บทที่ 12 เจ้าหน้าที่สัมภาษณ์งานผู้ลึกลับ

จันวิภาออกมาแล้ว ทันทีที่เธอเห็นมุกดาก็รีบพุ่งเข้าไปกอด หล่อนทันที

“เป็นอะไรไป? ผ่านหรือว่าไม่ผ่าน? เธอพูดส์” มุกดามอง ท่าทางของจันวิภา ไม่รู้ว่าด้านในนั้นเกิดอะไรขึ้น

“ไม่เป็นไร ฉันก็แค่ขาอ่อนนิดหน่อย ขอฉันพิงสักหน่อยก็พอ ไม่รู้ว่าผ่านหรือไม่ผ่าน บอกแค่ว่าให้กลับไปรอการแจ้งกลับ จันวิภาประหม่ามากจนฝ่ามือเต็มไปด้วยเหงื่อ โดยเฉพาะตอน ที่เธอเห็นชลธีเดินเข้าไป ยิ่งไม่รู้ไปใหญ่เลยว่าควรจะวางไม้ วางมือเอาไว้ตรงไหน

“เอาล่ะ ถึงตาเธอแล้ว เธอเข้าไปเถอะ” จันวิภาสงบลงและ ปล่อยให้มุกดาเข้าไป

มุกดาจัดระเบียบเสื้อผ้า เธอลุกขึ้นและเดินเข้าไปในห้อง สัมภาษณ์

เธอพยักหน้าให้เจ้าหน้าที่สัมภาษณ์งานเหล่านั้นอย่างสุภาพ ในตอนนี้เธอถึงพบว่าผู้ชายคนนั้นนั่งอยู่ในตำแหน่งเจ้าหน้าที่ สัมภาษณ์งาน

แย่แล้ว ผู้ชายคนนี้เป็นคนของบริษัทฮอนดากรุ๊ป? แถมยัง เป็นเจ้าหน้าที่สัมภาษณ์งานในวันนี้ด้วย? รถคันนั้นของเขา ถูกเธอทุบไปแบบนั้น เขาต้องไม่ปล่อยให้เธอผ่านได้ง่ายๆ แน่นอน
ในใจของมุกดารู้สึกประหม่าเล็กน้อย คนที่สัมภาษณ์ผ่านไป เมื่อกี้พวกนั้นโชคดีจริงๆ โชคของฉันนี่มันแย่ชะมัดเลย พอถึง คิวฉันพอดี เขาก็มาเลย

“เอาล่ะ คุณ อมุกดาใช่ไหม?” เจ้าหน้าที่สัมภาษณ์งานหญิง คนหนึ่งพูดขัดจังหวะความคิดของมุกดาขึ้นมา

“ใช่ค่ะ” มุกดาพยักหน้า

“โอเค ความสามารถพิเศษของคุณเขียนไว้ว่าสามารถพูดได้ หลายภาษา ถนัดมากที่สุดคือภาษาฝรั่งเศสกับภาษาอังกฤษ ถ้าอย่างนั้นเชิญใช้ภาษาฝรั่งเศสกับภาษาอังกฤษแนะนำตัว เองสักหน่อยสิคะ” เจ้าหน้าที่สัมภาษณ์งานหญิงขอให้มุกดา แนะนำตัวเอง

ในตอนนี้มุกดาไม่สนใจชลธีที่นั่งอยู่ตรงนั้นแล้ว ในเมื่อเขาเอง ก็ไม่ได้มองมาทางเธอเลย หวังว่าเขาจะไม่ลอบกัดกันทีหลัง

มุกดาจึงใช้ภาษาฝรั่งเศสกับภาษาอังกฤษแนะนําตัวเองอย่าง คล่องแคล่ว สมัยเรียนทักษะการพูดของเธอได้รับคําชมจาก อาจารย์มาโดยตลอด ดังนั้นหลังจากทุกคนที่นั่งอยู่ได้ฟังก็พา กันกระซิบกระซาบกันทันที

“อืม ดีมาก ทักษะการพูดของคุณพูดได้คล่องแคล่วดีมาก ต่อไปลองพูดความคิดเห็นของคุณที่มีต่อบริษัทฮอนดากรุ๊ป หน่อยสิคะ” ยังคงเป็นเจ้าหน้าที่สัมภาษณ์งานหญิงคนเดิมที่ออกคำถามให้มุกดา

