ตอนที่ 22 ไม่เอาก็ต้องเอา ๘ ข

ในท้องพระโรงของแคว้นหนานเยว่ ขุนนางฝ่ายบุ๋นที่ อยู่ตรงกลาง ผู้ที่เป็นปฏิปักษ์ของมหาเสนาบดีฝ่าย ขวาเซียวเฉิงเหอมีเพียงมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายอิน แต่ตระกูลเซียวเป็นตระกูลสูงศักดิ์มาหลายร้อยปี เคยมีฮองเฮา 2 พระองค์ กุ้ยเฟย 1 พระองค์ที่มาจาก ตระกูลนี้ มหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายสวมชุดสีขาวทั้งตัว เช่นนั้นเซียวเฉิงเ ปลอดล็อกสำเร็จ ใช้ บุ๋นอยู่ท้องพระ โรงของแคว้นหน จ่ายเหรียญ91

กุ้ยเฟย คือ ตำแหน่งพระสนมในวังที่สามารถแต่งตั้ง

ได้เพียง 2 คน

เป็นบัณฑิตชั้นนำ เป็นแบบภาพนั้นของนางล้วนชำนาญหมด ตอนที่อายุยังน้อย ก็ถูกขนานนามว่าเป็นยอดสตรีหมายเลขหนึ่ง เล่าลือ กันว่า เชียวฉางเยว่เป็นยอดสตรีที่ฉลาดหลักแหลม สักวันนางต้องได้เข้าวังอย่างแน่นอน

เข้าวัง? เซียวอวิ๋นฉินหาวแล้วเบะปากขึ้น เมื่อ ได้ยินสาวใช้ 2 คนกำลังพูดถึงตระกูลเชียวอยู่ในห้อง ครัว ในใจของนางกำลังเยาะเย้ย ด้วยความทะเยอ ทะยานของเซียวฉางเยว่ จะทำให้ฮ่องเต้หุ่นเชิดนั้น ชอบพอจนให้เข้าวังได้อย่างไร?

เมื่อปล่อยให้สาวใช้ 2 คนพูดให้พอ เซี่ยวอวิ๋นฉิน ก็เรียก 1 ในพวกนางมา”เจ้า มาช่วยข้าจัดการอะไร หน่อย”

สาวใช้คนนั้นทำความเคารพอย่างตื่นกลัวและเดิน ตามเชียวอวินฉินไปในที่ลับตาคน ถึงจะเปิดปากพูด กับนาง”อยากจะถามเจ้าเรื่องหนึ่ง เจ้าต้องตอบมา และเงินพวกนี้ให้เจ้า”

เมื่อสาวใช้มองไปที่ตั๋วเงิน ตาของนางก็เปล่งประ กายยากที่จะเก็บซ่อน”คุณหนูรองเชียวเชิญท่านถาม มาได้ บ่าวจะตอบเท่าที่รู้มาให้หมดเลยเจ้าค่ะ”
เซียวอวิ้นฉีพยักหน้าแต่มองด้วยความเหยียดห ยาม”เมื่อคืนหลังจากที่ทุกคนจัดเตรียมห้องให้อยู่นั้น ในห้องครัวได้ต้มยาคุมกำเนิดหรือไม่? ”

สาวใช้คนนั้นทำท่าคิดอย่างตั้งใจ จากนั้นก็ส่าย หน้า”อี้กวนที่นี่ไม่ได้ใหญ่นัก เช่นนั้นในห้องครัวล้วน มีข้าและสาวใช้อีก 2 คนคอยดูแล เมื่อคืนหลังจากที่ ขบวนของอ๋องอู่เสวียนเข้ามาแล้ว คนครัวที่ตามมา ด้วยก็ได้จัดการเรื่องอาหาร ถึงแม้บ่าวจะไม่ได้แตะ ต้องเรื่องอาหาร แต่ก็ได้รับใช้อยู่ในห้องครัว ไม่เห็น มีใครต้มยาคุมกำเนิดเลยสักคนเจ้าค่ะ

“เจ้าคิดละเอียดถี่ถ้วนแล้วนะ? ไม่มีจริงๆ รี? เซียว อวิ้นฉันไม่อยากจะเชื่อ

“ไม่มีจริงๆ เจ้าค่ะ บ่าวเคยทำงานอยู่ในจวนตระกูล ใหญ่ เคยต้มยาคุมกำเนิดให้เจ้านาย ยาคุมกำเนิด ต้องต้ม 2 ชั่วยาม หากในอี้กวนต้มยานี่จริงๆ บ่าว ย่อมทราบดี “สาวใช้คนนั้นพูดอย่างมั่นใจ

