เจ้าสาวมือสองของคุณชายพิก...

บทที่ 82 คุณชายเย่หึงแล้ว



บทที่ 82 คุณชายเย่หึงแล้ว

บทที่ 82 คุณชายเย่หึงแล้ว

” หลินเจียง คุณมีสิทธิอะไรมาถามฉันเรื่องพวกนี้? แล้ว มันเกี่ยวอะไรกับคุณไม่ทราบ? ” เสิ่นเฉียวถอยหลังไป สองก้าว เพื่อที่จะเว้นระยะห่างจากหลินเจียง

เธอไม่เข้าใจว่า เมื่อก่อนตัวเองถูกกรอกยาเสน่ห์อะไร ทำไมถึงได้ไม่เปลี่ยนใจไปจากผู้ชายคนนี้มาตลอดระยะ เวลาสองปีเต็ม แต่วันนี้กลับได้รู้ว่าหลินเจียงคือคนที่ไร้ ยางอายได้ถึงขนาดนี้!

เป็นเขาที่เสแสร้งเก่ง หรือเป็นเธอที่โง่มาตลอด?

” เกี่ยวสิ! ” หลินเจียงก้าวขึ้นไปด้านหน้า และข็งไหล่ ของเธอไว้: “ ทำไมคุณถึงได้ไปหาผู้ชายคนอื่นในตอนที่ เราเพิ่งจะหย่ากัน? ทำไมเขาถึงปฏิบัติต่อคุณดีนัก? เขา รวยขนาดนั้น คุณคงจับเขาได้แล้วใช่ไหม? หรือว่าตอน ที่เรายังไม่ได้หย่ากัน คุณก็คบกับเขาแล้ว? ผมคิดว่าคุณ เป็นผู้หญิงที่ดีมาตลอด นึกไม่ถึงว่าคุณจะเห็นแก่เงินจน หน้าไม่อายได้ถึงขนาดนี้!”
เสิ่นเฉียวตกตะลึงไปทันที!

เธอมองผู้ชายด้านหน้าอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง และ รู้สึกตัวว่าเขาไร้ยางอายจนไม่สามารถบรรยายออกมาได้ เลยจริงๆ

จะว่าไปแล้ว ถ้าเขาพูดต่ออีกก็คงไม่มีประโยชน์อะไร เสิ่นเฉียวยิ้มอย่างเย็นชา และมองเขาด้วยสายตาที่เย็น ยะเยือก

“ใช่ ฉันมันเห็นแก่เงิน ฉันมันหน้าไม่อาย ฉันยอมรับ ตอนนี้คุณจะปล่อยฉันได้หรือยัง?”

ช่างเป็นอดีตสามีที่ดีจริงๆ!

สองปีที่อยู่ด้วยกัน ครั้งแรกที่เขาเห็นเธอ นึกไม่ถึงว่า เขาจะถามเธอกลับ แต่ไม่เคยพิจารณาว่าตัวเองได้ทำ ผิดไปหรือเปล่า ยังคงมองไม่เห็นว่าตอนนี้เธอไม่ได้ใส่ รองเท้า และยังใส่ชุดคนป่วยอยู่ แถมมีใบหน้าซีดเซียว อีกต่างหาก

เสิ่นเฉียวรู้สึกว่า เมื่อก่อนตัวเองช่างตาบอดจริงๆ
” ปล่อยคุณ? ไม่มีทาง คุณต้องขอโทษผม”

เสิ่นเฉียว: ..ปล่อยฉัน

” เฉียวเฉียว ขอโทษผมเสร็จ คุณยังต้องไปขอโทษแม่ ผม คุณหลอกพวกเรา..”

เหอะเหอะ ฉันจะพูดเป็นครั้งสุดท้ายนะ ปล่อยฉัน! ” เสิ่นเฉียวโมโหมาก พลิกฝ่ามือไปตบหน้าหลินเจียง หลัง จากที่หลินเจียงถูกเธอตบหน้า ก็ได้แสดงอาการโกรธ ออกมาทันที

นึกไม่ถึงว่าคุณจะเป็นผู้หญิงที่ปากคอเราะร้าย ได้ ใน เมื่อคุณหน้าไม่อายได้ถึงขนาดนี้ งั้นผมจะไม่เกรงใจคุณ แล้ว! ”

หลินเจียงบีบแขนของเธอแน่น และออกแรงลากเธอ พละกำลังของเธอจะไปสู้เขาได้ยังไง ” คุณปล่อยฉันนะ ปล่อย! ”

” ผู้หญิงหน้าไม่อายอย่างคุณ ผมจะพาคุณไปขอโทษ คนในบ้านของผมทุกคน และให้คุณไปบอกกับทุกคนว่า คุณได้ทำเรื่องหน้าไม่อายอะไรลงไปบ้าง! ”

