ตอนที่ 278 สนับสนุนอย่างไม่มีเงื่อนไข

ในที่สุดห้องทํางานก็กลับมาสงบอีกครั้ง เมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ล้วหานก็อด ไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างติดตลก

หลังจากจัดการอารมณ์ของเธอเสร็จ แล้ว ล้วหานก็มีความคิดขัดแย้งในใจอีกครั้ง ถ้าเธอบอกหลงเซียวตอนนี้ว่าเธอตัดสินใจที่ จะใช้ครึ่งหนึ่งของบริษัทโมชื่อกรุ๊ปเพื่อคืน อิสระให้โม่หรูเฟย คุณชายหลงจะกลับไปหา โม่ล่างๆนแล้วจัดการเขาอย่าสาสมใจอีกครั้ง เปล่า?

โอเค โอกาสเป็นไปได้สูงมาก

หลังจากลังเลเสร็จ เธอจึงตัดสินใจถาม เกี่ยวกับสถานการณ์ดู

ขณะนี้ที่ห้องทำงานประธานMBK

เหมือนจะมีการแสดงที่คล้ายกับโรง พยาบาลหวายเลย หลงเขียวนั่งบนเก้าอี้เถ้าแก่ หมุนถ้วย กาแฟในมือเล็กน้อย ค่อยๆบไป ส่วนซุนปิง เหวินที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขา มีเหงื่อออกที่หน้า ผากเต็มไปหมด

หลังจากคิดทบทวนเรื่องนี้ครั้งแล้วครั้ง เล่า ซุนปิงเหวินกัดฟันและพูดว่า “ผมจะให้ ที่ดินในที่ดินบุกเบิกไหวานให้แก่คุณ นอกจาก นี้ฉันจะให้การค้าท่าเรือที่ฉันกำลังทำอยู่กับ คุณอีก โอเคไหม?”

ใบหน้าที่ตึงเครียดของหลงเชียวนั้น เย็น ชาและไม่แยแสราวกับความเย็นชาของหิน หยก เขาหมุนแก้วด้วยความสง่างาม และทุก กิริยาของเขาสามารถที่จะทำให้คู่ต่อสู้รู้สึก อึดอัดใจได้

“ประธานบนมีความรักอย่างลึกซึ้งต่อไม่ หรูเฟยนะครับ และก็ไม่ลังเลที่จะแลก อิสรภาพของเธอด้วยเงินจำนวนมหาศาล ซึ่ง เป็นสิ่งที่น่าประทับใจจริงๆ” น้ำเสียงเยาะเย้ย ของหลงเชียวไม่ได้ลดลงแต่กลับเพิ่มขึ้น ใครจะดูไม่ออกว่าเบื้องหลังการปกป้องน้ หมายความว่าอะไร

ซุนปังเหวินกําหมัดไว้แน่น พยายาม ปกปิดความโกรธที่อยู่ในดวงตาของเขา และ บีบรอยยิ้มออกมาเพื่อพูดต่อ “คุณชายหลง ครับ ความสัมพันธ์ของผมกับหรูเฟยจะเทียบ กับคุณและคุณ ได้อย่างไรล่ะครับ พวกคุณ ต่างหากเป็นคู่สร้างคู่สม ใครๆต่างก็อิจฉา”

หลงเซียวยิ้มด้วยริมฝีปากบางๆ และเดา ความหมายของรอยยิ้มนั้นไม่ออก ” ในเมื่อ ประธานซุนรู้ ก็ไม่จำเป็นต้องเสียเวลาที่นี่แล้ว ครับ ความเสียใจที่ภรรยาของผมต้องเจอ ไม่ ว่าคุณจะให้เงินมาเท่าไหร่มันก็ไม่สามารถ ชดเชยได้ สวนโม่หรูเฟย ถ้ารู้ว่าจะมีวันนี้ ตอน นั่นจะทําทําไม!”

ซุนปิงเหวินเป็นกังวลอย่างมากและรีบ ลุกขึ้นเพื่อพูดกับเขาอีกสองสามคำ แต่คำตอบ รับที่หลงเขียวให้เขาคือการปัดมือเบาๆ ไม่ เพียงแต่ไม่ให้เขาพูด แต่ยังหมายความว่าให้ ส่งแขกออกไปทันที

อยากได้รับการยกโทษ ไร้เดียงสาเกิน

ไป!

เอาเงินมา อเขางั้นเหรอ?

ไร้เดียงสาจริงๆ!

