ตอนที่ 318 ซุนเจียลี่ติดกับ

ลั่วหานยิ้มนิ่งเฉยอย่างเสแสร้ง แววตายังคงเย็นชาและ นิ่งๆไม่เปลี่ยน“อย่างแรก บอกมาว่าคนที่อยู่เบื้องหลังของคุณ คือใคร แล้วก็คุณจะต้องมาเป็นพยานต่อหน้าสาธารณะด้วย

หวังเคยแววตาสับสนสักพัก ในหัวเกิดการตีกันอย่าง รุนแรง หลังจากนั้นอยู่นานในที่สุดก็พยักหน้า”ได้ ผมเป็น พยานให้ได้ ขอแค่คุณรับประกันว่าจะรักษาอาการป่วยของ ลูกสาวผมให้หาย”

ลั่วหานพยักหน้า “อันนี้คุณวางใจได้เลย ขอแค่เป็น พยาน ฉันจะรีบไปรับลูกสาวของคุณกลับมาอย่างเร็วที่สุด แล้วเตรียมห้องผู้ป่วย อุปกรณ์ และบุคลากรทางการแพทย์ที่ ดีที่สุดให้กับเธอ รอจนได้โอกาสที่เหมาะก็จะทำการผ่าตัดให้ เธอ”

สีหน้าของหวังเค่ยกลับดูระแวดระวัง ไม่ค่อยเชื่อคำพูด ของฉู่ลั่วหานสักเท่าไร”ผมจะเชื่อคุณได้ยังไง? ตอนนี้ผมก็ เป็นเหมือนเนื้อปลา พวกคุณเป็นเหมือนมีด เหอะๆ ถ้าพวก คุณคิดจะกลับคำพูดขึ้นมาล่ะ ผมเอาชีวิตของลูกสาวผมมา เสี่ยงไม่ได้หรอกนะ”

สายตาเย็นชาของลั่วหานค่อยๆยิ้มให้กับเขา ยิ้มอย่างใส สะอาดยิ้มอย่างสว่างสดใส“คุณหวัง ต้องมีแรงเฮือกสุดท้าย มันถึงจะมีความเชื่อมั่น แรงเฮือกสุดท้ายของคุณก็คือหลัก ฐานที่อยู่ในมือของฉันตอนนี้ แต่คุณอย่าลืมล่ะ ในเมื่อพวก เรามีวิธีที่จะพาคุณเข้ามาได้ ก็ต้องมีวิธีที่จะตามหาตัวคนที่ คุณไม่ยอมพูดถึงออกมาให้ได้อยู่ดี พวกเราสามารถตรวจ สอบว่าคุณแอบเจาะเข้ามาในระบบได้ คุณนึกว่าพวกเราจะ ตรวจไม่ได้จริงๆเหรอว่าคนที่คอยจ่ายเงินอยู่เบื้องหลังคือ ใคร?” ลั่วหานพูดขึ้นอย่างง่ายๆสบายๆ สายตามองไปที่หน้า ของเขา วิธีการที่ฉลาดหลักแหลมทำทีเป็นอ่อนน้อมถ่อมตน อย่างเห็นได้ชัด

ไฟโกรธที่หวังเคยระเบิดออกมาเมื่อตะกี้ ในตอนนี้ต่อให้ อยากระเบิดออกมาอีก ก็ระเบิดไม่ออกแล้ว ได้แต่กัดฟัน“พูด เวิ่นเว้อเกินจริง! ”

ลั่วหานจับมือของหลงเซียว ยิ้มอย่างสวยงาม เพราะฉัน มีความสามารถเพียงพอ อีกอย่าง……

ลั่วหานเดินไปข้างหน้าหนึ่งก้าว หยิบรูปขึ้นมาหนึ่งใบ เด็กผู้หญิงที่หันหน้ามามองกล้อง ยิ้มอย่างน่ารักและใส่ซื่อ เผยให้เห็นถึงฟันขาวสะอาด ความใสซื่อบริสุทธิ์บนใบหน้า ราวกับดอกไม้ในต้นฤดูใบไม้ผลิ ถ้าเกิดคุณเข้าคุกไป แล้ว ลูกสาวของคุณจะทำยังไง? ภรรยาเก่าของคุณทอดทิ้งเธอ ไปเรียบร้อยแล้ว เงินที่คุณไว้ที่โรงพยาบาลจะช้าจะเร็วยังไง ก็ต้องใช้หมดอยู่ดี ที่สำคัญที่สุดก็คือ ลูกสาวที่ไม่เห็นพ่อจะมี สภาพจิตใจแบบไหน?”

เบ้าตาของหวังเค่ยเริ่มมีน้ำตาคลออยู่ช้าๆ ค่อยๆเอ่อขึ้น มาจนเห็นได้ชัด ภาพที่เห็นข้างหน้าเป็นรางๆ เขามองเด็กที่น่า รักน่าเอ็นดูในรูป ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ความรู้สึก ได้”ได้ …..ผมสัญญากับคุณ ผมจะเป็นพยาน แล้วยังมีข้อแลก เปลี่ยนอะไรอีก คุณพูดมาเถอะ”

หลงเซียวที่ขมวดคิ้วในตอนนี้เริ่มค่อยๆคลายออก มองดู ภรรยาที่กำลังเจรจากับหวังเค่ยด้วยรักและชื่นชม ตอนนี้ใน ใจของเขาอบอุ่นราวกับดอกท้อที่กำลังเบ่งบานในเดือน เมษายน ภรรยาของเขาช่างทำให้คนที่เห็นแล้วต้องขยี้ตาม องด้วยความประหลาดใจจริงๆ

ลั่วหานพูดขึ้น“ตะกี้ฉันดูประวัติอาชญากรรมของคุณ แล้ว ถึงแม้ว่าคุณจะชำนาญในการเจาะเข้าไปขโมยข้อมูล ของบริษัทต่างๆ

ถึงขนาดที่เจาะเข้าไปในองค์กรของMBKได้ แต่ว่า MBKตัดทิ้งไปได้เลย อีกหลายบริษัทที่เหลือ แค่ฉันช่วยคุณ จัดการนิดหน่อย พวกเขาก็จะไม่ดำเนินคดีกับคุณ ส่วนMBKก็จะไม่ถือสาเอาความกับสิ่งที่คุณทําเมื่อในอดีตที่ ผ่านมาเช่นกัน ข้อแลกเปลี่ยนแบบนี้ คุณพอใจไหม?”

ในตาที่ยังคงมีน้ำตาคลออยู่ของหวังเคียในตอนนี้ก็เต็ม ไปด้วยความสงสัยและสับสนอย่างไม่ได้ตั้งใจ“คุณจะช่วยผม ขนาดนี้เลยเหรอ?”

ลั่วหานหันไปมองหลงเซียว พร้อมกับถามขึ้น“คุณสามี วันนี้ฉันขอใช้อำนาจในตำแหน่งของคุณหน่อยได้ไหม?”

หลงเซียวพยักหน้าอย่างตามใจ“เชิญคุณภรรยาตาม สบาย ไม่จําเป็นต้องปรึกษาผม

เหล่าบรรดาคนที่ยืนฟังบทสนทนาข้างใน จากข้างนอก หน้าต่าง ในตอนนี้ทั้งหมดหันมองหน้ากัน เจิ้งซิ่วหยาอ้าปาก พูดตำหนิขึ้น ให้ตายสิ! นี่มันเมื่อไรกันแล้วยังจะแสดงความ รักอย่างออกหน้าออกตากันแบบนี้อยู่อีก? เหมือนกับไม่เคย เจอหน้ากันอย่างนั้นแหละ! ”

หวางเทาพูดยิ้มๆ“หลงเซียวปฏิบัติต่อภรรยาของเขา… เป็นอย่างที่คิดไว้เลย! ”

เจิ้งซิ่วหยามองเขาด้วยท่าทางรังเกียจ เป็นอย่างที่คิด อะไร? ถ้าบกพร่องทางคำศัพท์ล่ะก็ อย่าพูดจะดีกว่า”

