ตอนที่ 238 ฉันกลับมาแล้ว คุณหลง
“คุณพูดอะไรนะ! เกิดอะไรขึ้นกับลั่วลั่ว? พูดอีกครั้ง!”
หลงเชียวซึ่งอยู่ที่บ้านที่รอให้ลั่วลั่วกลับไปนั้นได้รับ โทรศัพท์จากถังจิ้นเหยียน และแทบอยากจะขยี้เขาให้เป็น กากขยากผ่านเครื่องรับสาย!
ถังจิ้นเหยียนยังได้ยินถึงทัศนคติของเขาจากความโกรธ ทันทีของหลงเซียว มันไม่ยากที่จะจินตนาการว่า หากฉู่ลั่วหา นเกิดอุบัติเหตุอีกครั้ง เขาจะทำเช่นไรต่อไป
ฆ่าคน นั่นยังถือว่าเป็นเรื่องที่เบาไป เขาจะต้องตัดทุก คนในวันนี้ให้เป็นชิ้นๆ โดยตรงภายใต้ความโกรธของเขา อย่างแน่นอน
“คุณหลง ใจเย็นๆ เธอกำลังได้รับการช่วยเหลือฉุกเฉิน แล้ว และตอนนี้ยังไม่อันตรายต่อชีวิตของเธอ”
ถังจิ้นเหยียนพยายามพูดให้เรื่องมันง่ายๆ เพราะกลัวว่า หลงเซียวจะทำอะไรที่ทำให้โลกแตก ตอนที่ 238 ฉันกลับมาแล้ว คุณหลง
“คุณพูดอะไรนะ! เกิดอะไรขึ้นกับลั่วลั่ว? พูดอีกครั้ง!”
หลงเชียวซึ่งอยู่ที่บ้านที่รอให้ลั่วลั่วกลับไปนั้นได้รับ โทรศัพท์จากถังจิ้นเหยียน และแทบอยากจะขยี้เขาให้เป็น กากขยากผ่านเครื่องรับสาย!
ถังจิ้นเหยียนยังได้ยินถึงทัศนคติของเขาจากความโกรธ ทันทีของหลงเซียว มันไม่ยากที่จะจินตนาการว่า หากฉู่ลั่วหา นเกิดอุบัติเหตุอีกครั้ง เขาจะทำเช่นไรต่อไป
ฆ่าคน นั่นยังถือว่าเป็นเรื่องที่เบาไป เขาจะต้องตัดทุก คนในวันนี้ให้เป็นชิ้นๆ โดยตรงภายใต้ความโกรธของเขา อย่างแน่นอน
“คุณหลง ใจเย็นๆ เธอกำลังได้รับการช่วยเหลือฉุกเฉิน แล้ว และตอนนี้ยังไม่อันตรายต่อชีวิตของเธอ”
ถังจิ้นเหยียนพยายามพูดให้เรื่องมันง่ายๆ เพราะกลัวว่า หลงเซียวจะทำอะไรที่ทำให้โลกแตก ในตอนนี้
“ใจเย็น! คนที่เกิดเรื่องนั้นเป็นภรรยาผม! คุณให้ผม ใจเย็น! ไอ้สารเลว!”
ท่านเชียวหยิบกุญแจรถขึ้นมา และไม่มีเวลาที่จะเปลี่ยน รองเท้าและเสื้อผ้าของเขา เขาผลักประตูด้วยมือทั้งสองข้าง แล้วก็วิ่งออกจากประตู! ระหว่างทาง เขาเหยียบคันเร่งจนสุด อย่างบ้าคลั่ง และรถRolls-Royceสีดำก็ถูกขับอย่างเต็ม กำลัง ราวกับมังกรดำควบม้าอย่างดุเดือดบนท้องถนน!
รถที่อยู่ทั้งสองข้างทางเหมือนกับเป็นบ้าไปแล้วเมื่อได้เห็น สภาพของรถสีดำ ต่างก็หลีกทางให้โดยอัตโนมัติ ไม่ว่ารถ หรูสีดำจะไปถึงที่ไหนก็ตาม บนท้องถนนไม่เพียงแต่ไม่มีรถ กล้ากีดขวาง แม้แต่ตอนที่ติดไฟแดง คนเดินก็ไม่กล้าที่จะ เดินผ่านด้วยซ้ำ
มีเพียงรถตำรวจที่ขับไล่ตามมาอย่างบ้าคลั่ง พร้อมกับ เสียงแจ้งเตือนของรถตำรวจที่ดังไปทั่วระหว่างทาง
และรถคันข้างหน้าไม่ได้สนใจโดยสิ้นเชิง ยังคงรักษา ความเร็วอย่างเต็มที่ และฝ่าฟันสิ่ง ในตอนนี้
“ใจเย็น! คนที่เกิดเรื่องนั้นเป็นภรรยาผม! คุณให้ผม ใจเย็น! ไอ้สารเลว!”
ท่านเชียวหยิบกุญแจรถขึ้นมา และไม่มีเวลาที่จะเปลี่ยน รองเท้าและเสื้อผ้าของเขา เขาผลักประตูด้วยมือทั้งสองข้าง แล้วก็วิ่งออกจากประตู! ระหว่างทาง เขาเหยียบคันเร่งจนสุด อย่างบ้าคลั่ง และรถRolls-Royceสีดำก็ถูกขับอย่างเต็ม กำลัง ราวกับมังกรดำควบม้าอย่างดุเดือดบนท้องถนน!
