คุณหลง อย่าหยิ่งยโสเกินไป

ตอนที่ 254 ท่านรู้ความจริงเกี่ยวกับการขับไล่



ตอนที่ 254 ท่านรู้ความจริงเกี่ยวกับการขับไล่

“ผู้สัมภาษณ์ที่ชื่อว่าหวาเทียนคนนี้ ตกลงว่ามีภูมิหลังอะไรกันแน่?”

หลังจากการสัมภาษณ์ล้วนจบสิ้นแล้วลั่วหานเรียก Lisa กับCurretไปที่ออฟฟิศของตนเอง ชี้ไปที่ข้อมูลส่วนตัวของหวาเทียน ถาม

Lisa ยักไหล่ เป้ปากอย่างสไตล์อเมริกาอย่างมาก “ไม่รู้ข้อมูลของ เขาเขียนง่ายมาก เพียงแค่จุดสำคัญทำให้การศึกษากับประสบการณ์ การทำงานของตนเองโดดเด่นออกมา แต่ว่าเขานะเคยเป็น หมอทางคลินิกมาสองปีในโรงพยาบาลเซนต์พอล โอ้ว เซนต์พอล ไม่ใช่คนทั่วไปที่สามารถเข้าไปได้ โอ้ว”

ลั่วหานย่อมรู้อยู่แล้ว มิฉะนั้นก็จะไม่เลือกเขามาเข้าร่วมการ สัมภาษณ์จากคนมากมายในนั้น แต่ว่าลั่วหานอดไม่ได้คิดอีกว่า ทำไมเขาปล่อยโอกาสที่ดีเช่นนั้นอย่างเซนต์พอล ไม่เอาล่ะ กลับจะมา เป็นผู้ช่วยเธอที่นี่หรือ?

พูดตามทฤษฎีแล้วไม่สมเหตุสมผล?

นิ้วมือลั่วหานจับขมับไว้ อีกมือหนึ่งยังหยุดอยู่ที่ข้อมูลส่วนตัวของ หวาเทียน “จบจากสแตนฟอร์ด เคยได้รับรางวัลใหญ่ทางการแพทย์ที่ น่าเชื่อถือที่สุดในอเมริกา ยังเคยเข้าร่วมทีมวิจัยของศาสตราจารย์ JK เบื้องหลังของคนนี้ดีจนเกินไปสักหน่อย”

หรือว่านานแล้วที่เธอไม่ได้เฝ้าสังเกตเกี่ยวกับประวัติประสบการณ์ ของหมอในปัจจุบันนี้ ตามการย่างก้าวของยุคสมัยไม่ทันแล้วหรือ?

Curretยักหน้าพูดว่า “ดังนั้นแอนน่าคุณหมายความว่าอะไรหรือ จะ เอาเขาไว้ไหม??”

ในมือแอนน่าเก็บประวัติของห้าคนไว้ หลังจากผ่านการสัมภาษณ์ เบื้องต้น เธอคัดเลือกออกมาห้าคนจากข้างใน ล้วนเป็นหัวกะทิ อย่าง น้อยฝึกฝนเล็กน้อยล้วนสามารถกลายเป็นหมอศัลยกรรมที่ดีมาก แต่ว่ามีจุดหนึ่งที่ทำให้เธอปวดหัวกว่า ในทั้งห้าคนนี้ คิดไม่ถึงว่ามีผู้

หญิงเพียงแค่คนเดียว

“หลินซีเหวิน..” ลั่วหานอ่านชื่อนี้อีกรอบ จะนึกถึงการทำตัวที่เธอ อยู่ในห้องผ่าตัด อดไม่ได้ยิ้มแล้วยิ้มอีก “ผู้หญิงคนนี้กลับน่าสนใจเล็ก น้อย”

แม้ว่า Lisa ยอมรับ แต่ว่าเขาก็สงสัยเช่นกัน “แอนนา เธอยังไม่ได้จบ ปริญญาโท อีกทั้งประสบการณ์ในการลงมือจริงก็ไม่เยอะเลย ฉัน กังวลว่าเธอไม่สามารถแบกรับหน้าที่ที่หนักขนาดนี้ คนป่วยใน โครงการงานวิจัย คุณก็รู้สถานการณ์อยู่แล้ว”

ลั่วหานกลับส่ายหัว “ไม่ ฉันรู้สึกว่าเธอมีสติปัญญามาก อีกทั้งไหว พริบความสามารถของเธอเก่งมาก อายุยังน้อย ปั้นได้ง่ายมากด้วย” LisaกับCurretสบตายิ้มหนึ่งที่ “นั่น ดูแล้วคุณน่าจะมีแผนแล้วล่ะ?”

