ตอนที่ 124 ให้ผู้หญิงของเขามารับผิดชอบด้วยไม่ได้เด็ด
ขาด
ฉู่ลั่วหานตื่นขึ้นในเวลาบ่ายสามโมง เมื่อถังจิ้นเหยียนเห็นว่าไข้ เธอลดลงแล้วก็กลับโรงพยาบาลไป
ดังนั้นเมื่อเธอตื่นมาจึงเห็นแต่ลู่ซวงซวงเพียงคนเดียว
“ที่รัก ในที่สุดคุณก็ตื่นแล้ว เธอทำให้ฉันตกใจแทบตายรู้ ใหม! ต่อไปห้ามทำเรื่องบ้าๆแบบนี้อีกนะ!
เมื่อเห็นเธอตื่นขึ้น ลู่ซวงซวงพูดพล่ามออกมาโดยไม่ได้คิด เธอเองน้ำตาแทบไหล
เด็ก โง่ บนโลกใบนี้มีคนโง่อย่างนี้จริงๆหรือเนี่ย!
คู่ลั่วหานขมวดคิ้ว “ฉันยังไม่ตายเสียหน่อย ร้องไห้ทำไม กัน? ”
“พระเจ้า เธอเกือบจะทำฉันหัวใจวายตาย ตอนนี้รู้สึกยังไง
บ้าง ไม่สบายตรงไหน? ”
ลู่ซวงซวงจับตัวเธอไปทั่วร่างกาย
ฉู่ลั่วหานถูกเธอสัมผัสจนจั๊กจี้ไปทั้งตัว “ไม่เป็นไรแล้ว ฉันจะ เป็นอะไรไปได้ ยังดีๆอยู่นี้ไง? ”
ดีตรงไหนกันเนี่ย!
“เธอไข้ขึ้นสูงจนเกือบเป็นอันตราย ดีที่คุณหมอถังมาช่วยไว้ทัน สำหรับเธอมันอาจเป็นแค่การนอนหลับแล้วตื่น แต่สำหรับ พวกเรามันไม่เหมือนกันนะ! ”
ลู่ซวงซวงวางท่าว่าโมโหมาก ทำนองว่าต้องชดใช้ให้เธอทั้ง ชีวิตจึงจะเพียงพอ
“เธอหมายถึงท่านรองช่วยฉันไว้งั้นเหรอ? หมายความว่ายัง ไง? ” ฉู่ลั่วหานจำไม่ได้สักนิดเดียว ความทรงจำของเธอหยุดอยู่ ที่ตอนอาบน้ำแล้วมานั่งบนโซฟา จากนั้นเธอก็จำอะไรไม่ได้อีก เลย ถังจิ้นเหยียนเขามาที่นี่งั้นเหรอ?
“นี่ๆๆๆๆ ฉันอยากจะตีเธอให้ตายจริงๆเลย ท่านรองถังของ เธอปืนหน้าต่างข้ามมาจากห้องข้างๆ ที่นี่มันชั้น16นะคะ ลองคิด ดู ถ้าเขาตกลงไปจะเหลืออะไร เขายอมเสี่ยงชีวิตมาช่วยเธอ ไม่ใช่เหรอ?
ลู่ซวงซวงเล่าเรื่องทั้งหมดให้เธอฟังจากต้นจนจบ แล้วถอน หายใจว่า “ลั่วหาน ดูเธอซิเธอ.จะพูดว่าเธอโชคดีหรือว่า ยังไงดีชั่วข้ามคืนบริษัทถูกแย่งไป บ้านถูกขาย แต่จะพูดว่าเธอ โชคร้ายก็นะ ถังจิ้นเหยียนผู้ชายที่ดีพร้อมขนาดนี้ยอมสละชีวิต และทุกอย่างเพื่อเธอ ฉันเกือบจะร้องไห้แล้วนะตอนนั้น”
เมื่อฟังที่ลู่ซวงซวงเล่าจบ ฉู่ลั่วหานก็เงียบไป เธอค่อยๆพยุงตัว ขึ้นนั่ง “สิ่งที่ฉันติดค้างเขาฉันจะชดใช้ แต่คงชดใช้ไม่หมดแล้ว สินะ”
“ชดใช้? ชดใช้ยังไง? เธอมีทางเลือกเดียวเท่านั้นรู้ไหม? ก็ คือชดใช้ด้วยตัวเธอเองทั้งชีวิต? เอ้อนี่! เธอกับหลงเซียวน่ะเป็นยังไงกันแน่?
