พิชิตใจสามีลึกลับของฉัน

บทที่ 37 จำแม่ผิด



บทที่ 37 จำแม่ผิด

นีรชาผู้ซึ่งตั้งเงื่อนไขกับคนอื่นสูงมาโดยตลอด กลับรู้สึก ปวดใจกับมุกดาขึ้นมาอย่างน่าประหลาด โดยเฉพาะตอน ที่เธอเรียกตนว่าแม่ นีรชาก็มีความรู้สึกเหมือนมองเธอ เป็นลูกแท้ๆ ของตัวเองด้วยเช่นกัน

มุกดาร้องไห้มากพอแล้ว ความคับแค้นใจที่อัดอั้นมา ตลอดหลายวันถึงได้ระบายออกมา และเธอก็ได้สติขึ้นมา ไม่น้อยแล้ว

ในตอนนี้เอง มุกดาถึงพบว่าเมื่อครู่นี้ตนเองมองผิดไป สตรีสูงศักดิ์หน้าสวยท่านนี้ไม่ใช่แม่ของเธอ

“คุณหญิง ขอโทษนะคะ หนูมองผิดไป” มุกดารีบลุกขึ้น นั่งตัวตรง

เมื่อจู่ๆ อ้อมแขนของตัวเองก็ว่างเปล่า นีรชายังรู้สึก หวงแหนคิดถึงอยู่เล็กน้อย ตนมีลูกชายสามคน ลูกสาว หนึ่งคน แต่ลูกสาวคนนี้กลับเหมือนเด็กผู้ชายไม่มีผิด เพี้ยน ไม่สนใจไยดีอะไรเลย ไม่เคยกระโจนเข้ามากอด แบบนี้เลยสักครั้ง

พอได้ถูกเด็กสาวกอดแบบนี้ นีรชากลับรู้สึกสบายใจ มาก

“ไม่เป็นไร หนูก็ถือเสียว่าฉันเป็นแม่เลยก็แล้วกัน ฉันเองก็เป็นแม่ของลูกถึงสี่คนแล้ว เป็นแม่ให้หนูอีกสักคนคง ไม่เหลือเฟือเกินไปหรอกใช่ไหม?” นีรชามองมุกดาด้วย ความรักใคร่เอ็นดู

มุกดายิ้มอย่างเขินอาย แต่จู่ๆ เธอก็นึกขึ้นมาได้ว่า สตรี

สูงศักดิ์หน้าสวยท่านนี้เป็นญาติของเจ้าของบ้านนี้ หรือว่า นี่จะเป็นแม่สามีของเธอ?

“อืม คุณป้า คุณมาหาคนเหรอคะ?” มุกดาเช็ดน้ำตาออก จากใบหน้าของตัวเองจนสะอาด

“จะว่ายังไงดีล่ะ ควรจะบอกว่ามาหาคน แต่ว่าคนคนนั้น ไม่อยู่ เราสองคนถูกชะตากันขนาดนี้ พวกเรามาพูดคุย กันสักหน่อยเถอะ” นีรชาจับมือของมุกดาไว้ พลางมองไป ที่เด็กสาวผอมบางคนนี้

“อ้อ ได้ค่ะ ถ้าอย่างนั้นหนูไปรินน้ำมาให้นะคะ” มุกดาลุก ขึ้นยืน แต่ในตอนนี้นัทธ์ก็ยกน้ำเข้ามาให้พอดี

“คุณหญิง น้ำของท่านครับ” นัทธ์วางน้ำลง

“คุณผู้หญิงอยู่คุยกับคุณหญิงเถอะครับ คุณหญิงจะ อยู่ทานข้าวด้วยไหมครับ?” นัทธ์บอกกับผู้หญิงสองคนที่ กำลังจับมือกันอยู่

คุณหญิงเป็นคนจู้จี้จุกจิกมาก แต่กลับรักใคร่เอ็นดูคุณผู้หญิงเอามากๆ ซึ่งนี่แสดงให้เห็นว่าคุณผู้หญิงเป็นเด็ก สาวที่เป็นที่รักใคร่น่าเอ็นดู

