คุณหลง อย่าหยิ่งยโสเกินไป

ตอนที่ 316 ผู้ต้องสงสัยคือเธอ



ตอนที่ 316 ผู้ต้องสงสัยคือเธอ

หลงเซียวนั่งลงไปบนเก้าอี้ มีโน๊ตบุ๊คระดับท็อปวางไว้อยู่ ข้างหน้า เจิ้งซิ่วหยากับคนเหล่าบรรดาคนล้อมรอบหลงเซียว พร้อมกับจ้องมองเขาใช้คอมพิวเตอร์อย่างจริงจัง คนเหล่านั้น พอเห็นท่าทางที่ชานาญอย่างมากของหลงเซียว ก็ถอน หายใจออกมาด้วยความประหลาดใจอย่างช่วยไม่ได้

เบื้องหลังของเขาดูเหมือนจะไม่มีความวุ่นวายอะไร มี เพียงแค่สิบนิ้วที่กําลังเคาะอยู่บนแป้นพิมพ์ด้วยท่าทาง รวดเร็ว

นิ้วมือที่เคาะไปเคาะมาด้วยความชำนาญทําให้คนที่เห็น แล้วตาลายและตื่นตกใจไม่น้อย!

เร็ว! เร็วเกินไปแล้ว!

มือที่ดูดีราวกับหยกคู่นั้น ในตอนนี้ด้วยตาของคน

ธรรมดาทั่วไปไม่สามารถที่จะแยกแยะความถี่ของการกระ ทำที่รวดเร็วนี้ได้ แค่รู้สึกว่านิ้วมือตรงหน้านี้เป็นเหมือนภาพ หลอนที่กำลังโลดแล่นอยู่ สองมือของเขาราวกับว่าไม่ใช่แค่ มือ แต่เป็นอาวุธประเภทหนึ่งที่สวมใส่จิตวิญญาณชนิดพิเศษ เข้าไป

หลงเซียวมองหน้าจอด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ใดๆ บนจอมี รหัสมากมายหลายชุดแล่นผ่านไปมา เลขรหัสที่สะเปะสะปะ กลับเรียงแถวกันเป็นสัญญาณชนิดหนึ่งในสายตาของเขา ยิ่ง อยู่ยิ่งขุดได้อะไรบางอย่างลึกขึ้นเรื่อยๆ

ส่วนกู้เยนเซินที่ตัวอยู่ในห้องทำงานของบริษัทอู่ซื่อ นิ้ว มือก็กำลังเคาะพิมพ์อย่างรวดเร็วเช่นเดียวกัน คอมพิวเตอร์ สองเครื่องจัดการจู่โจมทะลวงเข้าไปพร้อมกัน ระบบป้องกัน ของฝั่งนั้นต่อให้เป็นระบบความมั่นคงของสํานักข่าวกรอง แห่งชาติก็จะกลายเป็นใยแม่มุมภายใต้เงื้อมมือของเขา

“คุณชายหลง คุณเร็วไปเกินไปแล้ว! อีกนิดก็จะตาม คุณไม่ทันแล้ว! ”

ในหูฟังมีเสียงของกู้เยนเซินดังเข้ามา น้ำเสียงทั้งตกใจ ทั้งพูดบ่นอย่างไม่สบอารมณ์ จากนั้นก็ใช้แรงกดลงไปที่ปุ่ม เอ็นเทอร์หนึ่งที

ในที่สุดนิ้วของหลงเซียวก็หยุดลง”คุณชายกู้ก็ไม่ช้า เหมือนกันนะครับ คุณกับผมเข้ากันได้ดีเลย

พูดพลาง สายตาของเขาก็ไปเห็นจุดแดงๆที่กำลังกระ พริบอย่างชัดเจนบนหน้าจอ”ตำแหน่งIDอยู่ตรงนี้ รีบไปตรวจ สอบเร็วเข้า ! ”