ลั่วหานได้รับอนุมัติจากหลงเซียวแล้ว จึงพูดขึ้น“ฉันเป็น ตัวแทนท่านประธานของMBKขอสัญญาว่าจะไม่ดำเนินคดี บริษัทอื่นก็จะไม่ถือสาเอาความคุณ อีกทั้งยังจะให้คุณรีบ ออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดด้วย แต่ข้อแลกเปลี่ยนคือ หลัง จากที่คุณออกไปแล้วต้องไปทำงานที่บริษัทของฉัน หลังจาก นี้เป็นต้นไปต้องคอยบริการฉันเท่านั้น แถมต้องรับปากด้วยว่า จะไม่หักหลังฉัน”

หวังเค่ย .……….

คนทั้งหมดข้างนอกหน้าต่าง…….

มีเพียงแค่หลงเซียวคนเดียวที่ยิ้มอย่างนิ่งๆ ยกปากขึ้น สูงไม่ได้พูดอะไร

หวังเคยไม่อยากที่จะเชื่อเนื้อหาที่ตัวเองได้ยิน ทั้งหมดนี้ มันเกิดขึ้นกะทันหันและเร็วเกินไป เขาไม่ทันได้คิดไตร่ตรอง เลย! ไม่ได้ทําความเข้าใจเลยแม้แต่น้อย!

ลั่วหานพูดเสริม”เงินกู้เพื่อซื้อบ้านในเมืองหลวงของคุณ ส่วนใหญ่ยังคืนไม่หมด ฉันอยากให้คุณซื้อบ้านที่เมืองหลวง หวังว่าหลังจากที่ลูกสาวร่างกายฟื้นฟูดีแล้วจะได้กลับใช้ชีวิต ในประเทศ จากนั้นก็เล่าเรียนในประเทศ มีชีวิตที่ปกติเหมือน กับลูกของคนอื่น ถ้าคุณต้องการแบบนี้ ฉันสามารถช่วยคุณ ได้ ให้ฉันจัดการเอง ฉันไม่มีทางเอาเปรียบคุณแน่นอน”

หวังเค่ยปากสั่นๆ ข้อแลกเปลี่ยนที่ลั่วหานให้เขามันล่อ ตาล่อใจอย่างมาก ดีจนไม่มีเหตุผลอะไรที่จะปฏิเสธ”ทำไม ถึงทำขนาดนี้ จริงๆคุณไม่จำเป็นต้อง………

“ใช่ ฉันไม่ต้องทำขนาดนี้เลยก็ได้ จริงๆแล้ววิธีที่จะ ทำให้คุณเปิดปาก ไม่ได้มีแค่วิธีเดียว แต่ฉันรู้สึกว่าพ่อที่ยอม เอาตัวเองไปเสี่ยงอันตรายเพื่อลูกสาว โดยธรรมชาติแล้ว ไม่ใช่คนเลว ฉันเชื่อในตัวคุณหวัง ดังนั้นหวังว่าคุณจะเชื่อใน ตัวฉันเช่นกัน”

ข้อเสนอที่ดีไร้ที่ติแบบนี้ เรียกได้ว่าเป็นการแลกเปลี่ยน ที่สมบูรณ์แบบเลยก็ว่าได้ ชนะกันทั้งสองฝ่าย

ดังนั้นหวังเคยยอมรับข้อแลกเปลี่ยนของลั่วหาน ได้ คุณให้พวกเขาเข้ามาเถอะ ผมจะให้ปากคำเดี๋ยวนี้ล่ะ”

ลั่วหานพยักหน้า”รบกวนคุณหวังด้วย

ออกจากห้องสอบสวน ลั่วหานก็ตัวอ่อนทันที ถูกหลง เซียวเข้ามากอดอยู่ในอ้อมแขนไว้แน่น“ลั่วลั่ว คุณนี่ช่าง…… ทำให้ผมประหลาดใจจริงๆ คุณรู้ไหม?”

