คุณหลง อย่าหยิ่งยโสเกินไป

ตอนที่ 250 โชว์ความรักระดับสูง



ตอนที่ 250 โชว์ความรักระดับสูง

แหวนแห่งความรักหนึ่งในโลกคู่หนึ่ง ระเบิดทั้งงาน ประมูลได้อย่างสำเร็จ

การเสนอราคาตัวแทนฐานะ อำนาจ ตำแหน่งกับ พลังทรัพย์ชัดเจนถึงกำลังของผู้ชายกับความหลงใหล เรื่องหน้าตาของผู้หญิง

คนที่ไม่เสนอราคาต่อถ้ายังไม่ได้คืนสติกลับมา ไม่ ยินยอมที่จะทำเพื่อสิ่งของเล็กน้อยสูญเสียเงินทอง เป็นจำนวนพันๆล้าน คนบางคนก็คือไม่มีความสามารถ แบกรับความกดดันที่มาจากจำนวนเงินที่มากมายจริงๆ

ดำเนินการไปเรื่อยๆ คนที่ยกป้ายขึ้นยิ่งมายิ่งน้อย ลง จำนวนก็ยิ่งมายิ่งตื่นตะลึง

ในงานเข้าสู่ระดับจุดเดือด และลั่วหานก็ไม่ได้ยิน เสียงที่เธอรอคอยอยู่มาโดยตลอด

คือหวังว่าเขาซื้อแหวนคู่นี้หรือ? แท้ที่จริงแล้วไม่

อยากให้เขาเสียเงินเลย

แต่ว่าไม่หวังหรือ?

แต่ทำไมกลับจินตนาการเล็กๆน้อยๆอยู่ในใจถึง สภาพที่แหวนนั้นสอดเข้าไปในนิ้วของตัวเองล่ะ?

ลั่วหานจ้องมองมือของตนเอง จากนั้นจ้องมอง

แหวนที่อยู่บนหน้าจอใหญ่ ไม่ได้พูดอะไรอีก ไม่ยอมรับไม่ได้ คุณจู่ลั่วหาน หมอฉู่แท้ๆ คิดไม่ ถึงว่ายังมีใจหลงใหลเรื่องหน้าตาเล็กๆน้อยๆเช่นนั้น หรือ

กู้เยนเซินจ้องมอง คู่ลั่วหาน พิงอยู่ที่บนโซฟาอย่าง สบายๆ เตรียมตัวที่จะนอนพักสักหน่อย

แต่เกาจิ่งอาน ซุนปิงเหวินและคนอื่นๆเข้าไปใน สถานการณ์ที่แข่งขันกันอย่างรุนแรงแล้ว เพียงแค่ จำนวนคนที่มากขึ้นเรื่อยๆ จำนวนครั้งที่เพิ่มราคามาก ขึ้นค่อยๆลดลง…

พูดชัดเจนขึ้นอีก แหวนวงหนึ่งเท่านั้น ดีขนาดไหน ฟุมเฟือยขนาดไหน สูงส่งขนาดไหน ก็ไม่ใช่เพียงแค่ ของเล่นที่สวมใส่อยู่ในมือเท่านั้นหรือ?

แต่เอาเงินหลายพันล้านออกจากบัญชีส่วนตัวของ ตนเอง นั่นไม่ใช่เป็นเรื่องล้อเล่นอย่างเด็ดขาด

บัญชีส่วนตัวของกลุ่มผู้มีอำนาจทางการเงิน ก็ไม่ ได้หมายความว่าที่จะฟุ่มเฟือยตามใจได้เลย

เกาจิ้งอานกับ ซุนปิงเหวินบวกกับกลุ่มผู้มีอำนาจ ทางการเงินที่อยู่เมืองหลวงทั้งหมด ก็อยู่ในการ พิจารณาเลือกที่จะถอนตัวอย่างรวดเร็ว

