พิชิตใจสามีลึกลับของฉัน

บทที่ 26 ประธานชลธีหึง



บทที่ 26 ประธานชลธีหึง

จันวิภาดื่มเบียร์ยังไม่ได้กลืน ทั้งหมดก็ถูกพ่นออกมา โชคดีที่มุกดาหลบได้เร็ว ไม่ได้ถูกเธอพ่นใส่

“มุก เธอแต่งงานแล้วจริงๆเหรอ?เธอแม้แต่คนนั้นเป็นยัง ไงไม่รู้ก็แต่งงานแล้ว วันนั้นที่เธอพูดฉันคิดว่าเธอพูดด้วย ความโกรธ แล้วก็ แล้วก็ ตอนนี้เธอพักอยู่ที่บ้านเขา บ้าน เขาอยู่ที่ไหน?ฉันจะไปหาเขา จะขี้เหร่และแก่ นั่นก็ควรให้ เธอรู้ถูกไหม?”จันวิภาไม่เข้าใจมุกดา

เวลาที่อยู่โรงเรียน ถึงแม้ว่ามุกดาเป็นสาวสวยในคณะ แต่ว่าเป็นสาวน้อยหัวโบราณมาก ตอนนี้ ความคิดของ เธอ หน้ากว่าตัวเธอมากแล้ว

“รู้หรือไม่รู้ก็ไม่เป็นไร ยังไงพวกเรามีเวลาแค่สองปี เขา พูดแล้ว หลังจากสองปี ก็จะหย่ากับฉัน ทำไมต้องแต่งงาน กับฉัน ฉันก็ไม่รู้ ทำไมต้องหลังจากสองปีจึงหย่ากัน ฉัน ก็ไม่รู้ เพียงแค่พูดว่า เวลาที่หย่าจะให้เงินชดเชยฉันสิบ ล้าน”

มุกดาก็ดื่มเบียร์ หัวใจของเธอสงบนิ่งมากแล้ว

อาการป่วยของพ่อมีเงินรักษาแล้วนี่ก็สำคัญกว่าอะไร อย่างน้อยตัวเอง ถึงยังไงวันแต่งงานวันนั้นก็ถูกทำลาย ความบริสุทธิ์โดยไม่รู้ตัว สามีตอนนี้ ก็ถือว่าดีกับตัวเอง อยู่ฟรีกินฟรี ยังให้ค่าใช้จ่ายเบ็ดเตล็ด
“แต่ว่าถ้าอาณิชพนรู้ว่าเธอกับธีรเมทหย่ากันแล้ว ยัง แต่งงานกับคนที่ไม่รู้จัก แล้วเขาจะคิดยังไง?”

มุกคาไม่ได้พูดจา เธอกินเนื้อย่าง ในสมองก็มีแค่ท่าทาง วันนั้นของพ่อที่ถูกช่วยชีวิต ลุงนัทธ์พูดแล้วว่า กำลังรอ หัวใจ ถ้าหากหาหัวใจที่เหมาะสมพบแล้ว พ่อเปลี่ยนหัวใจ แล้ว งั้นเขาก็ถือว่าถึงเวลานั้นก็จะรู้แล้ว ก็ไม่ได้มีผลกระ ทบต่อร่างกายของเขามากแล้ว

“สามีฉันกำลังหาหัวใจที่เหมาะสมมาให้พ่อฉันแล้ว เพียง แค่เปลี่ยนหัวใจ ร่างกายของพ่อฉันก็จะกลับมาคืนสู่ สภาพเดิม” มุกดาพูด

“สวัสดี มุก จันทร์”สองคนกำลังพูดคุย มีร่างสูงใหญ่เดิน มาถึงด้านข้างของพวกเธอ ขวางแสงไฟไว้เยอะมาก

“พี่ชาย?”

