ตอนที่ 267 ยืนในฝั่งที่ดี รู้หลบเป็นปีกรู้หลีกเป็นหาง

เกาจึงอานยกมุมปากขึ้นยิ้มอย่างเย็นชา แก้วกาแฟในมือถูกเขาเล่น ระหว่างนิ้วมืออย่างไม่ทุกข์ร้อน “ดูท่า หลงเซียวปฏิบัติต่อเสิ่นเหลียว ครั้งนี้คงจะเอาจริง เพียงแต่นี้ก็ไม่ควรตำหนิ เดิมทีเขาก็คือคนคนนึงที่ ไม่สามารถขยี้เม็ดทรายในตาได้(ไม่สามารถทนต่อสิ่งที่ไม่ยุติธรรม ได้)”

ยืนอยู่ในห้องทำงานประธานของบริษัทอีนเคอ หันหน้าไปทางนอก หน้าต่างที่ยาวจรดพื้น เกาจิ่งอานมองทัศนียภาพของเมืองหลวงอย่าง ครุ่นคิด การแสดงออกบนใบหน้าซับซ้อนเล็กน้อย

เสิ่นเหลียวเผชิญหน้าหลงเซียวครั้งนี้ ไม่ได้รับผลประโยชน์ใดๆสัก นิดเลยจริงๆ อีกทั้งเพราะเรื่องนี้ เมื่อสำนักงานใหญ่ของเสิ่นเหลียวเปิด ทําการซื้อขายไม่กี่วันในตอนเช้า ราคาหุ้นก็ดิ่งลงในอัตราร้อยละยี่สิบ และมีแนวโน้มที่จะดิ่งลงตลอดทาง”

เกาจึงอานพยักหน้า วางข้อศอกบนกำปั้น โอบแขนครึ่งนึงของตัว เอง จิบกาแฟอีกนึง “ดูท่าฉันต้องเปลี่ยนกลยุทธ์ต่อMBKซะหน่อย

“ความหมายของประธานคือ…. ” ผู้ช่วยไต่ถามประโยคนึงอย่าง ระมัดระวัง หลังจากนั้นก็รอให้เกาจึงอานตอบสนองกับตัวเอง

เขามองไปที่ภาพด้านหลังของเกาจิ้งฮานอย่างไม่อยากเชื่อเล็กน้อย หรือว่าเจ้านายจะต้องการแก้ไขเส้นทาง?

เกาจิ่งอานหันตัวกลับ มองลงไปยังผู้ช่วยที่เตี้ยกว่าตนเองเล็กน้อย เงาร่างที่ย้อนแสง ใบหน้ามองไม่ชัดเจน บนร่างกายถูกฝังด้วยแสง จางๆ ก็ยิ่งอำพรางสีหน้าที่ไม่อาจคาดเดาได้ของเขา

“เสิ่นเหลียวเป็นคนยังไง คุณก็รู้?”

ผู้ช่วยพยักหน้า “รู้ ขาวดำทั้งสองอย่างทำให้เขามีชื่อเสียงแค่ไหน ที่ เมืองเจียงเฉิงได้นับการตอบรับอย่างมาก คนธรรมดาไม่กล้ายั่วเย้า อีก ทั้งได้ยินมาว่า เบาโหดเกี้ยมอำมหิต ทําให้คนของเขาไม่พอใจไม่ว่าสิ่ง ใดก็ตาม ผลสุดท้ายก็ไม่ได้มีจุดจบที่ดี” เกาจิ่งอานดื่มกาแฟอีกอีกนึง ยิ้มๆ “ตัวละครเสิ่นเหลียวนี้จะกลับไปที่ หลงเขียวนั่นอย่างล้มลุกคลุกคลาน ฉันยังจะโง่แข่งขันกับเขาไหม? ที่ วางแผนครั้งที่แล้ว เริ่มใหม่อีกครั้ง และบอกกับตู้หลิงเซวียนว่า บริษัท อึนเคอไม่ประสงค์จะร่วมมือกับนอกประเทศ วคราว ให้เขาหาร่วมมือ กับคนอื่นๆเถอะ”

ผู้ช่วยสีหน้าตกตะลึง “แต่ว่าประธาน นี่คุณไม่เจรจากับคุณชายตู้ให้ ดีก่อนหรอ? คิดที่จะเปลี่ยนใจชั่วคราว จะทำให้คุณชายตู้คิดว่าคุณ กำลังปั่นหัวเขาอยู่หรือเปล่า?”

