บทที่ 89 ผู้ชายที่สวยงาม

มุกดามองหอยกาบนั่นอยู่ตั้งนานแล้ว วิธีทำของหอย กาบนั้นน่าสนใจมาก ดูแล้วก็อยากกิน เธอหยิบจานก็เดิน ไปโซนอาหารทะเล พร้อมลุยแล้ว

แต่ว่าเวลานี้กลับมีคนคนหนึ่งยกหอยกาบขึ้นมาอย่างเด็ดขาด

มุกดาเห็นหอยกาบจานนั้นจะหายไปแล้ว เธอก็รู้สึก โกรธเล็กน้อย

“อย่าโวยวาย ผมแบ่งคุณครึ่งหนึ่ง” คนที่มารู้สึกแรงกลิ่น อายแห่งความโกรธแล้ว จึงรีบแบ่งหอยกาบครึ่งหนึ่งไปที่ จานของมุกดา

“พวกเราแบ่งจานนี้เลย ไปพวกเราไปกินข้างนอก” คน นั้นดึงมุกดาไปข้างนอก

มุกดาเห็นเพียงร่างสูงใหญ่ร่างหนึ่งและผมสีเหลืองทั้งหัว

มือนั้นจับแขนของเธอไว้แน่น สะบัดไม่ออกเลยแม้แต่ น้อย จึงเป็นแบบนี้ ทั้งสองมาถึงข้างนอก สถานที่สงบแห่ง หนึ่ง
“พวกเรามากินนี่ทีกัน ผมชอบกินหอยกาบ แต่ว่าไม่มีคน กันเป็นเพื่อน ในที่สุดตอนนี้ก็มีคนมีความชอบเหมือนผม ผู้ชายคนนั้นหันหน้ามา

มุกดามองชายหนุ่มคนนั้น หน้าตาหล่อเกินไปไหม? ดู แล้วอายุไม่มาก ยังย้อมผมสีเหลือง ก็ดูออกว่าเขาเป็นคน จีนคนหนึ่ง

“พี่สาวสุดสวย ดูผมทำไมครับ? ผมน่าดูมากใช่ไหม พี่ ชอบผมแล้วเหรอ?” ณฐวรมองมุกดาอย่างยิ้มแย้ม พี่สาว คนนี้สวยมาก เขาแค่มองก็ชอบแล้ว

เด็กคนนี้หลงตัวเองจริง แต่ว่ามุกดาก็ไม่อยากกระทบ กระเทือนเขา จึงต้องยอมรับ เขาก็หน้าตาดีจริง

“อืม เธอหน้าตาสวยมาก เธอชื่ออะไร?” มุกดาถามเขา

“ผมชื่อณฐวร พี่สาวชื่ออะไร?” ณฐวรแบ่งหอยกาบของ ตัวเองให้มุกดาอีกนิด

“ฉันชื่อมุกดา” ทั้งสองพูดไปยิ้มไป เริ่มกินหอยกาบกัน เร็วมาก ตรงหน้าของทั้งสองคนก็มีเปลือกหอยกองใหญ่

“อร่อยมากจริงๆ” ทั้งสองคนใช้ท่าทางเดียวกัน เอานิ้ว เข้าปากดูดไปทีหนึ่ง
“มุก คุณ หาสถานที่เก่งจังเลยนะ ผมหาคุณตั้งนาน ชลธีแค่พูดกับพวกอุไรภัสร์ไปไม่กี่คำ แต่พอหันหน้าก็ไม่ เห็นมุกดาแล้ว

หาไปจนทั่วห้องแล้ว ก็หาไม่เจอ ที่แท้ก็มากินหอยกาบ กับเด็กผู้ชายคนหนึ่ง ยังกินกันอย่างยิ้มแย้มแจ่มใส เด็ก ผู้ชายคนนี้ก็ไม่รู้ว่าเป็นของบ้านไหน หน้าตาดีขนาดนี้ แต่ ว่าดูคิ้วตาแล้วยังมีความคล้ายกับมุกดาอยู่บ้าง

“โอ้ ประธานชลธี คุณมาแล้วเหรอ จะกินหอยกาบสักคำ ไหม?” มุกดาแค่พูดอย่างเกรงใจนิดหน่อย ในมืออันขาว เนียนของเธอหยิบหอยกาบไว้ชิ้นหนึ่งพอดี

ชลธียื่นมือไปจับมือของมุกดาไว้ ใช้ปากของตัวเองไป กินเนื้อหอยกาบในมือของมุกดา กินหมดแล้ว เขายังเลีย ริมฝีปาก ท่าทางนั้นไม่ต้องพูดถึงว่ามันเซ็กซี่แค่ไหน

มุกดาก็มองจนเหม่อไปเลย หน้าตาของชลธีก็ดูดีเป็นบ้า เลย

“พี่สาวคนสวย เขาเป็นสามีพี่เหรอ?” ณฐวรดูท่าทางใกล้ ชิดสนิทสนมของพวกเขา จึงถามมุกดา

“อืม ไม่ใช่” มุกดาเพิ่งจะพยักหน้า ก็รีบส่ายหน้าทันที ทำ เอาณฐวรไม่รู้ว่าใช่หรือไม่ใช่
“สวัสดี ผมเป็นสามีอย่างถูกกฎหมายของมุกดา ผมชื่อ ชลธี” ชลธีนั่งลงข้างมุกดา แสดงความเป็นเจ้าของ

“โอ้ คุณคือคุณชลธีนี่เอง ผมได้ยินพ่อของผมพูดถึงคุณ บ่อยๆ บอกว่าคุณประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย เป็นคนกล้าหาญคนหนึ่ง”

