ตอนที่ 253 สัตว์ป่าทำอาหารเช้าให้กระต่าย

วันต่อมา เช้าตรู่

ลั่วหานลืมตาขึ้นปวดไปทั้งตัว พบเห็นว่าร่างกายนี้ดูเหมือนไม่ใช่ ของตนเองแล้ว

เมื่อคืน ผู้ชายของเธอเหมือนดั่งสัตว์ดุร้าย ไม่รู้ว่าเอากันมากมายสัก เท่าไหร่ ถ้าไม่ใช่หลังจากนั้นเธอเกือบจะเป็นลมไป เขายังตัดใจทิ้งไม่ ลงที่จะยอมปล่อย

หลังจากนั้น จากนั้นเธอแทบจะนอนแข็งตรงเลย เขาถึงขนาดยังมี พลังต่อสู้อย่างสูง ควบอยู่บนกายของเธอทั้งอ่อนโยนและการเอาแตใจ

ผู้ชายคนนี้..

ลั่วหานหันข้างไป ตกใจมองเห็นตาที่ความรักลึกซึ้งจริงใจคู่หนึ่งจ้อง มองตนเองอยู่ ตกใจตื่นตะลึงเกือบจะร้องออกเสียงเลย

นานมากแล้วที่เธอไม่ได้อยู่ตอนที่เช้าตื่นขึ้นมาแล้วมองเห็นมีคน

นอนอยู่ข้างตัวเขา! อยู่ดีๆเพิ่มหน้าตาที่หล่องดงามหนึ่งในโลกใบนี้ออก

มา แม้ว่าดูดีมาก แต่ว่าก็ยังทำให้คนตกใจมากเช่นกัน! สูดลมหายใจเย็นๆหนึ่งที กำปั่นอ่อนนิ่มของลั่วหานชกไปที่หน้าอก ของผู้ชาย “ทำไมแม้แต่เสียงเดียวก็ไม่มีล่ะ? ทำให้ฉันตกใจแทบแย่

เลยคุณ”

หลงเซียวจับมือของเธอไว้วางไว้อยู่ที่มือของตนเองจูบแล้วจูบอีก “เมื่อคืนเหนื่อยเกินไปแล้ว ไม่มีแรงร้องอีกแล้ว”

เขาตั้งใจยิ้มอย่างชั่วร้าย ตาลึกล้ำสีหมึกคู่หนึ่งเต็มเปี่ยมด้วยความ อาลัยรัก ตอนที่แสงอาทิตย์แรกสาดส่องในเช้าตรู่ ดูงดงามเป็นพิเศษ สง่างามเป็นพิเศษ

ลั่วหานเบ้ปากด้วยอารมณ์ไม่ดี “คุณยังมีหน้าพูดเหรอ? เมื่อ คืน..คุณก็เดรัจฉานเกินไปแล้ว! เอวของฉันล้วนจะถูกคุณทำหัก แล้ว” เธอรู้สึกไม่ค่อยสบายนวดเอวแล้วนวดเอวอีก ร่างกายที่ถูกผ้าห่มปิด ไว้ก็ไปชิดกับกายของเขาอีกครั้ง ผิวสัมผัสกับผิว ทันทีนั้นก็ร้อนเหมือน ดั่งไฟอีก

ทันทีนั้น เกือบจะดึงไฟของผู้ชายขึ้นมาอีกครั้ง

หลงเซียวกอดหัวของเธอไว้อยู่ที่แขนของตนเอง เกือบใกล้จะจ้อง มองเธออย่างรักใคร่โปรดปราน จ้องมองเหมือนดั่งดูยังไงก็ดูไม่พอเช่น นั้น “ใครทำให้คุณน่าหลงไหลขนาดนี้ อยากจะปล่อยก็ไม่ได้ ตัดใจทิ้ง ไม่ลงที่จะปล่อยคุณ อยากจะเอาอีกสักหลายครั้งดีๆจริงๆ”