รถที่อยู่ทั้งสองข้างทางเหมือนกับเป็นบ้าไปแล้วเมื่อได้เห็น สภาพของรถสีดำ ต่างก็หลีกทางให้โดยอัตโนมัติ ไม่ว่ารถ หรูสีดำจะไปถึงที่ไหนก็ตาม บนท้องถนนไม่เพียงแต่ไม่มีรถ กล้ากีดขวาง แม้แต่ตอนที่ติดไฟแดง คนเดินก็ไม่กล้าที่จะ เดินผ่านด้วยซ้ำ
มีเพียงรถตำรวจที่ขับไล่ตามมาอย่างบ้าคลั่ง พร้อมกับ เสียงแจ้งเตือนของรถตำรวจที่ดังไปทั่วระหว่างทาง
และรถคันข้างหน้าไม่ได้สนใจโดยสิ้นเชิง ยังคงรักษา ความเร็วอย่างเต็มที่ และฝ่าฟันสิ่ง กีดขวางทั้งหมดที่อยู่ตรงข้างหน้าไป
เขาเคยสูญเสียด้วยความเจ็บปวดไปแล้วครั้งหนึ่ง ในครั้ง นั่นเขาไม่สามารถปรากฏตัวต่อหน้าเธอได้ทันเวลา ในครั้ง นั้น เขาทิ้งความเสียใจและความเจ็บปวดไว้ให้ตัวเองและ เธอมากเกินไป!
ตอนนี้ เขาจะไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองทำพลาดอีกแล้ว!
ไม่ได้อย่างแน่นอน!
รถยนต์ กลายเป็นแสงและเงาในตอนกลางคืน รวดเร็วจน เหมือนกับดาวตกไปเลย รถตำรวจที่ไล่ตามมาจากทิศทาง ต่างๆและก็ขนาบข้างทุกรอบด้าน พยายามที่จะหยุดรถที่บ้า คลั่งและไม่ชอบด้วยกฎหมายคันนี้
แต่รถคันสีดำ หัวรถด้านหน้าได้กลายเป็นกระสุนทรงพลัง ไปแล้ว ใครกล้าเข้าไปใกล้ เขาก็จะยิงทะลุหัวของคนนั้น!
ในที่สุด รถของท่านเซียวก็หยุดลงที่ชั้นล่างในห้องฉุกเฉิน ของโรงพยาบาลหวาเซี่ย เขาเพิ่งลงจากรถยนต์ และรถ ตำรวจที่เริ่มไล่ตามตั้งแต่หลังครึ่งทางก็ขับตามมาถึงด้วย กีดขวางทั้งหมดที่อยู่ตรงข้างหน้าไป
เขาเคยสูญเสียด้วยความเจ็บปวดไปแล้วครั้งหนึ่ง ในครั้ง นั่นเขาไม่สามารถปรากฏตัวต่อหน้าเธอได้ทันเวลา ในครั้ง นั้น เขาทิ้งความเสียใจและความเจ็บปวดไว้ให้ตัวเองและ เธอมากเกินไป!
ตอนนี้ เขาจะไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองทำพลาดอีกแล้ว!
ไม่ได้อย่างแน่นอน!
รถยนต์ กลายเป็นแสงและเงาในตอนกลางคืน รวดเร็วจน เหมือนกับดาวตกไปเลย รถตำรวจที่ไล่ตามมาจากทิศทาง ต่างๆและก็ขนาบข้างทุกรอบด้าน พยายามที่จะหยุดรถที่บ้า คลั่งและไม่ชอบด้วยกฎหมายคันนี้
แต่รถคันสีดำ หัวรถด้านหน้าได้กลายเป็นกระสุนทรงพลัง ไปแล้ว ใครกล้าเข้าไปใกล้ เขาก็จะยิงทะลุหัวของคนนั้น!
ในที่สุด รถของท่านเซียวก็หยุดลงที่ชั้นล่างในห้องฉุกเฉิน ของโรงพยาบาลหวาเซี่ย เขาเพิ่งลงจากรถยนต์ และรถ ตำรวจที่เริ่มไล่ตามตั้งแต่หลังครึ่งทางก็ขับตามมาถึงด้วย ตำรวจจราจรเดินลงจากรถอย่างรวดเร็ว เดินไปต่อหน้า เขาด้วยก้าวใหญ่ๆ เตรียมพร้อมที่จะหยุดผู้ที่ทำผิดกฎหมาย ไว้ แต่
คนที่เดินลงมาจากรถยนต์นั้น คือ..คือหลงเชียว นั่นเอง!
ต่ารวจจราจรตะลึงไปทันที! แล้วหยุดฝีก้าวเท้าลง กะทันหัน! ไม่ต้องพูดถึงว่าเขาจะก้าวเข้าไปข้างหน้าและหยุด เจ้าของรถ เขาไม่กล้าแม้แต่จะทักทายเลย! นี…นายคนนี้ ใครจะกล้าไปยั่ว?
ตำรวจจราจรหนุ่มคนหนึ่งที่ไม่รู้เรื่องอยู่ด้านหลัง ถามด้วย การหายใจแรงๆว่า “หัวหน้า ท่าไมคุณไม่ขยับล่ะ? ผู้ชายคน นี้ฝ่าไฟแดงมาเป็นสิบ ไม่เพียงแต่จะต้องเพิกถอนใบขับขี่ เท่านั้น ยังจะต้องติดคุกอีกด้วย!”
ทันใดนั้น กุญแจรถก็หลุดออกมาจากด้านหน้า!
ท่านเซียวไม่ได้หันกลับมาเลย ยกมือโยนไป และกุญแจรถ ก็ถูกโยนไปต่อหน้าตำรวจจราจรอย่างตรงจุด เขายื่นมือออก ไปรับ และก็ตกใจมากในขณะนั้น!
“เจ้าโง่! รถของนายคนนี้นับประสาอะไรกับการวิ่งฝ่าไฟ แดง ถึงแม้จะชนรถตำรวจไป ผมก็ไม่ ตำรวจจราจรเดินลงจากรถอย่างรวดเร็ว เดินไปต่อหน้า เขาด้วยก้าวใหญ่ๆ เตรียมพร้อมที่จะหยุดผู้ที่ทำผิดกฎหมาย ไว้ แต่
คนที่เดินลงมาจากรถยนต์นั้น คือ..คือหลงเชียว นั่นเอง!
ต่ารวจจราจรตะลึงไปทันที! แล้วหยุดฝีก้าวเท้าลง กะทันหัน! ไม่ต้องพูดถึงว่าเขาจะก้าวเข้าไปข้างหน้าและหยุด เจ้าของรถ เขาไม่กล้าแม้แต่จะทักทายเลย! นี…นายคนนี้ ใครจะกล้าไปยั่ว?
