พิชิตใจสามีลึกลับของฉัน

บทที่ 44 ถูกกลั่นแกล้ง



บทที่ 44 ถูกกลั่นแกล้ง

มุกดายังคงถูพื้นต่อ พอพี่ลิลลี่เห็นว่ามุกดาไม่สนใจตัว เอง เธอก็เดินไปตรงที่พื้นสะอาดแล้วเหยียบลงไปหลาย ทีด้วยความโกรธ ฉับพลันนั้นพื้นสะอาดก็เต็มไปด้วยรอย เท้าสีดำเ

มุกดาก็ยังไม่สนใจเธอเหมือนเดิม แล้วถูพื้นที่สกปรกนั้น อย่างเงียบ ๆ อีกรอบ

“ที่แท้ก็มีฝีมืออยู่จริง ๆ เสแสร้งเก่งนักนะ มุกดาที่แสน ดีก็มีวันที่ความจริงปรากฏ เธออย่าคิดว่าจะได้หัวใจของ ประธานชลธีนะ ประธานชลธีเขามีคนที่อยู่ในใจแล้ว” พี่ ลิลลี่เห็นมุกดายังคงจัดการต่อไปเงียบๆ เธอสร้างความ วุ่นวายอยู่คนเดียวก็รู้สึกเบื่อ

พอมุกดาถูพื้นเสร็จแล้ว คนในสำนักงานก็มาถึงจำนวน ไม่น้อยแล้ว เธอเองก็ได้กลับไปที่ด้านหน้าโต๊ะทำงานของ ตัวเอง แล้วเริ่มจัดการเงินของตัวเอง

ผู้อำนวยการไวพบของสำนักเลขาธิการนั้นถูกไล่ออก แล้ว จึงยังไม่มีการแต่งตั้งผู้รับผิดชอบชั่วคราว จึงได้ให้พี่ ลิลลี่ที่มีคุณวุฒิสูงเป็นผู้รับผิดชอบแทนชั่วคราว

พี่ลิลลี่นำงานมากมายของสำนักเลขาธิการมาจัดการ เล็กน้อย อย่างไหนที่จัดการยาก ลำบากมาก งานที่คนอื่น ไม่อยากทำ เธอก็เลือกออกมาแล้วเตรียมจะโยนให้มุกดาทั้งหมด

บอกว่าเป็นนักศึกษาดีเด่นของมหาวิทยาลัยพระนคร ไม่ใช่เหรอ? ในเมื่อเป็นนักศึกษาดีเด่น อย่างนั้นความ สามารถก็ต้องสูงมาก ในเมื่อมีความสามารถสูงก็ต้องทำ เรื่องที่คนอื่นทำไม่ได้

“มุกดา ของพวกนี้เป็นงานที่เธอต้องทำในวันนี้ ขอให้ ส่งฉันตอนก่อนเลิกงาน” พี่ลิลลี่หอบเอกสารกองใหญ่มา หนึ่งกอง แล้ววางลงที่ด้านหน้าโต๊ะของมุกดา

พอมุกดาเห็นเอกสารกองใหญ่หนึ่งกองนั้น ก็พลิกดู งาน มากมายขนาดนั้น ตนทำเสร็จไม่ทันเวลาเลิกงานของวันนี้ แน่นอน

“พี่ลิลลี่ เยอะขนาดนี้ ฉันคงทำเสร็จไม่ทันตอนเลิกงาน ค่ะ” มุกดาบอกกับพี่ลิลลี่ไปตามตรง

“หากทําไม่เสร็จก็ง่ายมาก ไปบอกกับฝ่ายบุคคลเอา เอง บอกว่าตัวเองไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ของที่นี่ได้ แต่ อย่าบอกว่าฉันไล่เธอ” พี่ลิลลี่พูดด้วยความยโสโอหังเป็น อย่างมาก

แต่มุกดาก็ไม่ใช่คนที่ใครจะรังแกได้ เธอเองก็มองคน เหมือนกัน คุณดีกับเธอ เธอก็จะดีกับคุณเช่นกัน แต่ถ้า คุณจ้องจะหาเรื่องทะเลาะ เธอก็ไม่กลัวคุณเหมือนกัน
“พี่ลิลลี่ คุณพูดอย่างนี้ก็ไม่ถูกนะ งานพวกนี้ ต่อให้เป็น คุณที่เป็นผู้นํานาญ ก็คงทําไม่เสร็จวันนี้แน่ ยิ่งไปกว่านั้น ฉันเพิ่งจะเป็นมือใหม่ที่เข้ามา คุณก็จงใจกลั่นแกล้งฉัน แล้ว ฉันรับไม่ได้” มุกดาผลักเอกสารพวกนั้นไปด้านข้าง

