บทที่ 66 ลงโทษผู้ร้ายอย่างหนัก

มุกดาถูกส่งเข้าไปในห้องผ่าตัด หมอคนนั้นออกมาให้ ชลธีเซ็นชื่อยินยอม

“ประธานชลธี ผู้หญิงคนนี้คุณเป็นคนพามา คุณจะรอ ให้ครอบครัวของเธอมาเซ็นหรือว่าคุณจะเซ็นเองครับ?” หมอก็ได้พูดกับชลธี

“ผมเซ็น” ชลธีก็ได้เอาปากกามา แล้วก็ได้เซ็นชื่อของตัว เองลงไป

“ผู้หญิงคนนี้ล่ะก็น้ามีนิสัยที่ดื้อรั้นจริงๆ พอกัดลงไป ลิ้น ก็ได้กัดขาดไปเลยครึ่งหนึ่ง นั่นมันเหมือนว่าไม่ได้อยาก จะมีชีวิตเลยนะนั่น จึๆๆ สรุปมันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ เนี่ย!” หมอก็ได้มองชลธีที่เซ็นชื่อ เขาก็ได้พูดบ่นออกมา

เขาก็ได้มองชลธีอีกครั้ง ประธานชลธีคนนี้ดูแล้วก็ยัง เป็นผู้เป็นคนอยู่ ทำไมถึงได้กดดันผู้หญิงเขาจนเป็นแบบ นี้

ในใจของคุณหมอ ภาพลักษณ์ของชลธีก็ได้โดนหัก คะแนนไปไม่น้อย

แต่ว่าประธานชลธีเขาก็ไม่ได้สนใจการให้คะแนนของ หมอเขา หมอก็ได้เดินเข้าห้องผ่าตัด
ชลธีไม่ได้สังเกตเห็นว่าหมอได้ดูหมิ่นตัวเอง เขาได้ยิน หมอคนนั้นพูดว่ามุกดาไม่อยากเอาชีวิตของตัวเองแบบ นี้ เป็นยัยโง่จริงๆ ไม่ว่ายังไงก็ต้องมีชีวิตอยู่สิ คนตายไป แล้วจะไปล้างแค้นยังไง

หน้าห้องผ่าตัดเขาก็ได้เดินวนไปวนมา จิตใจสงบลงไม่ ได้เลยสักที

ผู้ช่วยมาแล้ว รายงานให้กับชลธี ได้จัดการไจแอ้นอะไร นั่นไปแล้ว แล้วก็เอกสารชุดหนึ่งที่พบในที่เกิดเหตุ เห็นที มีคนให้มุกดาไปส่งเอกสาร ถึงได้ไปติดกับกับแผนที่คน อื่นได้วางไว้เรียบร้อย

“รีบไปถามเดี๋ยวนี้ว่าวันนี้ใครให้มุกดาไปส่งเอกสาร สืบ ได้แล้วก็นายก็รีบไปไล่ถาม ดูว่าใครเป็นคนวางแผนนี้ขึ้น มา” ตาของชลธีตอนนี้ก็ได้แดงขึ้นมา

กันต์มองเจ้านายของตัวเอง เขานั้นไม่เคยที่จะเป็นแบบ นี้มาก่อน หรือว่าท่านประธานบรรลุแล้ว?

แต่ว่านั่นก็เป็นแค่คำพูดในใจของผู้ช่วยกันต์ ไม่นานเขา ก็ได้หันตัวแล้วก็จากไป ไปสืบว่าใครเป็นคนจะทำร้าย มุกดา

ตอนที่มุกดาตื่นมา ในความมึนๆ เธอก็ได้มองคนคนหนึ่ง ที่ได้นั่งอยู่ข้างเตียงของตัวเอง เช็ดมือให้ตน
พยายามลืมตา คนตรงหน้าของเธอก็ได้ทำเอาเธอตกใจ

ไป

“อื้อๆ” มุกดาอยากที่จะทักทายชลธี แต่ว่าเธอกลับพูด อะไรไม่ออก ลิ้นมันขยับไม่ได้เลย