มุกดาพูดได้อย่างฉะฉานมีหลักมีฐาน เธอน่าข้อมูลที่ตัวเอง เตรียมมาเอามาใช้ทั้งหมด ใช้เวลาสามนาทีเธอก็พูดเสร็จ ทั้งหมดแล้ว

เมื่อเธอพูดจบ เจ้าหน้าที่สัมภาษณ์งานทั้งหมดก็หันไปมอง ชลธี บริษัทฮอนดากรุ๊ปจะรับสมัครพนักงานจำนวนมากใน ทุกๆ ปี ประธานชลธีไม่เคยจะลงมาดูเลย ถึงกระทั่งไม่เคย ถามมาก่อนเลยด้วย มอบสิทธิ์อำานาจทั้งหมดให้แก่พวกเขา โดยตรง

แต่ครั้งนี้ เจ้านายกำลังนั่งอยู่ด้านหลังของพวกเขาแบบนี้ ทุก คนก็ควรจะขอความคิดเห็นจากเขาสักเล็กน้อย

“ประธานชลธี ท่านคิดว่าเด็กผู้หญิงคนนี้เป็นยังไงบ้างครับ” มี

เจ้าหน้าที่สัมภาษณ์งานคนหนึ่งเอียงตัวไปกระซิบถามชลธี

“ผมไม่ยุ่งหรอก พวกคุณจัดการกันเองได้เลย ผมก็แค่มาดู เท่านั้น ไม่ได้จะมาตัดสินใคร เอาล่ะ พวกคุณยุ่งกันต่อไปเถอะ ผมไปล่ะ” ชลธีส่ายหัว หลังจากพูดจบเขาก็เดินออกไปเลย

มุกดาเห็นชลธีส่ายหัว เธอก็คิดทันทีว่า แย่แล้ว ผู้ชายคนนี้ ต้องบอกไม่ให้เธอผ่านสัมภาษณ์แน่ๆ เลย

เธอเตรียมใจเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว บริษัทฮอนดากรุ๊ปเป็นตัวแรกของเธอหลังจากสำเร็จการศึกษา ถ้าหากไม่ได้ เธอยัง สามารถไปบริษัทอื่นได้อีก

“ถ้าอย่างนั้นมุกดา คุณกลับไปรอการแจ้งผลก่อนเถอะ” เจ้า หน้าที่สัมภาษณ์งานพูดกับมุกดา

“ค่ะ” ตอนที่มุกดาเดินออกจากประตู เธอยังคงเงยหน้าอยู่ เหมือนเดิม ไม่ว่าจะยังไง ศักดิ์ศรีของตัวเองจะสูญเสียไปไม่ ได้เด็ดขาด

“มุกมุกเป็นยังไงบ้าง? เธอเป็นนักเรียนที่เรียนเก่งที่สุดใน สาขาภาษาต่างประเทศของพวกเราเลยนะ คงจะไม่มีปัญหา อะไรใช่ไหม” จันวิภาเห็นมุกดาเดินออกมา เธอก็รีบพุ่งเข้าไป หาอย่างกระตือรือร้นทันที พร้อมยื่นน้ำที่ซื้อมาให้มุก

“จันทร์ ฉันคิดว่าฉันอาจจะไม่ได้ ช่างมันเถอะ ถ้าไม่ได้ฉันไป ที่บริษัทอื่นก็ได้” มุกดานึกถึงท่าทางส่ายหัวไปมาของผู้ชาย คนนั้นแล้วรู้สึกเย็นเยือกในใจ

“อืม ไม่ได้ก็ช่างมันเถอะ เธอออกจะยอดเยี่ยมโดดเด่นขนาด นี้ ผู้ชายสารเลวไปแล้ว เธอจะต้องได้พบผู้ชายที่ดีสักคน แน่นอน ถ้าบริษัทฮอนดากรุ๊ปไม่ต้องการเธอ เธอจะต้องได้พบ บริษัทที่ดีกว่าแน่นอน! ถ้าเธอไม่ได้รับคัดเลือก ฉันก็จะไม่อยู่ที่ นี่แล้ว” จันวิภากุมมือมุกดาไว้ พลางปลอบใจเธอ

“ขอบคุณนะ จันทร์ เธอนี่ช่างอบอุ่นจริงๆ เลย” เมื่อมุกดา ได้ยินคำพูดของเพื่อนสนิท เธอก็อารมณ์ขึ้นมาทันทีเลย
มุกตากับจำนวภากำลังจะเดินออกไปด้านนอก แล้วโทรศัพท์ ของมุกดาก็ดังขึ้น