“พวกเธอได้ยินกันแล้วหรือยัง? ได้ยินกันหมดแล้วใช่ ไหม? เรื่องที่ฉันมอบหมายให้ไป มุกดาไม่เพียงแต่จะไม่ ทำ แล้วยังใส่ร้ายฉันที่นี่อีกด้วย ถ้ามีคนถาม พวกเธอต้อง เป็นพยานให้ฉันมุกดา นึกไม่ถึงเลยว่าเธอจะกล้าเถียง ข้าง ๆคู ๆ” พี่ลิลลี่เองก็นึกไม่ถึงเหมือนกันว่ามุกดาที่ดู ท่าทางอ่อนแอจะกล้าโต้เถียงตน

ในเวลานี้เธอโกรธเสียจนหน้าคล้ำเขียวแล้ว เพียงแต่ เลขานุการคนอื่น ๆ แต่ก็ชื่นชมมุกดาอยู่บ้าง

พี่ลิลลี่อาศัยบารมีของคนอื่นเที่ยวรังแกคนอื่น ๆ ใน สำนักเลขาธิการอยู่เป็นประจำ แม้แต่ผู้อำนวยการไวพบก็ ยังต้องฟังเธอ แต่วันนี้นึกไม่ถึงเลยว่ามุกดาจะตอบโต้เธอ ทุกคนเลยรู้สึกสบายใจมาก!

“ฉันไม่ได้เถียงข้าง ๆ คู ๆ แต่เป็นคุณที่ทำเกินไปแล้ว เห็นอยู่ชัด ๆ ว่างานพวกนี้ทำวันเดียวก็ไม่เสร็จ แล้วคุณ ยังให้ฉันส่งให้คุณก่อนเลิกงานอีก ฉันก็แค่พูดให้ชัดเจน ก่อน หรือจะให้ฉันพูดในตอนที่ฉันทำไม่เสร็จ มันก็คง หมดความหมายไปแล้ว อย่างน้อย ๆ ต้องสามวัน” มุกดา บอกกับพี่ลิลลี่
“ได้ ดีมาก ฉันจะไปบอกกับฝ่ายบุคคลว่าเธอเป็น พนักงานใหม่ แต่กลับไม่ยอมฟังคำสั่ง ฉันเป็นตัวแทนผู้รับ ผิดชอบก็ยังทําอะไรไม่ได้ ก็เลยปล่อยเธอไปเสียเลย” พี่ ลิลลี่หันหลังแล้วจากไปด้วยความกรุ่นโกรธ

ดูจากท่าทางแล้วคงจะไปรายงานสถานการณ์เสียแล้ว มีคนที่ประสงค์ดีขยับเข้าไปใกล้ด้านข้างมุกดา แล้วแสดง ความเห็นอกเห็นใจกับมุกดา

“มุก พี่ลิลลี่เป็นคนเก่าแก่ของที่นี่ ได้ยินมาว่าเป็นญาติ พี่น้องกับแฟนของประธานชลธี ถึงแม้ว่าเธอจะสามารถ ทำให้ผู้อำนวยการไวพบที่ไม่มีเบื้องหลังนั้นลาออกไปได้ แต่กับพี่ลิลลี่คนนี้ คงจะจัดการยากแล้ว”

มุกดาเองก็รู้สึกว่าตัวเองซวยพอแล้วจริง ๆ วันนี้เป็นวัน แรกที่เพิ่งได้งานกลับมา แต่ก็ดันมาเจอเรื่องแบบนี้อีก เธอ เองก็ไม่อยากเลยนะ

แต่งานกองนี้ ทำไม่เสร็จก่อนเวลาเลิกงานวันนี้แน่นอน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงวันนี้ด้วย ต่อให้เป็นพรุ่งนี้ก็ทำไม่เสร็จ เธอเพียงแต่พูดความจริงเท่านั้น

ในตอนที่มุกดากำลังกลุ้มใจอยู่นั้น พี่ลิลลี่ก็กลับมาแล้ว ใบหน้าของเธอเต็มเปี่ยมไปด้วยความตื่นเต้น

“มุกดา ประธานชลธีให้เธอไปหาน่ะ” เธอไม่เชื่อหรอกว่า อาศัยความสัมพันธ์ของธินิดาแล้ว ตนเองจะกำจัดคน อ่อนแอไม่มีทางสู้ที่เพิ่งเข้ามาใหม่นี้ไม่ได้

จบกัน เมื่อวานเพิ่งจะบอกให้ตนเองกลับมา พอมาวันนี้ก็ เกิดเรื่องแล้ว ชีวิตของเธอนี่มันล้มลุกคลุกคลานจริง ๆ