ได้ยินมุกดาส่งเสียง ชลธีก็ได้เงยหน้าขึ้น

“ไม่ต้องพูด! ไม่เคยเจอกับคนที่โง่เหมือนเธอมาก่อน ทำไมถึงได้ไปกัดลิ้นของตัวเอง!” ชลธีเห็นมุกดาตื่นขึ้นมา แล้ว เขาดีใจมากๆ เดิมที่ก็อยากที่จะพูดอะไรที่น่าฟังออก ไป แต่ว่าพอคำพูดมาถึงปาก เขาก็ได้โมโหอีก สุดท้ายคำ ที่พูดออกมาไม่น่าฟังเลยสักนิด

มุกดามองเห็นว่าหางตาของชลธีมีน้ำตาหยดหนึ่ง เธอ ก็ได้ยื่นมือไปช่วยเขาเช็ด

“อุ๊ย ช่วงนี้ตามันแห้ง หยดยาหยอดตาแล้วมันไม่ดูดซึม” ชลธีก็ได้รีบยกมือของตัวเองไปเช็ดน้ำตา

เวลานี้เขาดีใจจนเกินไป สี่วันแล้ว มุกดาได้นอนสลบไป สี่วันเต็มๆ ทำเขากลัวแทบตาย

มุกดาก็ได้เก็บมือกลับไป เธอยังคิดว่าเป็นน้ำตาของ ชลธี ที่แท้เป็นยาหยอดตาของคนอื่นเขา
มุกดาก็ได้หลับตาอีกครั้ง ทําไมเธอถึงมาอยู่ในโรง พยาบาลล่ะ?

ความเจ็บในใจก็ได้ทำให้เธอนึกขึ้นได้อีกครั้ง เธอนั้นได้ ใช้แรงทั้งหมดที่มี กัดลิ้นของตัวเอง เคยเห็นการกัดลิ้น ฆ่าตัวตายในหนังสือมาก่อน แต่ว่าตอนที่จะกัดลิ้นขึ้นมา จริงๆ นั้น ถึงได้รู้ว่าต้องใช้ความกล้าขนาดไหน

ความจำสุดท้ายก็คือไอ้อ้วนห่านั่นได้ทับเข้ามาที่ตัวของ ตน เรื่องที่เกิดขึ้นต่อจากนั้น เธอก็ไม่รู้แล้ว

มุกดาก็ได้ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง เธอก็ได้มองไปทางชลธี ชลธีก็ได้มองเธออยู่ เธอไม่สามารถพูดได้ ก็ได้ใช้สายตา มองไปยังชลธีเป็นการถามว่าเกิดอะไรขึ้น

“วันนั้นฉันไปประชุมที่โรงแรมจอยซิตี้ ก็ได้เจอกับเธอ พอดี ตอนที่ฉันรายงานตัวเสร็จแล้วไปหาเธอ ก็พบว่าเธอ ได้รับบาดเจ็บแล้ว” ชลธีก็ได้พูดออกไปเรียบๆ เขาไม่ อยากให้มุกดาต้องเป็นกังวลอีก

“ไอ่อ้วนคนนั้นก็ได้ถูกส่งเข้าโรงพักแล้ว” ชลธีเห็นว่า มุกดายังจ้องตัวเองอยู่ ก็รู้ว่าที่เธอกังวลคือเรื่องนี้

อ้อ ส่งเข้าโรงพักแล้ว งั้นก็หมายความว่าตัวเองไม่ได้ถูก กระทำชำเรา มุกดาก็ได้มองชลธีอีกครั้ง ทำไมทุกครั้งที่ ตัวเองเกิดเรื่อง ก็ถูกเขาเห็นเข้านะ
“เธอไม่ต้องคิดมากแล้ว ไม่ได้เกิดเรื่องอะไรขึ้น เธอยัง อยู่ครบดี ก็แค่ตอนนี้พูดไม่ได้ เธอพักผ่อนเถอะ ฉันก็เป็น เพราะว่าวันนี้ว่างถึงได้มาเยี่ยมเธอ เดี๋ยวฉันยังต้องรีบ กลับบริษัท สักพักโธรณีจะมา” ชลธีไม่กล้าที่จะพูดกับ มุกดา ตั้งแต่เธอเข้าโรงพยาบาล เขาก็ไม่เคยอยู่ห่างเลย ตอนนี้เธอตื่นแล้ว เขาก็ต้องกลับไปอาบน้ำ โกนนวดแล้ว