หน้าของลั่วหาน ทันทีนั้นถูกคำพูดของเขาพูดจนแดงระเรื่อ อยาก จะหันหน้าหนีแต่มือของเขาก็ไม่ยอม ได้เพียงแค่ตำหนิเขาด้วยทั้งเขิน อายทั้งโมโห “คุณนะก็โหดร้ายเกินไปแล้ว ไม่รู้ว่าฉันสองปีกว่าก็ไม่เคย ได้..ดังนั้นจะเจ็บ จริงๆนะ…”

ดูเหมือนเป็นประโยคหนึ่งที่เธอไม่ได้ตั้งใจ กลับทำให้ผู้ชายที่กอด เธอไว้ตื่นตะลึง

หลังของหลงเซียวตรงขึ้นทันที เมื่อกี้เธอพูดอะไรหรือ? สองปีกว่าไม่

ได้หรือ?

หรือว่า ตอนที่เธออยู่ด้วยกันกับตู้หลิงเซวียนทั้งสองคนไม่ได้ทำถึง ก้าวนี้เลยหรือ?ลั่วลั่วของเขา ยังเป็นลั่วลั่วในตอนแรกเหมือนเดิมหรือ? เพียงแค่เป็นลั่วลั่วสำหรับเขาคนเดียวหรือ?!

เป็นอย่างนี้จริงๆหรือ?!

แม้ว่า เขาได้ยอมรับสิ่งที่แย่ที่สุดแล้ว แต่ได้ยินเธอพูดเช่นนี้ในใจก็ ยังอดไม่ได้ที่ดีใจบ้าคลั่งใหญ่โต!เขาดีใจมาก ดีใจมากสุดๆ!

ลั่วหานจ้องมองสีหน้าการเปลี่ยนแปลงของเขา อดไม่ได้คิ้วงดงาม ขมวด “คิดอะไรอยู่ล่ะ? ยิ้มมืดครึ้มขนาดนี้? ซอบวางแผนเรื่องชั่วร้าย อะไรใช่หรือไม่ล่ะ?”

ท่านเซียวกอดภรรยาที่รักของเขาไว้ในอก กอดไว้อย่างแน่นๆ กอด ไว้อย่างมั่นคง “ผมดีใจมาก ดีใจมาก ลั่วลั่ว” เขาไม่มีเงื่อนงำพูดประโยคเช่นนี้ออกมา ทำให้ลั่วหานท่าตัวไม่ถูก เล็กน้อย เพียงแค่ตามใจเขาเกาะแน่น “สัตว์ป่าที่กินอิ่มดื่มพอแล้ว ย่อม ดีใจอยู่แล้ว น่าสงสารกระต่ายน้อยอย่างฉันตัวนี้ เจ็บไปทั้งตัวเลย”

ท่านเซียวยิ้มแล้ว “กระต่ายดี อีกสักครู่สัตว์ป่าจะทำอาหารเช้าให้ คุณเอง ส่งคุณไปทำงานเอง ชดเชยให้คุณอย่างดี”

อบอุ่นไปสักพัก หลังจากท่านเซียวเปิดผ้าห่มไปอาบน้ำแล้ว ก็ลงไป ทำอาหารข้างล่าง ลั่วหานจ้องมองภาพข้างหลังการออกไปของผู้ชาย ลากร่างกายที่

อ่อนเพลียลุกขึ้นมานั่ง เปิดผ้าห่มออก มองเห็นจุดแดงที่อยู่บนกาย “เป็นเดรัจฉานอย่างแท้จริง อดทนไว้สองปีกว่า เมื่อวานล้วนระบาย

ออกหมดแล้วล่ะ?” แต่นึกถึงการกอดกันที่อบอุ่นของเมื่อคืน เธอก็ยิ้มหวานแล้ว

ระหว่างพวกเขาเคยใกล้ชิดมาหลายครั้ง แต่ว่าล้วนไม่สมบูรณ์ งดงามเท่าเมื่อคืน การสัมผัสที่ซึมซับเข้าใจ เข้าด้วยกันซึ่งกันและกัน อย่างสมบูรณ์งดงาม ช่างทำให้คนติดลมจนลืมกลับบ้านจริงๆ