ราคา มาถึงสี่พันล้านหยวนแล้ว…

เกาจิงอานใจยังไม่ยอมอยากจะยกป้ายต่อ เกา หยิ่งจือพูดว่า “จิ่งอาน วันนี้คุณอยากจะกลายเป็นเรื่อง หัวเราะเยาะออกไปใช่หรือไม่?” เกาหยิ่งจือตักเตือนทันเวลา อีกทั้งหนึ่งประโยคก็

จี้ถูกจุด

เกาจิ่งอานกัดฟัน “พี่ สิ่งของชิ้นนี้ ยากที่จะเจอสัก ครั้งในร้อยปีจริงๆ”

เกาหยิ่งจือหัวเราะพูดว่า “สิ่งของที่ดีหรือ? ฉัน กลับรู้สึกว่ามันคือสิ่งของไม่ดีที่กระตุ้นนิสัยสัตว์ เดรัจฉานของผู้ชาย ทำให้พวกคุณแย่งชิงกันอย่าง รุนแรง บาดเจ็บทั้งสองฝ่าย มีประโยชน์อะไรหรือ? ยัง มีสิ่งของนี้ ถ้าหากว่าถูกคนอย่างหลงเชียวเช่นนี้เอาไป นั่นคือได้หน้าตา แต่ว่าคุณไปเข้าร่วมด้วย ก็คือเห็นช้าง ขี้ขี้ตามช้าง เข้าใจไหม?”

“พี่ คุณดูถูกบ้านเราเกินไปแล้ว”

กี่พันล้าน ต่อตระกูลเกาไม่ต้องพูดถึงเลย

“ทำไมหรือ? ประมูลแหวนได้ อนาคตส่งให้ผู้หญิง ของคุณ จากนั้นตอนที่หย่ากันทะเลาะกันจนวุ่นวายไป หมด สิ่งของยังตกอยู่ในมือของผู้หญิงล่ะ?”

เกาจึงอานในที่สุดก็ยังเชื่อฟัง ก็ไม่ได้ยืนหยัดอีก

ต่อไป

ในงาน ในที่สุดก็เข้าสู่ความสงบ

ลั่วหานอยู่ดีๆได้สังเกตถึง เมื่อกี้คนมากมายล้วน เสนอราคาอยู่ แต่ว่ามีสองคน กลับไม่ได้ออกเสียงใดๆ มาโดยตลอด

ตู้หลิงเซวียนเสิ่นเหลียว จากต้นจนจบ พวกเขาล้วนไม่ได้ออกเสียงด้วยตัว

ของพวกเขาเอง

ไม่ค่อยปกติล่ะ

ในที่สุด มีป้ายอันหนึ่งยกขึ้นจากกลุ่มคน

เสิ่นเหลียว หรือ?

ราคาเพิ่มขึ้นอีก

สายตาเสิ่นเหลียวหนาวเย็น สายตาที่หนาวเย็น กวาดคนมากมายที่ไม่มีการเคลื่อนไหวในงาน ยกป้าย ที่อยู่ในมือขึ้นมา เสียงเต็มเปี่ยมเหมือนเดิม มีความเป็น ผู้ใหญ่ มั่นคงหนักแน่น ความทะเยอทะยานเป็นพิเศษ สำหรับผู้ชายในอายุนี้ของเขา “สี่พันสองร้อยล้าน”

เขาเพิ่มราคาสองร้อยล้านโดยตรง ลงมือไม่ ธรรมดา

ฉูซีหรานที่นั่งอยู่ข้างเขาตื่นเต้นจนเกาะแขนของ เขามานานแล้ว “สามีจ่า..เสียงเรียกเบาๆอย่าง สวยงามเสี่ยงหนึ่ง เต็มเปี่ยมด้วยความน่ารักและงดงาม ของภรรยา ยิ่งมีความรู้สึกพึ่งพิงเป็นพิเศษของผู้หญิง

อยู่

เสียงอ่อนนุ่มทำให้ผู้ชายรับผลประโยชน์อย่างไร ขีดจำกัด

คนที่อยู่ในงานล้วนคิดว่าสงครามจะจบแค่นี้ แต่ จากนั้นเสียงเสียงหนึ่งตามหลังดังขึ้นมาด้วย “สี่พันห้าร้อยล้าน”

ตู้หลิงเซวียนหรือ?!

