์เปิดประตูและเดินเข้าไปเขาเดิน อ้อมฉากกั้นเข้ามานั่งลงตรงหน้าของ ฉินชิงเฟิงแล้วถึงจะถอดหมวกขุนนาง ออกพร้อมพูดกับฉินชิงเฟิงว่า“ฉินเฉิง จู่ไม่ได้เจอกันตั้งนานท่านดูสดใสขึ้น มากเลยนะ’

“ท่านอินเกรงใจไปแล้วนี้ไม่ใช่ เพราะพึ่งใบชาสมุนไพรของโรงน้ำชา ท่านหรือไงมาดื่มน้ำชาที่นี่กี่ทีก็ทำให้ ข้ากระปรี้กระเปร่าขึ้นเยอะเลย”ฉิงชิง เฟิงพูดไปก็อดไม่ได้ที่จะถอน หายใจ“แต่ก็น่าเสียดายข้าฉินโม่วเห รินแม้จะคิดว่าตัวเองคือสุภาพบุรุษที่ งดงามคนหนึ่งแต่ว่าทุกครั้งที่เปรียบ กับท่านอินก็ยังรู้สึกว่าด้อยกว่าอยู่ดี”

“ฉินเฉิงจู่ท่านกล่าวเกินจริงไป แล้วหรือว่าแกล้งข้ากัน?ผู้ชายคนหนึ่ง รูปร่างหน้าตาดีก็ใช่ว่าจะเป็นเรื่องดี อะไร”หากหลินซีนเยียนอยู่ที่นี่ล่ะก็ คงจะจำได้แน่ชายสูงศักดิ์ผู้ที่ถูกเรียก ว่าท่านอินไม่ใช่ว่าคือมหาเสนาบดีอิน ฉีแห่งประเทศหนานเยวงั้นหรือ?

“ใครบอกว่าผู้ชายรูปร่างหน้าตาดี ไม่มีอะไรดีกัน?อย่างน้อยผู้ชาย หน้าตาดีจะนอนกับผู้หญิงกี่คนนั้นก็ เป็นเรื่องง่ายผู้หญิงตอนนี้น่ะแค่เห็น ผู้ชายหน้าตาดีก็พร้อมใจแก้ผ้านอนรอ อยู่บนเตียงแล้ว”อยู่ต่อหน้าผู้ชายฉิน ชินเฟิงก็เผยตัวตนความเป็นชายออก มาไม่แกล้งทำตัวเป็นสุภาพบุรุษผู้แสน ดีอีกในความคิดของเขานั้นผู้หญิงก็ แค่เอามานอนด้วยเอามาตอบสนอง ความต้องการของร่างกายก็เท่านั้น

อินฉีไม่ได้ว่าอะไรรับน้ำชาจาก มือของฉินชิงเฟิงมาดื่ม“จริงสิได้ยินว่า ราชวงศ์แคว้นหมันช่วงนี้มีความ เคลื่อนไหวครั้งใหญ่รู้หรือไม่ว่าเพื่อ อะไร?”

“ท่านอินท่านทำตัวไม่เหมาะเสีย แล้วรับน้ำชาไปยังดื่มไม่ถึงสองอึกก็ จะมาดักฟังข่าวซะแล้ว”ฉินชิงเฟิงส่าย หน้า“อย่ารีบร้อนเรามาคุยเรื่องเก่าๆ กันก่อน”

ความหมายในคำพูดนั้นคนฉลาด อย่างอินฉีก็เข้าใจในทันทีเขายิ้มบางๆ แล้วพูดว่า“งั้นก็ได้รายได้ของโรงน้ำ ชาในปีนี้เพิ่มขึ้นมากกว่าปีที่แล้ว ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นน้ำพักน้ำแรงของ ท่านฉินเฉิงจู่แท้ๆคนดูแลโรงน้ำชา บอกกับข้าแล้วว่าท่านฉินเฉิงจู่ใส่ใจไม่ น้อยข้ามาที่นี่ก็เพื่อมาจัดการบัญชี ของโรงน้ำชากลับไปจะต้องส่งของ ขวัญปีใหม่ที่ท่านฉินเฉิงจู่พอใจให้กับ ท่านเสียหน่อยแล้ว ”

