บทที่ 62 แปลได้อย่างงดงามมาก

โธรณีมองมุกดาด้วยอาการยกย่อง ราวกับว่าน้อยมาก ที่จะเจอกับเด็กสาวน้อยที่สามารถแบกรับความรับผิด ชอบเรื่องนี้ได้ ส่วนใหญ่ก็คือการผลักดันความรับผิดชอบ ทั้งหมดให้กับคนอื่น ส่วนเธอนั้นช่างโง่เขลา หาเรื่องใส่ ตัว

“ถ้าฉันโยนความผิดให้แกแล้ว ถ้าเกิดว่าประธานชลธี ไล่แกออกแล้วจะทำยังไง? ยังก็โยนมาให้ฉันเถอะ ถึง อย่างไรฐานะทางบ้านของฉันก็ดีอยู่แล้ว ไม่กลัวการถูก ไล่ออกหรอก” โธรณีเองก็เป็นเด็กสาวที่มีความรับผิด ชอบคนหนึ่งเช่นเดียวกัน เธอไม่สามารถจะเอาภาระ ความรับผิดชอบโยนให้คนอื่นได้

“งั้นเดี๋ยวค่อยว่ากันแล้วกันนะ ถ้ามีเรื่องอีกมากมายแล้ว มันไม่ได้ย่ำแย่ไปตามที่พวกเราคิดล่ะ ฉันมั่นใจมากใน เอกสารที่ฉันเป็นคนแปลออกมา ไม่ต้องกลัวนะ” ก่อนที่จะ เข้าไป มุกดากำมือโธรณีเอาไว้แน่น

ทั้งสองคนเดินจูงมือเข้าไปยังห้องประชุม ด้านในมีคนนั่ง อยู่กลุ่มหนึ่ง ทั้งสองคนเงยหน้าขึ้นมามองชลธีให้พวกเธอ สองคนนั่งอยู่ด้านข้างของตนเอง ส่วนธินิดานั่งอยู่อีกฝั่ง หนึ่ง

“สวัสดีค่ะ วันนี้ความร่วมมือระหว่างบริษัทสตรอมแมน เริ่มต้นขึ้นแล้ว อันดับแรกพวกเราเรียนเชิญคุณประวีร์ประธานของบริษัทสตรอมแมนกล่าวเปิดงาน” น้ำเสียงอัน อ่อนโยนของธินิดาดังไปทั่วทั้งห้องประชุม

มุกดาและโธรณีนั่งลงแล้วก็เอาแต่ก้มหน้าก้มตา พวก เธอไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองรอบๆ

แต่ก็สามารถรับรู้ได้ว่ามีคนกำลังจ้องมองตนเองอยู่ มุกดาก็ยังคงนั่งอยู่ตรงนั้นเช่นเดิม

“ครับ ผมขอพูดเกี่ยวกับเนื้องานของความร่วมมือของ พวกเราสักหน่อย อีกสักครู่ตัวแทนของพวกเราจะมา อธิบายให้อย่างละเอียดอีกครั้ง” เสียงอันคุ้นเคยนั้น ทำให้มุกดาเงยหน้าขึ้นมา

ผู้ชายที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามคนนั้น ใส่สูทสีดำทั้งตัว เสื้อ เชิ้ตสีขาวติดกระดุมอย่างเรียบร้อยพิถีพิถัน ทรงผมที่ ปกติปล่อยตามสบายก็จัดทรงอย่างเรียบแปล้ ประวีร์ใน สไตล์แบบนี้ มุกดาเพิ่งเคยเป็นครั้งแรก

เมื่อครู่แนะนำตัวว่าอย่างไรนะ พี่ประวีร์เป็นประธาน บริษัทสตรอมแมนงั้นเหรอ? เขาเป็นหมอไม่ใช่เหรอ?

ประวีร์มองดวงตาของมุกดามีแต่คำถามมากมายเหลือ เกิน เขาก็เห็นกับตา แต่เขาก็ยังคงกระแอมเล็กน้อย พลางพูดต่อไป
ไม่ว่าประวีร์พูดว่าอะไรออกมาบ้าง มุกดาฟังไม่เข้าหัว สมองสักประโยค สมองเธอสับสนมาก สองสามวันก่อน ยังเป็นพี่ประวีร์ของตนเองอยู่เลย เป็นคุณหมอประวีร์ ทว่าวันนี้กลับกลายเป็นประธานบริษัทสตรอมแมนบริษัท ยักษ์ใหญ่ที่มือชื่อเสียงระดับโลกไปได้ซะนี่ เรื่องนี้มัน ทำให้เธอรับไม่ไหวจริงๆ