ตำรวจจราจรหนุ่มคนหนึ่งที่ไม่รู้เรื่องอยู่ด้านหลัง ถามด้วย การหายใจแรงๆว่า “หัวหน้า ท่าไมคุณไม่ขยับล่ะ? ผู้ชายคน นี้ฝ่าไฟแดงมาเป็นสิบ ไม่เพียงแต่จะต้องเพิกถอนใบขับขี่ เท่านั้น ยังจะต้องติดคุกอีกด้วย!”
ทันใดนั้น กุญแจรถก็หลุดออกมาจากด้านหน้า!
ท่านเซียวไม่ได้หันกลับมาเลย ยกมือโยนไป และกุญแจรถ ก็ถูกโยนไปต่อหน้าตำรวจจราจรอย่างตรงจุด เขายื่นมือออก ไปรับ และก็ตกใจมากในขณะนั้น!
“เจ้าโง่! รถของนายคนนี้นับประสาอะไรกับการวิ่งฝ่าไฟ แดง ถึงแม้จะชนรถตำรวจไป ผมก็ไม่ กล้าหยุดเขาไว้ เขาคือหลงเชียว หลงเชียวของ MBK !”
ทันใดนั้นลูกน้องคนข้างหลังก็สูบลมเย็นเข้าอ้าปากค้าง และกุญแจรถในมือของเขาก็ร้อนขึ้นมามากกว่าเดิม!
โอ้พระเจ้า! แย่แล้ว แย่แล้ว!
นี่.โยนกุญแจรถให้กับพวกเขา แล้วเราจะกลับไปได้
อย่างไร?
ท่านเซียวที่เต็มไปด้วยความเย็นชาทั่วร่างกาย เดินขึ้น บันไดโดยมองไปข้างหน้าอย่างมุ่งมั่นไม่มองไปข้างๆเลย รองเท้าแตะใส่ในบ้านสีเบจสวมอยู่ที่เท้าของเขา บนร่างกาย สวมใส่เสื้อผ้าอยู่ในบ้านแต่ก็ยังมีอารมณ์แบบราชาผู้มี อำนาจ ความเย็นชาบนทั่วร่างกายของเขา เพียงพอที่จะ ทำให้คนเดินผ่านไปมาทุกคนถูกแช่แข็งเป็นน้ำแข็ง หนาว เย็นชาเคร่งขรึม เย็นยะเยือกถึงกันบึงของหัวใจและจิต วิญญาณ เย็นชาด้วยความโกรธที่น่าทะนงตน เต็มไปด้วย ความเย็นชาที่น่ากลัว
คุณหมอและพยาบาลต่างก็ถอยห่างออกไป ไม่กล้าเข้า ใกล้เขาในระยะสิบเมตร กล้าหยุดเขาไว้ เขาคือหลงเชียว หลงเชียวของ MBK !”
ทันใดนั้นลูกน้องคนข้างหลังก็สูบลมเย็นเข้าอ้าปากค้าง และกุญแจรถในมือของเขาก็ร้อนขึ้นมามากกว่าเดิม!
โอ้พระเจ้า! แย่แล้ว แย่แล้ว!
นี่.โยนกุญแจรถให้กับพวกเขา แล้วเราจะกลับไปได้
อย่างไร?
ท่านเซียวที่เต็มไปด้วยความเย็นชาทั่วร่างกาย เดินขึ้น บันไดโดยมองไปข้างหน้าอย่างมุ่งมั่นไม่มองไปข้างๆเลย รองเท้าแตะใส่ในบ้านสีเบจสวมอยู่ที่เท้าของเขา บนร่างกาย สวมใส่เสื้อผ้าอยู่ในบ้านแต่ก็ยังมีอารมณ์แบบราชาผู้มี อำนาจ ความเย็นชาบนทั่วร่างกายของเขา เพียงพอที่จะ ทำให้คนเดินผ่านไปมาทุกคนถูกแช่แข็งเป็นน้ำแข็ง หนาว เย็นชาเคร่งขรึม เย็นยะเยือกถึงกันบึงของหัวใจและจิต วิญญาณ เย็นชาด้วยความโกรธที่น่าทะนงตน เต็มไปด้วย ความเย็นชาที่น่ากลัว
คุณหมอและพยาบาลต่างก็ถอยห่างออกไป ไม่กล้าเข้า ใกล้เขาในระยะสิบเมตร ในสายตาของท่านเซียว เต็มไปด้วยความเย็นที่ทำให้คน รู้สึกทุกย่างก้าวที่เขาก้าวไป ดูเหมือนคนเก็บ วิญญาณจากนรกที่ก้าวออกมาจากนรก! และก็ดูเหมือน เทพเจ้าท่ำลายโลกที่ลงมาจากบนฟ้าหนึ่งพันเมตร!
วิญญาณน้ำแข็งที่ขัดขวางทุกสิ่งนั้น เป็นสิ่งที่พวกเขาไม่ เคยเห็นมาก่อน และกลัวว่าจะไม่ได้เห็นอีกในอนาคต
ท่านที่เป็นแบบนี้ ทำให้ทุกคนตกใจกลัวมาก!
เป็นใบหน้าที่หล่อเหลาเหมือนเดิม แต่ตอนนี้ได้เปลี่ยนสี ไปหมดแล้ว
ลิฟต์มาถึงด้านนอกของห้องฉุกเฉิน และผู้คนส่วนใหญ่ที่ เข้าร่วมงานเลี้ยงฉลองในคืนนี้เฝ้าประตูอยู่อย่างระมัดระวัง แต่ในทางเดินยาวนั้นเงียบมากจนไม่ได้ยินค่าพูดใดๆ
ทุกคนต่างก็กำหมัดตัวเองแน่น คุณหมอหญิงก็กำมือของ กันและกันแน่น ต่างก็เหงื่อแตกไปหมด และเสียงฝีเท้าที่อุดอู่ และทรงพลังทำลายความเงียบ ทุกคนหันกลับไปมอง และ ในขณะที่พวกเขาเห็นท่านต่างก็ถอยห่างไปสักสอง
สาม ในสายตาของท่านเซียว เต็มไปด้วยความเย็นที่ทำให้คน รู้สึกทุกย่างก้าวที่เขาก้าวไป ดูเหมือนคนเก็บ วิญญาณจากนรกที่ก้าวออกมาจากนรก! และก็ดูเหมือน เทพเจ้าท่ำลายโลกที่ลงมาจากบนฟ้าหนึ่งพันเมตร!
