บทที่ 67 ความคิดของธินิดา

กัลยกรถือว่ายังมีความเป็นคนอยู่บ้าง เป็นถึงขนาดนั้น แล้ว เธอยังไม่หลุดปากพูดถึงธนิดา

เธอยังมีความหวังเล็กน้อย ก็หวังว่าต่อไปธินิดาสามารถ ที่จะนึกถึงความดีของเธอ หมอบความช่วยให้กับเธอ ยัง ไงซะตอนนี้คนที่ชลธีชอบนั้นเป็นธินิดา มุกดาก็ได้รู้สึกสด ใหม่ชั่วคราวเท่านั้น ทุกคนก็รู้ว่าชลธีชอบธินิดามาตั้งแต่ เด็ก

ธนิดาได้ยินว่าชลธีได้ไล่กัลยกรออกเพื่อมุกดา แล้วก็รู้ เพิ่มว่ากัลยกรได้ถูกจันวิภากับโธรณีรุมกระทืบมา ตอน นั้นมีหลายคนมากที่เห็นเหตุการณ์ ชลธีก็อยู่ แต่กลับไม่ ห้าม มุกดาคนนี้เป็นนางแพศยาจริงๆ

เดิมทีได้วางแผนมาอย่างดีแล้ว แต่ว่าทั้งหมดก็ถูกมุกดา ทำพังไป สามารถที่จะอัปคลิปขึ้นเน็ตได้แล้วแท้ๆ ทำให้ มุกดามีประวัติไม่ดี ให้ชลธีตายใจ

ในมือได้ถือดินสอ หน้าของธินิดาเสียจนหน้านั้นแทบที่ จะสามารถหยดน้ำออกมา

มุกดานะมุกดา เธอโชคดีจริงๆ ลิ้นก็กัดขาดไปแล้ว กลับ ยังไม่ตาย เธอตายไปแล้วไม่ว่าอะไรก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ?
คราวนี้เรื่องทำไม่สำเร็จ กลับได้เอากัลยกรเข้าแลก มือ ช่วยข้างหนึ่งของตัวเองก็ได้ถูกมุกดาตัดไปแล้ว

ไม่ได้ จะให้มุกดาอยู่ดีไม่ได้

ชลธีเปิดประตูเข้ามาให้ห้องทํางาน ธินิดา ได้รับเปลี่ยน สีหน้ากลับมา ได้กลับไปมีสีหน้าที่สวยและอ่อนโยนแบบ ของเธอ

“ชล นายกลับมาแล้วเหรอ? ฉันไปชงน้ำชาให้นาย” ธินิ ดาก็ได้รีบลุกขึ้น เดินไปข้างหน้าชลธี ช่วยชลธีปัดฝุ่นบน ตัวที่ไม่มีอยู่จริง

ชลธีก็ได้คว้ามือของธินิดาเลยทันที ธินิดาหน้าได้แดง ขึ้น ก้มหน้าลงไปด้วยความเขินอายแบบสุดขีด

“ชล” ธินิดาได้ใช้เสียงที่อ่อนหวานของเธอ พูดด้วย ความเขินอาย สีหน้าแบบนี้ของเธอสามารถทำให้พวก ผู้ชายทนหวั่นไหวไม่ได้เล็กน้อย

ธินิดาเงยหน้าขึ้น แววตาที่เต็มไปด้วยความฉ่ำน้ำของ เธอ แก้มอมชมพู ริมฝีปากสีชมพูอ่อน ก็ได้มองชลธีแบบ นั้น

แต่ว่าชลธีไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไรเลยสักนิด กับเรื่องที่ งดงามแบบนี้ พวกนี้เป็นเรื่องที่เขาเคยฝันที่ได้มันมามาก่อน

“น้ำผึ้ง ต่อไปเรื่องพวกนี้เธอไม่ต้องทำแล้ว” ชลธีก็ได้ ปล่อยมือของธนิดา

ธนิดากลับกอดเอวของชลธี เธอร้องไห้ขึ้นมา

“ชล ฉันรู้ว่าตอนนั้นเป็นฉันเองที่ไม่ดี แต่ว่าพอฉันถึงต่าง ประเทศแล้วก็ไม่มีวันไหนเลยที่ไม่คิดถึงนาย ตอนนี้ฉัน ได้ละทิ้งการงานของฉันไปหมด แล้วกลับมา ฉันรู้ว่าฉัน ผิดแล้ว นายให้อภัยฉันเถอะ” ธินิดาร้องไห้อย่างอ่อนแรง ทำให้คนคิดว่าเธอนั้นสามารถที่จะสลบไปตอนไหนก็ได้ แล้วอยากปกป้องเธอ