ลั่วหานก็ไม่ปฏิเสธ ในใจเธอมีคำตอบอยู่แล้วจริงๆ มือหนึ่งถือตาราง การคำนวณผลการสอบใบหนึ่ง จับปากกาเซนต์ชื่อตนเองอยู่ข้างบน

“พวกคุณทั้งสองพรุ่งนี้ก็บินแล้ว ฉันไม่ใช่จะต้องรีบหาผู้ช่วยอีกสอง คนมาให้ตนเองหรือ? อีกทั้งฉันชินที่จะมีหญิงหนึ่งชายหนึ่งเป็นเพื่อน อยู่ซ้ายขาว พวกคุณรู้ใจนะ” “ฮาๆ รู้ใจสิ! แต่ว่าแอนน่าคุณจะต้องระมัดระวังหน่อยล่ะ บังเอิญ

พวกเขาทั้งสองชอบกันขึ้นมาละก็ แฮ่ๆๆ”

โอ้วหรือ? ลั่วหานจ้องมองรูปถ่ายของทั้งสอง ไม่ค่อยเห็นด้วยเท่า ไหร่ ดูเหมือนกลิ่นอายไม่ค่อยเหมือนกัน

“ไม่ต้องดำเนินการสัมภาษณ์ซ้ำอีกแล้ว ติดต่อหลินซีเหวินกับหวา เทียนโดยตรง พรุ่งนี้มาโรงพยาบาล ฉันต้องการดูความสามารถในการ ลงมือจริงของพวกเขา ถ้าหากว่าพวกเขาทั้งสองไม่สามารถบรรลุถึง ความต้องการของฉัน ฉันจะสับเปลี่ยน”

“ได้ค่ะ!” ออฟฟิศของหลงเซียววันนี้คึกคักมาก ไม่เพียงแค่ออฟฟิศคึกคัก แม้แต่ตึกสำนักงานของMBK ล้วนคึกคักมาก

“ท่านประธานทำอย่างนี้ได้ยังไง..นี่ก็วู่วามเกินไปแล้วล่ะ? ถึง ขนาดขอแต่งงานกับหมอส่วนตัวของตนเอง? ก่อนหน้านั้นเขาไม่ใช่ หมั่นกับโม่หรูเฟยแล้วหรือ?”

“หรือว่าทั้งสองยกเลิกสัญญาการหมั้นแล้วหรือ? ทำไมล่ะ? ล้วน ปรากฏตัวในงานหลายครั้งขนาดนั้นแล้ว อีกทั้งก่อนหน้านั้นไม่นานใน FACEBOOK ของโม่หรูเฟยยังพบรูปถ่ายของทั้งสองกินข้าวด้วยกัน พูดว่าเลิกกันก็เลิกกันหรือ ?”

อะไรทำนองนี้ เพียงแค่เม้าส์กันระหว่างเพื่อนร่วมงานหญิงที่ไม่เคย ขาดตอนตั้งแต่เช้าตรู่ที่มาถึงบริษัท แน่นอนก็เป็นเรื่องไร้สาระที่ส่งไม่ ถึงหูของท่านเซียว

ตรงข้ามนี้กลับ คือปฏิกิริยาจากคณะกรรมการ ยิ่งปรากฏให้เห็นการ ผันผวนของราคาหุ้นโดยตรง

หลงเซียวนั่งอยู่ในออฟฟิศ ตาจ้องอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ความ ละเอียดสูง มือหนึ่งถือกาแฟมือหนึ่งขยับเมาส์ขึ้นลง ขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ไม่ใช่เพราะว่าเห็นราคาหุ้นที่ตกอย่างรุนแรงแล้วปรากฏความไม่ สงบกับความตื่นเต้นเลย เพียงแค่ไม่ค่อยสนใจสักหน่อยพูดว่า “ถ้าพูด เช่นนี้ นั่นทางคณะกรรมการฝั่งนั้นรอผมอยู่แล้วหรือ?”

จี้ตงหมิงพยักหน้า รายงานอย่างระมัดระวังพูดว่า “อม คณะ กรรมการทั้งหลายตอนนี้ล้วนอยู่ที่ห้องประชุมหวังว่าท่านสามารถได้ ไปอธิบายสักหน่อย..