อู่ชวงชวงกะพริบตาถามแล้วมองเธอราวกันเขียนเต่า เตรบไว้
บนหน้า
“คุณคนสวยคะ ดิฉันเพิ่งจะตื่นมา เธอจะทำให้นันเป็นสมไil อีกหรือไส? ตอนนี้บริษัทผู้ชื่อเปลี่ยนประชานกรรมงการแล้วหมัม ไม่รู้เลยว่าเป็นใคร MBKแองที่ซีแอตเทิลก็และนัญญาไพญ่ที่แขา ต้องไปจัดการ พวกเราจะเอาเวลาที่ไหนมาใส่ใจเรียแตรานสลก
“ฉันไม่สน! สำหรับผู้หญิงแล้วในชีวิตนี้จะทำaะไรที่ได้แต่ถ้า จะแต่งงานต้องเลือกผู้ชายที่ดีที่สุดเป็นเรื่องที่เสำเคัญมาทก แข้าใจ ใหม?
คู่ลั่วหานเบ้ปาก “รอให้เธอแต่งสานก่อนค่อยม่าทัน นัมละไป
บริษัทสักหน่อย”
“ไม่ได้! คุณหมอถังสั่งไว้ว่าวันนี้แธอต้องอยู่บ้านพักเผ่อมาท้าม ไปไหนทั้งนั้น”
“เธอจะเชื่อฉันหรือเชื่อเขา? 14
“ฉันฟังคุณหมอ ! ”
“เพื่อนทรยศ! ได้
สู่ชวงชวงกดบ้าเธอไว้แล้วยิ้มด้วยความเจ้าเล่ห์ “ฉันพรศารั ต้องรักษาความปลอดภัยในชีวิตของเธอไว้กวน วยางน่นฉัานม่ สนใจ! นอนลงไปได้แล้ว ฉันจะไปหาซุปมาให้กินนะ
“เธอต้มซุปเป็น? ”
พระอาทิตย์ขึ้นจากตะวันตกหรือไง?
“ไม่ใช่ฉัน แต่เป็นคุณหมอถังต้มไว้ ก็แค่ให้ฉันคอยดูว่าได้ที่ หรือยังเท่านั้น เห้อ ผู้ชายดีๆแบบคุณหมอเนี่ยเธอยังลังเลอะไร อยู่อีกหะ? อ้อ มือถือเธอพังน่ะ รอให้เธอดีขึ้นหน่อยค่อยตัดสิน ใจว่าจะซ่อมหรือทำยังไงนะ”
มือถือพัง? โชคชะตาเล่นตลกอะไรกับเธอเนี่ย
ฉู่ลั่วหานหุบปากลงแล้วนั่งรออยู่บนเตียง ผู้ชายดีๆอย่างถังจิ้น
เหยียน เธอยังลังเลอะไรกันนะ?
เธอกำลังคิดถึงหลงเชียวที่อยู่อเมริกาในตอนนี้
อเมริกา ซีแอตเทิล
จี้ตงหมิงมองดูเวลาด้วยความประหม่าในห้องโถงใหญ่ของ อาคารรัฐบาลซีแอตเทิล เมื่อท่านประธานออกมาเขาจะอธิบาย เรื่องที่เกิดขึ้นนี้ยังไง?
สองวันหนึ่งคืน เรื่องที่เกิดขึ้นในจีนทำให้ทุกคนเหนือความ คาดหมาย และทั้งหมดนี้ท่านประธานยังไม่รู้เรื่องเลย เขาควรจะ ทำข่าวให้เงียบไปหรือว่า…!
ถ้าท่านประธานรู้เข้าว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉู่ลั่วหานที่ประเทศจีน เขาต้องบินกลับไปอัดคนพวกนั้นเละแน่นอน แต่เรื่องทางนี้ยัง จัดการได้ไม่เสร็จ ท่านประธานจะต้องอยู่ที่นี่เพื่อจัดการทุกอย่าง
ปิดบังข้อมูล? หรือบอกความจริง?