“น้ำผึ้ง ฉันไม่เคยที่จะโทษเธอมาก่อน เธออย่าคิดมากไป ฉันยังต้องทำงาน” ชลธีก็ได้ลูบหัวของธินิดา ตั้งแต่เด็ก เขาก็ชอบที่จะลูบผมของธินิดา

การกระทำแบบนี้ของเขา ทำให้ธินิดารู้สึกเหมือนว่าได้ กลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

ชลธีเป็นคนที่หัวโบราณคนหนึ่ง ตั้งแต่คบหากับธินิดา ความสัมพันธ์ของทั้งสองก็หยุดแค่ที่จับมือกับกอดเท่านั้น

เขาที่เป็นแบบนี้มักทำให้ธินิดารู้สึกว่าเป็นเพราะตัวเองไม่มีเสน่ห์พอหรือเปล่า ตอนที่ถามเขา ชลธีกลับตอบเธอ ด้วยความรักเอ็นดูว่า “น้ำผึ้ง ฉันอยากจะเก็บความงดงาม นั้นไว้ในวันที่พวกเราแต่งงานกัน”

ในตอนนั้น ธินิดารู้สึกว่าความรักที่ชลธีมีให้ตนนั้นมัน ยั่งยืน ไม่มีทางที่จะถูกคนอื่นมาแทนที่ได้แน่นอน

แต่ว่า ตอนนี้ชลธีคนเดียวกันก็ได้รักเอ็นดูเธอมาก

เหมือนกัน แต่กลับทำให้เธอรู้สึกไม่คุ้นเคย

“อืม ชล ฉันไปรินน้ำให้นาย” ธินิดาก็ได้เช็ดน้ำตาของตัว

ชลธีก็ไม่ได้รักตัวเองเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ถ้าเกิดเป็นเมื่อ ก่อนธินิดาร้องไหล่ะก็ ชลธีจะปวดใจเอามากๆ แต่ว่าตอน นี้เขาสามารถที่จะทำเป็นมองไม่เห็นได้

“ได้ ขอบใจนะ” ชลธีได้เดินไปตรงหน้าโต๊ะทำงานของ ตัวเอง เขาได้เฝ้ามุกดาทุกวัน งานก็ได้กองมาเยอะมาก เขาต้องรีบจัดการให้เรียบร้อย คืนนี้จะได้ไปเยี่ยมมุกดา

“ชล นายช่วงนี้เหมือนเหนื่อยๆ นะ มุกเป็นยังไงบ้าง? ยัง ดีไหม เป็นเด็กที่น่าสงสารเลยคนหนึ่งจริงๆ เอางี้คืนนี้พวก เราไปเยี่ยมหาเธอกันเถอะ” ธินิดาเทน้ำให้ชลธี ใบหน้า ของเธอก็เหมือนว่าเป็นห่วงมุกดามากๆ
“น้ำผึ้ง เธอก็เป็นคนมีจิตใจที่ดีแบบนี้มาตลอด มุกตื่นขึ้น มาแล้ว ไม่มีอะไรแล้ว เธอก็ไม่ต้องไปเยี่ยมดูหรอก คืน นี้ฉันยังมีธุระ รอเสร็จธุระแล้ว ดูว่ามีเวลาค่อยไปเถอะ” ชลธีไม่ได้รับปากที่จะไปเยี่ยมดูมุกดากับธินิดา

ในใจของชลธี มักรู้สึกว่าตัวเองนั้นถ้าพาผู้หญิงคนอื่นไป เยี่ยมหามุกดา ก็เหมือนเอาชู้ไปอวดยังไงอย่างงั้น

“แต่ว่าฉันไม่วางใจ งั้นบ่ายนี้ฉันไปเยี่ยมหาเธอ เป็น เพื่อนร่วมงานกัน เกิดเรื่องที่ใหญ่แบบนี้ ฉันไปเยี่ยมดูดี กว่า” ธินิดาก็ได้พูดอย่างเป็นมิตร

ชลธีเห็นว่าเธอนั้นเป็นห่วงมุกดาขนาดนี้ ก็ได้ตกลง

“ก็ได้ เธอไปเถอะ ระหว่างทางระวังด้วยล่ะ” มุกดาได้ เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น ชลธีก็ได้รู้สึกว่าผู้หญิงออกจากบ้าน ต้องระวังตัวให้ดีๆ