หลงเซียวขมวดคิ้วหนึ่งที่อีกครั้ง ดื่มกาแฟที่ขมปาก “อธิบายหรือ? คำอธิบายที่พวกเขาอยากได้ยินผมจะไม่ให้คณะกรรมการเช่นนี้ไม่มี ความหมายใดๆ บอกกับพวกเขา ยกเลิกการประชุมคณะกรรมการ ชั่วคราว”

จี้ตงหมิงตากวาดหนึ่งที่ “เถ้าแก่ นี่เกรงว่าไม่ได้ ท่านประธาน กรรมการก็จะมาเข้าร่วมด้วย ท่านยังไงก็ไปดูหน่อยเถอะ…” ทั้งพูดอยู่ จี้ตงหมิงยังจ้องมองไปยังแหวนเพชรที่แวววาวบนนิ้วนาง ของเถ้าแก่ตนเองอย่างระมัดระวัง เมื่อคืนเขาทิ้งไปอย่างหนักแปดพัน ล้านล่ะ ให้ของขวัญชิ้นใหญ่การขอแต่งงานระดับสูงที่ครึกโครมฮือฮา ทั่วเมืองฉากหนึ่งแก่คุณนาย ที่ได้มาคือสภาพที่ราคาหุ้นตกอย่าง รุนแรงของเขาวันนี้

ไฮ่ว เถ้าแก่เอาแต่ใจจริงๆ

คิ้วดั่งกระบี่ของหลงเซียวยักแล้วยักอีก ในตาลึกล้ำยากที่จะคาดเดา จ้องมองจี้ตงหมิงหนึ่งที่ “อ่อหรือ? เขาก็อยู่หรือ?”

“ใช่ครับเถ้าแก่ ท่านประธานกรรมการวันนี้จะเข้าร่วมด้วยตนเอง”

ท่านเซียวอดไม่ได้ยิ้มเย็นชา ตั้งแต่เขาดูแลบริษัทมา หลงถึงแทบจะ ไม่เข้าร่วมการประชุมคณะกรรมการ เรื่องใหญ่เล็กของบริษัทเขาเพียง ต้องทำการตัดสินใจแล้วค่อยรายงานกับเขาสักหน่อยก็ได้แล้ว ครั้งที่ แล้วเขาเข้าร่วมการประชุมจากที่ไม่เคยมีมาก่อนก็เพราะว่ามาแต่งตั้ง หลงจื่อเป็นผู้จัดการฝ่ายการเงินเอง ถ้าอย่างงั้นวันนี้

เพียงแค่ข่าวอันหนึ่งที่ทำให้ราคาหุ้นเกิดการผันผวน คิดไม่ถึงว่า ทำให้เขาตื่นตะลึงหรือ?

กลับน่าสนใจเล็กน้อย

“ได้ ผมไปดู”

หลงเซียววางแก้วกาแฟลง ตอนเวลาลุกขึ้นเหล่ตามองคอมพิวเตอร์ หนึ่งที่ ไม่รีบไม่ร้อนพูดว่า “ปิดข่าวเรื่องนี้ให้ผม ส่วนที่ปิดไม่ได้บล็อก ออกโดยตรง ถ้าหากว่ามีคนออกตัวต้านกับผม คุณน่าจะรู้ว่าต้อง จัดการยังไง”

เรื่องแบบนี้ จี้ตงหมิงกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญแล้ว พยักหน้า “ได้ครับ เถ้าแก่โปรดวางใจ”

เสียงวิพากษ์วิจารณ์ในห้องประชุม ผ่านประตูไม้หนาหนักล้วน สามารถได้ยินชัดเจน สำหรับการกระทำของหลงเชียวในครั้งนี้ คณะ กรรมการมีข้อโต้แย้งมากมาย อีกทั้งยังมีคนเอาเรื่องข่าวชู้สาวของ ประธานาธิบดีของอเมริกามาเปรียบเทียบ ช่างน่าตลกจริงๆ!

หลงเซียวยกมือซ้ายขึ้น มองไปยังแหวนบนนิ้วนางหนึ่งที่ มุมปาก อมยิ้มผลักประตูใหญ่ออกเอง

เงากายสีดำเรียวยาวปรากฏขึ้น ในห้องประชุมเงียบสนิททันที ดวงตาสิบกว่าคู่ล้วนจ้องมองเขาคนเดียว แม้ว่าตกอยู่ในน้ำวนของคำ นินทา แบกรับภาระการนินทาที่ไม่ถูกคนเข้าใจต่างๆนานา เขาเป็นหลง เซียวที่ได้แค่เงยหน้ามองอยู่ข้างๆคนนั้นเหมือนเดิม

สีหน้าสงบนิ่ง สายตาโหดร้าย เสียงเข้มต่ำ มีการโมโหเล็กน้อยก็ ไม่มี “เมื่อกี้ท่านทั้งหลายไม่ใช่วิพากษ์วิจารณ์อย่างรุนแรงหรือ? ตอนนี้ ทำไมผมเป็นคนที่ควรได้ยินที่สุดคนนี้มาแล้ว กลับไม่พูดอะไรล่ะ?”