มุกดาพยักหน้า ชลธีก็ได้ห่มผ้าห่มให้เธอดีๆ แล้วก็เช็กว่า ของเหลวยังมีเยอะ เขาถึงได้จากไป

ชลธีออกไปแล้ว มุกดาก็นอนไม่หลับแล้ว กัลยกรเป็น คนให้ตนไปส่งเอกสารให้ไอ้อ้วนนั่น ต้องเป็นแผนการที่ เธอวางไว้แน่ ให้ตัวเองโดนเหยียดหยาบ ถ้าเกิดเธอออก จากโรงพยาบาล ต้องไปเอาเรื่องกับกัลยกรแน่

“มุก มุก เธอตื่นแล้วเหรอ? เธอตื่นแล้วเหรอ?” โธรณีกับ จันวิภาก็ได้รีบวิ่งเข้ามา

ตอนที่พวกเธอรู้ว่ามุกดาเกิดเรื่องนั้น ก็จะมาดูอาการ ของมุกดาแล้ว แต่ว่าถูกชลธีบล็อกกลับแล้ว เมื่อกี้ชลธี โทรมาหาพวกเธอ ให้พวกเธอรีบมา

มุกดามองเพื่อนทั้งสองของตน อยากจะยิ้ม แต่ว่าปากได้ ชาไปหมด ไม่รู้สึกอะไรเลย
“ไม่ต้องขยับนะ มุก เธอนี่เก่งจริงๆ กัดลิ้นของตัวเองจน แทบขาดไปเลย ฉันแค่คิดก็กลัวแล้ว” โธรณีก็ได้ปิดปาก ของตัวเอง

วันนั้นเธอก็ถูกกัลยกรจับแยกตัวออกไป จะไปรู้ได้ไงว่า พอเธอไป มุกดาก็เกิดเรื่องแล้ว

“มุก ลำบากเธอแล้ว ฮือๆๆ” จันวิภาก็ได้ร้องไห้ออกมา

เห็นสภาพของมุกดา เธอก็ปวดใจเอามากๆ

มุกดาก็ได้จับมือของจันวิภา บีบไว้แน่น เป็นการบอกให้ เธอไม่ต้องเสียใจ ตนไม่เป็นไร

“มุก ฉันพูดกับเธอนะ กัลยกรคนนั้นถูกพวกเราตีจนดู ไม่ได้เลย เธอไม่รู้ หล่อนนั่นแหละที่เป็นคนทําร้ายเธอ ประธานชลธีส่งคนไปตามตัวหล่อนจนเจอ หล่อนก็ได้ สารภาพออกมาทั้งหมด ฉันกับแสนดีทนไม่ไหว ก็ได้พุ่ง เข้าไปตบตีหล่อน ผู้หญิงคนนั้นไม่เอาหน้าเลยจริงๆ” จัน วิภาก็ได้รายงานเรื่องที่เกิดในบริษัทในช่วงนี้ให้กับมุกดา

พอมุกดาได้ยิน ว่าชลธีได้ส่งคนไปสืบจนถึงตัวกัลยกร แล้ว ทำไมไม่ว่าเรื่องอะไรเขาก็ทำไปหมดแล้ว งั้นตัวเอง ยังมีเรื่องอะไรที่สามารถทำได้อีกเนี่ย

“ประธานชลธีพูดแล้ว เธอต้องพักผ่อนดีๆ รอให้เธอร่างกายแข็งแรงแล้ว ค่อยไปทำงาน ค่าใช้จ่ายในโรง พยาบาลของเธอบริษัทเป็นคนออก ยาอะไรที่ดีก็ใช้ เกิด เรื่องแบบนี้ที่บริษัทฮอนดากรุ๊ป นั่นเป็นอะไรที่อภัยไม่ได้ เด็ดขาด ถ้าเกิดต่อไปยังเกิดเรื่องแบบนี้อีก ก็อย่าหาว่า เขาไม่เตือน ประธานชลธีmanมากอ่า”

จันวิภาก็คิดไม่ถึงว่าประธานชลธีที่ปกติแล้วเป็นคนประ หลาดๆ ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ ยังช่วยพนักงานใหม่ ขนาดนี้