จี้ตงหมิงสับสนในความคิดตัวเองอย่างมาก
เมื่อส่งเอกสารที่เกี่ยวข้องเรียบร้อยแล้ว หลงเชียวก็หลุดพ้น จากการสอบสวนนี้เสียที
ร่างสูงใหญ่ในชุดสีดำเดินออกมาจากลิฟต์และเดินมาหาเขา ดูเหมือนว่าการตรวจสอบในหนึ่งวันนั้นจะไม่ส่งผลต่อเสน่ห์ของ เขาเลยหลงเซียวที่อยู่ตรงหน้าเขายังคงรักษาความสง่างามไว้ได้
เขาถือเอกสารสุดท้ายของเจ้าหน้าที่ไว้ในมือ หากพิจารณา จากคิ้วและท่าทางของเขาแล้วดูเหมือนว่าเขาจะจัดการเรื่องนี้ได้ อย่างราบคาบ
จี้ตงหมิงรีบเดินหน้าขึ้นมาพูดว่า “ท่านประธานเป็นอย่างไร
บ้าง? ”
หลงเชียวยื่นเอกสารในมือให้เขา เสียงของเขาอู้ ดูเหนื่อยเล็ก น้อย “ไม่มีปัญหากับโครงการนี้ แต่มีผู้ที่ต้องการทำกำไรจาก โครงการนี้บุคลากรที่เกี่ยวข้องจะรับผิดชอบในการติดตาม อย่างช้าที่สุดในสัปดาห์หน้าก็สามารถกลับมาทำงานต่อได้ ”
จี้ตงหมิงพยักหน้า “ถ้าอย่างนั้นเราจะไปที่ไซต์ก่อสร้างเพื่อดู สถานการณ์ตอนนี้กันไหมครับ ถ้าท่านประธานไปดูด้วยตัวเองก็ เท่ากับเป็นการเพิ่มความมั่นใจให้กับคนงาน”
หลงเชียวตอบรับ แล้วมองมาที่ฝ่ายตรงข้ามพูดว่า “เอามือถือ
มา”
ในระหว่างการสอบสวนเขาถูกตัดขาดจากโลกภายนอกและ โทรศัพท์มือถือของเขาก็ถูกเก็บไว้โดยจี้ตงหมิง
เป็นครั้งแรกที่จี้ตงหมิงโกหกหลงเชียว เขาพูดเสียงต่ำว่า “โทรศัพท์แบตฯหมด เดี๋ยวชาร์ตเต็มแล้วจะนำมาให้นะครับ”
จากเดิมคิดว่าทำอย่างนี้แล้วจะขัดขวางไม่ให้เขาติดต่อกับคู่ลั่ วหานได้ คิดไม่ถึงว่าหลงเชียวจะมองมาที่เขาแล้วพูดด้วยเสียง ต่ำว่า ” งั้นเอาของคุณมา อย่าบอกนะว่าแบตฯหมดเหมือนกัน”
จี้ตงหมิงเหมือนเอาก้อนหินกระแทกขาตัวเอง “ท่านประธาน
ครับคือ….”
ด้วยไอคิวของหลงเซียว ในการแสดงออกของจี้ตงหมิงก็ไม่ สามารถหลุดรอดสายตาของเขาไปได้ เขาพูดอย่างเย็นชา “เอา มือถือมา!”
จี้ตงหมิงไม่กล้าขัดคำสั่ง นำมือถือของหลงเชียวยื่นไปให้ หน้าจอแสดงผลมีสายที่ไม่ได้รับมากมาย แต่ไม่มีของฉู่ลั่วหาน
เขาปลดล็อกหน้าจอแล้วรีบโทรหาฉู่ลั่วหาน
แต่ฝ่ายตรงข้ามติดต่อไม่ได้
หลงเชียวขมวดคิ้ว ทำไมถึงไม่สามารถติดต่อได้? เธอทำ อะไรอยู่นะ?