ลั่วหานไม่ได้ให้หลงเชียวส่งเธอไปทำงานเลย แต่ว่าต่างคนต่างขับ รถไปเอง ไปคนละทิศละทาง

สาเหตุง่ายมาก “ฉันคือภรรยาของคุณ ไม่ใช่เด็กแล้ว จะต้องมีช่อง

ว่างกับบุคลิกส่วนตัว ไม่อยากกลายเป็นสัตว์ที่ไร้กระดูก”

หลงเซียวก็รับปากอย่างเรียบง่ายมาก “ภรรยามีความสามารถขนาด นี้ ผมยิ่งต้องพยายามกว่านี้แล้ว”

เงารถหนึ่งดำหนึ่งขาวสองคัน ต่างคนต่างไกลออกไป

“แอนน่า คุณน่าตื่นตะลึงจริงๆนะ! ข่าวสาวรับสมัครเพิ่งประกาศออก ไป ถึงขนาดมีหลายพันคนยื่นใบสมัคร! โอ้พระเจ้า นี่ถ้าสัมภาษณ์ทีละ คนๆ ล้วนต้องเหนื่อยจนเป็นลมแล้วล่ะ?”

Lisa เปิดจอคอมพิวเตอร์ ข้างบนแสดงจำนวนที่ส่งข้อมูลส่วนตัว “สามพันห้าร้อยหกสิบคน อย่างตามที่เห็น เยอะมาก คัดเลือกแล้ว หรือ? มีคนครบคุณสมบัติมาสัมภาษณ์มากเท่าไหร่ล่ะ?”

Lisa ดีดนิ้วหนึ่งที่ “ฉันกับCurretทำการคัดเลือกแล้ว ยังเหลือสาม ร้อยกว่า แต่ว่าสามร้อยกว่าก็ไม่น้อยล่ะ”

ลั่วหานพยักหน้า “ไม่เป็นไร ฉันคัดเลือกอีกรอบหนึ่ง ใช่แล้ว คุณ

กับCurretบินเครื่องบินไฟล์ไหนหรือ?”

“พรุ่งนี้ตอนบ่าย”

เวลากระชั้นชิดสักหน่อย “หลังจากหนึ่งชั่วโมงฉันจะเอารายชื่อผู้ สมัครให้คุณ คนที่ผ่านวันนี้ตอนบ่ายสามารถมาสัมภาษณ์ดูก่อน คุณ กับCurretช่วยฉันทำเรื่องสุดท้ายนี้ให้จบก่อน เป็นยังไงล่ะ?”

“ได้แน่นอน! พวกเรารอข่าวของคุณ”

เพื่อจะให้ทันเวลา ลั่วหานกวาดดูข้อมูลส่วนตัวสามร้อยชุดเสร็จ อย่างรวดเร็ว แท้ที่จริงแล้วง่ายมาก เธอแค่ดูประเภทกี่อย่างที่ตนเอง ต้องการที่สุดก็พอแล้ว

หลังจากผ่านไปสองชั่วโมง ลั่วหานให้รายชื่อผู้ที่ครบคุณสมบัติจะ ให้มาสัมภาษณ์แก Lisa ชุดหนึ่ง ข้างบนเหลือเพียงแค่สิบคนที่ถูกคัด เลือก

สามพันกว่าเลือกแค่สิบคน ค่อยเลือกอีกสองคนจากข้างใน ความ

สุดยอดในสุดยอด หัวกะทิในหัวกะทิ

หลังจาก Lisa ได้รายชื่อแล้ว ก็โทรหาผู้ที่ถูกคัดเลือกอย่างรวดเร็ว ทั้งสิบคนล้วนบอกว่าจะมาทันเวลาร่วมสัมภาษณ์

ไม่ต้องพูดถึงจะรับสมัครเป็นผู้ช่วย ได้เพียงแค่เข้าไปในการ สัมภาษณ์ครั้งแรก ก็เป็นการยอมรับอย่างใหญ่มากแล้ว! เพราะฉะนั้น ทั้งสิบคนล้วนเห็นโอกาสครั้งนี้เป็นสำคัญมาก