เจิ้งซิ่วหยากระพริบตา มองหลงเซียวที่หลังจากจัดการ สําเร็จแล้ว แต่ก็ยังสามารถทําท่าทีนิ่งเฉยไม่สะทกสะท้าน อย่างไม่อยากเชื่อเลยแม้แต่น้อย คุณหลง ทักษะ ของ คุณ……..ขอยกนิ้วให้เลย! คุณสุดยอดจริงๆ ! ”

หลงเซียวไม่รู้สึกอะไรกับคําชื่นชมแบบนี้มาตั้งนานแล้ว เงยหน้ามองขึ้น“คุณตำรวจเจิ้งยังไม่ไปจับตัวคนร้ายอีกเห รอ?”

“ไปสิคะ! ไปอยู่แล้ว! ”

เจิ้งซิ่วหยาไอกระแอมๆ จากนั้นก็รีบเดินออกไปจากห้อง อย่างรวดเร็ว ออกไปข้างนอกเห็นเหล่าบรรดาคนในทีมกำลัง รายงานสถานการณ์ให้กับบุคคลระดับชั้นสูงของโรง พยาบาล

“คณบดีเฉิน หลังจากที่พวกเราทําการสอบปากค้าใน ช่วงแรกแล้ว ดูเหมือนว่าทุกคนล้วนแต่มีหลักฐานที่อยู่ทั้งนั้น แต่มีหนึ่งคนเกรงว่ายังต้องมีการสอบปากคําสักหน่อย” คณบดีเฉินพยักหน้า”ได้สิ ไม่ทราบว่าคนที่คนพูดถึงคือ ใครเหรอ?”

ตำรวจที่สวมหมวกหยิบเอกสารมาหนึ่งแผ่น ชี้ไปที่ บุคคลในเอกสารนี้ พร้อมกับพูดขึ้น“เป็นคุณหมอที่ชื่อว่าซุน เจียลี่ ในวันที่เกิดเหตุลาป่วย เธอไม่ได้อยู่ที่โรงพยาบาล ตลอดทั้งวัน คนคนนี้ปกติแล้วอยู่ในโรงพยาบาลของคุณเป็น ยังไงบ้าง?”

คณบดีเฉินสวมแว่นมองเขา แล้วหันมองซุนเจียลี่ใน รูปคนนี้…เธอเป็นหมอโรคหัวใจ แต่เมื่อวานตอนเช้าเธอก็ ลาป่วย…..คุณรู้สึกว่าคนคนนี้น่าสงสัย?”

ก่อนที่ความจริงจะปรากฏออกมา ไม่ว่าใครต่างก็น่า สงสัยได้ทั้งนั้น พวกเราต้องติดต่อกับตัวเธอเองเพื่อทำการ ตรวจสอบและยืนยันอีกขั้น ตอนนี้ผลเป็นยังไงยังคงระบุ ชัดเจนไม่ได้”

“ครับ! พวกเราจะให้ความร่วมมือกับการตรวจสอบของ พวกคุณเป็นอย่างดี เข้ามาเปิดเผยความจริง แล้วก็ช่วยกู้ชื่อ เสียงให้โรงพยาบาลของพวกเราด้วยเหมือนกัน”

เจิ้งซิ่วหยาได้ยินชื่อของซุนเจียลี่ก็ขมวดคิ้ว“ผู้กองคะ คุณหลงเจอIDของแฮกเกอร์ที่เจาะระบบรักษาความ ปลอดภัยเข้ามาแล้วค่ะ ตอนนี้พวกเรากำลังไปตามจับอยู่ ช่วยกรุณาออกคำสั่งด้วยค่ะ!

อนุญาตให้ไปจับกุมได้! แต่คุณอยู่ที่นี่ เรื่องจับกุมให้ เป็นพวกเขาไปจัดการ คุณไปกับผมอีกที่หนึ่ง”

“.………..ค่ะ! “เจิ้งซิ่วหยาชะงักไปสักพัก มีที่ไหนที่มันด่วน

และสำคัญไปกว่าไล่ตามจับตัวฆาตกรอีกเหรอ?

