บทที่71 นีรชาสั่งสอนชลธี

มุกดาใช้น้ำเขียนตัวอักษรบนโต๊ะชา จันวิภาเห็นแล้วก็ รีบปัดมือพูดว่า “ไม่สิ ไม่ จะเป็นไปได้ยังไง ฉันจะชอบเขา ได้ยังไงกัน ก็แค่คุณชายหน้าหม้อคนหนึ่ง ฉันชอบผู้ชาย ที่รักเดียวใจเดียวต่างหาก” ในหัวใจของจันวิภามีแค่เขา คนนั้นเท่านั้น แต่ไม่รู้ว่าเขาคนนั้นตอนนี้อยู่ที่ไหน

มุกดาเห็นจ้นวิภาสายหัวอย่างเด็ดขาด ก็ไม่ได้ต่อล้อต่อ เถียงอะไรกับเธออีก จันวิภาเป็นคนที่เก็บความลับไม่เก่ง เสียเท่าไหร่ แต่มีบางครั้งที่เธออาจจะสับสนบ้าง ไม่รู้ว่า ความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเองก็เท่านั้น

พูดแค่ไม่กี่คำ ก็มีคนมาเยี่ยมมุกดาอีกแล้ว บุคคลที่มา ครั้งนี้เป็นคนสำคัญมาก นั่นก็คือนีรชากับโธรณี สองแม่ ลูกมาเยี่ยมมุกดาด้วยกัน

“อุ๊ยตายแล้ว ลูกรักของแม่ เป็นอะไรหรือเปล่า? ทำไม ถึงมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ เป็นเจ้านายประสาอะไรของ พวกเธอกัน?” นีรชาเข้ามาก็ดึงตัวมุกดาและตรวจสอบร อบๆตัว ยังดีที่ไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก

“แม่ พูดอะไรที่ดีหน่อยไม่ได้หรือไง?” โธรณีเตือนนีรชา ตอนนี้นีรชาก็พึ่งจะนึกอะไรขึ้นมาได้ เจ้านายของมุกดาก็ คือลูกชายของตัวเอง
บทที่71 นีรชาสั่งสอนชลธี

มุกดาใช้น้ำเขียนตัวอักษรบนโต๊ะชา จันวิภาเห็นแล้วก็ รีบปัดมือพูดว่า “ไม่สิ ไม่ จะเป็นไปได้ยังไง ฉันจะชอบเขา ได้ยังไงกัน ก็แค่คุณชายหน้าหม้อคนหนึ่ง ฉันชอบผู้ชาย ที่รักเดียวใจเดียวต่างหาก” ในหัวใจของจันวิภามีแค่เขา คนนั้นเท่านั้น แต่ไม่รู้ว่าเขาคนนั้นตอนนี้อยู่ที่ไหน

มุกดาเห็นจ้นวิภาสายหัวอย่างเด็ดขาด ก็ไม่ได้ต่อล้อต่อ เถียงอะไรกับเธออีก จันวิภาเป็นคนที่เก็บความลับไม่เก่ง เสียเท่าไหร่ แต่มีบางครั้งที่เธออาจจะสับสนบ้าง ไม่รู้ว่า ความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเองก็เท่านั้น

พูดแค่ไม่กี่คำ ก็มีคนมาเยี่ยมมุกดาอีกแล้ว บุคคลที่มา ครั้งนี้เป็นคนสำคัญมาก นั่นก็คือนีรชากับโธรณี สองแม่ ลูกมาเยี่ยมมุกดาด้วยกัน

“อุ๊ยตายแล้ว ลูกรักของแม่ เป็นอะไรหรือเปล่า? ทำไม ถึงมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ เป็นเจ้านายประสาอะไรของ พวกเธอกัน?” นีรชาเข้ามาก็ดึงตัวมุกดาและตรวจสอบร อบๆตัว ยังดีที่ไม่ได้บาดเจ็บอะไรมาก

“แม่ พูดอะไรที่ดีหน่อยไม่ได้หรือไง?” โธรณีเตือนนีรชา ตอนนี้นีรชาก็พึ่งจะนึกอะไรขึ้นมาได้ เจ้านายของมุกดาก็ คือลูกชายของตัวเองนีรชาสองแม่ลูกล้วนแล้วแต่ต่อต้านพวกฝ่ายมาเฟียและ ฝ่ายยุติธรรม แต่มีคนจำพวกหนึ่งที่ไม่เชื่อ