ตอนเที่ยง ฉู่ลั่วหานกับหมอศัลยกรรมหัวใจ เปิดประชุมสั้นๆเรื่อง หนึ่ง ในการประชุม ถังจิ้นเหยียนกับลั่วหานได้แสดงการร่วมมืออย่าง สูงส่งเต็มที่ ปัญหาแนวทางที่พวกเขายกออกมา แทบจะไม่ได้ปรึกษา กันมาก่อน ไม่ต้องรันอินแม้แต่นิด ก็สามารถเข้าสู่การรักษาทางคลินิก

โดยตรง

ผู้ที่เข้าร่วมประชุมไม่มีใครที่ไม่ทอดถอนใจถึงการรู้ใจกันของทั้ง สอง แต่ทุกคนล้วนรู้อีกว่า หมอแอนน่าคนนี้ที่นั่งอยู่ต่อหน้าพวกเขา เมื่อคืนถูกหลงเชียวใช้แหวนราคาเท่าฟ้าสวมใส่นิ้วนางไว้แล้ว

แหวนที่ราคาสี่พันสี่ร้อยล้าน อ่า! เวลานี้ก็ถูกเธอใส่อยู่ที่นิ้วอย่างมั่วๆ จากที่เธอดูมา ดูเหมือนแค่เป็นแหวนที่ธรรมดาๆวงหนึ่งเท่านั้น

แน่นอน ข่าวที่ครึกโครมฮือฮาเช่นนี้ ถังจิ้นเหยียนก็รู้

ดังนั้น ทุกคนล้วนรักษาความเงียบอย่างเข้าใจโดยปริยาย ไม่มีใคร ยกขึ้นมาพูดสักคำเลย

ตอนบ่าย ผู้สัมภาษณ์มาถึงโรงพยาบาลต่อๆกัน

LisaกับCurretและลั่วหานยืนอยู่ห้องผ่าตัดด้วยกัน ให้ผู้สัมภาษณ์ เข้ามาทีละคนๆ ศพที่เอามาใช้ในการทดลองนอนอยู่บนเตียงผ่าตัด ผู้ที่เข้ามาร่วม

การสัมภาษณ์จะต้องผ่าตัดศพอยู่ต่อหน้าพวกเขา ทำฉากหนึ่งที่อยู่ใน

เหตุการณ์ผ่าตัดหัวใจอย่างเร่งด่วน

ระดับความยากแบบนี้ถือว่าไม่อยากมากเลยแต่ว่าเป็นการผ่าตัดที่ ทดสอบความสามารถการมีไหวพริบกับความสามารถการแก้ไข สถานการณ์ของหมอ ใช้ในการสัมภาษณ์เหมาะสมที่สุดแล้ว

“คนต่อไป หลินซีเหวิน”

หลินซีเหวินที่ถูกเรียกชื่อสูดลมหายใจลึกๆหนึ่งที่ เดินเข้าไปในห้อง ผ่าตัด

นี่คือครั้งแรก เธอได้มองเห็นฉู่ลั่วหานที่สวมใส่เสื้อกาวน์ ก็ยืนอยู่ต่อ หน้าตนเอง

ระหว่างดวงตาสี่ดวงสบตากัน หลินซีเหวินเงียบจนพูดไม่ออกแม้แต่ คำเดียว พระเจ้า.! คนนี้คือฮีโร่ของเธอ! ไม่เพียงแค่ของเธอแอนน่า คำนี้แทบจะเป็นฮีโร่ของศัลยกรรมหัวใจทั้งหมด คนมากมายล้วนเห็น แอนน่าเป็นหมายการต่อสู้ เป็นแบบอย่างแบบฉบับ แทบจะคุกเข่า ขอร้องเธอรับเป็นลูกศิษย์

ไม่เพียงแค่นี้แอนน่ายังเป็นสาวงามที่สุดในวงการแพทย์ตัวจริงเธอ สวยกว่าในรูปถ่าย บุคลิกยิ่งดี! เสื้อกาวน์สวมใส่อยู่บนกายเธองดงาม เหลือเกิน สมบูรณ์แบบ เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบ!

ตอนนี้ เธอคิดไม่ถึงว่าจ้องมองเธอต่อหน้าต่อตา!