พวกเราไปหาผู้หญิงที่ชื่อว่าซุนเจียลี่” “ เจิ้งซิ่วหยาหันสายตาไปมองที่อยู่“เหอะ! ไม่ธรรมดาเลย นี่ คนที่อยู่อาศัยที่นี่ได้ไม่ใช่เศรษฐีก็คนรวย จุ๊ๆ! ‘

ถังจิ้นเหยียนพอได้ทราบข่าว ในตอนนี้ก็ออกจากห้องผู้ ป่วยกลับมายังห้องโถง เสื้อผ้าทั้งตัวสีขาวพอเดินเข้ามา ก็เจอ เข้ากับเจิ้งซิ่วหยา คนหนึ่งเข้า คนหนึ่งออก สบตากันเข้าพอดี

รูปร่างที่ต่างกันโดยสิ้นเชิงจากเมื่อวานและวันนี้ของเจิ้ง ซิ่วหยาทำให้ถังจิ้นเหยียนต้องขยี้ตามองอีกครั้ง ที่มือถือแฟ้ม เวชระเบียน ขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมา“คุณรับ ผิดชอบตรวจสอบงานนี้เหรอ?”

เจิ้งซิ่วหยามองสำรวจถังจิ้นเหยียนที่วันนี้เปลี่ยนเป็นชุด กาวน์สีขาวบริสุทธิ์ เหมือนกับว่าจะดูดีขึ้นกว่าตอนนี้ที่แยก จากกันที่บ้านอีกนะเนี่ย

อย่างที่คิดไว้ เป็นพ่อรูปหล่อที่หนึ่งของหวาเซี่ยตามที่ เหล่าบรรดานางพยาบาลบอกไว้ไม่ผิดจริงๆ เพียงแต่ทำไม เมื่อวานเธอถึงไม่รู้สึกกันนะ? ถังจิ้นเหยียนใบหน้าหล่อเหล่าไม่แสดงสีหน้าใดๆ น้ำ เสียงนิ่งๆฟังดูอบอุ่นสบายหู“เรื่องอะไร?”

เจิ้งซิ่วหยาแกว่งกุญแจรถในมือ พูดเน้นอย่างตั้งใจเป็น พิเศษ“บ้านของฉันต้องการเชฟที่ทำอาหารอร่อยสักหนึ่งคน จริงๆ ฉันพละกำลังเยอะขนาดนี้ ถ้าไม่ได้กินอาหารดีๆหน่อย สารอาหารก็จะไม่เพียงพอ เอาแบบนี้สิ ถ้าเกิดฉันสืบหาความ จริงได้แล้ว คุณมาทำอาหารให้ฉันกินเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ เอาไหมล่ะ?”

ถังจิ้นเหยียนขมวดคิ้วอีกครั้ง แววตาสีดำมองสำรวจ เธอ“การสืบหาความจริง หาตัวฆาตกรเป็นภาระหน้าที่ของ คุณอยู่แล้ว ยังต้องมาเสนอข้อต่อรองอะไรอีก?”

“ถ้าฉันจะเสนอข้อต่อรอง แล้วเอาไหมล่ะ? จะสัญญา ไหมล่ะ?”เจิ้งซิ่วหยาแหงนหน้ามอง ใบหน้าขาวสะอาดแสดง สีหน้าดื้อดึง

ถังจิ้นเหยียนรู้สึกว่าทำอาหารหนึ่งอาทิตย์มันก็ไม่ได้จะ เป็นอันตรายหนักหนาสาหัสอะไร ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้เธอจะ ใช้ชีวิตยังไง ก็ยังเป็นคนที่ต้องร่วมงานกับตัวเองอยู่ดี”ได้ ผม สัญญา”