วิญญาณน้ำแข็งที่ขัดขวางทุกสิ่งนั้น เป็นสิ่งที่พวกเขาไม่ เคยเห็นมาก่อน และกลัวว่าจะไม่ได้เห็นอีกในอนาคต
ท่านที่เป็นแบบนี้ ทำให้ทุกคนตกใจกลัวมาก!
เป็นใบหน้าที่หล่อเหลาเหมือนเดิม แต่ตอนนี้ได้เปลี่ยนสี ไปหมดแล้ว
ลิฟต์มาถึงด้านนอกของห้องฉุกเฉิน และผู้คนส่วนใหญ่ที่ เข้าร่วมงานเลี้ยงฉลองในคืนนี้เฝ้าประตูอยู่อย่างระมัดระวัง แต่ในทางเดินยาวนั้นเงียบมากจนไม่ได้ยินค่าพูดใดๆ
ทุกคนต่างก็กำหมัดตัวเองแน่น คุณหมอหญิงก็กำมือของ กันและกันแน่น ต่างก็เหงื่อแตกไปหมด และเสียงฝีเท้าที่อุดอู่ และทรงพลังทำลายความเงียบ ทุกคนหันกลับไปมอง และ ในขณะที่พวกเขาเห็นท่านต่างก็ถอยห่างไปสักสอง
สาม ก้าวพร้อมกันโดยไม่ได้นัดกัน
ท่านเซียวเหล่ตา มองไปที่ประตูห้องฉุกเฉินที่ปิดสนิทอยู่ น้ำเสียงของเขาเย็นชาจนทำให้ทุกคนที่ได้ยินหูสั้นไปหมด
“เธอเป็นยังไงบ้าง?”
คำพูดนี้ เขาไม่ได้ถามคนอื่น แต่มุ่งเป้าไปที่ถังจิ้นเหยียน
ถังจิ้นเหยียนไม่คาดคิดว่า หลงเชียวจะมาเร็วขนาดนี้
“คุณหมอยังไม่ออกมา แต่ตอนที่เธอตกลงมาจากดึก มี เบาะลมอยู่ข้างล่าง จึงไม่มีอันตรายต่อชีวิต.”
“ตูม !!”
ถังจิ้นเหยียนไม่มีโอกาสพูดให้จบเลย กำปั้นหนักๆ กระแทกแก้มซ้ายของเขาอย่างแรง แรงจน ทำให้ถังจิ้นเหยี ยนซวนเซไปมาทันที
ท่านเซียวคว้าปลอกคอของเขาด้วยมือข้างเดียว ถังจิ้นเห ยียนที่ถอยไปข้างหลัง ถูกลากไปข้างหน้าเขา มองเขาด้วย ดวงตาที่กระหายเลือด หายใจแรง พ่นไฟความโกรธ และมุม ปากที่โกรธของเขาสั่น ก้าวพร้อมกันโดยไม่ได้นัดกัน
ท่านเซียวเหล่ตา มองไปที่ประตูห้องฉุกเฉินที่ปิดสนิทอยู่ น้ำเสียงของเขาเย็นชาจนทำให้ทุกคนที่ได้ยินหูสั้นไปหมด
“เธอเป็นยังไงบ้าง?”
คำพูดนี้ เขาไม่ได้ถามคนอื่น แต่มุ่งเป้าไปที่ถังจิ้นเหยียน
ถังจิ้นเหยียนไม่คาดคิดว่า หลงเชียวจะมาเร็วขนาดนี้
“คุณหมอยังไม่ออกมา แต่ตอนที่เธอตกลงมาจากดึก มี เบาะลมอยู่ข้างล่าง จึงไม่มีอันตรายต่อชีวิต.”
“ตูม !!”
ถังจิ้นเหยียนไม่มีโอกาสพูดให้จบเลย กำปั้นหนักๆ กระแทกแก้มซ้ายของเขาอย่างแรง แรงจน ทำให้ถังจิ้นเหยี ยนซวนเซไปมาทันที
ท่านเซียวคว้าปลอกคอของเขาด้วยมือข้างเดียว ถังจิ้นเห ยียนที่ถอยไปข้างหลัง ถูกลากไปข้างหน้าเขา มองเขาด้วย ดวงตาที่กระหายเลือด หายใจแรง พ่นไฟความโกรธ และมุม ปากที่โกรธของเขาสั่น และเขาก็ตะโกนด่าว่า “ถ้าเธอเป็นอะไรไป ผมจะฆ่าคุณ!”
คุณหมอที่อยู่ข้างหลัง กลัวจนเหงื่อแตก แต่.แต่.. คุณหมอแอนน่าประสบอุบัติเหตุ ท่าหลงเชียวจึงโกรธมาก ขนาดนี้ และเขายังโกรธถังจิ้นเหยียนอีกด้วย?
นี่.เป็นเพราะพวกเขาคิดเชื่อมโยงกันมากไปเล็กน้อย หรือว่า. .
จมูกของถังจิ้นเหยียนเอ่อล้นไปด้วยเลือดอุ่น และเขา ไม่ทันสนใจที่จะเช็ดมันออก ไหลไปถึงที่มุมปากของเขา เสียงต่ำและแหบแห้ง “ถ้าเธอเกิดอะไรขึ้นอีก คุณไม่ต้อง ลงมือ ผมก็รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร”
ท่านเชียวโกรธมาก และคลายปลอกคอเขาอย่างรุนแรง ความเจ็บปวดและความวิตกกังวลทำให้เส้นเลือดสีฟ้าบนคิ้ว ของเขาปูดที่ละเส้น และพูดทันทีว่า “จินเสี่ยวเย้นอยู่ที่ไหน?”
