บทที่ 44 เป็นไปได้มั้ยว่าพวกคุณมีชู้
“เธอน่าจะไปทางตระกูลลู่ค่ะ”
สายตาที่มืดมนของเย่โม่เซินดูเสียใจอย่างบอกไม่ ถูก ผ่านไปสักพักปากอันเรียวยาวบางของเขาโค้ง ตามองศาแบบเยาะเย้ย
“รนหาที่ตายจริง ๆ”
“คุณชายเย่ลู่สุนฉางคนนั้นไม่ใช่สิ่งที่ดีเลย พวกเรา
ต้อง….”
“ไม่จำเป็น”เย่โม่เซินพูดตัดบท ก่อนตอบด้วยน้ำ เสียงเย็นชา : “เธออยากจะส่งให้ถึงมือ ก็มารอดูกัน ว่าหัวเธอจะแข็งขนาดไหน”
“แต่ว่า ! “เซียวซูตอบกลับค่อนข้างร้อนรน : “ตาย ชายที่ตัณหาจัดแซ่ลู่นั้น ถ้าเกิดว่า….”
เปโม่เซ็นหรี่ตามองอย่างอันตราย : “งั้นเธอก็ต้อง
โทษตัวเองแล้วล่ะ ! ”
เซียวซู :
**
บริษัทตระกูลลู่
“สุนฉาง เมื่อคืนคุณบอกว่าจะมาฉัน แต่ฉันรอ อยู่ที่บ้านตั้งนานคุณก็ไม่มา คุณไม่รักฉันแล้วใช่ มั้ย ? “หญิงสาวในชุดที่ร้อนแรงพยายามถูไปบนตัว ของลู่สุนฉางอย่างหนัก มือทั้งสองข้างโอบคอของ เขาไว้และยั่วยวนต่างๆนาๆ
สู่สุนฉางหัวเราะเสียงต่ำแล้วเข้าไปใกล้ซอกคอ ของอีกฝ่าย : “ที่รัก เมื่อคืนผมไปงานเลี้ยงมา ยุ่ง มากเลย คืนนี้ผมจะไปหานะ”
“จริงนะคะ ? ห้ามหลอกฉันอีกนะ”หญิงสาวทำปากฐ์ อย่างไม่เต็มใจ และขอจูบ
O
ลู่ซุนฉางสายตามืดมน มือของเขาโอบเอวของหญิง สาวไว้แน่น ก้มหัวลง
“ประธานลู่”เสียงที่นุ่มนวลของหญิงสาวดังขึ้นมา ทันใด
ท่าทางของลู่สุนฉางหยุดลง และหญิงสาวในอ้อม กอดก็ถูกขัด เงยหน้าขึ้นมามองไปตามที่มาของ เสียงอย่างไม่พอใจ
เสิ่นเฉียวถือกระเป๋าไว้ในมือแน่น เธอยืนมองพวก เขาอยู่กับที่อย่างเขินอาย
ขัดขวางความสุขของคนอื่น เป็นเรื่องที่ไร้คุณธรรม อย่างยิ่ง
แต่บทเรียนครั้งที่แล้วในสวนดอกไม้บอกเสิ่นเฉียว ไว้ว่า ถ้าหากเธอห้ามล่าสุดฉางเอาไว้ช้ากว่านี้ อาจ เป็นไปได้ว่าพวกเขาคงจะระเริงบทรักสิบแปดบวกต่อ หน้าต่อตาเธอไปแล้ว เธอไม่สามารถทนดูได้ แต่เธอ ไม่อาจมีเวลามารออยู่เฉยๆที่นี่ได้
สู่สุนฉางจับจ้องไปที่เธอ หรี่สายตาเล็กน้อย
“อ้าว ? เธอเองเหรอ”
“ที่รัก รู้จักเธอด้วยเหรอคะ ? “หญิงสาวมองเสิ่น เฉียว สายตานั้นเผยเจตนาร้ายอย่างทันที และจ้อง มองไปที่เธออย่างระแวดระวัง
หญิงสาวเชื่อฟังคำสั่งของลู่สุนฉาง เป็นสิ่งมีชีวิตที่ อันตรายมากจริง ๆ
เพราะเขาเจ้าชู้สำส่อนมากเกินไปจริงๆ
รู้ จักมั้ยเหรอ ?” ลู่สุนฉางหัวเราะออกมาเบาๆ แล้วมองเสิ่นเฉียว : “สาวน้อย พวกเรารู้จักกันมั้ย ?”