“พี่ประวีร์?”มุกดากับจันวิภาเงยหน้าขึ้นก็มองเห็นประวีร์ กำลังยืนยิ้มอยู่ด้านหน้าของพวกเธอ

“พี่สามารถนั่งตรงนี้ได้ไหม?”เสียงของ ประวีร์อ่อนโยน ราวกับสายลมฤดูใบไม้ผลิในเดือนมีนาคม

“ได้สิ ได้แน่นอน ดีจังเลย คนจ่ายเงินมาแล้ว”จันวิภา ว่างมือลงบนไหล่ของประวีร์อย่างไม่ยี่หระ
“ได้ พี่เลี้ยงเอง เงินได้ตามอำเภอใจ!” ประวีร์หวังว่าจะมี โอกาสแบบนี้

สามคนกินดื่มด้วยกัน พูดคุยกันอย่างมีความสุข

“นนท์ หยุดรถ”ชลธีนั่งอยู่ในรถ เหมือนมองเห็นภรรยา ของตัวเองกำลังกินบาร์บีคิวปิ้งย่างที่แผงลอย เพื่อยืนยัน เขาให้คนขับรถหยุดรถลง

เป็นเธอจริงๆ ยังเป็นผู้ชายคนนั้นที่วันนั้นเจอที่โรง พยาบาล เห็นเธอยิ้มอย่างมีความสุข กับตัวเองไม่เคย ที่จะยิ้มแบบนี้ เมื่อคืนยังมีไข้ ตอนนี้ก็มากินเนื้อย่างดื่ม เบียร์ ไม่ต้องการร่างกายแล้วจริงๆสิ

เวลานี้ประธานชลธีของพวกเราลืมไปแล้วว่าภรรยาของ ตัวเองไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร เขาเพียงแค่รู้สึกว่าในใจตัวเอง มีความโกรธ เขาผลักประตูรถก็ลงจากรถ เดินไปถึงข้าง กายของมุกดาด้วยความโกรธ ก็นั่งลง

ทั้งสามคนกำลังพูดคุยเรื่องราววัยเด็ก ทันใดนั้นมีคน เดินเข้ามานั่งลงข้างกายมุกดาอย่างรวดเร็ว ฉับพลันนั้นก็ ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว

“ประธานชลธี?”จันวิภาเป็นคนแรกที่ตอบสนองกลับมา เธอก็ทักทายชลธี
“อืม” บลรัตอบ

คนอื่นรู้ว่าต้องพูดทักทายตัวเอง มุกดาเพียงแค่มองดู ก็ ไม่ได้สนใจจะพูดกับตัวเอง

เขารู้ที่ไหนกันล่ะว่ามุกดาคือถูกทำให้ตกใจกลัวแล้ว ลา ป่วยสองสามวัน ตัวเองกินของอยู่ที่นี่ นี่ไม่ใช่ถูกเปิดโปง แล้ว?

เห็นว่ามุกดายังไม่พูดกับตัวเอง ชลธีก็จับแก้วเหล้าของ มุกดาขึ้นมา

“มา พวกเรามาดื่มกันเถอะ”พูดจบเขาก็ยกแก้วเหล้านั้น ขึ้นดื่มรวดเดียวหมด

จันวิภานำแก้วเหล้าของตัวเองดื่มจนหมดด้วยท่าทาง ระวังเกรงกลัวเป็นอย่างยิ่ง แต่ว่าประวีร์ไม่ได้เคลื่อนไหว เขามองชลธีอย่างคิดใคร่ครวญมาก

“ประธานชลธี คือว่า ฉันป่วยจริงๆ วันนี้ก็ออกมาผ่อน คลายจิตใจ คุณอย่าเข้าใจผิด ฉันไม่ได้โกหกคุณ” มุกดา คิดนานมาก คิดว่าพูดความจริงไปจะดีกว่า

“อืม บาดแผลบนมือของคุณดีขึ้นหรือยัง?”ได้ยินมุกดา พูดกับตัวเองแล้ว อารมณ์ของชลธีก็ดีขึ้นนิดหน่อยแล้ว แต่ว่าใบหน้าของเขายังเย็นชา
“ดีมากแล้ว ดีมากแล้ว ขอบคุณที่ประธานชลธีเป็นห่วง คือว่าประธานชลธี เอาแก้วใหม่ให้คุณอีกหนึ่งแก้วเถอะ

*ไม่ต้องแล้ว พวกคุณกินเถอะ นี่ก็สายแล้ว ผู้หญิงคน เดียว กลับบ้านเร็วหน่อย”ชลธีเหมือนกับเวลาที่มา ไม่รู้ว่า มาจากที่ไหน หลังจากนั้นก็หายไปอีกแล้ว

เขาไปและมาแบบนี้ ทั้งสามคนก็มึนงง นี่คือผู้ชายโสด ที่ร่ำรวยอันดับหนึ่งของเมืองหลวง ทำไมถึงเป็นห่วง พนักงานของตัวเองขึ้นมากะทันหัน?

“มุก ทำไมฉันคิดว่าท่าทางของประธานชลธีที่มีกับเธอ แปลกมาก?หรือว่าเขาชอบเธอแล้ว?”จันวิภาคิดไตร่ตรอง แล้ว ก็มีแค่ความเป็นไปได้นี้ ไม่อย่างนั้นเขาจะมาที่ แผงลอยแบบนี้ทำไม ยังดื่มเบียร์อีกหนึ่งแก้ว ยังเป็นห่วง มือของมุกดา

“อย่าพูดมั่วๆ ประธานชลธีเป็นประธานของบริษัทฮอน ดากรุ๊ป อย่าพูดว่าตอนนี้ตระกูลแก้วสุทธิล้มละลายแล้ว แม้ไม่ได้ล้มละลาย เขาก็คงจะไม่ชอบฉัน ตระกูลฉันกับ เขาห่างไกลกับเขามาก”มุกดาหยุดคำพูดของจันวิภา

จันวิภาคิดไปคิดมาก็ใช่ คนที่ตามจีบชลธีต่อแถวยาว มาก จะมาตกอยู่ที่มุกดาที่ไหนกันล่ะ ถึงแม้ว่ามุกดาจะ สวยมาก
ประวีร์ฟังคำพูดของพวกเธอเงียบไม่พูดจาตลอด เวลาที่ เขาได้ยินว่าตระกูลแก้วสุทธิล้มละลาย เขาก็เลิกคิ้วขึ้น

“ตระกูลแก้วสุทธิล้มละลายแล้ว อาณิชพนไม่ใช่ธุรกิจดี มากเหรอ?”ประวีร์ถามอย่างหาคำตอบไม่ได้

“คือว่ามุกดา ผมไปส่งคุณกลับบ้านเถอะ บ้านคุณอยู่ ที่ไหน?”เสียงของชลธีก็หวนกลับมาอีกครั้ง เขาดึงมุกดา

“ไม่ต้อง ไม่ต้อง ฉันเรียกรถกลับเองได้ บ้านของฉันไกล มาก ไม่ต้องรบกวนประธานชลธีจริงๆ”พูดเป็นเล่น วันนี้ ไม่ง่ายที่จะได้ออกมาสังสรรค์ด้วยกันกับจันวิภา ประธาน ชลธีเป็นเพราะว่าตัวเองมือได้รับบาดเจ็บใช่ไหม ดังนั้นจึง เมตตาเกินขอบเขตเหรอ?

“ไม่รบกวน ฉันผ่านทางนั้น” ชลธีก็พามุกดาเดินออกมา แล้ว ไม่สนใจว่ามุกดาจะดิ้นรนยังไง เขาก็ดื้อรั้นหิ้วเธอไป แล้ว

เกิดอะไรขึ้น?จันวิภากับประวีร์งงงวยแล้ว นี่มุกดาไป แหย่ชลธีเมื่อไหร่แล้ว เขาต้องการแกล้งเธอแบบนี้?

มุกดาถูกชลธีโอบขึ้นรถไปแล้ว เธอในเวลานี้อยากจะด่า คน อยากจะตีคน แต่ว่าคนนี้ก็เป็นคนที่เธอไม่กล้าลงมือ
“ประธานชลธี ฉันไม่ต้องการให้คุณไปส่ง ฉันสามารถ เรียกรถกลับบ้านเอง ฉันยังไม่ได้บอกลาเพื่อนของฉัน” มุกดาคิดว่าความอดทนของตัวเองถึงขีดจำกัดแล้ว

“ช่วงนี้รถแท็กซี่เกิดเรื่องค่อนข้างมาก บ้านคุณอยู่ที่ไหน ผมไปส่งคุณกลับบ้าน ผมสามารถให้คุณพักผ่อนเพิ่มอีก สองวัน” ชลธีคิดว่าเวลานี้ตัวเองก็ใจร้อนไปแล้ว แต่ว่าเมื่อ กี้ตัวเองควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่ได้จริงๆ

ประวีร์คนนั้น เขามองเห็นก็ไม่ชอบ หน้าตาดีแบบนั้น ยัง มีนัยน์ตาดอกท้อคู่นั้นมองมุกดาด้วยสายตาแบบนั้นอีก ในฐานะผู้ชาย เขาก็มองเข้าใจมาก ดังนั้นเขาไม่สามารถ ให้มุกดาอยู่ด้วยกันกับประวีร์


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