เขาเพิ่งรู้ว่าจินเสี่ยวเย็นเกี่ยวข้องกับเรื่องของลั่วหาน แต่ ตงหมิงไปหาคนแต่บอกว่าไม่อยู่ ต่อมาเธอก็ทำร้ายลั่วหาน เป็นครั้งที่สอง! และเขาก็ตะโกนด่าว่า “ถ้าเธอเป็นอะไรไป ผมจะฆ่าคุณ!”
คุณหมอที่อยู่ข้างหลัง กลัวจนเหงื่อแตก แต่.แต่.. คุณหมอแอนน่าประสบอุบัติเหตุ ท่าหลงเชียวจึงโกรธมาก ขนาดนี้ และเขายังโกรธถังจิ้นเหยียนอีกด้วย?
นี่.เป็นเพราะพวกเขาคิดเชื่อมโยงกันมากไปเล็กน้อย หรือว่า. .
จมูกของถังจิ้นเหยียนเอ่อล้นไปด้วยเลือดอุ่น และเขา ไม่ทันสนใจที่จะเช็ดมันออก ไหลไปถึงที่มุมปากของเขา เสียงต่ำและแหบแห้ง “ถ้าเธอเกิดอะไรขึ้นอีก คุณไม่ต้อง ลงมือ ผมก็รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร”
ท่านเชียวโกรธมาก และคลายปลอกคอเขาอย่างรุนแรง ความเจ็บปวดและความวิตกกังวลทำให้เส้นเลือดสีฟ้าบนคิ้ว ของเขาปูดที่ละเส้น และพูดทันทีว่า “จินเสี่ยวเย้นอยู่ที่ไหน?”
เขาเพิ่งรู้ว่าจินเสี่ยวเย็นเกี่ยวข้องกับเรื่องของลั่วหาน แต่ ตงหมิงไปหาคนแต่บอกว่าไม่อยู่ ต่อมาเธอก็ทำร้ายลั่วหาน เป็นครั้งที่สอง! ผู้หญิงคนนี้! เธอต้องตาย!
ถังจิ้นเหยียนเช็ดเลือดกำเดาของเขา และมีเลือดเต็มไป หมดที่หลังมือของเขา “เธอได้รับบาดเจ็บสาหัสกว่า ไม่รู้ว่า เธอจะออกจากห้องฉุกเฉินได้หรือไม่”
ดวงตาคมของท่านเซียวพ่นเปลวไฟ และกัดฟันของเขา เล็กน้อย “เธอ ไม่ว่าเธอจะตายยังไง เธอก็ต้องตาย!”
กำหมัดแน่น!
เวลาในการรอคอยนั้นยาวนานมาก และโถงทางเดินก็ กลับสู่ความสงบ
ในที่สุด ประตูห้องฉุกเฉินก็ถูกผลักเปิดออก
บนเตียง ผู้หญิงหน้าซีดสวมหน้ากากออกซิเจนอยู่ และ อ่อนแอจนราวกับดอกกุหลาบในสายลม สวยงาม แต่ดู เหมือนกำลังจะล่องลอยไป ทำให้คนทุกข์ใจ และหัวใจสลาย
ท่านเชียวก้าวไปข้างหน้า จับมือของลั่วหานไว้ และปิดไว้ ในฝ่ามือของเขาเบาๆ ดวงตาที่เต็มไปด้วยเลือดของเขาก็ เปลี่ยนเป็นความอ่อนโยน “ลั่วลั่ว ผู้หญิงคนนี้! เธอต้องตาย!
ถังจิ้นเหยียนเช็ดเลือดกำเดาของเขา และมีเลือดเต็มไป หมดที่หลังมือของเขา “เธอได้รับบาดเจ็บสาหัสกว่า ไม่รู้ว่า เธอจะออกจากห้องฉุกเฉินได้หรือไม่”
ดวงตาคมของท่านเซียวพ่นเปลวไฟ และกัดฟันของเขา เล็กน้อย “เธอ ไม่ว่าเธอจะตายยังไง เธอก็ต้องตาย!”
กำหมัดแน่น!
เวลาในการรอคอยนั้นยาวนานมาก และโถงทางเดินก็ กลับสู่ความสงบ
ในที่สุด ประตูห้องฉุกเฉินก็ถูกผลักเปิดออก
บนเตียง ผู้หญิงหน้าซีดสวมหน้ากากออกซิเจนอยู่ และ อ่อนแอจนราวกับดอกกุหลาบในสายลม สวยงาม แต่ดู เหมือนกำลังจะล่องลอยไป ทำให้คนทุกข์ใจ และหัวใจสลาย
ท่านเชียวก้าวไปข้างหน้า จับมือของลั่วหานไว้ และปิดไว้ ในฝ่ามือของเขาเบาๆ ดวงตาที่เต็มไปด้วยเลือดของเขาก็ เปลี่ยนเป็นความอ่อนโยน “ลั่วลั่ว คุณหมอเห็นว่าเป็นท่านเชียว ยืดเอวอย่างเคร่งขรึม และ ตอบด้วยความเคารพ “คุณหลง ผู้ป่วยยังไม่ฟื้นคืนสติ แต่ คุณไม่ต้องกังวล เธอไม่ได้เป็นอันตรายถึงชีวิต เพียงแต่ถูก กระทบกระแทกที่สมอง..
ท่านเซียวเหลือบมองไปที่หมอคนที่กำลังพูด ด้วยสายตา เหมือนจะฆ่าคน แล้วถามด้วยน้ำเสียงเย็นจนชาไปหมดๆ “เป็นแค่กระทบกระแทกที่สมองเหรอ?”
แค่เหรอ? !
คนพวกนี้! ก็หาความตายเอง!
คุณหมอลดศีรษะลงในทันที และตัวสั่นไปหมดแล้วพูดว่า “ใช่..กระแทกที่สมอง ได้รับการควบคุมแล้ว หลังจาก
หมดฤทธิ์ยาชา.. เก็ตื่นขึ้นมาแล้ว แต่
คุณหมอไม่กล้าพูดต่อไปแล้ว
หลงเชียวมองไปด้านข้าง และพ่นออกมาคาหนึ่ง “พูดมา!” เมื่อเห็นเช่นนี้ ถังจิ้นเหยียนรู้สึกว่า ถ้าหมอพูดต่อไป ชีวิต
ของเขาจะหายไป เขาจึงก้าวเดิน คุณหมอเห็นว่าเป็นท่านเชียว ยืดเอวอย่างเคร่งขรึม และ ตอบด้วยความเคารพ “คุณหลง ผู้ป่วยยังไม่ฟื้นคืนสติ แต่ คุณไม่ต้องกังวล เธอไม่ได้เป็นอันตรายถึงชีวิต เพียงแต่ถูก กระทบกระแทกที่สมอง..
ท่านเซียวเหลือบมองไปที่หมอคนที่กำลังพูด ด้วยสายตา เหมือนจะฆ่าคน แล้วถามด้วยน้ำเสียงเย็นจนชาไปหมดๆ “เป็นแค่กระทบกระแทกที่สมองเหรอ?”
แค่เหรอ? !
คนพวกนี้! ก็หาความตายเอง!
คุณหมอลดศีรษะลงในทันที และตัวสั่นไปหมดแล้วพูดว่า “ใช่..กระแทกที่สมอง ได้รับการควบคุมแล้ว หลังจาก
หมดฤทธิ์ยาชา.. เก็ตื่นขึ้นมาแล้ว แต่
คุณหมอไม่กล้าพูดต่อไปแล้ว
หลงเชียวมองไปด้านข้าง และพ่นออกมาคาหนึ่ง “พูดมา!” เมื่อเห็นเช่นนี้ ถังจิ้นเหยียนรู้สึกว่า ถ้าหมอพูดต่อไป ชีวิต
ของเขาจะหายไป เขาจึงก้าวเดิน ไปข้างหน้า และตอบแทนหมอว่า “ยังไงเธอก็ตกลงมาจากที่ สูง และได้รับผลกระทบหนักมาก มันเป็นอาการของการถูก กระทบกระแทกชั่วคราว แต่ยังต้องสังเกตอาการอีกสักสอง สามวัน ดูว่ามีเลือดออกในกะโหลกหรือไม่ ถ้าหาก..”
ท่านเซียวไม่มีความอดทนที่จะฟังเรื่องไร้สาระของเขาอีก ต่อไป และถามตรงๆว่า “ข้าจ้างพวกเจ้ามา ไม่ใช่มาเพื่อจะ ฟังคำพูดที่ไม่ชัดเจนของพวกเจ้า!”
หลังจากพูดจบ ท่านเซียวก็ไปที่ห้องผู้ป่วย VIP ของโรง พยาบาลหวาเซี่ยพร้อมกับลั่วหาน
หลังจากจัดการเรื่องของลั่วหานเรียบร้อย ถังจิ้นเหยียนก็ เดินเข้ามา และพูดด้วยเสียงต่ำ “คุณหลง การช่วยฉุกเฉิน ของจินเสี่ยวเย้นไม่ได้ผล และเสียชีวิตไปแล้ว”
หลงเชียวขยับคิ้วเพียงเล็กน้อย โดยไม่มีปฏิกิริยาใดๆอีก
เลย
ในที่สุดผู้คนก็แยกย้ายกันไป ในห้องผู้ป่วยขนาดใหญ่ ท่านเซียวก็อยู่เป็นเพื่อนของเธอ จับมือของเธอแน่นด้วยมือ ทั้งสองข้าง และมองลงไป ความเจ็บปวดในดวงตาของเขาดู เหมือนจะ ไปข้างหน้า และตอบแทนหมอว่า “ยังไงเธอก็ตกลงมาจากที่ สูง และได้รับผลกระทบหนักมาก มันเป็นอาการของการถูก กระทบกระแทกชั่วคราว แต่ยังต้องสังเกตอาการอีกสักสอง สามวัน ดูว่ามีเลือดออกในกะโหลกหรือไม่ ถ้าหาก..”
ท่านเซียวไม่มีความอดทนที่จะฟังเรื่องไร้สาระของเขาอีก ต่อไป และถามตรงๆว่า “ข้าจ้างพวกเจ้ามา ไม่ใช่มาเพื่อจะ ฟังคำพูดที่ไม่ชัดเจนของพวกเจ้า!”
หลังจากพูดจบ ท่านเซียวก็ไปที่ห้องผู้ป่วย VIP ของโรง พยาบาลหวาเซี่ยพร้อมกับลั่วหาน
หลังจากจัดการเรื่องของลั่วหานเรียบร้อย ถังจิ้นเหยียนก็ เดินเข้ามา และพูดด้วยเสียงต่ำ “คุณหลง การช่วยฉุกเฉิน ของจินเสี่ยวเย้นไม่ได้ผล และเสียชีวิตไปแล้ว”
หลงเชียวขยับคิ้วเพียงเล็กน้อย โดยไม่มีปฏิกิริยาใดๆอีก
เลย
ในที่สุดผู้คนก็แยกย้ายกันไป ในห้องผู้ป่วยขนาดใหญ่ ท่านเซียวก็อยู่เป็นเพื่อนของเธอ จับมือของเธอแน่นด้วยมือ ทั้งสองข้าง และมองลงไป ความเจ็บปวดในดวงตาของเขาดู เหมือนจะ ไม่ยึดออกอีกต่อไป และมันกำลังจะกลายเป็นน้ำตาที่ใหล ออกมา
ผู้หญิงคนนี้ ยังจะโกหกหลอกเอาน้ำตา และความเจ็บปวด ของเขามากแค่ไหน?
ท่านเซียววางมือของเธอ เดินไปที่ห้องน้ำของห้องสูทด้วย ตัวเอง เอาผ้าขนหนูชุบน้ำอุ่น มาซับและเช็ดใบหน้าของหญิง สาวที่หมดสติอยู่อย่างเบามือ
ช่างงดงามราวกับใบหน้าที่จินตนาการโดยจิตรกร เขาไม่ กล้าที่จะคิดว่า จะมีใบหน้าที่บอบบางและไร้ที่ติเช่นนี้ได้ อย่างไร ถ้าไม่ใช่เพราะมีดของศัลยแพทย์ตกแต่งที่จะกรีดลง บนผิวหนัง. .