คนที่อยู่ในห้องทำงานทุก ๆ คนต่างส่งสายตาเห็นใจไป ให้มุกดา นี่ช่างน่าสงสารเสียจริง ๆ เพิ่งจะกลับมาวันนี้ ทั้ง ยังเพิ่งจะปรากฏตัวที่ห้องทำงานเอง อีกไม่นานก็จะถูกไล่ ออกไปแล้ว

มุกดาเก็บของเสร็จเรียบร้อย เธอเงยหน้าขึ้น ต่อให้ต้อง ถูกไล่ออก ก็จะไม่ยอมหดหู่ไล่ชีวิตชีวาเด็ดขาด

เมื่อขึ้นมาถึงที่ชั้นสาม ที่นี่เงียบสงบ ประตูห้องทํางาน ของชลธีถูกปิดสนิท เธอเคาะประตู ไม่มีการตอบสนอง ใด ๆ จึงได้ผลักประตูแล้วชะโงกหัวเข้าไปมอง

“เธอเข้าไปตามตรงเลยไม่ได้เหรอ?” มุกดาพบว่าด้านใน ไม่มีคน จึงได้ถอยออกมา แต่แล้วเสียงที่น่าสะพรึงกลัวก็ ดังขึ้นจากทางด้านหลัง เป็นเสียงของชลธี ทําเอามุกดา เงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจ ทั้งยังชนประตูกระจกด้วย

“โอ๊ย คุณพูดดี ๆ ไม่ได้เหรอ เดินมาไม่ให้สุ่มให้เสียงเลย จะทำให้คนตกใจตายหรืออย่างไงกัน?” มุกดาเจ็บจนน้ำตาแทบจะร่วงออกมาแล้ว เธอโกรธเสียจนอยากจะ ตีคน

“หืม? เธอพูดอะไร?” ชลธีมองดูผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้านี้ สงสัยจะหัวโขกจนเจ็บแล้ว จมูกก็เลยแดงไปหมด ถ้า หากว่าไม่ได้อยู่ตรงหน้าตน ก็คงจะร้องไห้ออกมาแล้ว

“ประธานชลธี ฉันก็แค่กลัวว่าจะทำประตูกระจกของคุณ แตก ในเมื่อคุณมาแล้ว ฉันจะเปิดประตูให้คุณ” ฉับพลัน นั้นมุกดาก็นึกขึ้นมาได้ว่าตัวเองถูกเรียกมาอบรม เธอ ข่มความเจ็บปวด แล้วผลักประตูเปิดอีกครั้ง แล้วให้ชลธี เข้าไป

พอชลธีเข้าไปแล้ว แล้วดึงมุกดาเข้ามาด้วยมือเพียงข้าง เดียว หลังจากนั้นก็ล็อกประตูตามอำเภอใจ

“ประธานชลธี คุณอย่าทำแบบนี้ เรื่องวันนี้ตอนเช้า มันมี สาเหตุนะคะ ความจริงแล้วไม่ใช่ความผิดของฉันทั้งหมด คุณฟังฉันพูดก่อน

มุกดายังคิดว่าชลธีคงจะโกรธเข้าแล้ว เลยต้องการจะ เรียกอบรมตนเอง

“นั่งลง รอฉัน” ชลธีกดมุกดาให้นั่งลงบนโซฟา ส่วนตัว เองก็หมุนกายเข้าไปในห้องพักผ่อน
มุกดานวดหน้าผากของตัวเอง ปวดจริง ๆ เลย ดูเหมือน ว่าจะบวมนิดหน่อยแล้ว พอลองลูบดูก็สัมผัสได้ว่าเป็น ก้อน

ไม่นานชลธีก็ออกมา ในมือของเขามียาอยู่ เมื่อเดินมา ถึงตรงหน้าของมุกดา ก็ปัดผมของเธอให้เปิดออก ที่ตรง กลางหน้าผากนั้น ถูกชนจนเป็นก้อนแดง ๆ มองดูแล้ว ตลกมาก จนชลธีอยากจะหัวเราะ

จึงได้ทายาให้มุกดา ยานั้นเย็นเฉียบ มีกลิ่นหอมฉุย หอม มากจริง ๆ

เมื่อทายาเสร็จ หน้าผากของก็ไม่ได้เจ็บมากขนาดนั้น แล้ว เธอสามารถกลับมาแสดงสีหน้าแยกเขี้ยวยิงฟันได้ ตามปกติแล้ว

“ประธานชลธี ยาของคุณคงจะเป็นยาวิเศษที่เห็นผล ชะงักเลยสินะ พอทาปุ๊บก็ไม่เจ็บเลย” มุกดาเริ่มเอ่ยชื่นชม ยาของชลธีขึ้นมา

“เอาล่ะ ไม่เจ็บแล้วก็ดี แต่ว่ามุกดา ฉันจะมาคุยกับ เธอเกี่ยวกับเรื่องเมื่อตอนเช้า!” ชลธีเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ เคร่งขรึม


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