“มุก มุก” โธรณีมองอาการเหม่อลอยของมุกดา พลางใช้ ข้อศอกกระทุ้งเธอเบาๆ

“หือ?” มุกดาเพิ่งได้สติกลับมาตอนนี้เอง

“ทางตัวแทนอีกฝ่ายเริ่มพูดแล้ว ประธานชลธีให้แกแปล” โธรณีกระซิบพูดกับมุกดา

เมื่อเห็นท่าทางเหม่อลอยของมุกดา ชลธีรู้สึกสับสนตาม ประธานกรรมการบริษัทสตรอมแมนป่วยจนไม่สามารถ มาเจรจาธุรกิจด้วยตนเอง เลยให้ลูกชายมาเป็นคนเจรจา แทน เขาคิดว่าน่าจะลูกชายคนโตธวัชชัยมา ทว่าไม่คิด เลยว่าจะเป็นประวีร์ลูกชายคนที่สามมาแทน

ตัวแทนของอีกฝ่ายเป็นชาวเยอรมัน แถมยังพูดอย่าง รวดเร็วมาก ในบริษัทฮอนดากรุ๊ปไม่มีคนที่ตามการพูด ของเขาได้ทัน ทุกครั้งก็จะเชิญล่ามจากนอกบริษัทมา แปลงาน ก็แค่เป็นการแปลได้อย่างพอไปวัดไปมาได้
ดังนั้นทุกคนย่อมทราบดีว่าการเผชิญหน้ากับบริษัทส ตรอมแมนนั้นเป็นบริษัทที่รับมือได้ยากมากอีกบริษัทเลย ก็ว่าได้

คนที่เป็นคนเสนอให้มุกดากับโธรณีมานั้นคือธินิดา เธอ พูดกับชลธีว่าทั้งสองคนนี้มีความสามารถมาก ทว่าในใจ ของเธอนั้นหวังว่าให้ทั้งสองคนนั้นอับอาย จากนั้นก็ถูกไล่ ออกทันที

หลังจากที่มุกดาตั้งสติได้และตั้งใจฟังชาวเยอรมันคน นั้นพูดออกมาอย่างตั้งใจ ในสมองของเธอแล่นปรู๊ดปร๊าด ตามพลางแปลภาษาเยอรมนีเป็นภาษาจีนทันที จากนั้นก็ พูดแปลความหมายออกมาทันควัน

หลังจากที่ชาวเยอรมันพูดจบแล้ว มุกดาเองก็แปลเสร็จ แล้วเช่นเดียวกัน แววตาของประวีร์มีแต่ความชื่นชม มุกดาแปลได้ตรงมาก เหล่านักแปลที่ชำนาญการมาก ด้วยประสบการณ์ยังแปลไม่ได้เลย

ชาวเยอรมันคนนี้ปรบมือให้ก่อนเป็นคนแรกในตอน นั้น แม้ว่าเขาฟังจะไม่เข้าใจ ทว่าท่ามกลางการเจรจามา นานหลายปีแล้ว การที่มุกดาสามารถแปลงานด้วยความ รวดเร็วเช่นนี้เขาก็ไม่เคยพบเจอมาก่อน

จากนั้นคนที่นั่งอยู่ต่างปรบมือให้กับมุกดา มีเพียงการ ปรบมือของธินิดาเท่านั้นมีดูไม่เป็นธรรมชาติเป็นอย่างมาก

ท่ามกลางการแปลงานในการเจรจาทางธุรกิจทำให้มุก ดาและโธรณีโดดเด่นมีชื่อเสียงขึ้นทันที จนทำให้สามารถ เซ็นสัญญากับการเจรจาความร่วมมือของทั้งสองฝ่ายได้ อย่างเสร็จสมบูรณ์ การเจรจาในครั้งนี้ถือว่าเป็นการใช้ เวลาได้น้อยที่สุด ทว่าผลลัพธ์ที่ได้กลับทรงประสิทธิภาพ ดีมากที่สุด

“ประธานชลธี ไม่คิดเลยว่าลูกน้องของคุณจะมีคนที่ ฉลาดคล่องแคล่วได้ถึงเพียงนี้ คุณต้องตอบแทนให้ดีๆนะ ไม่เช่นนั้นผมจะดึงตัวพวกเธอทั้งสองคนไปแทน” ในเวลา นั้นตอนที่พูดเสร็จแล้วสองฝ่ายจับมือกัน ประวีร์ก็มองมา ทางมุกดาตอนที่พูดกับชลธี

“เรื่องนี้คงไม่ต้องให้ประธานประวีร์คอยกังวลใจไป หรอก พนักงานของผม ผมต้องดึงตัวไว้ให้ได้อย่าง แน่นอน”