เกาจิ่งอานยกมุมปากขึ้น “ถ้าหลงเซียวและตู้หลิงเซวียนคนทั้งสอง คนจำเป็นต้องทำให้ใครคนหนึ่งไม่พอใจ คุณคิดว่าฉันควรจะเลือกยัง ไง?”

ผู้ช่วยเข้าใจภายในเสี้ยววินาที “โอเค ฉันจะไปจัดการเดี๋ยวนี้” “อืม”

ผู้ช่วยออกไปจากห้องทำงานแล้ว ริมฝีปากของเกาจิ่งอานก็ลดลง ความลึกซึ้งของรอยยิ้มก็เพิ่มมากขึ้น

คนกระดูกแข็ง(คนที่ยากที่จะจัดการ )อย่างหลงเซียวนี้ ไม่ใช่ใครๆ จะเคี้ยวได้ ต้องดูสถานการณ์ให้ชัดเจนกำหนดตำแหน่งของตัวเองให้ ถูกต้องแม่ยำโดยเร็วที่สุด ไม่เช่นนั้นจะต้องถูกเขากัดแหลกเป็นชิ้นๆ อย่างโหดเหี้ยมเป็นแน่

คิดถึงตรงนี้ เกาจิ่งอานก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

เสียงรอสายดังสักครู่ก็มีคนรับสาย

ฮ่าๆๆ! คุณชายหลง ฝีมือรวดเร็วและดุดันเช่นเคย ครั้งนี้เสิ่น เหลียว…..

เมื่อได้รับโทรศัพท์จากผู้ช่วยตู้หลิงเซวียนกำลังจัดเสื้อผ้าที่สวมใส่ เตรียมจะไปโรงพยาบาลเยี่ยมลั่วหาน ร่างที่ใส่ชุดสูทยืนตรงในกระจก หยิบมือถือที่ดังขึ้นมา “พูดมา”

นิ้วมือกลดกระดุมบนกระบอกแขนเสื้อ เงาร่างที่สูงใหญ่ในกระจก สวมด้วยชุดสูทสีขาวอมเทายิ่งทำให้ดูดีมีสง่ามากยิ่งขึ้น ดวงตาทั้งคู่ที่ หลบซ่อนมองไม่ออกถึงความคิด เวลานี้ไม่มีลมไม่มีคลื่น

“ผู้อ่านวยการ เกาจิ้งอานเปลี่ยนใจชั่วคราว การร่วมมือของพวกเรา ยกเลิกแล้ว ฉันเพิ่งได้รับโทรศัพท์ที่ผู้ช่วยของเขาโทรเข้ามา ดูเหมือน ว่า จะเป็นเรื่องของเสิ่นเหลียวทำให้เกาจึ่งอานหวาดกลัว”

ตู้หลิงเซวียนยังคงจัดการผูกเนคไทอย่างสงบ เหมือนกับว่าการ เปลี่ยนใจชั่วคราวของเกาจึงอานจะไม่ได้สร้างผลกระทบใดๆให้กับ ตนเองเลย หรือว่า เขาได้เดาผลลัพธ์นี้ไว้ก่อนแล้ว

‘คนไร้ความสามารถวิตกกังวลจนไม่กล้าทำอะไรคนนึง ในเมื่อเขา ไม่เต็มใจจะร่วมงานกับฉัน อย่างนั้นฉันคงต้องส่งของขวัญอันล้ำค่า กลับไปให้เขาสักชุดนึง ติดต่อบริษัททางอังกฤษ ทำเอกสารขอตกลง ส่งไป”

“ครับ ผู้อำนวยการ ไม่ทราบว่าคุณวางแผนที่จะกลับนิวยอร์กเมื่อ ไหร่ครับ?”

ตู้หลิงเซวียนแต่งตัวอย่างประณีต ใส่นาฬิกาข้อมือ “พรุ่งนี้”

“ครับ!”

“เตรียมรถ ฉันจะไปโรงพยาบาลหวาเซี่ยเช่นเดียวกัน”

“ครับ!”