รอยยิ้มของซุนป้งเหวินปรากฏที่หน้า อย่างน่าอาย และฟางเส้นสุดท้ายที่เขากำ แน่นในมือดูเหมือนจะถูกหลงเขียวตัดขาดไป แล้ว

เขาไม่สามารถช่วย โม่หรูเฟยได้

หมาก แบบนี้ ถ้าเสียไปคงน่าเสียดาย มาก!

ขณะนี้ โทรศัพท์มือถือของหลงเซียวก็ ดังขึ้น เสียงสั่นของโทรศัพท์ทำให้ความคิด ของซุนปิงเหวินกลับมาสู่โลกแห่งความเป็น จริง เขามองไปที่หลงเขียวด้วยรอยยิ้มที่ ขมขนบนใบหน้า มือสองข้างของเขาจับที่ เก้าอี้ ท่าทีที่กำลังจะลุกขึ้นก็หยุดลง เพราะสายตาของเขาและหลงเชียว เห็น ชื่อโน้ตบนหน้าจอโทรศัพท์พร้อมกัน

ท่านเขียวหยิบโทรศัพท์ขึ้น เสียงและน้ำ เสียงของเขาเปลี่ยนไปจากความเย็นชาของ เมื่อกี้ ทันทีเขารับสายดูเหมือนเขาจะเปลี่ยน เป็นคนละคนไป เสียงโทน ที่น่าฟังและอ่อน โยนเป็นพิเศษ ” มีอะไรเหรอ?”

ลัวหานจิ้มที่คิ้วของตัวเองด้วยนิ้วของ เธอ “โม่ล่างคุนและ ฟู่เหวินฟาง มาหาฉัน

เมื่อได้ยินเช่นนี้ดวงตาของหลงเซียวก็ จ้องมองซุนปิงเหวินด้วยสายตาอันแหลมคม แต่น่าเสียงของเขายังคงอ่อนโยน “ขอให้คุณ ปล่อยโม่หรูเฟยไป?”

ลัวหานพยักหน้า “อืม เพราะฉะนั้น ฉัน ทําการค้ากับพวกเขา”

ทำไมถึงรู้สึกผิดมากขึ้นทุกครั้งพูด? รู้สึก เหมือนว่าตัวเองทำอะไรผิดพลาดครั้งใหญ่งั้น แหละ เขาถอนหายใจเบาๆ ล้วหานรอท่าน เขียวโกรธอย่างเงียบ ๆ ผู้ชายที่หยิ่งผยอง และรักสะอาดคนนี้ จะต้องโกรธมากแน่ๆใช่ ไหม?

หลังจากได้ยินเช่นนี้หลงเขียว ขมวด คิ้ว” คุณตอบตกลงเหรอ?”

ล้วหามลดเสียงลงด้วยความรู้สึกผิดและ พูดเบา ๆ ว่า “ฉันไม่ทันระวัง ใจอ่อน ก็รู้สึกว่า ฉันปล่อยเธอไปได้ แต่ฉันไม่คิดว่าฉันเสีย เปรียบนะ ต่อไปทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของบริษัท โม่ อกรุ๊ปจะตกอยู่ในนามของฉัน โล่างคน ใช้ทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของตระกูลแลกกับอิสระ ของลูกสาวเขา ฉันคิดว่า การแลกเปลี่ยนนี้ ทําได้

หลงเซียวทำอะไรไม่ถูก ภรรยาของเขา นี่ ร้าย….จริงๆ และฉลาดมาก

‘ถ้าภรรยาของผมอยากทำความดี สามี ก็จะสนับสนุนอย่างแน่นอน เรื่องที่เหลือให้ผม จัดการก็พอ” ‘คุณไม่โกรธเหรอ?” ลั่วหานถามอย่าง กังวล คงไม่ใช่มาเห็นด้วยตอนนี้แล้วกลับไป จัดการเธอหรอกใช่ไหม?

หลงเซียวเป็นคนที่เห็นอะไรที่ไม่ดีไม่ได้ เขาเห็นด้วยง่ายๆแบบนี้เลยเหรอ?