หลงเซียวเอ่ยปาก คนทั้งหลายยิ่งจ้องหน้ากัน ไม่กล้าเอ่ยคำพูด อย่างง่ายตาย

หลงถึงที่นั่งอยู่ที่นั่งของประธานกรรมการใบหน้าเข้มงวดเย็นชาไป หมด สายตาดุร้ายกวาดผ่านลูกชายน้ำเสียงหนาและเย็น “คุณรู้สึกว่า ตนเองทำเรื่องที่ยอดเยี่ยมเรื่องหนึ่งไปมากเลยหรือ?!”

หลงเซียวจับสูทแล้วนั่งลง มือทั้งสองดันไว้บนโต๊ะ “วันนี้ทุกคนอยู่ ร่วมในห้องเดียวกันอย่างมีความสุข หรือว่าไม่ใช่มาแสดงความยินดีกับ ผมหรือ ทุกคนกลับได้รับข่าวอย่างรวดเร็ว ผมเพิ่งจับมือกันกับภรรยา ของผม ทุกคนก็มาแสดงความยินดีเอง ขอบคุณอย่างมาก?”

คำพูดของหลงเซียวนี้ พูดอย่างใจเย็นเช่นนี้ กลับทำให้คนที่ตำหนิ

เขาหุบปากทันที

หลงถึง ฮี เย็นชา “การกระทำของคุณสร้างผลสะท้อนที่ย่ำแย่ขนาด นี้กับบริษัท ผลสะท้อนต่อผลประโยชน์ของบริษัทกับกรรมการทั้ง หลายอย่างหนักแล้ว คุณแกล้งโง่อะไรล่ะ!”

คิ้วของหลงเซียวขมวดขึ้นอีกครั้ง ทันทีนั้น สายตาเขากวาดผ่าน ใบหน้าของพวกคณะกรรมการที่แฝงไว้ด้วยความไม่หวังดีดั่งมีด ไม่ ใส่ใจพูดว่า “กรรมการทั้งหลาย ราคาหุ้นของพวกคุณใน MBK ส่วนที่ น้อยลงในวันนี้ คาดว่าในใจล้วนรู้ตัวแล้ว แต่ว่าผมอยากถามทุกคนว่า วันแต่งงานใหญ่ของผมหลงเชียว ทุกคนใส่ซองแค่นี้ให้ผม เยอะมาก

หรือ?”

อะไรล่ะ?!!

พวกกรรมการทั้งหมดตื่นตะลึงเลย!

หลงถึงหนึ่งฝ่ามือตบอยู่บนโต๊ะ “เหลวไหล! คุณถึงขนาดเอาเงินที่ ลดลงของพวกคณะกรรมการบอกว่าใส่ซองให้คุณ! ที่นั่งนี้ของคุณนั่ง สบายเกินไปแล้วล่ะ!”

เผชิญหน้ากับความโมโหของหลงถึง หลงเซียวสงบนิ่ง “ท่าน ประธานกรรมการในเมื่อมีความคิดเช่นนี้ ถ้าอย่างนั้นสามารถถามกลับ หน่อยว่าที่นั่งนี่มีใครอยากนั่ง ผมยกที่นั่งให้ผู้มีความสามารถ”

พูดแล้ว หลงเซียวกลับลุกขึ้นมาอย่างไม่อาลัยอาวรณ์แม้แต่นิดจริงๆ

“คุณ! นั่งลง!”

เดิมที่เป็นการประชุมการโจมตีขับไล่ฉากหนึ่งที่จะตำหนิความ วุ่นวายชีวิตส่วนตัวของหลงเซียวสร้างผลสะท้อนกับราคาหุ้น สุดท้าย กลับจบด้วยการที่คนทั้งหลายยกมือขอแสดงความยินดี

พวกกรรมการยิ่งเข้าใจว่าครั้งนี้เป็น การกระทำวู่วาม ที่พ่อลูกทั้ง สอง คนหนึ่งร้องเป็นหน้าแดงเล่นบทพ่อพระแม่พระ คนหนึ่งร้องเป็น หน้าขาวเล่นบทโหด ผลสรุปคือ ไกล่เกลี่ยให้ยุติข้อพิพาทซึ่งกันและ กันอย่างสมบูรณ์ราบรื่น ไม่มีใครกล้าพูดว่า ไม่แม้แต่คนเดียว

หลังจากเลิกประชุม หลงถึง ฮี เสียงหนึ่งให้ลูกชายหยุด “หลงเชียว คุณอธิบายให้ผมอย่างชัดเจน ตกลงว่าเป็นเรื่องอะไรกันแน่!”