กับแฟนสาวคนเก่าของคุณชาย คุณหญิงไม่เคยรักใคร แบบนี้มาก่อนเลยด้วยซ้ำ

“ไม่ล่ะ ฉันคุยกับเด็กคนนี้สักสองสามคำก็จะไปแล้ว” นีรชาบอกกับนัทธ์

นัทธ์ถอยออกไป นีรชาจับผมที่ยุ่งเหยิงของมุกดาเหน็บ ไว้ด้านหลังหู

“หนูชื่อมุกดาใช่ไหม?” นีรชาเริ่มพูดคุยกับมุกดาขึ้นมา

“ใช่ค่ะ คุณหญิง ท่านคือ?” มุกดามองไปที่นีรชาพลาง เอ่ยถามเธอ

“อ้อ ฉันเป็นญาติกับเจ้าของบ้านหลังนี้ ฉันมีธุระอยาก จะพบเขาสักหน่อย แต่ว่าเขาไม่อยู่ แต่ว่าหนูห้ามบอกเขา เด็กขาดนะว่าฉันมาที่นี่ นี่เป็นความลับระหว่างพวกเราโอ เคไหม?” นีรชาไม่อยากให้ลูกชายมาโวยวายกับตนเอง อีก หล่อนจึงขอให้มุกดาช่วยเก็บเป็นความลับ

“อืม ได้ค่ะ ให้ตายฉันก็จะไม่พูดค่ะ” มุกดารับปาก สัญญา
นีรชารู้สึกว่าเด็กสาวคนนี้ตลกมาก แล้วทั้งสองคนก็พูด คุยกันนานกว่าหนึ่งชั่วโมงโดยไม่รู้ตัว

“โอ้ ดูสิ เราสองคนคุยกันไปคุยกันมา เวลาผ่านไปเร็ว จริงๆ ฉันต้องกลับแล้วล่ะ มุก ถ้าหนูมีเรื่องอะไรก็บอ กกับนัทธ์นะ สิ่งที่เขาสามารถทำได้ เขาจะจัดการให้ ไม่ ต้องเกรงใจ หนูเป็นคุณผู้หญิงของที่นี่นะ” นีรชาบอกกับ มุกดาก่อนที่เธอจะไป

“อืม เข้าใจแล้วค่ะคุณป้า หนูไม่เกรงใจแน่นอนค่ะ” มุกดาเองก็รู้สึกว่าตนชอบสตรีผู้สูงศักดิ์คนนี้มากเช่นกัน หน้าตาสวยดูดี แถมนิสัยยังดีมากอีกด้วย

การประเมินของมุกดาที่มีต่อนีรชาคือเป็นคนที่อ่อนโยน มากคนหนึ่ง แต่ต่อมาภายหลังถึงรู้สึกได้ถึงท่าทางดุดัน ของนิรชา

นีรชากำชับกับนัทธ์ว่า ห้ามบอกกับชลธีว่าตนมาที่นี่เพื่อ มาดูลูกสะใภ้ของเธอ

โลกทุกวันนี้ช่างประหลาด แค่มาดูลูกสะใภ้ของตัวเองยัง ต้องหลบๆ ซ่อนๆ

นีรชาไปแล้ว อารมณ์ของมุกดาดีขึ้นมาก แล้วเธอก็ สามารถเดินออกมาจากก้นเหวในช่วงหลายวันที่ผ่านมา ได้ในที่สุด
“ลุงนัทธ์ ฉันอยากทานอะไรสักอย่าง ฉันหิวจังเลยค่ะ” มุกดาบอกกับนัทธ์

ทันทีที่นัทธ์ได้ยินว่ามุกดาหิวอยากกินอะไรสักอย่าง เขา ก็รีบร้อนไปเตรียมให้ทันที คิดไม่ถึงเลยจริงๆ หลังจาก คุณหญิงมาก็สามารถรักษาอาการป่วยใจของคุณผู้หญิง ได้ในทันทีเลย

ชลธีนั่งอยู่บนบาร์ ดื่มของเหลวอำพัน ข้างมือของเขามี ขวดเปล่าวางอยู่หลายต่อหลายขวดแล้ว

“ชล พักนี้นายเป็นอะไรไป นายยุ่งมากไม่ใช่เหรอ? ทําไมถึงมีเวลาว่างชวนฉันออกมาดื่มได้?” ทศพรก็ถือแก้ว ไวน์อยู่เช่นกัน เขาพลางกระดกไวน์ พลางทักทายสาวๆ สวยๆ ในบาร์ไปด้วย

“ถ้านายไม่เต็มใจให้ฉันเลี้ยงนาย นายจะเลี้ยงฉันก็ได้ นะ” ชลธีสั่งเพิ่มอีกขวด

แม้ว่าแอลกอฮอล์จะไม่สูงมากนัก แต่เขาดื่มไปหลาย ขวดแล้ว

“ลืมมันไปเถอะ นายเลี้ยงฉันอีกแล้ว ชล ฉันรู้สึกว่าระยะ นี้นายมีเรื่องกังวลใจอะไรหรือเปล่า? แต่ไหนแต่ไรไม่ เคยมานั่งดื่มที่บาร์ ตอนนี้ก็อยากมานั่งบาร์ เสื้อที่ไม่เคย อนุญาตให้ผู้หญิงคนไหนแตะ นายกลับเอาเสื้อผ้าตัวโปรดที่สุดของนายให้เลขาสาวคนหนึ่งใส่ ฉันว่านาย ตัดสินใจที่จะลืมธินิดาไปแล้วใช่ไหม?”

