บทที่77 หาคนดีๆแต่งงานเถอะ

ชลธไม่ได้กลับมาทั้งคืน ไม่รู้ว่าไปง้อธินิดาเป็นยังไงแล้ว บ้าง มุกดาไม่ได้หลับเลยตลอดทั้งคืน เธอครุ่นคิดหลาย เรื่องมาก แน่นอนก็นึกถึงชลธีเป็นบางครั้ง

ตอนตื่นขึ้นมาในเช้าวันที่สอง มุกดากลับขอบตาค่าเป็น หมีแพนด้า เดิมทีดวงตาก็โตมากพอแล้ว พอมีขอบตาดำ รอบๆ ดวงตาก็ใหญ่เพิ่มขึ้นกว่าเดิม

มุกดาคิดหาวิธีปกปิด แต่กลับหาของไม่เจอ เธอไม่เคย แต่งหน้ามาก่อนเลย ขนาดลิปสติกยังถือว่าเป็นของราคา แพงเลย

ช่างเถอะ ออกไปทั้งแบบนี้แล้วกัน ยังไงถึงจะปกปิด ภายนอกแล้วก็ปกปิดภายในไม่ได้อยู่ดี เธอรู้สึกตัวเอง เหนื่อยมากจริงๆ

“คุณผู้หญิง คุณชายบอกว่า วันนี้คุณไม่ต้องไปทำงาน แล้วครับ อยู่พักผ่อนที่บ้านไปก่อน” เห็นมุกดาเดินลงมา นัทธ์ก็เข้าไปพูดกับเธอ

“ไม่ไปทำงาน? กลัวว่าฉันจะทำให้ธินิดาโกรธหรือไง?” มุกดาคิดในใจ ช่างเถอะ เธอก็ไม่อยากไปโต้เถียงอะไร มาก ถึงแม้จะไม่ไปทำงานที่บริษัทฮอนด้ากรุ๊ปแล้ว เธอก็ ไปหางานอื่นทำก็ได้ ก็ถึงเวลาอันสมควรแล้ว ดูท่าบริษัท ฮอนดากรุ๊ปคงไม่อยากให้ตัวเองทำงานที่นั่นต่อไปแล้วล่ะ

“ได้” มุกดาตอบตกลง เธอไปนั่งทานอาหารเช้าบนโต๊ะ เธอกินช้าๆ นึกถึงสาขาที่ตัวเองเรียนมา ไปหางานแปล พาร์ทไทม์ทำก็ได้ ถึงแม้จะไม่ไปทำงาน เดี๋ยวนัทธ์จะถาม ขึ้นมาอีก รอมีเงินแล้ว เธอก็ออกไปเช่าบ้านได้แล้ว จาก นั้นก็ย้ายออกไปพักด้านนอก

สำหรับความเงียบของมุกดา นัทธ์เห็นแล้วก็รู้สึกสงสาร แต่คุณชายบอกให้ตัวเองอย่าพูดมาก เขาก็คงต้องทำตาม

ตอนนี้โลกของวัยรุ่น เขายิ่งดูก็ยิ่งไม่เข้าใจ ทั้งที่คุณชาย เป็นห่วงคุณผู้หญิง แต่กลับไม่รู้ว่าควรจะปฏิบัติยังไง ต่อ ไปเขาต้องเสียใจทีหลังแน่

มุกดากินอาหารเช้าเสร็จแล้ว ก็ขึ้นบันไดไปเงียบๆ เปิด คอมและเริ่มหางานทำ เธอไม่ใช่คนที่จะคอยนั่งรอความ ตายได้ ไม่ว่าจะเผชิญปัญหาที่หนักแค่ไหน ก็มียืนหยัดมี ชีวิตมาจนถึงทุกวันนี้แล้วนี่?

ขณะเดียวกันอีกด้านหนึ่ง ชลธีก็ไม่ได้หลับทั้งคืนเหมือน กัน เขาแค่ตามธินิดากลับไปที่บ้านเธอ ก็ไม่ได้ตามอีกต่อ ไป

จากนั้นเขาก็โทรหาอุไรภัสร์ อธิบายเรื่องราวความเป็นมาง่ายๆ ให้อุไรภัสร์ไปปลอบใจธินิดาหน่อย

เดิมทีเขาไม่อยากให้มุกดาถูกเปิดเผยต่อหน้า สาธารณชน แต่นาทีนั้นธินิดาบีบบังคับ เขาก็ไม่คิดว่าแม่ ตัวเองจะเอากำไลให้มุกดา กำไลก็ให้มุกดาแล้ว ก็พิสูจน์ ได้ว่ามุกดาเป็นผู้สืบทอดตระกูลสุวรรณเลิศแล้ว

ตอนนี้จะทำยังไงดี? มุกดามาทำงานอีก งั้นจะมาทำ ด้วยฐานะอะไร? คุณนายมุกดาเหรอ? คุณนายมุกดามา ทำงานที่แผนกเลขา ในห้องทำงานของตัวเองกลับมีผู้ หญิงอีกคนอยู่ด้วย

เป็นเรื่องที่น่าปวดหัวจริงๆ เมื่อวานธินิดาก็วิ่งออกไปด้วย ความน้อยใจ คงจะให้เธอมาทำงานวันแรกแล้วบอกให้ ย้ายไปเลยก็คงไม่ได้?

ชลธีรู้สึกว่าตัวเองทำงานอยู่ในแวดวงธุรกิจมานาน ยัง ไม่เคยขี้ขลาดขนาดนี้มาก่อนเลย

“ชล เมื่อวานเกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ? มุกดาเป็นภรรยา ของนาย ครั้งก่อนนายให้ฉันสืบเรื่องมุกดา ก็เพื่อขอเธอ แต่งงานงั้นเหรอ?” ทศพรที่เพิ่งรู้ข่าวก็รีบมาทันที

เขาทําท่าเหมือนเห็นผี

“ใช่” ชลธีพูดอย่างเรียบเฉย
“นายก็แต่งงานกับมุกดาแล้ว ก็ควรพูดกับธนิดาให้ ชัดเจนสิ แล้วดูสิ ตอนนี้นายจะทำยังไง? นายจะเลือก ใคร? หรือพอธินิดากลับมาแล้ว นายก็จะหย่ากับมุกดา เลยงั้นเหรอ?” ทศพรถามตรงๆ

ชลธีรัก นิดาเป็นเรื่องที่ทั้งพระนครรู้กันดี พอเรื่องนี้เกิด ขึ้นแล้ว คนที่บาดเจ็บก็มีแต่มุกดา

“ใครว่าฉันจะหย่า?” ชลธีมองทศพรอย่างไม่พอใจ

“งั้น งั้นถ้านายไม่หย่า แล้วทําไมในบ้านมีอีกคน นอก บ้านยังมีอีกคน? ธินิดาจะตกลงไหมฉันไม่รู้ แต่นายไม่รู้ นิสัยของมุกดาเหรอ? เธอไม่มีทางตกลงแน่!” พอได้พูด คุยสนทนากัน ทศพรก็ได้รู้ว่ามุกดาเป็นหญิงสาวที่มีความ แข็งแกร่ง แต่ก็อิจฉาริษยาเป็นเหมือนกัน

“นายใช้ตาไหนมองว่าฉันจะเก็บไว้ทั้งสองคนเลย?” ชลธี แทบลมจับเมื่อได้ยินทศพรพูดแบบนี้ เขาไม่เคยคิดว่าจะ เก็บผู้หญิงสองคนเอาไว้ข้างกาย เขาอยากคบกับผู้หญิง แค่คนเดียว นั่นก็คือมุกดา

“งั้นนายจะทำยังไง?” ทศพรเห็นชลธีมีท่าทีที่ตั้งใจ เขาก็ ไปด้วย ถ้าชลธีทิ้งมุกดาไปนะ เกรงว่าทั้งชีวิตนี้จัน วิภาคงจะไม่สนใจตัวเองไม่ตลอดชีวิตแน่

“ถ้าฉันมีวิธี จะมานั่งอยู่ตรงนี้ไหม ฉันกำลังคิดอยู่นี่ไง?ที่จริงฉันอยากบอกกับธินิดานานแล้วว่าฉันแต่งงานแล้ว แต่ทุกครั้งที่เจอก็พูดไม่ออกอยู่เรื่อย” ชลธีก็ลําบากใจ เหมือนกัน

ทศพรรู้ว่าชลธีภายนอกดูเย็นชา แต่ที่จริงเขาก็มีความ อดทนมากสำหรับธินิดา

“งั้นพูดกับธินิดาไม่ได้ นายก็พูดกับมุกดาได้เหรอ?”