เชียวอวิ้นฉินนิ่งไปสักพัก ส่งตั้วเงินให้กับสาวใช้ คนนั้น จากนั้นก็โบกมือไล่นางไป อ๋องอู่เสวียนไม่ได้ ให้นางนั่นดื่มยาคุมกำเนิดรึ? ช่างเป็นเรื่องที่ไม่น่า เป็นไปได้สำหรับเซียวอวิ๋นฉิน
เขม่าควันจากเตาไฟค่อยๆ ลอยสูงขึ้น ยามเช้าในอี้ กวนแสนสงบ มีเพียงกลิ่นอาหารในห้องครัวที่ส่งกลิ่น อบอวลไปทั่ว

กลิ่นหอมของอาหารได้ทำให้หลินซีนเยียนตื่น นางจัดการแต่งตัวให้ตนเองและเดินไปที่เตียงของ หลินอี้เซิง เห็นว่าเขากำลังหลับลึกจึงไม่ได้ปลุกเขา เมื่อกำลังคิดจะเดินไป หลินอี้เซิงก็ลืมตาขึ้นมาทันที

“ข้าทำให้เจ้าตื่นรี? หลินซีนเยียนถามอย่างยิ้มๆ หลินอี้เชิงส่ายหน้าอย่างตะลึงและไม่ได้พูดอะไร เขาไม่อยากให้นางรู้ว่าจริงที่แล้วเมื่อคืนเขาไม่ได้นอน เลย

“ไปเถิด ข้าจะพาเจ้าไปกินอาหารเช้า”หลินซีนเยียน ยังไม่วางใจในความเงียบของเขา แต่นางรู้ว่าเขา กำลังคิดอะไร เพื่อทำให้ตนเองมีชีวิตอยู่รอดต่อไป เขาจะต้องไม่ได้ทำให้เจ้านาย” โมโหอย่างแน่นอน แม้ว่าหลินซีนเยียนไม่ได้เห็นเขาเป็นสิ่งของอยู่แล้วก็ ตาม

แต่การถูกบีบบังคับมานาน ทำให้เด็กอายุเพียง 6 ปีได้เรียนรู้ที่จะอดทนและระมัดระวังตัว เมื่อก่อนหลินซีนเยียน ตอนที่ถูกเพื่อนร่วมห้องรังแกก็เคยเป็น เหมือนกับเขา

หลินซีนเยียนช่วยเขาแต่งตัว และจูงมือเขาเดินออ

หมาจากห้องไปยังห้องครัว แม้ว่ายังเช้าอยู่แต่คนในอี

กวนต่างก็ยุ่งๆ กันแล้ว ขบวนรถม้าจอดในอี้กวนได้ไม่นานนัก เมื่อกินอา หารเช้าเสร็จแล้วก็ออกเดินทางต่อ ดังนั้น เหล่าทหาร

ก็กำลังเก็บข้าวของกันแล้ว

ตอนที่หลินซีนเยียนเดินมา ทหารเกือบทั้งหมด เลือกที่จะไม่สนใจ แต่บางคนกลับแสดงสีหน้าดูถูก

เหยียดหยาม

หลินซีนเยียนเดินไปอย่างไม่สนใจ แต่สายตาที่ไม่ เป็นมิตรได้จ้องมาจากรอบๆ ทำให้หลินอี้เซิงรู้สึกไม่

ปลอดภัยจึงเดินก้มหน้าต่ำ

“หยุดก่อน!

ทันใดนั้นก็มีเสียงดังมาจากที่ไกลๆ

หลินซีนเยียนมองไปยังผู้หญิง 2 คนที่ยืนอยู่ใต้ต้น ฝูหลงจากที่ไกลๆ มีคนหนึ่งที่ได้เห็นสภาพน่าอนาถ

ของนางจากนอกรถม้าเมื่อคืนนี้ด้วย
หลินซีนเยียนรู้สึกอับอายจนหน้าแดงอย่างไม่รู้ตัว แต่ก็ไม่ได้ปล่อยมือจากหลินอี้เซิง

“ทั้งสองท่านมีเรื่องอันใด? “หลินซีนเยียนดึงหลิน

อี้เชิงหลบไปข้างหลังของตนเองอย่างไม่รู้ตัว

เชียวฉางเยว่เซียวอวิ้นฉินเดินมา ทุกย่างก้าวที่ เดินมามีเสียงสั่นของกระดิ่งระย้าห้อยลงมาจากปิ่น หยกดังขึ้นมาอย่างไพเราะ ปิ่นหยกเพียงหนึ่งอันสา มารถเลี้ยงปากเลี้ยงท้องคนในตระกูลหนึ่งได้หลาย ชีวิต