รู้สึกไม่ค่อยจริง

ดวงตาสีเข้มของหลงเขียว ความเย็นชา ลึก ๆ และทุกครั้งที่เขามองไปที่ซุนปิงเหวินก็ ทําให้เขาตกใจอย่ามาก แต่รอยยิ้มที่สง่างาม ของเขานั้นทําให้คนรู้สึกหลงมาก” ผมจะโกรธ คุณได้อย่างไร? การตัดสินใจทั้งหมดของคุณ ภรรยาถูกต้องทั้งหมด สามีจะสนับสนุนโดย ไม่มีเงื่อนไขใดๆเลย ทํางานสบายใจได้ เรื่อง

ที่เหลือผมมาจัดการเอง”

ลั่วหานอ้าปากค้าง เธอยังรู้สึกว่ามันไม่ ค่อยจริง “เอาล่ะ เดี๋ยวไม่ล่างคุนจะนำสัญญา มาให้ ฉันเซ็นแล้วจะบอกคุณนะ

“โอเค” หลงเขียววางโทรศัพท์ลง มองไปที่น ปิงเหวิน “ประธานชนได้ยินแล้วใช่ไหม?”

ความหวังที่เกือบจะดับวูบในหัวใจของ ซุนปิงเหวินก็ถูกจุดขึ้นอีกครั้ง ” ท่านผู้หญิง ใจดีเหลือเกิน น่าซึ้งใจจริงๆ ! เพราะฉะนั้น คุณชายหลง คุณว่าเรื่องนี้ …”

หลงเซียวสอดนิ้วไปรอบ ๆ ถ้วยกาแฟ และพูดอย่างเย็นชา” ภรรยาของผมเป็นคน ใจดี แต่ฉันไม่ได้ใจกว้างขนาดนั้น

สีหน้าของซุนป้งเหวิน เปลี่ยนไปอีก ครั้ง” เมื่อกี้คุณบอกว่าคุณจะสนับสนุนการ ตัดสินใจของเธอไม่ใช่หรือ?”

” แน่นอน แต่ก็ขึ้นอยู่กับว่าประธานซุนจะ ยอมเสียได้หรือไม่ พ่อตาในอนาคตของคุณใช้ เงินครึ่งหนึ่งของบริษัทโมชื่อกรุ๊ปเป็นสิ่ง ตอบแทน ทีดินผืนเล็ก ๆของประธานซุนมัน น้อยเกินไปรึเปล่า?

สีหน้าของซุนป้งเหวินชาเขียว ที่ดิน1 ฝันกับธุรกิจ1อัน เขาก็เจ็บปวดมากจน เหมือนตัดเน็อตัวเอง ถ้าจะเอาเลือกเขาอีก เขาจําเป็นต้องวัดดูจริงๆ

อีกอย่าง ไม่ล่างคนให้ครึ่งหนึ่งของ บริษัทโม่ อกรุ๊ปกับ ลั่วหาน ถ้าอย่างงั้น …

ไม่ แม้แต่ครึ่งหนึ่งของบริษัทโม่ชื่อกรุ๊ปก็ ไม่ควรมองข้าม

“คุณชายหลง มีเงื่อนไขอะไรอีก พูดมา ได้เลยครับ” หลงเซียวเอนหลังพิงเก้าอี้ “สำหรับฉัน

แล้วเงินเป็นเพียงตัวเลข บอกตามตรงว่าฉันไม่ ได้สนใจสิ่งที่คุณมีมากนัก แต่ว่าประธาน น พิธีหมั้นของคุณและโม่หรูเฟยกำลังจะถึงใน เร็ว ๆ นี้ ขอโทษภรรยาผมในพิธีหมั้นและทำ กิริยาท่าทีให้ดี เงื่อนไขนี้ไม่มากไปใช่ไหม?”

ซุนปังเหวินกำหมัดแน่น ขอโทษในพิธี หมั้น? นี่มันตบหน้ากันชัดๆ ขอโทษต่อหน้า แขก … แล้ววันนั้น อจะรายงานสด นี่มัน * ทําไมเหรอ? ประธานชนไม่มีความ จริงใจที่จะขอโทษเหรอ?”

“ไม่ใช่ครับ แน่นอนครับ … ได้แน่นอน นี่ เป็นสิ่งที่ควรแล้ว สมควรที่จะทำครับ ฮาฮ่า”

หลงเขียวหาเสียงหีเบาๆ ” มาก สําหรับเนื้อหาของคําขอโทษนั้น ฉันจะไม่ รบกวนประธานซุน ฉันจะเตรียมไว้ให้คุณเอง”

“ประธานซุนงานยุ่ง กลับไปเถอะครับ!”

หลังจากไล่ให้เขากลับ ซุนกึ่งเหวินก็ก้ม หัวลงแล้วอ้าลา

“เจ้านายครับ เมื่อกี้ผมเห็นประธานซุนที่ หน้าประตู สีหน้าของเขาแย่มาก” อาหมิง เข้าไปรายงาน เขามองไปที่เจ้านายของเขา อย่างอยากรู้อยากเห็น ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าเมื่อกี้ เจ้านายเพิ่งจัดการกับซุนปังเหวินเสร็จแน่ๆ

“ตอนนี้แค่สีหน้าไม่ดี ต่อไปมีของดีรอ

เขาอยู่” อาหมิงแสยะยิ้มในใจ เจ้านายจะจัดการ กับซุนปิงเหวินแล้ว เขาจะซวยแล้ว

“เจ้านายครับ เรื่องที่เกี่ยวกับคุณโม่ การ ตัดสินใจของคุณตอนนี้คือ … ”

“หลังจากทีวนวายบนอินเทอร์เน็ตมา นาน ชื่อเสียงของโม่หรูเฟยและบริษัทโม่ชื่อ กรุ๊ป ไม่สามารถกู้คืนได้ในเวลาสั้นๆแล้ว ไป แจ้งสื่อให้ลบวิดีโอ สวนสถานีตำรวจให้หา เหตุผลถอนคดี ไม่ต้องรีบจัดการ ให้โม่หรูเฟ ยอยู่ทบทวนตัวเองสักสองสามวันค่อยออกมา

อาหมิงเข้าใจและพยักหน้าว่า “ครับ เจ้า นาย! ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้เลยครับ”

“อืม”

เมื่อเขาเดินออกจากห้องทํางาน อาหม้ งก็ครุ่นคิดถึงคำสั่งของเจ้านาย ไม่ต้องรีบ จัดการ ประโยคนี้ … แสดงให้เห็นถึงความเจ้า เล่ห์ของเจ้านายออกมาอย่างชัดเจน หลินเหวินออกมาจากห้องทดลอง เขา นวดไปที่คอปวดๆ สายหัวแล้วหันกลับไปเห็น ถังจิ้นเหยียนออกมาจากลิฟต์

เตรียมเร่งตามเขาไป แล้วโทรศัพท์ใน กระเป๋าของเธอก็ดังขึ้น

มีหมายเลขที่ไม่รู้จักอยู่บนหน้าจอ เธอ รับสายแล้วจัดเสื้อผ้าไปด้วยตามถังจิ้นเหยียน ไปด้วย เสียงของเธอตื่นเต้นเบาๆ “ใครคะ?”

หลง อเอนตัวพิงเบาะเก้าอี้ ยาของเขา วางบนโต๊ะทํางาน “ไอ้คนเชยๆ

คนเชยๆ?

เชี่ย!!

“คุณชายรองหลง?” หลินซีเหวิน หลับตาและกัดฟัน ไอบ้าหลงจื่อเขารู้เบอร์ ของเธอได้อย่างไร?

“เก่งนะเนี่ย คุณชายเอง”

“หึหึ! คุณชายรองหลงโทรหาฉัน มีเรื่อง ไร้สาระอะไรกรุณารีบพูด ” หลินซีเหวินรีบวิ่ง ตาม ยังไม่ทันทันดามรอยเท้าของถังจิ้นเห ยียน กลุ่มแพทย์สองสามคนในเสื้อคลุมสีขาว ก็เข้ามาครึ่งทาง และล้อมรอบถังจิ้นเหยียนไว้

ไอ้บ้าเอ้ย!

” วันนี้คุณทําได้ดีนะ คำพูดที่ด่าโม่ล่าง คุนไอเลวนี่ ด่าได้สะใจจริงๆ คุณชายอย่างผม ฟังแล้วรู้สึกปลื้มใจมาก”

หลินซีเหวิน ขมวดคิ้วเหล่ ด่า “ฉันช่วย ไอดอลของฉัน เกี่ยวอะไรกับคุณ? ฉันมีเรื่อง ต้องทํา วางละ”

‘เนื่องจากคุณยังมีประโยชน์กับพี่สะใภ้ ของผม นายน้อยคนนี้จึงเสียสละความหล่อ อย่างไม่เต็มใจ เชิญคุณไปทานอาหาร ด้วย กัน ฉันจะส่งสถานที่ให้คุณ เจอกันตอนแปด โมง สระผมด้วยแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าที่สามารถ พบปะผู้คนได้มาด้วย

ไอ้เหี้ย! ! “นี่เธอ !! เฮ้?! เฮ้ !!!”

โทรศัพท์ถูกตัดไปแบบนี้เลย

หลินซีเหวินกระทืบเท้าอยู่ที่เดิม ไอ้เวร หลงจี๋อ! เจอดีแน่!