กำไลนั่นก็เกือบทำให้มุกดาตายแล้วเหมือนกัน

“นี่คือหนูจันทร์สินะ เป็นเด็กดีมากเลย แถมยังสวยมาก อีกด้วย” นีรชาพูดกับมุกดาเสร็จแล้ว ก็หันไปมองจันวิภา เธอเคยได้ยินลูกสาวของตนพูดถึงเด็กสาวคนนี้ บอกว่า เป็นคนตรงไปตรงมา เธอน่ะชอบแต่เด็กผู้หญิงอยู่แล้ว แต่กลับมีลูกเป็นผู้ชายทั้งสองคน ยังดีที่คนสุดท้องเป็น ลูกสาว

“คุณน้าคะ คุณน้าเป็นแม่ของแสนดีสินะคะ?” จันวิภาได้ ยินนีรชาชมตัวเอง เธอก็รู้สึกเขินเล็กน้อย

“ใช่แล้ว น้าเป็นแม่ของแสนดี และเป็นแม่ของพวกเธอ ด้วย พวกเธอสามคนเป็นลูกสาวของน้าทั้งหมดเลยได้ ไหม?” นีรชาดีใจจะแย่อยู่แล้ว ถ้ามีลูกสาวสามคนละก็ เธอก็คงมีความสุขตายเลย

“ได้อยู่แล้วค่ะ งั้นคุณน้าก็เป็นแม่ของพวกเราแล้วนะ” จันวิภาเห็นนีรชาครั้งแรกก็ชอบในความสวยสง่าในแบบ ผู้ดีของเธอ

พวกเธอคุยกันอย่างสนุกสนาน มีเพียงมุกดาที่ได้ยิน พวกเธอพูดแล้ว ก็ฉีกยิ้มแค่บางครั้งเท่านั้น
ในตอนที่ทั้งสี่กำลังคุยกันอย่างสนุกสนานนั้น ชลธีก็ กลับมาพอดี

เขาเห็นผู้หญิงในห้อง ก็แอบขมวดคิ้วบางๆ แม่และน้อง สาวตัวเองชอบมาร่วมสนุกอยู่ตลอด ยิ่งเป็นแม่นะ ชอบ ลูกสาวจนแทบอยากให้เด็กผู้หญิงทั้งโลกเรียกตัวเองว่า แม่แล้ว ทําเหมือนกับว่าตัวเองกับน้องรองเป็นเด็กที่ถูก เก็บมาเลี้ยงยังไงอย่างนั้น

“อุ้ยตายแล้ว นั่นใครมาน่ะ? ทำไมทำหน้าบึ้งตึงขนาด นั้น” นีรชาเห็นลูกชายตัวเองมา เธอกลับหน้าบึ้งขึ้นมา ทันที ไม่ต้องคิดให้เสียเวลาเลยด้วยซ้ำ คงจะถูกยัยสุนัข จิ้งจอกเจ้าเล่ห์ นิดาเรียกไปล่ะสิ

ไม่มาเฝ้าภรรยาตัวเอง แต่กลับไปหานังนั่น นีรชารู้สึก โกรธมาก

“ทุกคนมาเยี่ยมมุกกันหมดเลย ขอบคุณมากนะครับ คุณ เป็นแม่ของมุกสินะครับ ผมเป็นประธานของบริษัทฮอนดา กรุ๊ปครับ” ชลธีพูดแนะนำตัวอย่างเป็นทางการ

เขาทำตัวเป็นทางการแบบนี้ นีรชาก็พูดอย่างเป็น ทางการขึ้นมาบ้าง

“อ้อ คุณก็คือประธานของบริษัทฮอนดากรุ๊ปสินะคะ?ถึงว่าทำไมหน้าคุ้นขนาดนี้ คุณดูสิพนักงานคุณเข้าโรง พยาบาลแบบนี้แล้ว คุณเป็นเจ้านายประสาอะไรกัน? ไม่ มาเฝ้าอยู่ที่นี่ ยังมีกะจิตกะใจออกตระเวนไปทั่วอีกเหรอ?”