ทศพรเตือนชลธี

เห้อ! ชลธีถอนหายใจ เขาเหมือนจะไม่รู้จริงๆว่าควรจะ ทำยังไงดี เมื่อคืนก็ไม่ได้กลับไป มุกดาจะเข้าใจอะไรผิด หรือเปล่านะ

“ชล” เสียงหวานดังขึ้นมาจากหน้าประตู ทุกคนไม่คิดว่า ธินิดาจะมาทํางานในวันนี้

ทศพรยิ้มแห้ง: “คือว่า พวกเธอคุยกันก่อนแล้วกัน ฉันยัง มีธุระต่อ” ทศพรมองดูธินิดา เมื่อคืนหล่อนก็คงไม่ได้นอน เหมือนกันสินะ ดูขอบตาดำเป็นหมีแพนด้าเลย

ทศพรไปแล้ว ธินิดาก็เดินไปล็อกประตูไว้

“ชล นายมีเรื่องลำบากใจอะไรหรือเปล่าถึงได้แต่งงาน เป็นยัยมุกดาที่มาอ่อยนายก่อน แล้วให้นายรับผิดชอบ หล่อนหรือเปล่า?” ธินิดาเดินไปนั่งลงข้างๆชลธี
“ไม่หรอก” ชลธีดมกลิ่นน้ำหอมบนตัวของธินิดา แต่เขา กลับคิดถึงกลิ่นหอมบนตัวมุกดามากกว่า

“งั้นก็เป็นคนตระกูลสุวรรณเลิศที่บังคับนาย ใช่ไหม?” ธินิดาไล่ถามต่อ ร่างกายของเธอเอนเอียงลงไปบนไหล ของธินิดา

ชลธีเงียบสักพัก เหมือนตอนแรกจะเป็นเพราะที่บ้าน บังคับให้แต่งงาน แต่เธอเป็นคนเหลือเอง

“น้ำผึ้ง ไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะ ฉันสมัครใจที่จะแต่งงาน กับมุกดาเอง” ชลธีคิดอยู่สักพัก รู้สึกว่าตัวเองสมัครใจเอง แต่เป็นมุกดาที่ถูกตัวเองบังคับ

“ชล นายกําลังแก้แค้นที่ฉันเลิกกับนาย? ถึงแม้จะแก้ แค้นฉัน นายก็ไม่จำเป็นต้องหาผู้หญิงแบบนี้ไหม บ้าน ของหล่อนล้มละลายไปแล้ว และยังเป็นการแต่งงานครั้ง ที่สองของหล่อนอีก หาคนอื่นฉันจะไม่ว่าอะไรเลย” ธินิดา ร้องไห้ขึ้นมา

แต่งงานครั้งที่สอง? ชลธีกลับไม่เคยนึกถึงปัญหานี้เลย แต่งงานครั้งที่สองหรือสามก็ไม่ใช่ปัญหาหรอก ครั้งแรก ของหล่อนก็ให้เขาแล้ว ธีรเมทนั่นก็แค่ผู้ชายเลวๆคนหนึ่ง

“น้ำผึ้ง เธอก็กลับมาประเทศแล้ว และเธอก็ยังเก่งมากด้วย สามารถหาผู้ชายที่ดีคนหนึ่งได้ง่ายๆ แล้วแต่งงาน กับผู้ชายที่รักเธอเถอะ ฉันแต่งงานแล้ว เธออย่ามาเสีย เวลาที่ฉันอีกเลยนะ” ชลธีพูดการตัดสินใจของตัวเอง