เมื่อคืนไม่ยอมรับสายเขา ทำให้หลงถึงโมโหแล้ว วันนี้ถึงขนาดสู้กับ พลังอำนาจของเขาต่อหน้าทุกคน

หลงเซียวพูดว่า “พ่อไม่ใช่เห็นแล้วหรือ? ผมกับแอนน่าแต่งงานแล้ว โอ่ว ก็น่าจะรู้อีกว่าแอนน่าก็คือลั่วหาน เดิมทีเธอก็เป็นภรรยาของผมอยู่ แล้ว”

หลงถึงกำกำปั้นอย่างแน่น! เส้นเลือดเขียวบนคิ้วเต้นตลอด! มู่ลั่วหาน! เป็นเธออีกแล้ว!

หลงถึงตาหยีเล็กน้อย “ฮี!แอนน่าหรือ? ฉู่ลั่วหานหรือ? ผมจะรู้ว่าคุณ จะอธิบายยังไงกับสังคมภายนอก!”

“พ่อผิดแล้ว เรื่องของผมหลงเซียวไม่จำเป็นต้องอธิบายให้ใครๆรู้ ถ้าหากว่าพ่อไม่มีเรื่องอื่นอีกแล้ว ผมกลับไปก่อน เก้าอี้ท่านประธานตัว นี้ ไม่ได้สบายกว่าท่านประธานกรรมการเลย”

ไม่รอให้หลงถึงพูดอะไรออกมาอีก หลงเชียวก็ก้าวเท้าใหญ่ออกจาก ทางเดินแล้ว

นิ้วของท่านเซียวทีละนิ้วๆกลายเป็นกำปั้น ตาสีดำหยีขึ้น

ตอนที่เขาให้กู้เยนเซินตรวจสอบเหตุการณ์ทั้งหมดของเรื่องนี้ ได้รู้ ข่าวหนึ่งที่เกือบจะทำให้เขาเกิดความคิดที่อยากจะฆ่าคน!

ข่าวนี้ ในเวลาที่เขาเห็นหลงถึงในทุกครั้งล้วนจะถูกยกขึ้นมาซ้ำๆอยู่ ในสมองกระตุ้นไฟโมโหของเขา ใหญ่ขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า!

หลายวันก่อน..

“คุณชายหลง ผมได้พบเห็นเรื่องน่าสนใจมากเรื่องหนึ่ง คุณ ย่อม.คาดเดาไม่ถึงแน่นอน”

“อย่าพูดไร้สาระ พูด!”

กู้เยนเซ็นเอาเอกสารชุดหนึ่งส่งไปถึงมือของหลงเชียว “คุณดูเอง ส.ออิ ไล่ออกจากประเทศล่ะ วิธีนี้ช่างจิตใจโหดร้ายจริงๆ”

หลงเซียวจ้องมองเอกสารที่ถูกปั๊มสีแดงในมือ กระดาษขาวตัว

หนังสือดำเขียนว่า ฉู่ลั่วหานห้ามเหยียบเข้าประเทศจีนตลอดกาล “นี่คืออะไรกันแน่?!” ท่านเซียวจับกระดาษไว้แน่น ความโมโหไม่ สามารถระบาย

กู้เยนเซ็นปากเป้ “ไม่พูดไม่ได้ แม้แต่ผมก็สงสัยว่าตกลงคุณเป็นลูก แท้ๆของพ่อคุณหรือไม่ คิดไม่ถึงว่าเขาสามารถทำเรื่องเช่นนี้กับผู้หญิง ของคุณ อิอิ ผมไปตรวจสอบมาแล้ว ปีนั้นภรรยาของคุณก่อนที่จะไป เอธิโอเปีย คือออกไปด้วยฐานะที่ถูกไล่ออกจากประเทศ ฮีๆ คนที่บีบ บังคับภรรยาของคุณเดินมาถึงก้าวนี้ คือพ่อของคุณล่ะ”

พ่อของคุณหรือ?!

“คุณพูดอะไรนะ?!”

“พ่อของคุณเพื่อที่จะห้ามคนสวยฉู่ลั่วหานกลับประเทศจีน ใช้เส้น สาย ใช้เล่ห์เหลี่ยม ยัดความผิดใส่ที่ฟังแล้วไม่ค่อยดีเท่าไหร่ให้แก่เธอ ไล่เธอออกจากประเทศจีนตลอดกาล”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