ฉินชิงเฟิงพอได้ฟังดังนั้นก็พยัก หน้าหลายๆรอบด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ยกมือขึ้นชี้ไปทางอินฉีแล้วพูดว่า”ท่าน อินสมเป็นนักค้าขายเสียจริงเข้าใจ อะไรได้ง่ายช่างเถิดข้าไม่ปล่อยให้ ท่านรอเก้อแล้วข้าเป็นผู้บัญชาการ ทหารหนึ่งในสามกองทัพใหญ่แม้ว่า จะดูแลเมืองชุนแห่งนี้มาหลายปีแต่ว่า ในเมืองจิ่งแคว้นหมันถือว่ายังพอมี อิทธิพลอยู่บ้างช่วงนี้ฮ่องเต้มีความ เคลื่อนไหวเล็กน้อยแต่ว่าเป็นความลับ คนที่รู้เรื่องนี้ก็มีไม่มากนักว่ากันว่า กำลังตามหาบางอย่างใช่แล้วท่านอิน อยู่ที่ประเทศหนานเยว่ทำไมแม้แต่ ความลับของราชวงศ์แคว้นหมันถึงรู้ ได้นี่ยิ่งทำให้ข้ายิ่งอยากรู้เข้าไปอีก ท่านอินเป็นแค่นักการค้าคนหนึ่งจริง หรือ?”

ฉินชิงเฟิงถึงแม้ว่าจะพฤติกรรม ไม่ค่อยดีนักแต่ว่าสามารถเป็นถึงผู้ บัญชาการทหารหนึ่งในสามกองทัพ ใหญ่ไม่ใช่ว่าใครก็จะทำได้เพราะงั้น ถือว่าความรู้สึกไวมาก

เพียงแต่ต่อหน้าเขาไม่ใช่แค่คน ธรรมดาแต่อินฉีที่อายุแค่นี้ก็ได้เป็นถึง มหาเสนาบดีของประเทศหนานเยว่ แล้ว

อินฉีทำสีหน้าเฉยเมยสีหน้าไม่ได้ เปลี่ยนไปเพราะคำพูดของฉินชิงเฟิง แม้แต่น้อย”ฉินเฉิงจู่ช่างเป็นผู้มีความ สามารถนักแค่คำถามเดียวก็ทำให้ฉัน เฉิงจู่เจอเงื่อนงำเสียแล้วข้าน่ะที่จริง ไม่ใช่เพียงแค่นักการค้าคนหนึ่งหรอก ข้า…”

เขาหยุดพูดไปตอนที่ฉินชิงเฟิง ทำหน้าตารอฟังสิ่งที่เขาจะพูดต่อไป นั้นเขาก็ยิ้มแล้วพูดออกมาว่า”ข้ายัง เป็นที่ปรึกษาของฮ่องเต้ประเทศ หนานเยว่อีกด้วยเป็นที่ปรึกษาของ ฮ่องเต้มิใช่ง่ายๆหากไม่มีสายตากว้าง ไกลและข้อมูลของราชวงศ์แต่ละ ประเทศไม่เพียงแต่เป็นที่ปรึกษาของ ฮ่องเต้ไม่ได้เกรงว่าจะนำภัยมาสู่ชีวิต ด้วยดังนั้นสำหรับข่าวลับนี้พวกข้าจะ หาคนมารวบรวมโดยเฉพาะ”

ฉินชิงเฟิงจ้องมองอินฉีอย่างตก ตะลึงสําหรับเรื่องที่เขาเป็นที่ปรึกษา ฮ่องเต้นั้นเขาไม่ได้แสดงอารมณ์ของ ตัวเองออกมาในทันทีแต่ว่าสายตา กลับมองไปบนหน้าของอิน ราวกับว่า จะเห็นอะไรจากบนหน้าของเขา