ลั่วหานเอนๆหัวขณะที่ในอ้อมกอด“คุณหลง คุณกอด ฉันขนาดนี้ ฉันจะหายใจไม่ออกแล้ว”

หลงเซียวคลายลง แล้วสางผมของเธอ คุณ หัวแหลม จริงๆ หัวแหลมกว่าผมอีกนะเนี่ย สามีขอคารวะเลย”

ลั่วหานถอนหายใจ“ฉันเชื่อว่าความรักที่พ่อคนหนึ่งมีให้ ลูกเป็นความรักที่ใสบริสุทธิ์ แม้ว่าวิธีการจะมีผิดพลาดไปบ้าง แต่บางครั้ง เราก็ต้องต้อนให้คนค่อยๆถอยหลังจนตรอกไปที ละก้าวๆ ”

“ขอบคุณนะ”จู่ๆหลงเซียวก็พูดประโยคนี้ขึ้นมา

ลั่วหานเงยหน้าขึ้นมาด้วยความแปลกใจ มองใต้คางที่ เป็นเหลี่ยมคมชัดพร้อมกับพูดขึ้น“ขอบคุณอะไร?” หลงเซียวเดินโอบเธอออกจากสถานีตำรวจ“ขอบคุณที่ คุณบอกผมให้รู้ว่า เวลาจัดการกับเรื่องอะไรสักเรื่องไม่จำเป็น

หยาบคายรุนแรงเสมอไป บางทีเดินอ้อมๆอาจจะดีกว่า”

“ปล่อยฉัน! ! พวกแกปล่อยฉันนะ ! ! ฉันไม่ได้ฆ่าคน! ฉันไม่ได้ทำ! ไม่ใช่ฉัน!! ”

เสียงร้องตะโกนของซุนเจียลี่ดังก้องบ้านวิลล่าของ ตระกูลซุนอย่างเจ็บปวดหัวใจ ตามด้วยเสียงกรีดร้อง โหยหวนอย่างน่าเวทนา ซุนเจียลี่ถูกเหล่าตำรวจพาขึ้นไปบน รถ

ส่วนซุนปิงเหวินที่นอนอยู่ในห้องชั้นสองทำได้แค่เอามือ กุมศีรษะไว้แน่น ! อุบัติเหตุในการรักษาที่แสนจะโกลาหลวุ่นวายเมื่อสอง วันก่อนได้สิ้นสุดลงแล้ว ความจริงคือซุนเจียลี่ หมอแผนกโรค

หัวใจของโรงพยาบาลหวาเซี่ยวางแผนที่จะใส่ร้ายคุณฉู่ลั่วหา

น

แอบจ้างแฮกเกอร์ให้ไปขโมยวิดีโอจากกล้องวงจรปิด เพื่อให้คนได้แอบเข้าไปในโรงพยาบาลแล้วฉีดยาพิษให้กับผู้ ป่วย……แฮกเกอร์ยอมรับสารภาพต่อความผิดของตัวเอง โรง พยาบาลก็ตรวจสอบได้ว่าก่อนที่จะเสียชีวิตมีคนเห็นบัตร ทํางานของซุนเจียสี่แฝงเข้ามาภายในของโรงพยาบาล เรื่องการฆ่าคนตายที่สะเทือนใจคนอยู่ช่วงหนึ่งได้ถูก คลี่คลายลงแล้ว คดีการฆ่าคนตายของซุนเจียลี่คนบงการ เปิดศาลเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ คนจากทุกภาคฝ่ายล้วนแต่รอ ดูทีท่า ส่วนตัวตนที่แท้จริงของซุนเจียลี่ก็ถูกเปิดเผยออกมา เป็นน้องสาวของซุนปิงเหวิน เป็นทายาทลูกสาวของบริษัทซุน ชื่อ ตอนนี้ เพราะว่าเรื่องการฆ่าคนตายที่โหดร้ายน่ากลัว ทำให้หุ้นของบริษัทซุนซื่อตกฮวบลงในภายชั่วข้ามคืน….