ตาของลั่วหาน ปั่ว ลอยไปทิศทางที่ตู้หลิงเซวียน นั่งอยู่ข้างหลัง คิดไม่ถึงว่าเขาจะทุ่มหลายพันล้านซื้อ แหวนคู่นี้ไว้หรือ?

ก็อยู่ตอนที่สายตาของเธอจ้องมองไปยังตู้หลิงเซวี ยนอาจจะเขาจ้องมองตัวเธอเองมาโดยตลอดหรืออาจ จะมองมาทางนี้พอดี สายตาก็สบกันอีกครั้งผ่านระยะ ห่างช่วงหนึ่ง

ตู้หลิงเฉวียนพยักหน้าต่อลั่วหาน ส่งสัญญาณยิ้ม หนึ่งที่ สายตาที่มืดมิดอบอุ่นจริงใจ ดูเหมือนระหว่างทั้ง สองไม่เคยเกิดสิ่งที่ไม่พอใจใดๆตั้งแต่แรกมา

เขาก็ไม่เคยทำเรื่องใดๆต่อบริษัทเฉียวชื่อ สะอาดทั้งตัว ไร้อันตรายทั้งใบหน้า

ลั่วหานหลบสายตากลับมาอย่างรวดเร็ว ขมวดคิ้ว ผิดหวังเล็กน้อย

เสิ่นเหลียว ก็ตื่นตะลึงตามมา คิดไม่ถึงว่ายังมีคน เพิ่มราคาอีก!

ใจที่อยากเอาชนะ อีกทั้งเกี่ยวข้องกับเรื่องหน้าตา ของผู้ชายแล้วเสิ่นเหลียวก็ไม่ยอมถอนตัวอีก ยกป้าย ขึ้นมาอีกครั้ง

ตู้หลิงเซวียนก็ยกป้ายขึ้นมาตามด้วย จำนวนเงินยิ่งมายิ่งสูง บรรยากาศยิ่งมายิ่ง ตึงเครียด คนทั้งหลายล้วนกลั้นหายใจไว้

ทุกคนล้วนคิดว่า แหวนคู่นี้คืนนี้จะต้องเป็นของ พวกเขาคนใดคนหนึ่งแล้ว

ความเงียบ การรอคอย ในระหว่างนั้นราคาก็สูงขึ้น ถึงหกพันล้านแล้ว จำนวนนี้ไม่เคยเกิดขึ้นอยู่ในการ ประมูลเพชรมาก่อน ถึงแม้ว่าแหวนคู่นี้พิเศษมาก

แต่…ก็ไม่คุ้มที่จะทุ่มเยอะขนาดนี้ล่ะ!

เสิ่นเหลียว เงียบไปแล้ว ตู้หลิงเซวียนคนคนนี้ ดู เหมือนจะเอาแหวนให้ได้

ฮี เสียงหนักหนึ่งเสียงเสิ่นเหลียววางป้ายลง

นักธุรกิจ ในที่สุดก็คือนักธุรกิจ การลงทุนกับการ ตอบแทนคือสิ่งที่พวกเขาจำเป็นต้องไตร่ตรอง ใคร่ครวญ

พิธีกรตื่นตะลึงจ้องมองผู้ชายงดงามที่นั่งสบายๆ อยู่แถวสุดท้าย พยักหน้าเล็กน้อย ดูเหมือนจะขอแสดง ความยินดีล่วงหน้า “หกพันล้านหยวนครั้งที่หนึ่ง.”