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ หัวใจของท่านเชียวก็รู้สึกเจ็บปวดอย่าง หนักขึ้นมา
มันเจ็บจนแทบจะหายใจไม่ออก
และในตอนนี้ Lisa Curretและคนอื่นๆ ที่ยืนอยู่นอกประตู ต่างก็เข้าใจแล้วว่า ผู้ชายของคุณหมอแอนน่า ไม่ใช่ถังจิ้นเห ยียน แต่เป็นหลงเชียว.. ไม่ยึดออกอีกต่อไป และมันกำลังจะกลายเป็นน้ำตาที่ใหล ออกมา
ผู้หญิงคนนี้ ยังจะโกหกหลอกเอาน้ำตา และความเจ็บปวด ของเขามากแค่ไหน?
ท่านเซียววางมือของเธอ เดินไปที่ห้องน้ำของห้องสูทด้วย ตัวเอง เอาผ้าขนหนูชุบน้ำอุ่น มาซับและเช็ดใบหน้าของหญิง สาวที่หมดสติอยู่อย่างเบามือ
ช่างงดงามราวกับใบหน้าที่จินตนาการโดยจิตรกร เขาไม่ กล้าที่จะคิดว่า จะมีใบหน้าที่บอบบางและไร้ที่ติเช่นนี้ได้ อย่างไร ถ้าไม่ใช่เพราะมีดของศัลยแพทย์ตกแต่งที่จะกรีดลง บนผิวหนัง. .
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ หัวใจของท่านเชียวก็รู้สึกเจ็บปวดอย่าง หนักขึ้นมา
มันเจ็บจนแทบจะหายใจไม่ออก
และในตอนนี้ Lisa Curretและคนอื่นๆ ที่ยืนอยู่นอกประตู ต่างก็เข้าใจแล้วว่า ผู้ชายของคุณหมอแอนน่า ไม่ใช่ถังจิ้นเห ยียน แต่เป็นหลงเชียว.. เป็นหลงเชียวนั่นเอง!
ถังจิ้นเหยียนมองดูไปที่ฉากข้างใน คลี่คลายปมทั้งหมดที่ อยู่ในใจของเขา และในเวลาเดียวกัน ก็ทำให้แน่นขึ้น
เธอคือลั่วหาน ไม่มีผิด
เขาก็ต้องสูญเสียทุกความเป็นไปได้กับเธอไปอีกครั้งแล้ว
ถังจิ้นเหยียนก้าวไปข้างหน้าอย่างเคร่งขรึม และหันหลัง จากไปอย่างเดียวดาย ในโถงทางเดินอันยาวไกล เงาร่างนั้น ดูโดดเดี่ยวยิ่งขึ้น เหมือนห่านป่าที่ถูกทอดทิ้งอย่างโดดเดี่ยว ที่ลอยอยู่ในท่ามกลางอากาศ โดยไม่มีฝูงนกนางแอ่น และ ทำได้แค่ก้าวไปข้างหน้าเพียงลำพัง
พวกคุณหมอมองดูที่เขา และมีคนก็อดไม่ได้ที่จะหลั่ง
น้ำตา
และข้างใน ใครจะบอกได้ว่า ไม่รู้สึกซึ้งกับความรักที่มา
จากหลงเชียว?
หลงเชียว ซึ่งนั่งอยู่ในตำแหน่งสูงสุด และมองทุกอย่างมา โดยตลอด แต่ตอนนี้สวมใส่เสื้อผ้าที่อยู่บ้าน และสวม รองเท้าแตะ เฝ้าอยู่ เป็นหลงเชียวนั่นเอง!
ถังจิ้นเหยียนมองดูไปที่ฉากข้างใน คลี่คลายปมทั้งหมดที่ อยู่ในใจของเขา และในเวลาเดียวกัน ก็ทำให้แน่นขึ้น
เธอคือลั่วหาน ไม่มีผิด
เขาก็ต้องสูญเสียทุกความเป็นไปได้กับเธอไปอีกครั้งแล้ว
ถังจิ้นเหยียนก้าวไปข้างหน้าอย่างเคร่งขรึม และหันหลัง จากไปอย่างเดียวดาย ในโถงทางเดินอันยาวไกล เงาร่างนั้น ดูโดดเดี่ยวยิ่งขึ้น เหมือนห่านป่าที่ถูกทอดทิ้งอย่างโดดเดี่ยว ที่ลอยอยู่ในท่ามกลางอากาศ โดยไม่มีฝูงนกนางแอ่น และ ทำได้แค่ก้าวไปข้างหน้าเพียงลำพัง
พวกคุณหมอมองดูที่เขา และมีคนก็อดไม่ได้ที่จะหลั่ง
น้ำตา
และข้างใน ใครจะบอกได้ว่า ไม่รู้สึกซึ้งกับความรักที่มา
จากหลงเชียว?
หลงเชียว ซึ่งนั่งอยู่ในตำแหน่งสูงสุด และมองทุกอย่างมา โดยตลอด แต่ตอนนี้สวมใส่เสื้อผ้าที่อยู่บ้าน และสวม รองเท้าแตะ เฝ้าอยู่ ที่หน้าต่างของคนที่เขารัก โลกทั้งใบไร้ผลไปทั้งหมด และใน สายตาของเขาก็เหลือเพียงคนที่อยู่ต่อหน้าเขาคนเดียว เท่านั้น
Lisaเช็ดน้ำตาที่มุมตาของเธอ และเธอก็เข้าใจแล้วว่า ท่ำไมจู่จู่แอนน่าจึงยกเลิกการหมั้นกับเควิน
หากมีคนๆหนึ่งที่รักใคร่กันมากขนาดนี้ ถึงแม้ว่าข้างนอก จะมีผู้ชายที่ดีกว่าและมากแค่ไหน มันก็ไม่มีประโยชน์ใดๆ แล้วใช่ไหม?
หลงเชียวจูบที่มือของเธอ และเรียกชื่อเธอด้วยเสียงต่ำ “ลั่วลั่ว คุณได้ยินผมพูดไหม?”