ตู้หลิงเซวียนวางสายโทรศัพท์ ยิ้มอย่างอำมหิตกับกระจก ดวงตาที่ เปลี่ยนแปลงไม่ปรากฏอารมณ์ความรู้สึกที่ชัดเจน แต่ทว่ามีความคิดที่ จะฆ่าซ่อนอยู่

หลงเซียว หลงเซียวคนดีคนนึง ดูท่า ฉันจะประมาทศัตรูไม่ได้

ตู้หลิงเซวียนก้าวเท้าออกจากประตูใหญ่โรงแรม เดินก้าวยาวลงขั้น บันได “หมอฉู่ คนไข้ฟื้นแล้ว! คนไข้ฟื้นแล้ว!! ปาฏิหาริย์จริงๆ! ปาฏิหาริย์! คุณและหมอถังสร้างปาฏิหาริย์แล้ว! ”

หลินซีเหวินเห็นแล้วเหมือนเด็กทารกตัวโต รีบเข้าไปในห้องทำงาน ของเธอคว้าแขนของลั่วหานอย่างแรงและเขย่ามันอย่างสุดชีวิต ปากกาที่ลั่วหานจับอยู่ในมือ “แกร๊ก”ถูกหลินซีเหวินโยกจนตก พยัก

หน้าทั้งยิ้มทั้งจนปัญญาเล็กน้อย “เอาล่ะๆ ขืนคุณโยกต่อไปอีก คนไข้

ฟื้นแล้ว ฉันคงต้องถูกคุณโยกจนหมดสติ” “ฮ่าๆ! โอเคๆ ฉันคงไม่ได้ตื่นเต้นมากเกินไปใช่ไหม? แหะๆ เพียงแต่ ตอนนี้สัญญาณชีพของคนไข้ยังไม่ค่อยแน่นอนมาก จำเป็นต้อง ติดตามดูอาการต่อไป หมอฉี่ คุณเก่งมากจริงๆ! ไอดอลพราวเสน่ห์ที่ ไม่สามารถต้านทานได้!”

ลั่วหานก้มลงไปเก็บปากกาที่ตกอยู่บนพื้นขึ้นมา แล้วมองไปยัง ใบหน้าของหลินซีเหวินที่แดงระเรื่อด้วยรอยยิ้มที่เหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ ยิ้ม “ผู้ที่ทําการผ่าตัดเคสผ่าตัดนี้คือหมอถัง ถึงแม้จะต้องการ สรรเสริญเยินยอ ก็ควรจะไปหาหมอถังไหม?”

หลินซีเหวินกัดๆ ริมฝีปาก สอบถามความคิดเห็น จริงหรอ? ฉัน สามารถไปหาหมอถังได้ที่ไหน?”

ลั่วหานพยักหน้า “ได้แน่นอน เพียงแต่ตอนนี้หมอถังน่าจะราวน์วอร์ ดอยู่ ถึงอย่างไรคนไข้ก็ตื่นแล้ว เขาต้องรีบไปเยี่ยมคนไข้แน่ คุณ สามารถรอให้เขาเสร็จธุระก่อนค่อยไปสรรเสริญเขา

หลินซีเหวินดันแว่นตาที่ดีใจมากเกินไปจนล่วงลงมาขึ้น “โอเคๆ ! ฉัน จะทําตามคำแนะนำของหมอฉู่อย่างแน่นอน ยกย่องสรรเสริญหมอ ถัง!”

ลั่วหานเบะปาก หยิบเคสผู้ป่วยออกมาหนึ่งฉบับ “ดูเหมือนว่าฉันกับ เด็กอย่างพวกคุณนี้จะมีช่องว่างระหว่างวัยจริงๆ ความฉลาดหลัก แหลมของพวกคุณ มากกว่ามาก เห็นได้ชัดวาตนอยากจะไปดูหมอถัง ยังต้องใส่ชื่อฉันด้วย จริงๆเลย….. “นี่ถูกคุณมองออกหรอ? ฮ่าฮ่างั้นฉันจะไปเตรียมตัวสักนิด! อ่ะ ใช่ หมอฉี่ หมอถึงชอบดื่มกาแฟอะไร? เดี๋ยวฉันจะซื้อให้เขาสักแก้ว”

ลั่วหานเงยหน้าขึ้นมองหลินซีเหวิน สังเกตการแสดงออกของเธอ อย่างอย่าละเอียด “ช่วยหลินกับหมอถัง กังวลมากเกินไปหรือเปล่า? ยังไงเนี่ย? ชอบหมอถังหรอ?”

หลินซีเหวินก็ไม่ได้ปกปิด พยักหน้ายอมรับอย่างตรงไปตรงมา “หมอถังย้งเด็กแต่เก่งมาก ทั้งหล่อทั้งอ่อนโยน แถมยังอบอุ่นสุดๆ ผู้ หญิงทุกคนต้องชอบ รสนิยมของฉันตามกระแสมาก ไม่แปลกที่จะ ชอบเขา?”