อุบัติเหตุทางรถยนต์ของซุนปิงเหวินยังไม่ทันได้สงบลง ตอนนี้น้องสาวก็เข้าคุกอีก บุคคลวงในต่างมีอคติเชิงลบกับ อนาคตในภายภาคหน้าของบริษัทซุนซื่อ………

ข่าวแพร่กระจายไปทั่ว เกิดความวุ่นวายโกลาหลไปทั่ว ทุกหนแห่ง ตระกูลซุนได้ขึ้นไปอยู่หน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ เป็นที่เรียบร้อยแล้ว เพียงแต่เป็นเรื่องที่มันไม่ได้น่ายินดีเลย แม้แต่นิดเดียว

เจิ้งซิ่วหยาเปิดหนังสือพิมพ์ในมือ นั่งไขว้ขาอ่าน หนังสือพิมพ์ในสถานีตำรวจ“โม่หรูเฟยทุ่มเทเอาใจใส่ดูแลซุน ปิงเหวิน ไม่ห่างไปไหนราวกับเป็นภรรยาตัวอย่าง”

อ่านจบเธอก็ยิ้มๆ ก้มลงไปหยิบแก้วชาขึ้นมา”เหล่าสหาย โม่หรูเฟยนี่เป็นแม่และภรรยาที่ดีจริงๆ?”

หวางเทายัดส้มเข้าไปในปาก คดีถูกคลี่คลายแล้ว พวก เขาก็เลยดีใจสุดๆ ถึงแม้ว่ากระบวนการในการสอบสวนคดีนี้ สองสามีภรรยาของตระกูลหลงคู่นั่นจะได้เครดิตไปมากกว่า ครึ่งก็ตาม

“ เป็นภรรยาที่ดีหรือไม่ไม่รู้ แต่ก่อนหน้านี้โม่หรูเฟยก็เคย เข้าไปกินข้าวแดงแกงร้อนในสถานกักกันมาอยู่สักพักหนึ่ง แล้ว คุณก็คิดๆเอาแล้วกันว่าจะดีสักแค่ไหนกันเชียว?”

เจิ้งซิ่วหยาหรี่ๆตา กลืนน้ำชาลงไปในลำคอโม่หรูเฟยก็ เคยเข้าคุกเหมือนกันเหรอ?”

หวางเทาในปากมีส้มอยู่ ยัดเข้าไปเต็มสองแก้ม“ใช่ๆ ไม่ใช่แค่โม่……….เอ้อ ใช่แล้ว เกาหยิ่งจือคุณรู้จักไหม? เป็นหมอของโรงพยาบาลหวาเซี่ยเหมือนกัน ตอนนี้อยู่ในคุก ที่ชานเมืองตะวันตก ขายอวัยวะของคน…..เธออยู่ในคุกมา หลายปีแล้ว แต่เหมือนกับหลงเซียวจะประกันให้นะ อีกห้าหก ปีเธอก็น่าจะออกมาได้แล้ว แต่…..ออกมาก็แก่หงำเหงือกแล้ว ล่ะ จุ๊ๆ”

โรงพยาบาลหวาเซี่ยมีผู้คนมากมาย ล้วนแต่เป็นคนมี

ความสามารถ

เจิ้งซิ่วหยากลืนน้ำลาย เกาหยิ่งจือ? ไม่รู้จัก” เจ้าหน้าที่ตำรวจที่อยู่ข้างๆคนหนึ่งลากเก้าอี้มานั่ง”ผมรู้ข่าวซุบซิบมาหนึ่งข่าว เกี่ยวกับเกาหยิ่งจือ แฟนของผมเป็น นางพยาบาลของโรงพยาบาลหวาเซี่ย เขาบอกว่าเกาหยิ่ง อชอบหมอคนหนึ่งที่นามสกุลถัง หมอคนนั้นชอบหมอฉี่ เกา หยิ่งจือเลยอยากที่จะทำร้ายหมอฉู่ แต่ผลที่ได้….หมอฉู่คือ ใครล่ะ? เธอเป็นถึงผู้หญิงของหลงเซียวเชียวนะ! ดังนั้น….……. คุณดูสิ อาการหึงหวงไม่ใช่ว่าจะไปแสดงเมื่อไรที่ไหนก็ได้ นะ”

เจิ้งซิ่วหยากระพริบตาอย่างเจ้าเล่ห์ หมอสกุลถังที่คุณ พูดถึง คงไม่ได้ชื่อว่าถังจิ้นเหยียนหรอกใช่ไหม?”