“อืม ฉันรู้แล้ว ชล นายดีจริงๆ” ธินิดาพูดจบ ก็ได้กลับไป นั่งที่ของตัวเองอย่างดีใจ

ชลธีก็ได้ยิ้มให้กับธินิดา น้ำผึ้งของเขาก็ยังเป็นคนที่มี จิตใจดีแบบนี้ตลอด

ธินิดากลับไปนั่งที่นั่งของตัวเอง เธอได้เห็นข้อความที่กัล ยกรส่งมาให้ตัวเอง ก็คือไจแอ้นคนนั้นโดนจัดการไปแล้ว ให้เธอระวังตัวหน่อย โดยเฉพาะของที่ได้ถ่ายไว้ ทิ้ง ไม่ได้ก็สามารถเก็บไว้รอโอกาส แล้วค่อยเอาออกมา

ธินิดาเห็นแล้วก็ได้ลบข้อความออก เธอได้ส่งข้อความ ให้กัลยกร บอกว่าได้รับข้อความแล้ว ให้เธอลบไปด้วย ไม่ต้องให้คนมาเห็นเข้า

แอบมองชลธีไปสักพัก เห็นว่าเขานั้นได้ยุ่งเรื่องงานไป แล้ว เขาไม่ได้มาทำงานหลายวัน นอกจากตอนไล่กัล ยกรออกไปวันนั้น ชลธีก็ได้กลับมาสักพัก จากนั้นก็ไม่ ได้กลับมาอีกเลย สี่วันมานี้ ชลธีได้เฝ้าอยู่ที่โรงพยาบาล ตลอด

ไม่ว่าจะเทียบยังไง มุกดาจะไปเป็นคู่แข่งของเธอได้ยัง ไง ต้องเป็นเพราะว่าชลธีรู้สึกสดใหม่แน่ๆ ผู้หญิงที่พูดจา เสียงดังแบบนั้น ไม่เหมือนกับตัวเองเลยสักนิด รอให้ ความรู้สึกสดใหม่นี้ผ่านไป ชลธีต้องกลับตัวกลับใจแน่

ธนิดาก็ได้ปลอบใจตัวเอง แต่ว่าเธอจะเบาใจไม่ได้ ต้อง ใช้วิธีอะไรบางอย่าง บังคับให้ชลธีแต่งงานกับตัวเองถึงจะ

มุกดาหลับไปสี่วันแล้ว วันนี้ตอนกลางวันเธอก็ไม่ได้ง่วง เท่าไหร่ ร่างกายก็ได้ดีขึ้นแล้ว สามารถที่จะเดินไปเดินมา ได้แล้ว ก็แค่พูดไม่ได้ ได้ยินจันทร์พูด ลิ้นของตัวเองนั้นเย็บไปยี่สิบกว่าเข็ม ตอนนั้นตนก็ไม่ได้คิดที่จะมี ชีวิตอยู่จริงๆ

ชลธีได้จัดห้องคนไข้ที่ดีที่สุดให้มุกดา นี่ทำให้มุกดารู้สึก ขอบคุณเขาพอสมควร ค่าใช้จ่ายบริษัทฮอนดากรุ๊ปเป็น คนออก

นั่งอยู่บนโซฟา มุกดาได้เปิดทีวีมาดู

ละครทีวีพวกนี้ต่างเป็นพวกละครที่ดูแล้วงดงามแต่ไม่ เป็นความจริง เปลี่ยนไปกี่ช่อง ก็ไม่มีช่องที่ชอบ มุกดา ก็ได้เปิดช่องข่าวมาดูเลย

“มุก เธอดีขึ้นมาบ้างหรือยัง?” มีคนเปิดประตูเข้ามา มือ ก็ได้ถือตะกร้าผลไม้ใหญ่ๆ

มุกดามองสักพัก เป็นธินิดา เธอก็ได้ดูทีวีต่อ

“มุก ได้ยินว่าลิ้นของเธอได้โดนกัดขาด เธอทำไม่ใจร้าย กับตัวเองแบบนี้ ทำใจกัดไปได้ยังไงน่ะ น่าสงสารจริงๆ” ธิ นิดาเห็นว่ามุกดาไม่สนใจตัวเอง ในใจก็ได้หงุดหงิดกว่า เดิม