เมื่อเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง เงาของถังจิ้นเห ยียนก็หายไป มือทั้งสองของหลินเหวิน หมัดแน่น ความเกลียดชังและความชังอันเก่า มาเจอกัน หลงจ๋อ นายจบแล้ว!

แปดโมงเย็น ที่ร้านอาหารฝรั่งFalos

หลง อนั่งอยู่บนเบาะหรูหราริมหน้าต่าง อย่างสบาย ๆ ดูวิดีโอที่เพื่อนของเขาโพสต์ เป็นการส่วนตัวมุมปากของเขายกขึ้น รอยยิ้ม ของเขาดูผิดๆเล็กน้อย และร้ายๆ

“ไม่คาดคิดจริงๆ คนเชยๆคนนี้กล้าหาญ มากนะ กล้าท้าทายโม่ล่างคุน ชิซะ”

หลิน เหวินจัดผมหน้าม้าของเธอ แล้ว จัดแว่นตาให้ดี จัดเสื้อผ้าให้ดูดี ริมฝีปากสีแดง สดของเธอ มอย่างมีเลศนัย เมื่อเข้าประตูกระจกหมุน มองไปที่ร้าน อาหารตะวันตกที่หรูหรา ชิชะ หลงจื้อนี่ คุณธรรมติดลบ แต่รสนิยมใช้ได้ และร้าน อาหารที่เขาเลือกพอจะเข้าดาได้บ้าง

เมื่อเห็นหลงจื่อนั่งอยู่ริมหน้าต่าง หลินซี เหวินเหลือบมอง เขาใส่ชุดสูทและรองเท้า หนัง เมื่อมองแวบแรกเขาก็ดูเหมือนคนดี แต่ เมื่อเธอนึกถึงปากที่ชั่วร้ายของผู้ชายคนนี้ ความโปรดปรานที่น่าสงสารก็หายไป

“โย้ คุณชายรองหลง วันนี้คุณมานัดบอด เหรอ? แต่งตัวดีนะเนี่ย”

เมื่อหลงจื่อได้ยินเสียงของหลินเหวิน ปฏิกิริยาแรกของเขาคือขยี้หู จากนั้นก็เงย หน้าขึ้น ปากของเขาก็กระตุก “เขี่ย นี้ทรงผม อะไรของคุณเนี่ย!”

หลิน เหวินติงเสื้อยืดของเธอ และ แสดงความคิดเห็นกับตัวเองว่า “ลุคสาวเล่น กีฬาสบาย ๆ” หลง อกุมขมับ “เชยจริงๆ นี่คุณเป็นผู้ หญิงรึเปล่า? ฉันบอกคุณแล้วไม่ใช่เหรอ เปลี่ยนเสื้อผ้าที่สามารถออกมาพบปะผู้คนได้ คุณ … แม่ง!”

หลิน เหวินพับแขนเสื้อน เสื้อถูกรีด ขึ้นไปที่ต้นแขนเป็นสองชั้น เมื่อมองแวบแรก เธอดูเหมือนคนงานที่กำลังนั่งกินข้าวยองๆอยู่ ในพื้นที่ก่อสร้าง

เมื่อมองไปที่หน้าสดภายใต้แว่นตา ใหญ่ๆของเธอ เธอยิ้มอย่างไม่ขัดขืน “นี่คือ เสื้อผ้าสําหรับออกไปข้างนอกนิคะ อยู่บ้านฉัน ใสแต่ชุดนอน

หลง อกําหมัดแล้ว าหมัดอีก ” แม่ง ไอ้ เชย นี่มันร้านอาหารฝรั่งเศส ไม่ใช่ศูนย์ อาหาร”

อยากจะบีบคอผู้หญิงคนนี้ให้ตายจริงๆ ขายหน้าเกิน! นี่แม่งถ้าเจอคนรู้จักละก็ หน้า ไม่มีที่ไว้แน่ๆ หลินซีเหวินง้างขาข้างหนึ่งพาดบน

โซฟา และเขย่ารองเท้าผ้าใบ “จนเกินไป ไม่มีเงินซื้อเสื้อผ้า ไม่ใส่ผ้าปูที่นอนมานี่ให้ หน้าคุณมากๆแล้ว สรุป คุณจะให้กินหรือไม่ให้ กิน? ไม่ให้กินฉันจะไปแล้ว หน้าประตูมีเจียน งกัว ออยู่ อันละ5หยวน ไขมีไส้กรอกด้วย”

หลงลื่อนวดที่หัวตัวเอง รู้สึกเหมือนตัว เองแม่ง “กิน! สั่งอาหารเลย อิ่มให้ตายไป เลย!”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