ก็อยู่ตอนที่ทุกคนล้วนรู้สึกว่าแหวนคู่นี้กำลังจะตก อยู่ในกระเป๋าของตู้หลิงเซวียนแล้ว เสียงที่ต่ำเช่นดั่ง ไวท์ลอยมาอย่างสบายๆจากที่นั่งวีไอพีข้างขวาของฝั่ง นั้น

ที่นั่งวีไอพี ทำไมเรียกว่าที่นั่งวีไอพี ตั้งไว้เพื่อให้คน ที่ไม่ยอมเปิดเผยฐานะของตนเองเหล่านั้น ข้างนอก ของที่นั่งวีไอพีคือม่านคริสตัลทั้งแถว ข้างหลังม่าน คริสตัลยังมีผ้าม่านหนึ่งฝัน ภายใต้สถานการณ์ทั่วไปที่ นั่นจะไม่มีคนนั่งเลย กล่าวได้อีกว่า คนทั่วไปก็ไม่มีสิทธิ์ ที่จะนั่ง แต่ว่าคืนนี้ คิดไม่ถึงว่าที่นั่นจะมีคนนั่ง!

อีกทั้ง เสียงเสียงนั้นคุ้นเคยมากจริงๆ !

ท่านเซียวค่อยๆเอ่ยปาก แม้ว่าเสียงไม่แรงมาก ไม่ รีบ กลับทะลุผ่านห้องรับรองที่ใหญ่มาก เขาพูดจำนวน เงินที่ทำให้คนทั้งหลายล้วนตาอึ่งลิ้นพันกัน!

“แปดพันแปดร้อยล้าน”

เสียงที่มั่นคงมีชีวิตชีวาทรงพลัง เหมือนดั่งหินก้อน ใหญ่โยนเข้าไปในบึงที่เงียบสงบในเมื่อกี้ กระตุ้นภาพ ที่น่าตื่นตาตื่นใจขึ้นมา!

คือหลงเซียว!

คิดไม่ถึงว่าหลงเชียวอยู่ในงาน!

คิดไม่ถึงว่าหลงเซียวจะเสนอราคาด้วย!

คิดไม่ถึงว่าหลงเชียวเสนอราคาเกือบจะเก้าพัน

ล้าน!

เขาเพิ่มราคาสองพันแปดร้อยล้านโดยตรง!

ราคาสูงเท่าฟ้า!

อ่านจำนวนนี้จบ ม่านคริสตัลกับผ้าม่านถูกดึงออก บนที่นั่งวีไอพี โต๊ะหนึ่งตัว โซฟาหนึ่งตัว มีผู้ชายงดงาม ที่ทำร้ายได้ยากนั่งอยู่บนโซฟา ในมือของผู้ชายถือ กาแฟที่มีไอร้อนขึ้นอยู่แก้วหนึ่ง

สายตาของลั่วหานกับคนทั้งหลายล้วนมองไปยัง เขา! ไม่กะพริบตา หมอบกราบลงกับพื้น!

ไม่มีความสงสัยใดๆ แหวนนัดหมายกับคุณคู่นั้น กลายเป็นสิ่งของในกระเป๋าของท่านเชียวเลย!

“ยินดีกับคุณหลง! แปดพันแปดร้อยล้าน สิ่งล้ำค่า นี้เป็นของท่าน”

กำปั้นของตู้หลิงเซวียนกำขึ้นมาอย่างเบาๆ! เขาคิดไม่ถึงว่าหลงเชียวถึงขนาดอยู่ที่นี่!

คิดไม่ถึงว่าเขาจะอยู่ที่นี่!

เกาจิงอานกับโม่หรูเฟยลุกขึ้นมายืนพร้อมกัน สายตาทั้งสองคนทั้งหมดล็อกไว้อยู่บนกายของหลง เซียวคนเดียว จ้องมองเขาอย่างนิ่งๆ เงยหน้ามองเขา