ชลธีพูดอย่างไม่ยินดีนัก

ทำไมกัน? คุณต้องแย่งคนของผมไปด้วยเหรอ? มี สัญญาณตักเตือนดังขึ้นมาในสมองของชลธี

ประวีร์คนนี้เหมือนว่าจะรู้จักกับภรรยาของตนเอง แถม โดยเฉพาะสายตาที่มองมาที่มุกดา นั่นไม่ใช่สายตาที่เพื่อนธรรมดามองหน้ากัน เรื่องนี้ต้องระมัดระวังให้เป็น พิเศษ อย่าให้ประวีร์แทรกซึมเข้ามาในช่องว่างตรงกลาง ได้

“ฮ่าๆๆ งั้นก็ดี งั้นก็ดี” ประวีร์พูดเสร็จแล้ว ก็เดินตาม

เลขาฯของตนเองเดินออกไป

“ชลคะ คุณดูนะชล การทำงานของพวกมุกดาดีมากเลย ควรจะให้รางวัลกับพวกเธอสักหน่อยไหม?” ใจของธินิ ดาโมโหจวนเจียนจะไม่ไหวแล้ว ทว่าเธอก็ต้องแสดงภาพ ลักษณ์ด้านจิตใจแสนดีของตนเองออกมา

“นี่มันเป็นสิ่งที่พวกเธอต้องทำอยู่แล้ว ไม่มีรางวัลอะไร ให้หรอก” ใจของชลธียังดูไม่สงบลง เขาเห็นที่เมื่อครู่ มุกดาจ้องมองประวีร์อย่างเหม่อลอย ความรู้สึกเจ็บจี๊ดใน หัวใจยังไม่หายไปไหน

ยิ่งเมื่อได้ยินคำพูดของชลธี ความโกรธเคืองที่อยู่ใน ใจของธินิดาพลางดีขึ้นบ้าง แต่ว่ามุกดากับโธรณีนั้นไม่ อยากได้รางวัลอะไรเลย ขอแค่ไม่มีข้อผิดพลาดเกิดขึ้นก็ ดีมากแล้ว

จากนั้นก็บอกลาชลธี ทั้งสองคนเดินจูงกันเพื่อลงไปด้าน ล่าง ตอนที่มาถึงชั้น20 ประตูลิฟต์เปิดออก พลางเห็นประ วีร์กำลังรอเธออยู่ตรงประตูลิฟต์พอดี
” ประวีร์ คุณกำลังรอฉันอยู่หรือคะ?” มุกดาจ้องมองมา ที่ประวีร์อย่างเซอร์ไพรส์มาก พี่ประวีร์ของเธอช่างโดด เด่นเหลือเกิน

“อื้อ มุก คุณ ยอดเยี่ยมมากเลยนะ ถ้าถูกบริษัทฮอนดา กรุ๊ปรังแกเอา สามารถมาที่บริษัทสตรอมแมนของพวก เราได้นะ พวกเราจะเปิดประตูใหญ่ต้อนรับคุณอยู่ตลอด เวลา” ดวงตาทอประกายของประวีร์จ้องมองมายังมุกดา

มุกดาเองก็มองประวีร์เช่นเดียวกัน เธอกับจันวิภาเดินติด สอยห้อยตามเดินตามตูดของประวีร์ตั้งแต่เด็กๆแล้ว รู้แค่ ว่าทางครอบครัวของประวีร์มีคุณแม่ที่ทั้งจิตใจดีและสวย มากๆ ทว่ากลับไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าประวีร์จะมีพื้นฐาน ครอบครัวที่มั่นคงถึงเพียงนี้

“มุก วันนี้ผมยังมีงานอื่นต่อ ถ้าคุณอยากจะถามอะไร งั้น ก็รอให้ตอนที่ผมเลี้ยงข้าวคุณแล้วค่อยมาถามนะ” ประวีร์ พูดจบ เขาก็โบกมือให้มุกดา จากนั้นก็เดินเข้าลิฟต์และ จากไป

“มุก เมื่อกี้แกทำท่าเหม่อลอยให้กับประธานประวีร์เห รอ ไม่คิดเลยว่าพวกแกจะรู้จักกันด้วย?” โธรณีคอยจ้อง มองความหล่อเหลาสุดเหวี่ยงของประวีร์อยู่ด้านข้างอยู่ ตลอด จู่ๆ เธอก็เกิดความคิดว่าประวีร์ชายหนุ่มแสนสุภาพ เรียบร้อยช่างเป็นคู่ที่เหมาะสมกับมุกดามากกว่าล่ะ?
โธรณีรีบส่ายหน้าไปมาทันที ถ้าเกิดว่าแม่กับพี่ใหญ่รู้ เรื่องที่ตนเองคิดแบบนี้ ต้องตีเธอตายแน่ๆ

“โห ลงมาได้สักทีนะ ดูจากท่าทางของพวกคุณแล้ว การ ทำงานในวันนี้ไม่เลวเลย!”