บทที่ 7 การแยกชิงของสองท่านอ๋อง

อาหยู่ถืออาวุธที่ซ่อนอยู่ในมือ มันคือสิ่งที่คนสมัย ก่อนใช้กัน อันหลิงหยุนไม่รู้ว่ามันเรียกว่าอะไร แต่ดู เหมือนมีดบิน

“นี่คือสิ่งที่เจ้าติดค้างข้า”

ตอนที่อาหยู่พูดเขาได้นั่งลงไป อันหลิงหยุนยัง ไม่ทันตั้งตัว อาวุธนั้นก็แทงเข้ากลางอก อันหลิง หยุนร้องด้วยความเจ็บปวด อาหยู่รีบดึงอาวุธออก มา แล้วก็ยิ้มด้วยความพอใจ แล้วได้ขยับปากว่า “ไป ตายเถอะ”

พูดจบก็ถีบอันหลิงหยุน ข้างหลังก็คือเนินเขา อัน หลิงหยุนก็กลิ้งลงเนินเขา

เหตุการณ์ที่พึ่งผ่านมา คนอยู่ในถ้ำไม่มีการเคลื่อน ไหวใดๆ เขาช่างไร้ความปรานี
เริ่มงานสัมม ) คลแจคลาหilน้องสาวคนหนึ่ง พวก เขาสองพี่นักงรักกันจนว่าตายแทนกันได้ ตอนแรก สังจ จนถึงสันหลังหยุนสงสัยว่าน้องสาวของอาหยู่ หลงจังิงรี ก็ส่งคนไปจับน้องสาวของอาหยญ่ ตอน นั้นน้องสาวของอาหยู่ดื่นตระหนก ชนเช้ากับรถม้า ขณะหลบหนี แล้วได้ตายบนถนน จากนั้นมาอาหยูก็ #68นหลังหยุน

อาหยกลับเข้าไปในถ้ำ รายงานกับฮ่องเสียน “ทูล ท่านลอง ได้ฆ่านางตายแล้ว”

ลงชิงวได้ฟัง ทั่วร่างก็เย็นยะเยื่อ มือกำแน่นโดย ไม่รู้ตัว ตอบกลับ ข้าแค่ให้เจ้าไปทำให้นางหมดสติ ช่างเถอะ นางคนนี้ ตายซะก็ดี”

มาพญ่ไม่แน่ใจนัก “อาจจะยังไม่ตาย แค่ตกลงเขา”

คนซิงหลับตา และไม่อยากจะพูดอะไรต่อ
อาหยู่รู้สึกว่าวันนี้ตัวเองคงทำผิด

อันหลิงหยุนลืมตาขึ้น สุดลมหายใจ มาสวมเข้าร่าง ร่างนี้ ดวงซวยจริงๆ

แต่ก็ดีเหมือนกัน ถ้าคิดว่านางตายแล้ว นางก็จะได้ ฟื้นฟูร่างกายอยู่ตรงนี้

หนึ่งคืนผ่านไป อันหลิงหยุนเหมือนได้ชีวิตมาใหม่ แต่นางรู้สึกว่าร่างกายมีอะไรบางอย่างจะออกมา แต่ ก็เหมือนมีอะไรมากดไว้

ยังดียาชีวภาพนี้ฟื้นฟูได้เร็ว แค่คืนเดียวนางก็ สามารถลุกขึ้นมาเดินได้ ลุกจากพื้นอันหลิงหยุนก็ ได้สังเกตรอบๆ หาจุดที่สามารถขึ้นไปได้ ปืนขึ้นไป

กว่าจะถึงด้านบนก็เที่ยงวันแล้ว จะว่าไปก็ช่างโชค ร้าย พอขึ้นมาก็เจอเสินหยุนเอ๋อผ่านไป