ทันทีนั้น ก็หันไปมองลั่วหานอีก…

ความหมายในสายตาไม่จำเป็นต้องอธิบาย มากมายอะไรอีกแล้ว แหวนคู่นี้เป็นของพวกเขาแล้ว

เสียงปรบมือสั่นสะเทือน อิจฉา ริษยา ชื่นชม ยินดี เลื่อมใสอย่างสุดซึ้ง

ท่านเซียวเดินลงมาจากบันไดทีละก้าวๆ สูทเรียบ ตรงสีดำ มือข้างเดียวสอดอยู่ในกระเป๋ากางเกง มุม หนึ่งของชุดทักซิโด้ปลิวอย่างงดงาม สูทสีดำถูกเขาใส่ จนมีบุคลิกที่งดงามหนึ่งในโลกที่สุดออกมา คนทั้งหลายจ้องมองหลงเซียวดั่งจ้องมองกษัตริย์ เดินลงมาจากบัลลังก์จ้องมองลงบันไดทีละก้าวๆ อย่าง สูงส่งหนึ่งไม่เป็นสองรองใคร ทีละขั้นๆเดินไป เดินไป ยังทิศทางหนึ่ง

มุมปากของลั่วหานแฝงไว้ด้วยรอยยิ้มเบาๆ เธอรู้ เธอล้วนเข้าใจ

เวลาผ่านไปไม่นาน เงากายสูงใหญ่เรียวตรงของ เขาเดินมาถึงต่อหน้าลั่วหานแล้ว ลั่วหานที่นั่งอยู่ข้าง ทางเดินเงยหน้าจ้องมองเขา ยิ้มเล็กน้อยหนึ่งที

ทั้งงานอ้าปากค้างอีกครั้ง!

นี่. นี่คืออะไรกันแน่หรือ?

ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่เป็นแอนน่าที่ถูกเล่าลือมาอย่าง รุนแรงหรือ?

เธอกับหลงเซียวมีความสัมพันธ์อะไรกันหรือ?

ในสายตาที่แปลกใจสงสัยมากมาย ท่านเซียวจ้อง มองผู้หญิงต่อหน้าตั้งข้างๆไม่มีคน สายตาปรากฏความ รักใคร่โปรดปรานกับความอบอุ่น

สบตากันสักพัก จี้ตงหมิงลากจานสีดำอันหนึ่งเดิน ออกจากหลังเวทีมาอย่างก้าวใหญ่ พยักหน้าต่อหลง เซียว

นี่หมายความว่าอะไรหรือ? เป็นเรื่องอะไรกันหรือ?!

ก็อยู่ตอนที่ทุกคนล้วนแปลกใจอย่างมาก ท่าน เชียวอยู่ดีๆคุกเข่าลงพื้นข้างเดียว!

อะไรล่ะ?!

ไฟสปอร์ตไลฟ์สาดส่องลงมาอยู่ตรงกลางทั้งสอง ปกคลุมทั้งส่องด้วยแสงสีขาวสว่างจ้าประกายได้ ครอบคลุมทุกจุดเด่นของคืนนี้

ผู้ชายเสื้อดำคุกเข่าข้างเดียว ความสง่ากลับไม่ได้ ลดลงแม้แต่นิด เขาคุกเข่าข้างเดียวหลังตรงขายาว ปรากฏออกมาเก้าสิบองศาอย่างสมบูรณ์ เสื้อสูทกลับ มองไม่เห็นรอยยับแม้แต่นิด ทุกจุดล้วนพอดีๆไม่เกินตัว

เขา โดดเด่นเกินไปแล้วจริงๆ! โดดเด่นเกินไป แล้ว!

หยิบแหวนของผู้หญิงออกมาจากในจาน นิ้วเรียว ยาวสะอาดจับวงแหวนไว้ หน้าตาคมชัดดูดีจ้องมองเธอ ดูเหมือนว่าโลกทั้งใบเหลือแค่เธอคนเดียว

เสียงที่เข้มต่ำน่าฟังของเขา เพียงดังขึ้นเพื่อเธอ คนเดียว อ่อนโยนมั่นคงพูดว่า “อยู่ตายจะไม่แยกจาก กัน เราได้สาบานกันมานานแล้ว”