นีรชากำลังจะระบายความแค้นในใจออกมา ขอแค่ชลธี กับธินิดาอยู่ด้วย ก็ทำให้เธอไม่สบายใจแล้ว

ชลธีก้มหน้ารับฟังคำสั่งสอนจากแม่ตัวเอง คนในบ้านไม่ ชอบธินิดา เรื่องนี้เขารู้ดีอยู่แล้ว เมื่อก่อนเขารู้สึกว่าทุก คนมีอคติ ตัวเองก็ไม่เชื่อ และดันทุรังอยากคบกับธินิดา ให้ได้

แต่ตอนนี้มีมุกดาแล้ว ความรู้สึกที่ตนมีต่อธินิดาก็น้อยลง

ไปมาก

“รู้ตัวว่าผิดหรือยัง? อย่าคิดว่าเป็นประธานแล้ว จะไม่มี ใครคุมคุณได้ คุณต้องดูแลพนักงานบริษัทตัวเองดีๆสิ อย่าเอาแต่คิดอย่างอื่น” นีรชาด่าจนหน่ำใจ

มุกดากับจันวิภาที่เห็นแล้วก็รู้สึกตื่นเต้น กลัวว่านีรชา ออกไปแล้ว ชลธีจะเอาความโกรธมาลงที่พวกเธอแทน

ด่าจนเหนื่อยและคอแห้งแล้ว ชลธียังต้องเทน้ำให้นีรชาอีก
นีรชารับน้ำมาดื่มเสร็จก็เช็ดปากตัวเอง

“เอาล่ะ พวกเราจะไปกันแล้ว ประธานชลธี สายตาผู้ชม อย่างพวกเราสว่างกว่าใคร ดูแลพนักงานตัวเองให้ดีด้วย” นีรชาทําท่าเตรียมตัวจะไปแล้ว ให้เวลาสองคนนี้ได้พูด คุยและพัฒนาความสัมพันธ์กันหน่อยดีกว่า

“หนูจันทร์ พวกเราไปกันเถอะ ให้ประธานชลธีของพวก เธอดูแลมุกดาเอง น้าจะบอกให้นะว่า มีร้านไอศกรีมหนึ่ง อร่อยมาก เดี๋ยวน้าพาไปกินนะ” นีรชาทำเหมือนกำลังพูด กับเด็ก มือสองข้างของเธอจับพวกเธอไว้คนละข้าง และ ตึงโธรณีกับนวิภาลุกขึ้นมา

มุกดาอยากตะโกนเรียกพวกเธอ จะให้ประธานชลธีดูแล ตัวเองที่นี่ได้ยังไงกัน มันไม่ใช่หน้าที่เลยนะ

แต่ผู้หญิงทั้งสามคนเหมือนถูกไอศกรีมดึงดูดไว้ เดิน ออกไปโดยไม่หันหน้ากลับมามองเลย

“ดูสิ ใช่ว่าฉันอยากจะอยู่ต่อ เป็นน้าเธอต่างหากที่ให้ฉัน อยู่ที่นี่ เมื่อกี้ฉันก็ไม่ได้ไปที่ไหนไกลมาก แค่ไปหาหมอ เก่งๆที่มีความสามารถคนหนึ่ง ส่งไปที่บ้านตระกูลยืนนาน ก็เท่านั้นเอง” ชลธีพูดอธิบายกับมุกดา

เขาก็ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองต้องอธิบายกับมุกดา มุกดาเองก็ รู้สึกว่าเขาไม่จำเป็นที่จะต้องอธิบายอะไรเลย เขาอยากทำอะไร เธอเป็นแค่พนักงานจะเข้าไปยุ่งได้ยังไง

กัน

ทุกวันต้องฉีดของเหลวเข้าร่างกายเยอะมาก มุกดากิน อะไรไม่ได้เลย โภชนาการที่ร่างกายต้องการก็พึ่งพาแต่ ของเหลวพวกนี้ส่งเข้าร่างกาย

ตอนเช้าตรู่ หมอกับพยาบาลก็มากันแล้ว และเริ่มให้น้ำ เกลือมุกดา

ชลธีตื่นมานานแล้ว เขาช่วยพยาบาลจับมือมุกดาไว้ มองดูมือที่ขาวบริสุทธิ์นั้นถูกเข็มอันแหลมคมทิ่มแทง เข้าไป ก็เหมือนกับแทงเข้าในใจของเขาเลย

พอเสร็จทั้งหมดแล้ว มุกดาก็นอนต่อ เมื่อวานคนมาเยี่ยม เธอเยอะเกินไป ทำให้เสียพลังงานในสมองไปมาก ดังนั้น เธอเลยรู้สึกเหนื่อยมากกว่าปกติ

ชลธีช่วยมุกดาห่มผ้าให้ดี เขายกเก้าอี้มาแล้วนั่งอยู่ข้างๆ มุกดา เฝ้าดูของเหลวหยดเข้าสู่ร่างกายมุกดาทีละหยดๆ