แต่ถ้าเทียบกับตอนนั้นที่คนเต็มไปหมด ตอนนี้คนก็น้อยลงมาก

มีแค่หญิงสาวสองสามคนร่วมเดินทาง

อันหลิงหยุนไม่อยากมีปัญหา คิดว่าจะให้พวกนาง ผ่านไปก่อน ไม่นึกเลยว่าจะมีคนกำลังชมวิว แล้วก็ หันมาเจอนาง

ทันใดนั้น โจวเหม่ยเหลินได้ชี้หน้าอันหลิงหยุนพูด “ดูสิ พวกเรารีบมาดู นี้ไม่ใช่พระชายาเสียนเหรอ ทำไมมาอยู่ที่นี้”

เมื่อได้ตะโกนเสียงดัง ทันใดทันทุกคนก็มาอยู่ต่อ หน้าอันหลิงหยุน อันหลิงหยุนหลบไม่ทัน ต้องเดิน ขึ้นมาข้างบน มือข้างหนึ่งก็ได้ดึงเสื้อผ้าที่ฉีกขาด อีก ด้านก็ได้มองดูเสินหยุนเอ๋อที่กำลังมา

เสินหยุนเอ๋อดูอันหลิงหยุนคงจะอยู่ข้างล่างทั้งคืน แน่นอน แล้วก็เสื้อผ้าก็ไม่เรียบร้อย ก็ได้คิดแผนขึ้น

มา
ได้ยินแต่เสียงเส้นหยุนเอ่อพูด จานีกว่าใครกำดัง ทำเรื่องต่ำๆกันอยู่ ที่แท้ก็เป็นพระชายาเสียน พระ ชายาทำไมถึงมีรสนิยมเช่นนี้

“คุณหนูเสินนี่เกิดปีหมาเหรอ เจอคนก็ได้กัด” อัน หลังหยุนพูดจบก็เดินไปข้างหน้า

เส้นหยุนเอ๋อกำมือแน่น อันหลิงหยุน เจ้าไม่กลับ มาขอโทษช้า อย่าโทษข้านะ ถ้าข้าทำให้เจ้าเสียชื่อ เสียง

อันหลิงหยุนหัวเราะ “ถ้าคุณหนูเสินไม่กลัวลิ้นเน่า เสีย ข้าจะกลัวอะไร

พูดจบอันหลิงหยุนก็ไม่ได้สนใจนาง เดินไปอย่าง เฉิดฉาย โกรธจนเส้นหยุนเอ๋อกระทิบเท้า

อันหลิงหยุนหัวเราะไกลๆ ร่างเดิมทำไมถึงแพ้ให้ กับคนไร้ค่าแบบนี้

อันหลิงหยุนกลับถึงจวนแม่ทัพ อาบน้ำเปลี่ยนผ้า นอนหลับด้วยความสงบ

แต่เวลาที่ดีก็มีไม่นาน ไม่นานเรื่องที่อันหลิงหยุ นทำเรื่องที่กล่าวหาว่าเล่นชู้ก็ดังเป็นพายุ

เรื่องนี้ก็ถึงหูฮ่องเต้

ตอนแรกฮ่องเต้จะหาข้อแก้ตัวกับกงชิง วี่ แล้วให้อัน หลินหยุนส่งกลับจวนแม่ทัพ เมื่อเกิดเรื่องนี้ ในที่สุด ฮ่องเต้ชิงหยู่หาข้ออ้างได้แล้ว

“หยุนหยุน ฮ่องเต้รับสั่งให้เข้าเฝ้า” แม่ทัพอันยัง ไม่รู้ว่าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น รีบตรงเข้าไปหาอัน หลิงหยุน

อันหลิงหยุนคิดว่าคงจะเกิดเรื่องที่ไม่ดีขึ้นแน่นอน

รีบอาบน้ำแต่งตัว อันหลิงหยุนกับแม่ทัพอันรีบเข้า

วัง
ถ้าเทียบกับการเข้าวังครั้งที่แล้ว ครั้งนี้ง่ายขึ้นมาก ลงจากรถม้า อันหลิงหยุนพยุงแม่ทัพอันลงมา เข้า เฝ้าฮ่องเต้พร้อมกัน

ณ ตอนนี้อันหลิงหยุนก็ได้เห็น หน้าประตูวังมีรถม้า ที่หรูหรา อันหลิงหยุนรู้สึกแปลกใจ “ท่านพอ รถม้าที่ อยู่หน้าประตูเป็นของบ้านใคร ดูแล้วทำไมคุ้นๆ”

“อั้ย พูดไปเรื่องก็ยาว พ่อลืมแล้ว !”