แม่เจ้า! หัวใจเต้นเร็วมาก!

ลั่วหานเห็นเธออึ้งไป เสียงเย็นชาเล็กน้อยตักเตือนว่า “หลินซีเหวิน? คุณเริ่มได้แล้ว”

“อ่า? เริ่มได้แล้วหรือ?ได้ค่ะๆ” เธอยิ้มพูดอยู่ ก็ยังอดไม่ได้มองไปยัง ลั่วหานอีก เทพธิดา! ตัวจริงคุณยิ่งสวยมาก! วันหลังถ้าฉันสามารถ กลายเป็นผู้ช่วยของคุณ รับรองว่าถ่ายรูปให้คุณได้ดูดีที่สุด! รูปถ่าย แต่ก่อนที่คุณถ่ายดูไม่ค่อยเท่าไหร่จริงๆ!”

เทพธิดาหรือ? กลับคุ้นหูมาก

ลั่วหานอดไม่ได้ยิ้มหนึ่งที่ “คุณเริ่มผ่าตัดก่อน ผ่านแล้วค่อยว่ากัน”

“ได้ค่ะ!”

หลินสวมใส่เรียบร้อย หยิบมีดผ่าตัดขึ้นมา ผ่าท้องให้ “คนไข้” อย่างคล่องแคล่ว ท่าทางถึงขนาดชองอย่างคิดไม่ถึง ลั่วหานกับ Lisa แลกเปลี่ยนสายตาซึ่งกันและกัน

“หลินซีเหวิน ถ้าหากว่าคนไข้อยู่ในระหว่างผ่าตัดอยู่ดีๆหัวใจหยุด เต้น สัญญาณชีพหายไป คุณจะทำยังไงดีล่ะ?”

คนที่ถูกถามทั้งผ่าตัดอยู่ทั้งตอบว่า “หัวใจหยุดเต้นแบ่งเป็นสอง อย่าง วิธีแก้ไขก็ต้องมีสองอย่าง อย่างแรก”

หลินซี่เหวิน ตอบคำถามอย่างมีลำดับไม่สับสน ท่าทางในมือก็ไม่มี ความวุ่นวายใดๆ

“ถ้าหากว่าคนไข้ปฏิเสธการรักษา แต่อาศัยวิธีการแพทย์กลับ สามารถรักษาคนไข่ให้หายได้ คุณจะทำยังไงดี?”

หลินซีเหวิน ยิ้มแล้วยิ้มอีก “ถ้าหากว่าคนไข้เพราะว่าคือไม่อยากอยู่ ต่อแล้วไม่ยอมรักษา ฉันจะให้เขาสมปรารถนา ยังไงก็ตามถ้าบังคับ ช่วยให้มีชีวิตอยู่รอดก็ไม่มีความหมายอะไร ถ้าหากว่าไม่มีเงินล่ะ ฉัน สามารถหาวิธีช่วยเหลือเขาได้”

การผ่าตัด จบในระหว่างหนึ่งถามหนึ่งตอบหลินซีเหวินทำการเย็บ ให้”คนไข้” ท่าทางช่ำชองมาก ไม่เหมือนนักศึกษาปริญญาโทที่ยังอยู่ โรงเรียนเลย

หลินซีเหวิน ถอดผ้าปิดปากออก “เทพธิดา ฉันก็มีปัญหาหนึ่งอยาก จะถามคุณ”

“เอ่อ?” คิดไม่ถึงว่าถามคำถามกับผู้คุมสอบ?

หลินซี่เหวิน จ้องมองตาของแอนน่า “ขอถามหนอย ถ้าหากว่า เปอร์เซ็นต์ความสำเร็จในการผ่าตัดมีแค่หนึ่งในร้อย คุณยังจะยืนหยัด ในการผ่าตัดต่อไหม?”

ลั่วหานอดไม่ได้ยิ้ม “เปอร์เซ็นต์ความสำเร็จหนึ่งในร้อยหรือ? คุร หลิน ถ้าหากว่าที่คุณพูดคือการผ่าตัดของศัลยกรรมหัวใจ ