บทที่ 127 ผมมีอารมณ์แล้ว

เสิ่นเฉียวยืนงงอยู่ที่เดิม เสียงร้อนรนที่ตั้งขึ้นมาจากในมือทำให้ เธอสติหลุดไปสักพักใหญ่

เสโยวรู้เรื่องที่เธอเจอกับพี่ชายของตัวเอง ก็ดูเหมือนร้อนใจมาก

ทำไมละ?

เธอไม่เข้าใจ หานเส่โยวตื่นเต้นจนกดวางสายโทรศัพท์ หลังจาก นั้นก็รีบตามมาที่นี่

เส้นเฉียวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูข้อความการโอนเงินที่ดังขึ้น น่าจะ พอสำหรับค่าอาหารมื้อนี้

ตอนที่เธอเตรียมหมุนตัวเดินออกไป เท้ากลับเหยียบเข้ากับอะไร สักอย่าง หลังจากนั้น ตัวของเธอก็เอนไปข้างหน้า

ปัง!

ประตูห้องน้ำถูกปิดจากด้านใน หลังจากนั้นก็ถูกล็อคอย่างรวดเร็ว เยโม่เซินถือโอกาสใช้มือรัดเส้นเฉียวที่ล้มมาอยู่ใน อ้อมอกของเขา หลังจากที่อีกมือกดล็อคประตูเสร็จแล้วก็ทำการ เก็บเข้าที่เดิม

เสิ่นเฉียวเงยหน้ามองก็เห็นว่าเป็นเยโม่เซิน สีหน้าของเธองุนงง ทันที

“ทำไมนายมาอยู่ที่นี่ ? ที่นี่คือ….ห้องน้ำหญิง นายเข้ามาได้ไง? ”

เยโม่เซินคนโรคจิต คิดไม่ถึงว่าเขาจะเข้ามาในห้องน้ำหญิง อีกทั้ง ยังล็อคประตูอีกต่างหาก

เปโม่เซินเลิกคิ้วขึ้นอย่างหงุดหงิด : ” ผู้หญิงของผมอยู่ที่นี่ ทำไม ผมจะเข้ามาไม่ได้? ”

คำพูดตรงไปตรงมาทำให้เสิ่นเฉียวหน้าแดง เธอพบว่าตั้งแต่คนคน นี้มีอะไรกับเธอ เขาก็เปลี่ยนไปจนน่าแปลกใจ และมักจะชอบตัวติด กับเธออยู่เรื่อย

คิดได้ดังนั้น เสิ่นเฉียวก็ขยับมือผลักหน้าอกของเขาเพื่อจะลุกขึ้น ยืน แต่เอวกลับถูกมือของเย่โม่เซินกดไว้ หลังจากนั้นเธอก็ล้มลงไป อีกครั้ง
“นายคิดจะทำอะไรกันแน่? รีบปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ ”

เธอพูดขอร้องอย่างดื่นเต้น ” ประธานหานกำลังรอเราอยู่นะ”

ได้ฟังตั้งนั้น เปโม่เซินก็หรี่ตาลงอย่างน่ากลัว และจ้องเธออย่าง หงุดหงิด: อยากเจอเขาถึงกับต้องรีบขนาดนี้เลยหรอ? ”

เสิ่นเฉียวไม่เข้าใจ: นายพูดไร้สาระอะไร? ”

” เพื่อมาเจอเขา คุณถึงกับตั้งใจแต่งตัวสวย! นี่คือประโยคบอก

เล่า

เสิ่นเฉียว: .ฉันไปตั้งใจแต่งตัวให้สวยตอนไหน? ” พูดเสร็จ เสิ่นเฉียวก็ยื่นมือมาลูบหน้าตัวเอง และพูดขึ้นเสียงเบา: ” วันนี้ฉันก็ ไม่ได้แต่งหน้าด้วย? ”

” งั้นหรอ? ผมขอดูหน่อยเยโม่เซินจับคางของเธออย่างเอาแต่ใจ เขายกหน้าของเธอขึ้น หลังจากนั้นก็ก้มลงไปเพ่งมองเธออย่างพินิจ

ลมหายใจอุ่นกระทบกับใบหน้าของเสิ่นเฉียว นุ่มเหมือนขนของลูก นกที่เพิ่งเกิด สะกิดจนใจของเสิ่นเฉียวคันไปหมด ลมหายใจของเธอหยุดไปชั่วขณะ จ้องเยโม่เขินที่อยู่ในระยะ ประชิด และพบว่าตาของเขาลึกมาก อีกอย่าง ต่อให้เข้าไปมองเขา ใกล้ๆ ผิวของเขาก็ยังดีมากเหมือนเดิม ดวงตาลึกคู่นั้นเหมือนทะเล กว้างใหญ่ที่หาที่สุดไม่ได้