แม่ทัพอันไม่สะดวกที่พูดมาก เลยกลืนคำพูดไป

อันหลิงหยุนก็ไม่ถามมาก ตามเข้าไปวังเพิ่งหยี

ถึงหน้าวังเพิ่งหยี อันหลิงหยุนเห็นคนคนหนึ่ง อายุ ไม่ต่างจากนางมากนัก ใส่เสื้อสีเหลืองเหมือนห่าน แล้วคุมด้วยเสื้อคลุมสีแดง มีขนมากมายบนเสื้อคลุม ผมสีดำร่างสูง และนางก็ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างสง่างาม
อันหลิงหยุนค่อยๆเดินดูด้านหลังของคนคนนี้ ใน สมองเริ่มมีอะไรบางสิ่งเข้ามาป่วน

ในเวลาอันรวดเร็วความทรงจำเหล่านั้นก็ได้กลับคืน มา หญิงสาวผู้นี้ ท่านอ๋องเสียนได้หมั้นกันตั้งแต่วัย เด็ก ถึงแม้จะเป็นการหมั้นในวัยเด็ก แต่ทั้งสองก็พบ เจอกันทุกวัน มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน

ตอนแรกคิดว่าโตขึ้นจะแต่งงานกัน แต่การกระทำ ที่วุ่นวายของอันหลิงหยุน ชีวิตคู่การแต่งงานของ กงชิงวี่ก็ได้ถูกทำลาย จึงทำให้ในวันนี้มีแต่ความ โกรธเกลียดต่อกัน

ผู้หญิงข้างหน้าที่ใส่เสื้อคลุมคนนี้ ก็คือคนรักและคู่ หมั้นตั้งแต่วัยเด็กของกงชิง ที่ ชื่อจุนฉูฉู

แต่น่าเสียดายผู้หญิงที่เพียบพร้อมคนนี้ เพราะการ ปรากฏตัวของอันหลิงหยุน นางเลยต้องแต่งงานกับ

อองตวนกงชิงหยิน

ขณะนั้นไทซางฮวาง (พระบิดาของฮ่องเต้) มีโอรส 3 พระองค์ พระองค์แรกคือฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน ช่องเย่ชิงหยู่ พระองค์รองคือฮ่องดวน กงชิงหยิน พระองค์เล็กคืออ่องเสียน กงชิง

ฮ่องเต้ชิงหยู่กับกงชิงวีคือพี่น้องท้องแม่เดียวกัน เป็นโอรสของฮวงไทเฮา ส่วนอ๋องตวน กงชิงหยิน เป็นโอรสของหวงไท่กู้เฟย (พระมเหสี) อยู่วังตะวัน ตก

ที่น่าแปลกใจคือ โอรสของไทซางฮวางที่สามารถมี ชีวิตอยู่ได้มีเพียง 3 พระองค์ ส่วน ฮ่องเต้ชิงหยู่เป็น โอรสที่เกิดมาตอนที่ไทซางฮวางยังหนุ่ม ส่วนโอรส องค์ต่างๆ ได้เสียชีวิตหมดแล้ว

ที่เหลือกงชิงวี่กับกงชิงหยิน ทั้งสองอายุไล่เลี่ยกัน คลอดก่อนคนหนึ่ง คลอดหลังคนหนึ่ง

ราชวงศ์นี้ทายาทมีน้อย เลยไม่กล้าปล่อยปละ ละเลย ก็เลยปกป้องดูแลกงชิงกับกงชิงหยินอย่าง
ฮ่องเต้ชิงหยู่ยังอยู่ในช่วงวัยกลางคน แต่ก็ยังไม่มี โอรส เกี่ยวกับเรื่องนี้ ทั่วทั้งอาณาจักรต้าเหลียง ไม่มีใครกล้าเอ่ยขึ้น และฮองเฮาองค์ปัจจุบันก็ได้รับ เกียรติพิเศษจากฮ่องเต้มากกว่าพระชายาองค์อื่น เป็นอย่างมาก ทั่วทั้งวังฮ่องเต้รักเพียงแค่นางผู้เดียว

อันหลิงหยุนเข้าใจ ต้องแอบแฝงความลับอะไรสัก อย่าง

ฮ่องเต้ไม่มีโอรสงั้นผู้ที่จะได้สืบทอดราชบัลลังก์ก็ จะตกอยู่กับน้องชายที่เหลือ แล้วฮ่องเต้ก็มีน้องชาย ไม่กี่คน มีเพียงแค่กงชิงวี่กับกงชิงหยินสององค์

อาณาจักรนี้จะเป็นของใคร คงต้องเป็นญาติที่ใกล้ ชิด มันก็ชัดเจนที่สุดแล้ว

จนฉูฉนั้นตระกูลมีเกียรติ ท่านปู่เป็นถึงราชครูของ ฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน ท่านพ่อเป็นแม่ทัพเจิ้นหย่วน ท่าน ป้าได้แต่งงานกับพี่ชายของฮองเฮาเสินหยุนชู ความ สัมพันธ์แบบนี้จะเป็นใครได้อีกเหรอ

ตอนแรก อันหลิงหยุนมีตระกูลที่มีอำนาจพอสมควร หากต้องการแย่งชิงตำแหน่ง ก็แต่งงานกับร่างเดิมนี้

แต่ถ้าเปรียบเทียบแบบนี้ ร่างเดิมคงเป็นแค่สิ่งของ

ไร้ค่า

โอกาสไม่ดีเท่าจุนฉูจ

อันหลิงหยุนแปลกและงงจนหัวหมุน ถ้าไม่มีร่าง เดิมนี้ กงชิงวีก็คงแต่งงานกับจุนฉูจู ราชทายาทที่จะ ได้บัลลังก์คงเป็นของกงชิงวี่แน่นอน

แม้ว่าแม่ทัพอันจะไม่ใช่พรรคพวกเดียวกับกงชิงวี แต่ด้วยความสัมพันธ์ของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน แม่ทัพ อันก็อาจจะฟังคำรับสั่ง

แต่ถ้าตอนนี้ แม้ว่าฮ่องเต้องค์ปัจจุบันจะยกบัลลังก์ ให้กับกงชิง วี่ แต่พวกเสนาบดีคงไม่ยอมรับ

เข้าใจเหตุผลนี้แล้ว ความเกลียดชังที่กงชิงวี่มีเอ็น

หลิงหยุนก็เข้าใจ

ทั้งเรื่องส่วนตัวหรือส่วนรวม ร่างเดิมนี้สมควรตาย

เพียงแค่นางโชคร้าย ก็เลยต้องทนรับไว้คนเดียว

เดินถึงหน้าประตูอันหลิงหยุนกับแม่ทัพอันได้หยุด จนจูจุหันหลังมาเจออันหลิงหยุน พยักหน้าเบาๆ

อันหลิงหยุนยกคิ้วโดยไม่ได้ตั้งใจ ไม่แปลกเลยที่ กงชิงที่จะหลงรักนาง บุคคลเช่นนี้ไม่สามารถหาคนที่ สองได้แล้ว

อันหลิงหยุนคิด ที่แท้เสินหยุนเอ๋อก็แค่เป็นบุคคล ไม่สำคัญ