“หากคุณไม่ได้ยินก็ไม่เป็นไร ผมมีเรื่องจะพูดกับคุณอีก
มากมาย. .”
เขากระซิบเบาๆ และพูดเรื่องที่เขาประสบในช่วงสองปีที่ ผ่านมา บางเวลาโกรธ บางเวลาเสียใจ บางเวลาก็ทำอะไร ไม่ได้ แต่ส่วนใหญ่แล้ว ก็คือความเสียใจทีหลัง และปวดใจ
เขาพูดไปเรื่อยๆ ไม่รู้ว่าพูดไปนานแค่ไหน
“เมื่อคุณตื่นขึ้นมา ผมจะชดเชยความผิดทั้งหมดในอดีต ให้หมด ลั่วลั่ว ผมขอโทษ” ที่หน้าต่างของคนที่เขารัก โลกทั้งใบไร้ผลไปทั้งหมด และใน สายตาของเขาก็เหลือเพียงคนที่อยู่ต่อหน้าเขาคนเดียว เท่านั้น
Lisaเช็ดน้ำตาที่มุมตาของเธอ และเธอก็เข้าใจแล้วว่า ท่ำไมจู่จู่แอนน่าจึงยกเลิกการหมั้นกับเควิน
หากมีคนๆหนึ่งที่รักใคร่กันมากขนาดนี้ ถึงแม้ว่าข้างนอก จะมีผู้ชายที่ดีกว่าและมากแค่ไหน มันก็ไม่มีประโยชน์ใดๆ แล้วใช่ไหม?
หลงเชียวจูบที่มือของเธอ และเรียกชื่อเธอด้วยเสียงต่ำ “ลั่วลั่ว คุณได้ยินผมพูดไหม?”
“หากคุณไม่ได้ยินก็ไม่เป็นไร ผมมีเรื่องจะพูดกับคุณอีก
มากมาย. .”
เขากระซิบเบาๆ และพูดเรื่องที่เขาประสบในช่วงสองปีที่ ผ่านมา บางเวลาโกรธ บางเวลาเสียใจ บางเวลาก็ทำอะไร ไม่ได้ แต่ส่วนใหญ่แล้ว ก็คือความเสียใจทีหลัง และปวดใจ
เขาพูดไปเรื่อยๆ ไม่รู้ว่าพูดไปนานแค่ไหน
“เมื่อคุณตื่นขึ้นมา ผมจะชดเชยความผิดทั้งหมดในอดีต ให้หมด ลั่วลั่ว ผมขอโทษ” เขาก้มศีรษะลงวางมือนุ่มๆของเธอไว้บนริมฝีปากของเขา
ดวงตาของเขาร้อนแรง
เสียงทุ้มต่ำ บางมาก และนุ่มนวลมาก ลอยเข้ามาในหู เบาและอ่อนแอ แต่มีรอยยิ้มขี้เล่นเล็กน้อย “หลงเชียว ฉันไม่ ใช่ศิษยาภิบาล และคุณสารภาพอย่างสุดซึ้งเช่นนี้ ฉันก็ไม่ สามารถให้อภัยคุณแทนพระเจ้าได้”
จับฝ่ามือเล็กๆของเธอ หนักลงทันที และแน่นขึ้น รูม่านตา ของเธอโผล่ขึ้นมา ขณะที่มองดูที่ผู้หญิงบนเตียง และเธอกระ พริบตา สะอาดและสดใสโดยไม่มีร่องรอยของฝุ่น
“ลั่วลั่ว! ในที่สุดคุณก็ตื่นแล้ว!”
เธอกระพริบตา และยกริมฝีปากขึ้นเล็กน้อย “ฉันตื่นแล้ว
ท่านเซียว”
สีหน้าของหลงเชียวพลันมีนงงทันที!
ท่านเซียว?
คำสองคำที่คุ้นเคยซึ่งเดินทางผ่านกาลเวลา เขาไม่ได้ยิน มานานเกินไปแล้ว และชื่อที่เยาะเย้ยเล็กน้อยนี้ หายไปและก็ ถูกกู้คืนกลับมาแล้ว! เขาก้มศีรษะลงวางมือนุ่มๆของเธอไว้บนริมฝีปากของเขา
ดวงตาของเขาร้อนแรง
เสียงทุ้มต่ำ บางมาก และนุ่มนวลมาก ลอยเข้ามาในหู เบาและอ่อนแอ แต่มีรอยยิ้มขี้เล่นเล็กน้อย “หลงเชียว ฉันไม่ ใช่ศิษยาภิบาล และคุณสารภาพอย่างสุดซึ้งเช่นนี้ ฉันก็ไม่ สามารถให้อภัยคุณแทนพระเจ้าได้”
จับฝ่ามือเล็กๆของเธอ หนักลงทันที และแน่นขึ้น รูม่านตา ของเธอโผล่ขึ้นมา ขณะที่มองดูที่ผู้หญิงบนเตียง และเธอกระ พริบตา สะอาดและสดใสโดยไม่มีร่องรอยของฝุ่น
“ลั่วลั่ว! ในที่สุดคุณก็ตื่นแล้ว!”
เธอกระพริบตา และยกริมฝีปากขึ้นเล็กน้อย “ฉันตื่นแล้ว
ท่านเซียว”
สีหน้าของหลงเชียวพลันมีนงงทันที!
ท่านเซียว?
คำสองคำที่คุ้นเคยซึ่งเดินทางผ่านกาลเวลา เขาไม่ได้ยิน มานานเกินไปแล้ว และชื่อที่เยาะเย้ยเล็กน้อยนี้ หายไปและก็ ถูกกู้คืนกลับมาแล้ว! “คุณ.” หลงเชียวไม่กล้าที่จะเชื่อ และอยากจะพูดแต่
ก็หยุดพูด
เธอยิ้มเล็กน้อย และคว้านิ้วของเขา “ฉันกลับมาแล้ว คุณ
หลง” “คุณ.” หลงเชียวไม่กล้าที่จะเชื่อ และอยากจะพูดแต่
ก็หยุดพูด
เธอยิ้มเล็กน้อย และคว้านิ้วของเขา “ฉันกลับมาแล้ว คุณ
หลง”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