ดอกพุดสีขาวดอกหนึ่งบานบนใบหน้างดงามเรียบ ง่ายของลั่วหาน เสียงที่อ่อนหวานแฝงไว้ด้วยความสุข หลายส่วน “กุมมือของคุณ อยู่เคียงข้างจนแก่เฒ่า”

ตาสีดวงสบกัน ความรักลึกซึ้งจริงใจ ท่านเซียว ยกมือที่ผอมเรียวขาวของเธอขึ้นมา แหวนที่ราคาสี่พัน สี่ร้อยล้านวงนั้น ก็สอดเข้าไปในนิ้วนางของเธอเลย เพชรสีขาว แหวนทองคำขาว สอดเข้าไปในมือ ของเธอไม่เพียงไซต์พอดีๆ ก็แม้แต่รูปร่างทั้งหมดล้วน เข้ากันกับสีผิว นิ้วของเธออย่างสมบูรณ์

คิดไม่ถึงว่าพอดีขนาดนี้ล่ะ

ท่านเซียวก็เอาแหวนผู้ชายวงนั้นส่งไปที่มือของ เธอ กล่อมอย่างยั่วยุยิ้มพูดว่า “ทำให้คุณลำบากแล้ว คุณนายหลง”

ลั่วหานงอริมฝีปากงดงาม จับแหวนขึ้นมา ตา สบตาของเขา “ไม่ต้องเกรงใจ คุณหลง”

ตอนที่แหวนเลื่อนเข้าไปในนิ้วนางของเขา เธอ ตั้งใจชะงักไปหนึ่งที่ แกล้งทำว่าแหวนติดอยู่ที่ข้อนิ้ว จากนั้นยักคิ้วอย่างพอใจ ผู้ชายกลับมองเล่ห์เหลี่ยม เล็กน้อยของเธอออก มือใหญ่จับมือของเธอไว้ เอา แหวนสอดเข้าไปในนิ้วของเขาอย่างสมบูรณ์

มือ ก็จับไว้ ติดไว้สลับไว้พันกันไว้ ติดแน่นไว้ ขนาดนี้

แหวนทั้งสองวงวางไว้ด้วยกัน มือทั้งคู่จับกันไว้ดู เหมือนมีพลังอะไรก็ยากที่จะแยกจากกันได้ “ลั่วลั่ว การขอแต่งงานฉากนี้ ผมมาสายเกินไป แล้ว” ท่านเซียวจับมือเธอไว้แน่น ฝ่ามือติดกัน ใกล้ชิด

จนแยกกันไม่ได้

“เพียงแค่เป็นของผม ช้าสักหน่อยก็ไม่เป็นไร” เธอ ยิ้มอย่างอ่อนหวานหนึ่งที่ พันความอ่อนโยนมากมายไว้ เลย

หลงเชียวเกาะแขนของเธอ ดั่งยืนอยู่ในสถานที่ที่ ไม่มีสักคน ดึงเธอทีละขั้นๆลงจากบันได

ในงาน ตาหลายร้อยคู่ต่างคนต่างตื่นตะลึงเปิด ตากว้างเลย! อ้าปากค้างแล้ว! หัวใจถูกกดไว้เลย!

เงากายหนึ่งดำหนึ่งขาวสองเงา เดินลงมาจากพรม สีแดงที่สูงๆอย่างสง่างาม อยู่ในไฟสปอร์ตไลฟ์ที่ ต้อนรับอยู่ มุ่งหน้าไปยังที่ตลอดไปที่เป็นของพวกเขา

ตอนที่เดินลงจากบันไดขั้นสุดท้าย หลงเชียวจึง ตอบเธออย่างช้าๆว่า “แม้ว่าสายไปเล็กน้อย แต่ผม รับรองว่า ชีวิตที่เหลือของผมล้วนเป็นของคุณ”

ริมฝีปากงอขึ้น เสียงเข้ม คำสัญญาดั่งสลักอยู่ใน ใจเลย

ลั่วหานพยักหน้า คิ้วสวยยิ้มโค้งแล้ว “ฉันก็ใช่


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