ทศพรมองไปที่ท่าทางเย็นชาของชลธี คนคนนี้ถึงจะเป็น หนึ่งในคนที่ร่ำรวยที่สุดในพระนคร แต่กลับเอาแต่ทําหน้า เย็นชา หาทางห้ามใครเข้าใกล้อยู่ตลอดเวลา

หลายต่อหลายคนอยากจะปีนขึ้นเตียงนอนของเขา แต่ เขากลับเอาแต่รักษาเนื้อรักษาตัวไม่สนใจคนอื่นมาโดย ตลอด แม้แต่ผู้หญิงก็ไม่ยอมชายตามองเลยสักนิด นอก จากธนิดารักแรกของเขาคนนั้น

แต่ระยะนี้สถานการณ์มันผิดปกติมาก ไม่รู้ว่าเกิดอะไร

ขึ้นกับเขา?

“ทำไมนายถึงพูดมากไร้สาระขนาดนี้วะ ดื่มไวน์ของนาย จีบสาวของนายไปสิ นายสามารถใช้จ่ายได้เท่าที่นาย ต้องการเลย!” ชลธีรู้สึกว่าสิ่งที่ทศพรพูดนั้นดูเหมือนมัน จะตรงใจของตัวเองเข้าอย่างจังเลย แต่เขากลับไม่อยาก จะยอมรับมัน

“โอ้ นายพูดเองนะ ถ้าอย่างนั้นฉันไปจีบสาวแล้วนะ นาย ดื่มอยู่ตรงนี้ไปคนเดียวเถอะ” ทันทีที่ทศพรได้ยินดังนั้น เขาน้อมรับด้วยความยินดียิ่ง ในพระนครไม่มีใครไม่รู้ว่า คุณชายแห่งตระกูลนวลอ่อนเป็นคุณชายเพลย์บอยที่ มีชื่อเสียง
หลังจากเดินไปรอบๆ บาร์ ทศพรหาหญิงสาวที่เหมาะสม ไม่ได้เลยสักคน ในหัวของเขามีแต่ใบหน้าโกรธเคืองกับ ดวงตาสดใสคู่นั้นปรากฏขึ้น แต่มันกลับเข้ามาในหัวใจ ของเขา

เมื่อรู้สึกว่าไม่มีอะไรน่าสนใจ ทศพรก็กลับไปนั่งข้างๆ ชลธีอีกครั้ง นั่งดื่มไวน์อยู่ตรงนั้นอย่างเอาจริงเอาจัง

“เป็นอะไรไป? สาวสวยวันนี้ไม่มีคนถูกปากนายสักคน เลย?” ชลธีหัวเราะเยาะทศพร

ถึงแม้ว่าเขาจะหลายใจ แต่มันก็แค่ผิวเผินเท่านั้น เห็น เขาคลุกคลีกับผู้หญิงบ่อยๆ แต่ใครจะเชื่อว่าคุณชาย เพลย์บอยอย่างคุณชายพรจะยังเป็นหนุ่มเวอร์จิ้นอยู่

“นิดหน่อย ฉันรู้สึกเหมือนจะไม่สนใจผู้หญิงพวกนี้แล้ว ครั้งที่แล้วฉันเจอผู้หญิงคนหนึ่งที่บริษัทของนาย น่า สนใจมาก แต่ไม่รู้จักชื่อของเธอ” ทศพรพูดอย่างเสียใจ เสียดาย

“บริษัทฉัน ผู้หญิงในบริษัทฉันก็ใช่ว่าแกจะไม่เคยเห็น ทำไมจู่ๆ ถึงเกิดสนใจหล่อนขึ้นมาล่ะ?” ชลธีคิดว่าขอ เพียงแค่ไม่เอ่ยถึงมุกดาอารมณ์ของเขาก็จะดีขึ้นมาก

“คงจะเป็นเด็กใหม่แหละมั้ง หน้าตาก็ไม่ได้จัดว่าสวย มาก แถมยังอารมณ์ร้อนไปนิด แต่กลับมีเสน่ห์มาก!”ทศพรนึกถึงสภาพตอนที่ตนเองทะเลาะกับผู้หญิงคนนั้น แล้วก็แอบสุขใจขึ้นมานิดๆ

ชลธีเหลือบตาขาวให้เขาหนึ่งที เขารู้สึกดีกับผู้หญิงไป หว อย่างมากก็แค่ความรู้สึกไม่กี่วันเท่านั้น เชื่อสิแปลก!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