ลั่วหานตกใจไม่เบากับความใจกล้าของหลินซีเหวิน แต่หัวใจก็อบอุ่น ตาม สำหรับจิ้นเหยียนแล้ว มีคนมาชอบ ก็เป็นเรื่องที่ดี

“เขาชอบลาเต้ ไม่ใส่น้ำตาล ไปเถอะ”

“โอเคโอเค! ขอบคุณนะหมอฉู่! Idol กดlike!

หลินซีเหวินวิ่งออกจากห้องทำงานเหมือนนกออกจากกรุง

ลั่วหานได้แต่เพียงยิ้มอีกครั้ง ดวงตาที่สวยงามทั้งคู่ก็ยิ้มไปด้วย

แว่วๆ ลั่วหานต้องประหลาดใจที่ได้ยินความตื่นเต้นครึกครื้นของ พวกพยาบาลที่ทางเดิน เสียงพูดคุยค่อยๆดังขึ้น ดูเหมือนว่าจะได้พบ กับบุคคลที่น่าทึ่ง

“ว้าว! หล่อจัง! ยังมีเสน่ห์ นี่คือใคร? ”

“ไม่เคยเห็นนะ แต่หน้าตาดีจริงๆ เหมือนดาราเลย!”

“ไม่เคยเห็นมาก่อน แต่…มาที่แผนกของพวกเรา ถ้าไม่ป่วยจนเกิน เยียวยา ก็เป็นคนในครอบครัวของผู้ป่วย ท่านนี้น่าจะไม่ได้เป็น..

หึม? ลั่วหานจำไม่ได้ว่ามีบุคคลเช่นนี้เป็นคนไข้ของเธอ กำลังสงสัยอยู่ในใจ ประตูห้องทำงานของฉันก็ถูกเคาะดังขึ้น

เงยหน้าขึ้นมา ภาพร่างสูงใหญ่ก็ยืนอยู่ด้านนอกประตู มองตามเสื้อ สูทรีดเรียบขึ้นไป ต้องแปลกใจกับใบหน้าอันหล่อเหลาที่คุ้นเคยตรง หน้าตอนนี้

ประหลาดใจมาก นึกไม่ถึงว่าจะเป็นเขา

“เควิน? คุณมาที่นี่ได้อย่างไร? ไม่สบายหรอ?”ลั่วหานผลักเก้าอี้ออก แล้วลุกขึ้นยืน ยื่นมือไปทักทายให้เขาเข้ามานั่ง

รอยยิ้มที่สง่างามและหาที่เปรียบไม่ได้ของตู้หลิงเซวียนเผยให้เห็น กิริยาท่าทางของผู้ดีอยู่ลึกๆ ดูเหมือนว่าเขาคือมกุฎราชกุมารที่ก้าวลง จากบัลลังก์สูง ต้องเป็นที่เคารพเลื่อมใสของทุกคนอย่างแน่นอน

“ฉันตั้งใจมาหาคุณโดยเฉพาะ สะดวกไหม?”

ลั่วหานยิ้มอย่างสุภาพ “คนอื่นมาหาอาจไม่สะดวก คุณมาหา ต้อง สะดวกแน่นอน เชิญนั่งเถอะ”

เชิญตู้หลิงเซวียนนั่งลง ลั่วหานตะโกนเรียกหวาเทียน “ผู้ช่วยหวา รินน้ำชาให้คุณชายตู้แก้วหนึ่ง”

หลิงเซวียนมองไปรอบๆห้องทำงานของลั่วหาน คำนับชื่นชม “เป็น สไตล์ของคุณจริงๆ เพียงแค่ดูของตกแต่งห้องทำงานก็รู้แล้วว่า เจ้าของต้องเป็นคุณ

ล้วหานยิ้มเล็กน้อย “มาหาฉันแต่เช้าขนาดนี้ คุณคงไม่ได้มาชื่นชม สไตล์การตกแต่งห้องทำงานของฉันใช่ไหม?”