“น้องสาวอย่ากังวล พวกเราไม่ได้มีเจตนาร้ายอะไร เพียงรู้สึกว่าน้องสาวปรนนิบัติท่านอ๋องอย่างเหน็ด เหนื่อย ก็เลยตั้งใจเตรียมของขวัญมามอบให้ เจ้า”เซียวฉางเยว่ยิ้มอย่างอ่อนโยน ทุกอิริยาบถล้วน ถอนแบบมาจากลูกคุณหนูตระกูลผู้ดี

แต่น่าเสียดาย หลินซีนเยียนดูออกว่าความอ่อน โยนของนางล้วนไม่ได้มาจากใจจริง

หลินซีนเยียนพอจะจับต้นชนปลายได้ นางเพียงอยู่

รับใช้ข้างกายอ๋องอู่เสวียน สำหรับอ๋องอู่เสวียน นาง

เป็นเพียงแค่ของเล่น แค่ของเล่นเท่านั้น ไม่ได้มีค่าอะไรให้คนที่มีฐานะสูงส่งมาสนใจด้วยซ้ำ

ดูเหมือนว่าผู้หญิง 2 คนที่อยู่ตรงหน้ากำลังตาม หานาง แม้จะไม่รู้ว่าพวกนางเป็นใคร แต่แค่ใช้หัวนิ้ว โป้งเท้าก็พอจะรู้ว่าไม่มีเจตนาดีอย่างแน่นอน

หลินซีนเยียนิ่งเงียบและดึงมือของหลินอีเชิงถอย หลังมาก้าวหนึ่ง”ท่านเกรงใจไปแล้ว ข้าเป็นคนของ ท่านอ๋อง การปรนนิบัติท่านอ๋องถือว่าเป็นเรื่องที่ สมควร”

“เจ้าเป็นแค่ทาสชั้นต่ำ หน้าไม่อายจริงๆ พี่ใหญ่ นตา ของข้าบอกจะให้ของขวัญเจ้าเพื่อเห็นแก่หน้าเจ้า เจ้า ยังไม่ยอมรับของอีกรี? ” เชียวอวิ๋นฉินเบะปาก ใน ใจแอบกลัวว่าเซียวฉางเยว่จะไม่เห็นด้วย ก็แค่นาง ทาสชั้นต่ำคนหนึ่งจะฆ่าจะแกงอย่างไรก็ได้ อ๋องอู่ เสวียนคงไม่สนใจนางทาสชั้นต่ำแค่คนหนึ่งหรอก

“ยังไม่ได้ทำจึงไม่ควรได้รับสิ่งตอบแทน พวกเรา มีเรื่องที่ต้องไปทำ ไม่อยู่รบกวนผู้สูงศักดิ์ทั้ง 2 ท่าน แล้ว “หลินซีนเยียนจูงมือหลินอี้เพิ่งเดินไป คิดไม่ถึงว่า สองคนนี้จะขัดแย้งกันเอง คนที่อยู่ใต้ชายคาบ้าน เดียวกันกลับก่อเรื่องขึ้นเอง มักจะทำให้ตนเองเสีย เปรียบ
เซียวฉางเยว่หน้าซีด เพิ่งจะเคยเห็นคนไม่ให้เกียรติ นางเป็นครั้งแรก เมื่อก่อนสตรีพวกนั้น เมื่อเจอนางที ไรต่างก็เข้ามาเอาอกเอาใจนาง กลัวว่าจะทำให้นาง โกรธเคือง

เซียวอวิ้นฉินกลับ โกรธจนทนไม่ไหว เดินไปขวาง ทางข้างหลังของหลินซีนเยียนและส่งเสียงหัวเราะ เยาะ”พี่ใหญ่ของข้ามอบสิ่งของให้เจ้าอยากได้ก็รับ ไม่อยากได้ก็รับ! “ขณะพูดก็ยื่นมือไปจับมือของหลิน ซีนเขียน

หลินซีนเยียนเพื่อปกป้องหลินอี้เซิงจึงหมุนตัวไปบัง เขา ทำให้เซียวอวิ๋นฉินจับตรงไหล่ของนางได้ เซียวอ วิ้นฉินแสยะยิ้มที่มุมปาก จากนั้นนางก็ดึงเสื้อตรงช่วง หัวไหล่ของหลินซีนเยียนจนขาดเป็นรูอย่างโหดเหี้ยม