“สองวันมานี้มีข่าวคราวอะไรบ้างไหม? ”
จี้ตงหมิงลังเลชั่วครู่แล้วพูดว่า “มีครับ ฉู่ชีหรานทำแท้ง ข่าวนี้ทำให้ตระกูลได้รับคำสบประหม่าจนเกือบต้องปิดบริษัท แต่ ผ่านไปไม่กี่ชั่วโมง บริษัทผู้ซื้อก็มีบุคคลปริศนายื่นมือมาซื้อหุ้น ทำให้มีการเปลี่ยนตัวประธานกรรมการ”
“อิม?
หลงเชียวเลิกคิ้วแล้วพูดว่า “หมายความว่ายุคของฟางหลิงท ยู้จบสิ้นแล้ว? ”
“ใช่ครับท่านประธาน
จ๊กตงหมิงเงียบลงเขาตัดสินใจไม่พูดเรื่องที่เกิดขึ้นกับญู้สั่วหาน
หลงเชียวเดินมาที่รถแล้วถามว่า “เธอส่ะ? แธอเป็นยังไ่
บ้าง?
บริษัทชื่อเป็นเหมือนดวงใจของเธอ ในตอนนี้กลับแปลี่ยน เจ้าของไป เธอคงจะได้รับผลกระทบไม่น้อย
จิงหมิงกัดฟันพูดว่า “คุณนายน้อยตอนนี้ไม่มีข่าวคราว
อะไร 1 เชิญท่านประธานขึ้นรถครับ”
หลังรถออกจตงหมิงสั่งว่าให้ไปสถานที่ก่อสร้าง หลงเชียวชี้ นิ้วและพูดว่า “หันกลับ ไปสนามบิน
“ท่านประธาน ไม่ใช่ว่าจะไปดูงานด้วยตัวเองเหรอครับ? โครงการนี้ต้องการท่าน
ซึ่งที่แมชิญ ใช่ โครงการนี้ต้องการเขา แต่สำหรับผู้หญิงคนหนึ่งที่เผชิญ หน้ากับเรื่องพวกนี้เพียงลำพัง เธอก็ต้องการกำลังใจจากสามี
“ให้พวกเขาจัดการไป จองตั๋วเวลาที่เร็วที่สุด ผมจะกลับ
ประเทศ”
ในมือของเธอมีบัตรธนาคารของเขาอยู่ อย่าว่าแต่ซื้อหุ้นของ บริษัทฉู่ซื่อเลย ต่อให้สร้างบริษัทขึ้นมาอีกหนึ่งบริษัทก็ง่ายยิ่ง กว่าปอกกล้วย ทำไมเธอยอมปล่อยให้คนอื่นมาแทรกกลางได้?
ทำไมเธอจึงไม่ยอมใช้เงินของเขากัน?
จี้ตงหมิงไม่กล้าขัดคำสั่ง ก้มหัวรับฟัง”ครับ”
คุณชายเชียวขึ้นชื่อด้านความนิ่งเงียบ การสำรวจและเดาใจ คน แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าคู่ลั่วหานแล้วเขาช่างหุนหันพลันแล่น มีอัต วิสัยไม่สามารถเก็บอารมณ์ได้ เปลี่ยนไปเป็นคนละคน
ประเทศจีน เมืองหลวง
คู่ลั่วหานนั่งอยู่โซฟาในห้องรับแขก โจ๊กร้อนๆที่อยู่ต่อหน้าเธอ ในตอนนี้ เธอใช้ช้อนตักมันขึ้นมาแต่มันกลับร่วงลงสู่พื้น
“ประธานกรรมการคนใหม่ของบริษัทฉู่ชื่อไม่ได้เข้าร่วม ประชุมคณะผู้บริหารครั้งที่ 1 ผู้ช่วยของเขาเดินทางมาเข้าร่วม แทนและจะเป็นผู้แทนจัดการทุกอย่างต่อจากนี้ในระยะหนึ่ง”
“ส่วนด้านคุณผู้หญิงฟางหลิงหยู้ จากเดิมมีหุ้นส่วน อยู่23เปอร์เซ็นต์ ลดลงเหลือเพียง10เปอร์เซ็นต์ เธอถูกลิดรอน จากอำนาจทางการเงินของบริษัทฉู่ชื่อ จนไม่สามารถควบคุมตัว เองได้ในที่ประชุม”