“ ปล่อยฉัน ….” แขนของเสิ่นเฉียวถูกเขาบีบจนรู้สึก เจ็บไปหมด อีกอย่าง การฉุดกระชากที่รุนแรงนี้ ทำให้ ด้านหน้าของเธอค่อยๆมืดลง

ทันใดนั้น ได้มีร่างสูงใหญ่มาขวางหน้าหลินเจียง และ ขวางทางที่เขากำลังจะเดินไป

หลินเจียงมองผู้ชายที่ปรากฏตัวออกมาอย่างกะทันหัน เขาขมวดคิ้วและลากเสิ่นเฉียวเดินไปทางอื่น ใครจะรู้ว่า ผู้ชายคนนั้นก็เปลี่ยนทิศทางตามเขาไปเหมือนกัน และ ได้มาขวางทางของเขาไว้

หลินเจียงหงุดหงิด : ” นายเป็นใครวะ? มาขวางทาง ฉันทำไม?”

ชายหนุ่มยิ้มเล็กน้อย น้ำเสียงนุ่มนวลมาก

“ขอโทษนะ คุณผู้หญิงที่นายกำลังลากเธออยู่ คือน้อง สะใภ้ฉัน”
” น้องสะใภ้?”

ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย เสิ่นเฉียวจึงเงยหน้าขึ้น และได้

เห็นเย่หลิ่นหาน

เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวที่ไม่มีรอยยับเลยสักนิดเดียว ถึง แม้ว่าจะขวางทางหลินเจียงอยู่ แต่สายตาของเขายังคง อ่อนโยน และมีท่าทีที่เป็นสุภาพบุรุษ

เพราะฉะนั้น หลินเจียงเห็นท่าทางที่น่ารังแกของเขา เขาจึงไม่รู้สึกกลัวเขาสักนิดเดียว

” เธอคือน้องสะใภ้นาย แต่เธอยังคงเป็นภรรยาของฉัน

ฉันจะทำอะไรกับเธอก็ได้! ”

“ฉันบอกว่าเธอคือน้องสะใภ้ฉัน นายบอกว่าเธอเป็น ภรรยาของนาย? หรือว่านายเป็นน้องชายฉัน? ทำไมฉัน ถึงไม่แน่ใจกับเรื่องนี้ละ? ” เย่หลิ่นหานยิ้มเล็กน้อย แต่ สายตากลับเปล่งประกายแสงอันตรายขึ้น

หลินเจียง: น่ารำคาญจังวะ? อย่ายุ่งเรื่องของคนอื่น นี่ มันเรื่องระหว่างฉันกับเธอ ”
“จะปล่อยเธอไหม? ฉันให้เวลานายห้าวินาที”

พูดถึงตรงนี้ เย่หลิ่นหานก็ได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และ กดไปที่เบอร์ 110

“ถ้าหลังจากที่โทรติดแล้ว นายยังไม่ปล่อยเธองั้นก็ อย่าโทษว่าฉันเป็นคนเรียกตำรวจมาก็แล้วกัน ฉันคิด ว่า….ตำรวจคงจะให้ความสนใจกับคนที่ล่อลวงผู้คนบน

ถนนนะ

เย่หลิ่นหานเปิดลำโพง

ตูด–

ตู้ด–

บนตัวของเย่หลิ่นหานเหมือนมีพลังบางอย่าง ที่ทำให้ คนรู้สึกว่าเขาไม่ได้ล้อเล่น และหลินเจียงก็ได้ถูกเขา ทำให้ตกใจ หลังจากที่เขาได้ยินเสียงนั้น ในที่สุดก็ได้ ปล่อยเสิ่นเฉียว หลังจากนั้นก็ได้จ้องไปที่เสิ่นเฉียวอย่าง โหดเหี้ยม ฝากไว้ก่อน ครั้งหน้าคุณไม่โชคดีแบบนี้แน่”
หลังจากนั้นหลินเจียงก็รีบเดินจากไปทันที

เย่หลิ่นหานรีบกดวางสาย เสิ่นเฉียวมองเย่หลิ่นหาน ริม ฝีปากขยับไปมา: พี่พี่ใหญ่…ขอบคุณค่ะ ”

เสียงพูดเพิ่งจะหยุดไป ร่างของเธอก็ล้มลงไปข้างหน้า อย่างไร้เรี่ยวแรง

สีหน้าของเย่หลิ่นหานเปลี่ยนไป เขายื่นมือไปรับเธอ หลังจากนั้นก็ได้นำเธอมากอดไว้ในอ้อมอก

ตอนที่จับเธอ เย่หลิ่นหานถึงได้รู้ว่าเสิ่นเฉียวผอมมาก จับเธอครั้งนี้ สามารถคลำถึงกระดูกของเธอได้เลย

” น้องสะใภ้? ” เย่หลิ่นหานเรียกเธอหนึ่งครั้ง เสิ่นเฉียว ได้หลับตาสองข้าง และไม่รู้สึกตัวแล้ว