ทุกครั้งที่ตู้หลิงเซวียนเข้าใกล้ ลั่วหานเคยชินที่จะเปิดเครื่องเตรียม ป้องกัน ปฏิกิริยาตอบโต้แบบนี้ทำให้เธอรู้สึกอึดอัด แต่ว่าดูเหมือนจะ เป็นสัญชาตญาณที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

ตู้หลิงเซวียนยิ้มพยักหน้า “คุณแอนน่าฉลาดจริงๆ บางครั้งคนฉลาด คิดอยากทําอะไรแต่ไม่มีโอกาสที่จะได้ทำ

เขากึ่งตลกกึ่งจริงจัง มองลึกเข้าไปในสายตาของลั่วหาน

หวาเทียนถือถ้วยน้ำชามาให้ตู้หลิงเซวียน แววตาหยุดอยู่ที่เขาไม่กี่ วินาที หลังจากนั้นก็กลับออกไป

ลั่วหานรู้สึกไม่ชัดเจน “มีเรื่องอะไร คุณบอกมาตรงๆดีกว่า” ตู้หลิงเซวียนจิบน้ำชาหนึ่งที “ไม่มีอะไร ก็แค่มาหาคุณ พรุ่งนี้ฉันจะ กลับนิวยอร์กแล้ว ก็แค่อยากมาหาคุณ”

ประโยคที่อ่อนโยนของเขา ดูเหมือนว่าจะไม่มีพิรุธอะไร มองไม่ออก ว่าคิดเลยเถิดไปนิดๆ เกือบจะจริงใจทำให้จูงใจลั่วหาน

พรุ่งนี้? พรุ่งนี้ฉันมีผ่าตัด คาดว่าจะไม่ได้ไปส่งคุณด้วยตนเอง” “แอนน่า คําพูดปฏิเสธของคุณ แต่ไหนแต่ไรมาทําให้คนไม่สามารถ โต้แย้งได้ จริงๆเลย..” เขาไม่ได้พูดในสิ่งที่อยากพูด แต่ทั้งสองคนก็รู้

กับเควิน ลั่วหานไม่ถึงกับเข้าใจด้วยตนเอง แต่ความคิดของเขาลึก ซึ้ง จุดนี้ลั่วหานเข้าใจดี

เขาทําทุกอย่าง ด้วยวัตถุประสงค์บางอย่างแน่นอน ในช่วงไม่กี่ปีที่ รู้จักกันมา เธอก็รู้ดี

ดังนั้น ลั่วหานรู้สึกทั้งหมด ไม่ว่าตู้หลิงเซวียนจะปรากฏตัวต่อหน้า เธอในฐานะอะไร ก็น่าสงสัยทั้งนั้น

“ฉันพูดความจริง ไม่ได้มีความหมายที่จะโยนความรับผิดชอบใดๆ ไม่เช่นนั้น คุณเปลี่ยนตั๋วเครื่องบิน เปลี่ยนเวลาอย่างที่พูด ฉันก็จะต้อง ไปส่งคุณด้วยตัวเองแน่นอน”

คนไข้สําคัญ ฉันเข้าใจ”

“ฉันขอบคุณคุณแทนผู้ป่วย

อีกครั้ง ที่ยิ้มอย่างเข้าใจโดยไม่ต้องพูดออกมา

กลยุทธ์ของทั้งสองคน เข้าใจซึ่งกันและกันเป็นอย่างดี

ในขณะที่คุยกัน โทรศัพท์ของตู้หลิงเซวียนก็ดังขึ้น

“ขอโทษนะ ฉันรับโทรศัพท์ก่อน”

“โอเค”

ตู้หลิงเซวียนเดินไปยังด้านหน้าของหน้าต่าง “มีอะไร?” “ท่านประธาน ผลิตภัณฑ์ที่จดทะเบียนใหม่ของบริษัทพบว่ามีสารก่อ มะเร็ง ปัจจุบันสํานักกำกับดูแลคุณภาพในสหรัฐอเมริกากำลังดำเนิน การตรวจสอบการสุ่มตัวอย่างสำหรับผลิตภัณฑ์ที่คล้ายคลึงกัน เกรง ว่าท่านต้องกลับมารอบที่เร็วที่สุด”

ตู้หลิงเซวียนหรี่ตาลง!

“เกิดเรื่องอย่างนี้ได้อย่างไร

“หมายความว่าสํานักกํากับดูแลคุณภาพ พวกเขาได้รายงานเป็น ทางการแล้ว แต่ผลิตภัณฑ์ของเราไม่เคยมีปัญหาด้านคุณภาพ การ ตรวจสอบครั้งนี้ ผลิตภัณฑ์บนเคาท์เตอร์หยุดขายทั้งหมด ส่งผลเสีย อย่างมากต่อชื่อเสียงและยอดขายของบริษัท

ฉันรู้ ฉันจะกลับไปโดยเร็วที่สุด”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