“เยี่ยมมาก! ถ้าอย่างนั้นคุณเตรียมตัวให้ดีๆแล้วกัน ! ” พูดทิ้งท้ายประโยคไว้อย่างเท่ๆ เจิ้งซิ่วหยากับพวกทีม ตำรวจสองสามนายพากันเดินออกไปจากห้องโถงของโรง พยาบาล สับขาเดินอย่างรวดเร็ว

จี้ตงหมิงยื่นชามาให้หลงเซียวแก้วหนึ่ง พร้อมกับพูด

เสียงต่ำ“หัวหน้า ทางนั้นบอกว่าเมื่อวานซุนเจียลี่ลาป่วยไม่มา โรงพยาบาล ตอนนี้ส่งคนไปหาที่ตระกูลซุนเรียบร้อยแล้ว ครับ”

หลงเซียวจิบให้ชุ่มคอไปหนึ่งจิบ สายตาจ้องมองไฟแดง ที่กำลังกระพริบอยู่ ตำแหน่งไม่ได้อยู่บริเวณตระกูลซุน เลย”ซุนเจียลี่? ดูแล้วคนของตระกูลซุนลุกลี้ลุกลนอยู่ไม่สุข แล้วจริงๆ”

ข้าศึกยกทัพบุกโจมตี นี่คิดที่จะมาสู้ให้ตายกันไปข้าง เลยใช่ไหม?

หลงเซียวดื่มชาไปอีกคำ ก่อนจะวางแก้วลงแล้วพูด

ขึ้น“ซุนปิงเหวินยังอยู่ที่โรงพยาบาลไหม?”

จี้ตงหมิงส่ายหัว “ออกไปเรียบร้อยแล้วครับ ตอนนี้พักฟื้น อยู่ที่บ้าน มีหมอประจำตัวดูแลเขาอยู่ อีกอย่างตอนนี้โม่หรู เฟยเข้าไปอยู่ในบ้านวิลล่าของตระกูลซุนแล้วด้วยครับ”

หลงเซียวพยักหน้า“ดูท่าตระกูลซุนกลายเป็นองค์กร เล็กๆที่ต่อต้านฉันแล้วสินะ ถ้าไม่ตายก็ไม่ยอมหยุดจริงๆ” จี้ตงหมิงพอเห็นสายตาของหัวหน้าตัวเองดูเฉียบแหลม ขึ้นมากกว่าตะกี้อย่างเห็นได้ชัด ก็ไม่ได้พูดขึ้นต่อ

เจิ้งซิ่วหยากับคนในทีมมาถึงบ้านวิลล่าของตระกูลซุน เสียงไซเรนที่ดังงี้หว่อของรถตำรวจทำลายความเงียบสงัด ของบริเวณรอบๆ แถวบ้านวิลล่าที่เงียบสงบมีเสียงดังขึ้น อย่างหนวกหู แต่กลับมีพลังในการข่มขู่ไม่น้อยเลย สามารถ ทำให้คนที่ใจไม่แข็งสามารถตื่นตกใจวิ่งเป็นม้าดีดกะโหลก ได้เลย

พวกคุณตำรวจพามากันมาที่นี่ มันหมายความว่ายังไง?”

เข้าไปในบ้าน คนที่เดินออกมาต้อนรับคือโม่หรูเฟย ใน ตอนนี้เธอมองตำรวจที่ใส่หมวกเครื่องแบบและตำรวจนอก เครื่องแบบที่กำลังเข้ามาข้างใน ก่อนจะถามขึ้นอย่างไม่สบ อารมณ์

หัวหน้าทีมพูดขึ้น“สวัสดีคุณโม่ มีคดีที่ต้องให้คุณซุน ร่วมมือในการตรวจสอบ เธออยู่ที่ไหนครับ? พวกเราอยากจะ ถามเธอสักสองสามคำถาม