น่าแปลก อยู่ๆเสิ่นเฉียวก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา หลังจากนั้น ก็เลียริม ฝีปากตัวเองอย่างลืมตัว

ดวงตาสีหมึกของเย่โม่เซินปรากฏความคิดขึ้น เขาเพิ่มแรงมือที่บีบ คางเธอไว้อยู่ น้ำเสียงทุ้มแหบ: ไม่ได้แต่งหน้าจริงๆด้วย แล้วทำไม คุณต้องตั้งใจใส่กระโปรงด้วยละ? ไม่มีความคิดอื่นแล้วหรือไง?”

เสิ่นเฉียว: .ฉันจะมีความคิดอะไรได้? ข้อมูลเป็นนายเองที่ให้ ฉัน สัญญาก็เป็นนายที่สั่งให้ฉันทำ แม้แต่กระโปรงที่ฉันใส….ก็เป็น นายที่ซื้อให้ฉัน ”

น้ำเสียงของเยโม่เซินแหบยิ่งกว่าเดิม: ” สาวน้อย คุณทำได้แค่ เถียงใช่ไหม? ”

เสิ่นเฉียว: ฉันแค่พูดความจริงก็เท่านั้น ”

เธอรู้สึกว่าอุณหภูมิรอบๆค่อนข้างร้อน จึงคิดอยากจะสลัดพันธนา การของเย่โม่เซินออกไป: ” นายปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ เราควรออก ไปได้แล้วนะ….อื้อ”

วินาทีต่อมา เปโม่เชินก็จูบลงไปทันที

มือใหญ่ที่จับคางเธออยู่ก็ได้เปลี่ยนเป็นประคองใบหน้าของเธอ แทน มือของเปโม่เซินสากและอุ่นมาก แนบไปกับหน้าของเธอ และ ค่อยๆเคลื่อนไปด้านหลัง หลังจากนั้น ก็กดท้ายทอยของเธอเอาไว้

แน่น

ลิ้นงัดฟันของเธอออกอย่างมีไหวพริบ

เสิ่นเฉียวสติหลุดอย่างรวดเร็ว จึงทำให้เขารู้สึกชนะ

ท่วงท่าที่นอนอยู่บนตัวเขาของเธอ และยังถูกเยโม่เซินกดเอวไว้ อีก แทบจะถูกบังคับให้รับจูบของเย่โม่เซินเลยก็ว่าได้

บรรยากาศในห้องน้ำเข้มข้นขึ้น เสิ่นเฉียวรู้สึกว่าอุณหภูมิของตัว เองกำลังเพิ่มมากขึ้น มือของเย่โม่เซินอั้อมไปทางด้านหลังเธอ และ รูดซิปลง มือใหญ่ค่อยๆล้วงเข้าไป

ในขณะเดียวกัน ก็มีเสียงรองเท้าของพวกผู้หญิงดังมาจากข้างนอก ปัง!

มีคนพยายามผลักประตูห้องน้ำเข้ามา แต่กลับผลักไม่ออก

” เป็นอะไร? ”

” ประตูห้องน้ำเปิดไม่ได้ เกิดอะไรขึ้น? ”

ฉันขอดูหน่อย”

และก็เกิดเสียงดังขึ้นอีกครั้ง มีคนพยายามจะเปิดประตูห้องน้ำ เสิ่นเฉียวยังคงนอนอยู่ในอ้อมกอดของเย่โม่เซิน และกำลังถูกจูบ แต่เหมือนเย่โม่เซินจะไม่รู้สึกสะทกสะท้าน ยังคงตั้งใจจูบเธอ เหมือนเดิม

เสิ่นเฉียวตื่นเต้นจนทนไม่ไหว ยื่นมือและออกแรงผลักเขาออก ไม่ กล้าส่งเสียงใดๆ

” เอ๊ะ เหมือนจะเปิดไม่ได้จริงๆด้วย เกิดความขัดข้องหรือเปล่า? ” ประตูห้องน้ำถูกกระแทกจากข้างนอกอยู่หลายครั้ง ก็ยังเปิดไม่ได้ อยู่ดี

หญิงสาวทั้งสองคนกำลังปรึกษากันอยู่ : ” ไม่อย่างนั้นเราไป เรียกผู้จัดการร้านมาดูสักหน่อยเถอะประตูอาจจะเสียนะ”