ณฐวรได้ยินว่าฝ่ายตรงห้ามคือชลธี ก็นึกถึงคนที่พ่อตัว เองพูดถึงบ่อยๆขึ้นมาทันที

“โอ้ ถ้าอย่างนั้นต้องขอบคุณคำชมของพ่อคุณด้วย มุก ทางโน้นยังมีของกินอีกมากมาย ผมพาคุณไปดีกว่า” ชลธี ไม่ได้ถามว่าพ่อของณฐวรเป็นใคร เขาแต่งตัวแปลก ขนาดนี้ คิดไปแล้วก็ไม่ใช่คนมีชื่อเสียงอะไร

“ณัฐ พี่ไปก่อนนะ” มุกดาถูกชลธีดึงตัวไปอย่างไม่เต็มใจ

ณฐวรมองดูหลังของมุกดา เขากลับประเทศครั้งแรก แต่ ว่ากลับรู้สึกมีความคุ้นเคยบางอย่างกับมุกดา

“คุณชลธี คุณก็มีธินิดาแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมคุณยังต้อง มารบกวนฉันอีก?” มุกดารู้สึกว่าชลธีไม่ค่อยปกติ

“คุณหึงเหรอ?” ดูท่าทางโมโหหน้าบึ้งของมุกดา ชลธี รู้สึกดีใจมาก
“หึง? ทำไมฉันต้องหึงด้วย? อีกอย่างฉันมีสิทธิ์อะไรไป หึง?” ในใจมุกดารู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจเหมือนกัน เธอรู้สึก อิจฉาธินิดาจริงๆ ที่สามารถทำให้ชลธีรอเธอ

“คุณมีสิทธิ์หึงอยู่แล้ว คุณเป็นภรรยาผม ผมชอบท่าทาง หึงหวงของคุณ” ทันใดนั้นชลธีก็กอดมุกดาไว้ในอ้อมกอด

ในอ้อมกอดของชลธี มุกดารู้สึกอยากร้องไห้ ทำไมเธอ ถึงไม่เอาไหนแบบนี้ อยู่ๆก็หลงรักชลธีอย่างไม่รู้ตัว อีก อย่างยังหึงหวงอีก เธอแค่เจ้าสาวในสัญญาคนหนึ่ง มี สิทธิ์อะไรไป ง?

“อ้าว นี่มุกดาไม่ใช่เหรอ?” เมธพรกอดแขนของธีรเมท เดินมาพอดี ก็มองเห็นมุกดา

เธอเห็นมุกดาใส่ชุดสวยขนาดนี้ ยังร้องไห้อยู่ในอ้อม กอดของชลธี ใจเธอก็รู้สึกโมโหมาก มุกดาคนนี้ ยั่วคนเก่ง จริงๆ เอาชลธีอยู่ในกำมือได้แล้ว

ธีรเมทก็เห็นชลธีกอดมุกดาอยู่ ท่าทางทั้งสองดูสนิทกัน มาก

มุกดาในวันนี้ดูสวยมาก เหมือนดั่งนางฟ้าที่ไม่กินของ ร้อน กับวันที่แต่งงานวันนั้นไม่เหมือนกันเลยสักนิด วันนั้น แต่งอย่างกับลิเก
มุกดาอยากผลักชลธีออก แต่ชลธีกลับกอดเธอแน่นขึ้น กว่าเดิม

“ประธานชลธี ขออภัยด้วย เมื่อกี้มองไม่เห็น ประธาน ชลธี น้ำผึ้งมองคุณอยู่ตรงโน้น” เมธพรก็รู้ว่าชลธีชอบธินิ ดา แต่ว่าเขากลับกอดมุกดาอยู่ตรงนี้ทำไม

“คุณเป็นใคร?” ชลธีมองเมธพรอย่างเย่อหยิ่ง ตระกูล บุญเยี่ยมอยู่ในพระนครเป็นเพียงกิจการหางแถวเท่านั้น เธอจะคืนดีกับธีรเมทตระกูลบุญเยี่ยมยังต้องให้ข้อดี มากมายกับธีรเมท ธีรเมทถึงได้ฝืนตอบรับ

“ประธานชลธี ฉันคือเมธพรคุณหนูตระกูลบุญเยี่ยม ฉัน ก็เป็นเพื่อนนักเรียนของมุกดา” เมธพรเห็นชลธีพูดกับตัว เองแล้ว เธอก็ตื่นเต้น ชลธีเป็นคนระดับไหน นั้นมันราชา แห่งพระนคร พูดกับตัวเองแล้ว เธอก็รีบจัดผมของตัวเอง

ธีรเมทเห็นมุกดาอยู่ในอ้อมกอดของชลธี ยิ่งดูก็ยิ่งโมโห

“มุก ทำไมคุณถึงไม่รักตัวเองแบบนี้ หลังจากที่คุณ หย่ากับผมแล้ว เปลี่ยนผู้ชายมากี่คนแล้ว? พวกเขาล้วน เก่งกว่าผมเหรอ?” ธีรเมทไม่สนใจที่ชลธีอยู่ที่นี่ เขาเดิน เข้าไป อยากดึงตัวมุกดาออกมา
“ผู้จัดการธีร์ โปรดเคารพกันด้วย มุกดาเป็นภรรยาผม ชลธีมองธีรเมทอย่างเย็นชา คำพูดของเขาเหมือนดั่ง ฟ้าผ่าท่ามกลางท้องฟ้าแจ่มใส ทำให้ธีรเมทและเมธพร ต่างก็ตะลึงอยู่กับที่