เสิ่นเฉียวคาดการณ์ไว้แต่แรกแล้วว่าการมาถึงของ เธอคงไม่ราบรื่นเป็นแน่ เธอจึงเตรียมตัวเตรียมใจมา เรียบร้อยแล้ว ได้ยินล่าสุดฉางเอ่ยถามมาแบบนี้ เธอ ก็ยื่นนามบัตรที่อยู่ในกระเป๋าให้ลู่สุนฉาง : “ฉันคือผู้ ช่วยของประธานเย่โม่เซินบริษัทตระกูลเย่ เสิ่นเฉียว ค่ะ”
สู่สุนฉางจับจ้องไปที่เธอ หรี่สายตาเล็กน้อย
“อ้าว ? เธอเองเหรอ”
“ที่รัก รู้จักเธอด้วยเหรอคะ ? “หญิงสาวมองเสิ่น เฉียว สายตานั้นเผยเจตนาร้ายอย่างทันที และจ้อง มองไปที่เธออย่างระแวดระวัง
หญิงสาวเชื่อฟังคำสั่งของลู่สุนฉาง เป็นสิ่งมีชีวิตที่ อันตรายมากจริง ๆ
เพราะเขาเจ้าชู้สำส่อนมากเกินไปจริงๆ
รู้ จักมั้ยเหรอ ?” ลู่สุนฉางหัวเราะออกมาเบาๆ แล้วมองเสิ่นเฉียว : “สาวน้อย พวกเรารู้จักกันมั้ย ?”
เสิ่นเฉียวคาดการณ์ไว้แต่แรกแล้วว่าการมาถึงของ เธอคงไม่ราบรื่นเป็นแน่ เธอจึงเตรียมตัวเตรียมใจมา เรียบร้อยแล้ว ได้ยินล่าสุดฉางเอ่ยถามมาแบบนี้ เธอ ก็ยื่นนามบัตรที่อยู่ในกระเป๋าให้ลู่สุนฉาง : “ฉันคือผู้ ช่วยของประธานเย่โม่เซินบริษัทตระกูลเย่ เสิ่นเฉียว ค่ะ”สาวในอ้อมแขนขึ้นมาทันใดว่า : “เธอกลับไปก่อน”
หญิงสาวอารมณ์เสีย ไม่ยอมไป : “สุนฉาง อย่าทำ
แบบนี้สิคะ คุณต้องไปส่งฉันกลับบ้านสิ”
“อย่าดื้อ”สีหน้าของหลู่ซุนฉางเคร่งขรึมขึ้นมา บรรยากาศรอบตัวเปลี่ยนไปในทันใด
หญิงสาวมือไม้สั่น มองไปที่เขาอย่างมีนงง ลู่สุน ฉางลูบไปที่หัวของเธอ : “ฉันชอบผู้หญิงที่เชื่อฟัง ที่สุดเลยนะ ห้ม ?”
“งั้น….ก็ได้ ฉันกลับก่อนนะ”
หญิงสาวเดินและจ้องไปที่เสิ่นเฉียวอย่างจงเกลียด จงชัง เห็นได้ชัดว่าเธอกลายเป็นศัตรูหัวใจไปแล้ว
เสิ่นเฉียวสีหน้านิ่งเฉยเหมือนเดิมรอจนเธอเดินจากไป ล่าสุดฉางหยิบกุญแจรถออก มา : “คุยกันบนรถดีกว่า”
ได้ยินแบบนั้น เสิ่นเฉียวก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบ เธอ กัดฟัน : “ประธานลู่ ข้างนอกมีร้านกาแฟอยู่ ฉันคิด ว่าที่นั่นเหมาะที่พวกเราจะไปคุยมากเลยนะคะ”
“เอ๋ เธอจะมาคุยธุระกับฉัน ควรจะต้องเป็นฉันที่ จะเลือกสถานที่ไม่ใช่ ? “ลู่สุนฉางก้าวขึ้นมาอย่าง ทันที พยายามจะโอบเสิ่นเฉียวไว้ในอ้อมแขน เสิ่น เฉียวสีหน้าเปลี่ยนไป เธอถอยหลังไปสองสาม ก้าว : “ประธานลู่อยากไปที่ไหนคะ?”
“ขึ้นรถ ! ”
เสิ่นเฉียวยืนตัวตรงอยู่กับที่ ไม่ขยับแม้แต่น้อย
อย่างไรก็ตามสิ่งที่เธอไม่เข้าใจเลยก็คือ เธอยิ่ง ทำตัวเคร่งขรึมแบบนี้ ลู่สุนฉางก็ยิ่งอยากเห็นเธอไม่ เคร่งขรึม หรือไม่ก็ถูกแกล้งจนตื่นตระหนกทำตัวไม่ ถูก
นานเท่าไหร่แล้ว ที่ไม่ได้เจอผู้หญิงที่น่าสนใจแบบ
นี้ ?
ตั้งแต่ที่เขามีเงินทอง ก็จำไม่ค่อยได้แล้วสิ
เสิ่นเฉียวกัดริมฝีปากแน่น มองไปที่เขา”แค่ฉันขึ้น รถ ประธานลู่ก็จะทำสัญญากับตระกูลเย่ใช่มั้ย
คะ?”