เย่หลิ่นหานมองสีหน้าของเขาก็รู้สึกสงสารขึ้นมาทันที เขาเก็บโทรศัพท์ใส่ในกระเป๋ากางเกงของตัวเองด้วยมือ ข้างเดียว หลังจากนั้นก็ใช้มือยกขาทั้งสองข้างของเสิ่น เฉียว และอุ้มเธอขึ้นมาในท่าเจ้าหญิง
และภาพเหตุการณ์นี้เพิ่งเข้าตาเย่โม่เซินกับเซียวซู่ที่ ตามออกมาและยืนอยู่ไม่ไกล

หลังจากที่เซียวซู่เห็นภาพเหตุการณ์นี้ และหลังจากที่ ได้หันไปมองเย่หลิ่นหานที่อุ้มเสิ่นเฉียวขึ้นมาในท่าเจ้า หญิงแล้วนั้น ก็รู้สึกว่าลมหายใจที่อยู่บนตัวของเย่โม่เซิน เปลี่ยนไปจากเดิม ทำให้เซียวซู่ที่ยืนอยู่ข้างเขาเหมือน อยู่ในนรก

เขาพูดอธิบายให้เสิ่นเฉียวอย่างติดอ่างเล็กน้อย: คือ คือว่า…..คุณช่ายเย่ครับ ผู้ช่วยเสิ่นเธอเป็นลมไปแล้ว ”

เหอะเยโม่เซินหัวเราะอย่างเย็นชาในใจ

เขารู้ว่าเธอเป็นลมไปแล้ว

ก่อนหน้า ตอนที่กัดเขา ต่อยเขา ยังมีแรงเยอะอยู่เลย? ตอนนี้ พอเห็นเย่หลิ่นหานกลับอ่อนแอจนเป็นลมไป ยัง

ล้มลงไปในอ้อมอกของเขาอีก?

เหอะ
ช่างเป็นผู้หญิงที่กลับกลอกจริงๆ!

” ผู้ช่วยเสิ่น ไม่ได้กินข้าวตั้งแต่เมื่อวาน จึงไม่มีแรง.. เป็นลมไปถือว่าเป็นเรื่องธรรมดานะครับ ” เชียวซู่ยังคง พูดอธิบายให้เสิ่นเฉียว

เยโม่เซินไม่ตอบอะไร

คุณ คุณชายเย่ครับ…พวกเรา ..จะไปแย่งผู้ช่วยเสี่ นกลับมาไหม? ”

เยโม่เซินหันหัวกลับมาอย่างรวดเร็ว และจ้องเขาด้วย สายตาที่แหลมคม เซียวซู่ตัวสั่นเล็กน้อยทันที: คือ ไม่ ไปแล้ว? ”

” แย้งเธอทำไม?” เย่โม่เซินหัวเราะอย่างเย็นชา ความ ชั่วร้ายมาเยือนทันที: เธอยอมไปอยู่ในอ้อมกอดใครก็ ให้เธอไป ”

เซี่ยวซู่: .คุณชายเย่ หึงหรอครับ?”

ตาคมเหมือนมีดของเย่โม่เซินแทงไปที่เขาทันทีเชียวซูเดินถอยหลังอย่างไม่รู้ตัว ถ้าคุณชายเยไม่อยาก ออกหน้าด้วยตัวเองงั้น….ผมออกหน้าให้ก็ได้ครับ”

“นายกล้ามากนะ! ”

ก็ได้ ตัวเองไม่อยากไปยังห้ามไม่ให้เขาไปอีก

ไม่ยอมรับว่าตัวเองหึง แต่เห็นผู้ช่วยเสิ่นถูกคนอื่นกอด ไว้ในอ้อมอก กลับโกรธซะขนาดนั้น ตาคู่นั้น…โกรธ จนแทบจะลุกเป็นไฟขึ้นมาแล้ว คนอื่นไม่ได้ตาบอดสัก หน่อย เขาเห็นกันหมดแล้วเถอะ?

“งั้นคุณชายเย่ ตอนนี้พวกเราจะไปที่ไหน? ”

เยโม่เซิน: กลับบริษัท”

” แล้วผู้ช่วยเสิ่นละครับ? ”

” นายลองพูดชื่อของเธออีกสิ?”

ในที่สุดก็ปิดปากเซียวซู่ได้สำเร็จ เย่โม่เซินหมุนรถเป็นด้วยตัวเอง ในใจกลับโมโหจนกัดฟันแน่น

ผู้หญิงที่สมควรตายคนนั้น ก่อนหน้ายังจูบกับเขาอยู่ เลย มาตอนนี้กลับไปอยู่ในอ้อมอกของผู้ชายคนอื่น ช่าง ไม่รู้จักอับอายขายหน้าสะจริง กลับกลอกเป็นที่สุด!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