โม่หรูเฟยยิ้มเบาๆ แบบนี้นี่เอง พวกคุณเชิญนั่งก่อน เจี “ ยลี่สุขภาพไม่ค่อยดียังกำลังพักผ่อนอยู่เลย เดี๋ยวฉันไปเรียก เธอให้ค่ะ”

เธอเดินจากไป คนรับใช้ก็เอาน้ำชามาเสิร์ฟ เจิ้งซิ่วหยาม องน้ำชาที่อยู่ในแก้วแล้วพูดขึ้น“หัวหน้า ฉันไม่กล้าดื่มน้ำชา แก้วนี้ ถ้าดื่มน้ำชาของคนอื่นแล้วจะพูดได้ไม่เต็มปากเอา”

“คุณไม่กล้าดื่ม? แสดงว่าคุณยังไม่มั่นคงมากพอ รอให้ คุณอยู่ในทีมสักสามถึงห้าปีก่อน อย่าว่าแต่น้ำชาเลย ต่อให้ ดื่มเหล้าก็ไม่ใช่ปัญหา…แต่เหล้าไม่ดื่มจะดีกว่า”

บ้านวิลล่าของตระกูลซุนดูหรูหราใหญ่โต ข้างในประดับ ตกแต่งได้หรูหราอู้ฟู่สุดๆ ผู้กองของสถานีตำรวจเล็กๆคน หนึ่งถอนหายใจออกมาด้วยความอึ้งทึ่ง!

แก้วที่ถืออยู่ในมือดูแล้วก็ราคาไม่ใช่ย่อยๆ”คุณเจิ้งซิ่วห ยา จากที่ผมทราบมาบ้านของคุณก็ใหญ่โตเหมือนกันนี่นา น่า อิจฉาจริงๆ”

“ว่าไปค่ะ! ถ้าผู้กองชอบล่ะก็ เดี๋ยวกลับไปฉันจะเชิญ คุณไปดื่มชาดื่มเหล้ากันที่บ้านสักหน่อย”

ทั้งสองแอบพูดหยอกแซวกันในช่วงระหว่างงาน ก่อนจะ หันไปเห็นซุนเจียลี่ที่ร่างกายซูบโทรมอ่อนแอเดินลงมาจาก ชั้นสอง ที่ตัวคลุมไว้ด้วยผ้านคลุมไหล่โบฮีเมียน ท่าทางห่อ เหี่ยว ดูเหมือนผู้ป่วยที่ร่างกายอ่อนล้าจริงๆ

เห็นเธอมาแล้ว ผู้กองวางแก้วลง ชาแก้วนั้นก็ยังไม่ได้ดื่ม สักคำ “คุณซุน อยากจะถามคุณสักสองสามคำถาม หวังว่า คุณจะให้ความร่วมมือ

“แน่นอนค่ะ ฉันให้ความร่วมมือกับงานของพวกคุณ แน่นอนค่ะ”

ซุนเจียลี่นั่งลง สีหน้าที่เหี่ยวเฉาไม่นานก็ได้รับความเห็น อกเห็นใจไม่น้อย แต่คำถามของผู้กองก็ไม่มีความเกรงใจเลย สักนิด

ซุนเจียลี่ตอบทุกคำถามอย่างละเอียดชัดเจน หลักฐานที่ อยู่ก็พูดได้อย่างลื่นไหลไม่ติดขัด ไม่มีจุดให้น่าสงสัยเลย แม้แต่นิดเดียว

ยี่สิบนาทีผ่านไป——

“ผู้กองคะ ที่เธอพูดมาจริงใช่ไหม? ทำไมฉันถึงรู้สึกว่า เธอตอบได้ลื่นไหลมากๆ?”

“นี่แหละปัญหา ลื่นไหลเกินไป ปกติแล้วผู้หญิงทั่วไป เวลาให้ปากคำกับตำรวจมักจะมีท่าทีเครียดและกดดัน ใช้คำ ไม่ค่อยถูก มีปัญหาพูดย้ำไปมาบ้าง แต่เธอตอบได้อย่าง ลื่นไหลจริงๆ…..