ลู่ซุนฉางยิ้มมุมปาก : “ก็ต้องมาดูกันว่าเธอมีความ
จริงใจมั้ย”
เสิ่นเฉียวขมวดคิ้ว
ข้างหน้าคือเหวลึก แค่เธอไป
“ขึ้นรถมาก่อนเถอะ ฉันยังไม่วางแผนเลยว่าจะทำ อะไรกับเธอ ฟ้าก็ยังไม่มืดซะหน่อย”ลู่สุนฉางกะพริบ ตา เสิ่นเฉียวขนลุกขนพองขึ้นมา ชายที่น่ากลัวคน นี้ !
รอ ? ฉางเดินตามขึ้นข้างหน้า ผมเพื่อคุณ เลยนะที่แฟนของกลับไปผู้ช่วยคงจะ ไม่ทำตัวไม่ให้เกียรติผมแบบนี้หรอกใช่มั้ย ?”
“ก็ร้านกาแฟที่อยู่นอกบริษัท ทำไมคุณไม่ไปล่ะ
พูดเฉียวใช้พลักของฉางออก
รูปร่างบางและ
เลือกค่อยแล้วลง ประมาณสองฉางเดิน
ประธานของกลุ่มบริษัทเดินเข้ามาในร้านแล้วลงนั่ง ข้างๆเธอ เอื้อมมือจะมากอดเธอ สีหน้าของเสิ่นเฉียว เปลี่ยนไป : “ประธานลู่ กรุณาระมัดระวังเรื่องกิริยา ด้วยค่ะ ! ”
จากนั้นก็ลุกขึ้น แล้วเสิ่นเฉียวก็ไปดูอยู่ตรงข้ามกับ
เขา
สู่สุนฉางแสยะยิ้ม : “เธอนี่ช่าง สรุปว่าจะมาคุยเรื่อง สัญญากับฉันจริงๆใช่มั้ย ?”
เสิ่นเฉียวเรียกพนักงานมาสั่งกาแฟไปสองแก้ว จากนั้นก็ตอบเสียงต่ำไปว่า : “เรื่องคืนนั้น ฉันต้อง ขออภัยคุณด้วย ! ”
“โอ๊ะ ? “ล่าสุดฉางขมวดคิ้ว : “เย่โม่เซินไม่กล้ามา เอง เลยส่งเธอมางั้นเหรอ ?”
“ฉันอยากมาด้วยตัวเองค่ะ ไม่เกี่ยวกับเขา”เสิ่น เฉียวเม้มปาก
“แล้วถ้าฉันบอกว่า ฉันไม่รับคำขอโทษจากเธอ
ล่ะ ?”
เสิ่นเฉียวเงยหน้าขึ้นมา ดวงตาทั้งสองเย็นยะเยือก เข้ากันกับการแสดงออกบนใบหน้าของเธอ ที่แข็ง ที่อเป็นไม้กระดาน
เมื่อก่อนสู่สุนฉางคิดว่าผู้หญิงหัวโบราณแบบนี้ไม่ น่าสนใจเป็นที่สุด แต่ทว่าวันนี้เสิ่นเฉียวทำให้ความ รู้สึกของเขาไม่เหมือนเดิม
“ทำข้อตกลงกับตระกูลเย่ สำหรับบริษัทตระกูลลู่ นับว่าคุ้มค่า ยิ่งไปกว่านั้นนี่เป็นโครงการที่สำคัญ โครงการหนึ่ง ประธานลู่ๆม่มีความจำเป็นจะต้องตอบ ปฏิเสธเลยนะคะ”
พนักงานมาเสิร์ฟกาแฟพอดี เสิ่นเฉียวหันไป ขอบคุณพนักงาน ก่อนจะพูดต่อว่า : “จากที่ฉันพูดมา ทั้งหมด ประธานลู่เองก็เริ่มจากศูนย์ ตระกูลลู่มีวัน นี้ได้นับว่าไม่ใช่เรื่องง่ายประธานลู่น่าจะเข้าใจที่สุด แล้ว ในเมืองเป่ย การที่ได้ทำข้อตกลงกับตระกูลเย่ ถือว่าเป็นโอการที่หาได้ยากยิ่ง ฉันไม่เชื่อว่าประธานลู่จะปล่อยโอกาสดีๆแบบนี้ ให้หลุดลอยไปหรอกนะคะ”
“วิเคราะห์ได้ไม่เลว ที่จริงฉันก็ไม่อยากปล่อย โอกาสดีๆแบบนี้ให้หลุดมือหรอก แต่ว่า ….ตอนนี้ฉัน เปลี่ยนใจแล้ว เงินฉันหามาได้แล้ว ตอนนี้ฉันก็ค่อน ข้างมีหน้ามีตา อยากให้ฉันทำข้อตกลงกับตระกูลเย่ เว้นแต่เสียว่าเย่โม่เซินเขาจะมาขอโทษด้วยตนเอง”
“นี่มันเป็นไปไม่ได้ !
“จะปกป้องคุณชายเย่ของพวกเธอเกินไปมั้ง ? หรือ ว่าพวกเธอจะกิ๊กกันอยู่ ? “
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