“จากการรายงานพบว่า ประธานกรรมการคนใหม่ล่าสุดนี้เป็นหนึ่งในผู้มีอำนาจสำหรับตลาดการเงิน และพยายามที่จะแก้ไข การสูญเสียของบริษัทฉู่ชื่อ ในเวลาอันสั้นที่สุด สำหรับผลลัพธ์นั้น คนในวงการต่างพากันจับตาดู”
ลู่ซวงซวงปิดโทรทัศน์ลง
“ฉันให้เธอกินข้าว มาเปิดทีวีดูทำไมเนี่ย? ต่อไปนี้ห้ามดูทีวี ด้วยเข้าใจไหม? คุณหมอถังอุตส่าห์ต้มซุปให้ กินให้หมดเดี๋ยว นี้นะ”
ลู่ซวงซวงก้มลงมาหยิบซ้อนแล้วเปลี่ยนคันใหม่ให้กับเธอ
คู่ลั่วหานยักไหล่ “ฉันไม่เป็นไรจริงๆนะ เรื่องนี้บางทีอาจจะเป็น ทางแก้ไขที่ดีที่สุดสำหรับบริษัทฉู่ชื่อก็ได้”
แม้จะเป็นทางเลือกที่ดี แต่การที่ตระกูลเธอถูกผู้อื่นแย่งไปใน ทุกๆอย่าง เธอก็คงอึดอัดใจไม่น้อย
“อย่าฝืนไปหน่อยเลยอยากร้องไห้ก็ร้องออกมาซะ แต่กินซุป ให้หมดก่อนนะ
ฉู่ลั่วหานนำช้อนเข้าปาก “ฉันจะไม่ร้องไห้อีกต่อไป การร้องไห้ ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ นี่ก็ดึกมากแล้วเธออยู่เป็นเพื่อน ฉันแล้วกันนะ ”
“พูดอะไรอย่างนั้น ดีกขนาดนี้เธอจะไล่ฉันกลับหรือไง? ”
ฉู่ลั่วหานดื่มซุป “ยืมมือถือหน่อยได้ไหม” ลู่ซวงซวงปกป้องมือถือของเธอไว้ “จะทำอะไร?
“ฉันไม่ได้เอาไปฆ่าแกงใครหรอกย่า ยืมหน่อยสิ”
เธอเดาออกว่าฉู่ลั่วหานจะโทรหาหลงเซียว แต่เมื่อฉู่ลั่วหาน ตัดสินใจแล้วใครก็มาบังคับไม่ได้
“โอเคก็ได้ อ่ะเอาไป”
เธอกดเบอร์ของหลงเชียว แต่ไม่สามารถติดต่อได้
ทำไมยังติดต่อไม่ได้กันนะ? หรือเขายังจัดการธุระไม่เสร็จ?
เขาจะเป็นอย่างไรบ้าง?
ลู่ซวงซวงลูบหัวของเธอ “เด็กน้อยเอ๋ย ไม่ต้องไปคิดมาก ถ้า หลงเชียวเห็นความสำคัญของเธอจริง จ่อให้เขาอยู่อเมริกาหรือ ที่ไหนในโลกใบนี้ เขาต้องหาวิธีติดต่อเธอจนได้ ที่ว่าวุ่นนะก็เป็น แค่คำแก้ตัวของพวกผู้ชาย”
“เขาไม่ใช่คนแบบนั้น เขาต้องมีเรื่องอะไรแน่นอน”
เธอพูดออกมาด้วยความมั่นใจ เธอไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าออกหน้า แทนเขาเช่นนี้ เมื่อพูดจบก็บอกว่า “ฉัน..! หมายถึงเขาน่าจะ มีธุระที่ต้องจัดการจริงๆ”
“โอเคๆค่ะ จะมีหรือไม่มีมันก็ไม่เกี่ยวกับเธอ ไปนอนได้ แล้ว!
ส่วนด้านหลงเซียวที่อยู่บนเครื่องบินนั้นหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้น มาอ่าน เมื่อเห็นรูปภาพบนหน้าปกเขาก็โมโหเสียจนแทบพัง เครื่องบินได้!
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