“ใช่เหมือนกับว่าเตรียมตัวมาอย่างดีแล้ว! หรือว่าเธอ มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้จริงๆ?”

ผู้กองพยักหน้า“สำหรับผมแล้ว ก็แบบนั้นนั่นแหละ”

แต่ถ้าเธอไม่ยอมรับจะทำยังไงล่ะคะ?”

ทั้งสองพูดคุยกัน มือถือของผู้กองก็ดังขึ้น ทางทีมของ ตำรวจโทรมา เหลยจื่อ ว่าไง ! ”

“พวกเราหาคนที่เจาะเข้าในระบบรักษาความปลอดภัย เจอแล้ว ฝั่งนั้นอ้างว่ามีคนจ้างให้เขาทำธุรกิจอย่างหนึ่ง แต่ เขาไม่รู้ว่าทางฝั่งนั้นเป็นใคร แค่เสนอว่าจะให้ใบเสร็จรับเงิน ก้อนมาแค่นั้น หัวหน้าครับ เงินก้อนนี้ไม่ใช่น้อยๆเลยนะ! ”

“ไปสืบหาที่มาของใบรับเงินนั้น ทางนี้ก็มีความคืบหน้า เหมือนกัน ถ้าหาหลักฐานเจอ คดีนี้ก็จะคลี่คลายแล้ว! ”

วางสายลง ผู้กองหยิบหมวกบนโต๊ะมาสวม เดินไปยัง ห้องรับแขกก่อนจะพูดขึ้น“ขอบคุณคุณซุนมากนะครับที่ให้ ความร่วมมือกับการตรวจสอบของพวกเรา ในช่วงนี้ขอให้คุณ อยู่ที่นี่ไปก่อนนะครับ บางทีพวกเราอาจจะได้เจอกันอีก”

เหล่าตำรวจชุดเขียวออกจากบ้านวิลล่าตระกูลซุนไป ครั้งนี้กลายเป็นซุนเจียลี่ที่จ้องตาโต

พวกเขาหาฉันเจอได้ยังไง? เรื่องนี้ฉันไม่ได้เป็นคน “ ลงมือด้วยตัวเอง……

“ชูว์! หน้าต่างมีหูประตูมีช่อง อย่างเพิ่งกลัวไปก่อน ตอน นี้แค่สงสัยเท่านั้น พวกเขาก็กลับไปแล้วด้วย จะต้องไม่เป็น อะไรแน่นอน พวกเขาไม่มีหลักฐานไม่กล้ามาทำอะไรกับเธอ หรอก”

“ …..ฉันจิตใจอยู่ไม่เป็นสุข ฉันมี… แต่

“อย่ากลัว! ไม่มีทางเกิดเรื่องอะไรขึ้นแน่นอน! ถึงเกิดก็ ไม่มีทางสาวมาถึงเธอได้ ถึงฟ้าจะถล่มก็มีคนค้ำไว้อยู่ เธอแค่ ทำตัวเป็นคุณหนูใหญ่ให้ดีๆก็พอแล้วล่ะ! ”

ซุนเจียลี่กัดฟันด้วยความกระวนกระวายใจ“ตายแน่ๆ! ฆ่าฉู่ลั่วหานก็ฆ่าไม่ตาย กลับดันทำให้ตัวเองโป๊ะแตกอีก ซวย จริงๆ! พี่สะใภ้ ตอนนี้ตระกูลซุนของพวกเราจะให้ใครเกิด เรื่องอะไรอีกไม่ได้แล้วนะ พี่ต้องช่วยฉันนะคะ! ”

คำว่า พี่สะใภ้ คำเดียว ทำให้โม่หรูเฟยจิตใจเริ่มรู้สึกซับ ซ้อน”วางใจเถอะ มีพี่สะใภ้แบบฉันอยู่ ทั้งหมดจะดีขึ้นเอง”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