“ใช่ใช่! คนนี้แหละ ฝีมือทางการแพทย์ใช้ได้เลยนะ หน้าตาก็หล่อ แฟนของผมเอาแต่ชมเขาให้ฟังทั้งวัน เล่นเอา ผมหึงไม่น้อยเลย! ”

เจิ้งซิ่วหยาคว้าเอาส้มในมือของหวางเทามากิน แล้ว เคี้ยวอย่างช้าๆ แต่คนรู้จัก” “เหอะๆ โลกนี้มันแคบจริงๆ หมุนไปหมุนมาเจอ

หวางเทามือว่างเปล่า หันมองเธอ แล้วมองมือตัวเอง อึ้ง

ไปหนึ่งวินาที

คนที่เหลือมองเธอ”คุณไปรู้จักกับใคร?”

เจิ้งซิ่วหยาปัดๆใยสีขาวของส้มที่อยู่บนมือ “หัวหน้าหวาง ฉันเพิ่งทำงานเสร็จจนหมดแล้ว ดังนั้นช่วงบ่ายขอพักผ่อนนะ”

“ตอนบ่ายต้องทำคดีลักทรัพย์! “หวางเทาพูดตะคอกขึ้น

“เรื่องเล็กน้อย พวกคุณจัดการกันเองได้ ฉันต้องจัดการ ธุระใหญ่โตของฉันสักหน่อย”

พูดจบ เจิ้งซิ่วหยาก็คว้ากุญแจรถเดินออกจากสถานี ตำรวจไปอย่างเท่ๆ ธุระใหญ่โตของเธอ แน่นอนว่าเป็นธุระที่

สำคัญที่สุด ยังมีอะไรที่สำคัญไปกว่าการกินข้าวอีก?
เธอต้องเอาเชฟของเธอกลับคืนมาให้ได้!

พายุลูกใหญ่สงบลงแล้ว หลังจากที่โรงพยาบาลหวาเซี่ย ผ่านความวุ่นวายต่างๆนานาไปแล้ว ก็ได้สร้างมีชื่อเสียงใน ด้านของความมีเมตตากรุณาอย่างยิ่งใหญ่อยู่ท่ามกลางจิตใจ ของประชาชนในเมืองหลวง

โดยเฉพาะเรื่องความใจกว้างของหลงเซียวต่อคนที่ก่อ เหตุ ทำให้ได้รับเสียงวิพากษ์วิจารณ์ที่ดีจากผู้คนทุกๆฝ่ายใน สังคม

คนที่ไม่รู้เรื่องอะไรต่างก็พากันบอกว่าหลงเซียว เป็นNorman Bethuneท่ามกลางเหล่านักธุรกิจ

แต่คนที่รู้เรื่อง ในใจรู้ดีว่าหลงเซียวเป็นนายทุนที่ชอบใช้ อำนาจหลายๆรูปแบบเพื่อบรรลุเป้าหมายของตนเอง!

ถังจิ้นเหยียนพลิกหน้าหนังสือพิมพ์ ดูคำชื่นชม สรรเสริญของหลงเซียว แล้วก็ยิ้มปากกว้าง”เป็นหลงเซียว อย่างที่คิดไว้ ฝีมือเยี่ยมมาก

“ก๊อกๆ! ”

ประตูห้องทำงานถูกคนเคาะสองครั้ง ถังจิ้นเหยียนพูด ขึ้น“เข้ามา

เจิ้งซิ่วหยายืนกอดอกพิงขอบประตู“ฮาย เชฟถัง เลิก งานกี่โมง?”