ไม่นาน เสียงรองเท้าส้นสูงก็ค่อยๆหายไป

ในที่สุด เสิ่นเฉียวก็สามารถออกแรงผลักเย่โม่เซินให้ออกไปจนได้ เธอหายใจหอบ และจ้องเยโม่เชินที่เพิ่งทำเรื่องไม่ดีด้วยใบหน้าที่ แดงกำ: นายประสาทหรอ ถ้าถูกเจอจะทำยังไง? ถึงตอนนั้นก็คง อับอายขายขี้หน้าไปทั่ว! ”

เปโม่เซินเลียกลีบปากสีแดง ก่ำ สายตาเหมือนหมาป่าของเขาจ้อง ไปที่ไหล่ขาวของเธอ อยู่ๆมือใหญ่ก็ออกแรงกดเอวของเธอไว้” ผม มีอารมณ์แล้วผู้หญิงแต่งงานครั้งที่สอง เรากลับบริษัทกันเถอะ”

เส้นเฉียว: .. ..นายนายนายนายนายพูดอะไร?”

เธอถูกคำพูดของเย่โม่เซินทำให้ตกใจจนทนไม่ไหว ในขณะ เดียวกัน ก็รับรู้ถึงความร้อนที่มาจากบนตัวของเยโม่เซิน สีหน้าของ เสิ่นเฉียวระเบิดความแดงออกมาอย่างรวดเร็ว ไม่คิดว่าไอ้คนลามก จะมีอารมณ์ที่นี่ได้

เมื่อก่อน เสิ่นเฉียวคิดว่าน้องชายของเขาไม่ตั้ง แต่ตอนนี้ อารมณ์ แบบนั้น…. เปอร์เซ็นไม่ได้เป็นคนที่มากความสามารถอย่างเดียว อีกทั้งยัง

เส้นเฉียวมองเขาด้วยใบหน้าที่แดงก่า: “นายเป็นบ้าอะไร รีบ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ วันนี้เรามาเจรจาเรื่องงานนะ! “

” โอ้” เยโม่เซินขยับเข้าใกล้ริมฝีปากบางแนบลงไปบนไหล่ขาว ของเธอ น้ำเสียงแหบทุ้ม: ” งั้นคุณก็หมายความว่า ถ้าตอนไม่เจรจา เรื่องงาน ก็ทำได้งั้นสิ? ”

” ฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น…..”

ผู้จัดการคะ ห้องนี้แหละค่ะ….” หญิงสาวสองคนนั้นกลับมาอีก ครั้ง อีกทั้งยังพาผู้จัดการร้านมาอีกต่างหาก หลังจากที่ผู้จัดการมา แล้ว ก็ได้ลองเปิดประตู เปิดอยู่สักพัก ผลที่ได้ก็คือยังเปิดไม่ออก เหมือนเดิม

” เกิดอะไรขึ้นคะ? ”

” ขอโทษจริงๆครับ ตัวล็อคด้านในอาจเสีย ผมจะโทรให้คนมา ซ่อมเดี๋ยวนี้ เชิญคุณผู้หญิงทั้งสองท่านไปใช้ห้องน้ำชั้นล่างก่อนนะ ครับ” เปโม่เซ็นยังคงนิ่งเฉยเหมือนเดิม เหมือนไม่กลัวคนมาเจอเลยสัก นิดเดียว แต่เสิ่นเฉียวกลับไม่นิ่งเฉย เปโม่เซินไม่อายแต่เธออาย เห็นเขายังจูบอยู่บนไหล่ของตัวเธอ เธอจึงรีบประคองหน้าของเขา และผลักเขาออก หลังจากนั้น ก็ลุกขึ้นรูดซิปและจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่

สมควรตาย ไม่รู้ว่าซิปติดอยู่ตรงไหน ดึงเท่าไหร่ก็ดึงไม่ขึ้น

ยิ่งดึงก็ยิ่งร้อนใจ หันไปมองโม่เซินที่กำลังจ้องเธออยู่ข้างๆ เสิ่น เฉียวจึงรู้สึกโมโห ” โทษนาย”

” อะไร ต้องการให้ผมช่วยหรือไง? ” เยโม่เซ็นยกยิ้มมุมปาก เผย ให้เห็นรอยยิ้มสวย

เสิ่นเฉียวส่งเสียงออกมา ไม่สนใจเขาและดึงซิปของตัวเองต่อ

ไป

เย่โม่เซินเซ็นรถเข็นไปข้างหน้า และทำการรูดซิปแทนเธอ

และไม่รู้ว่าเขาตั้งใจหรือเปล่า ไม่คิดว่าซิปจะหลุดติดมือ และพัง

บนมือของเขา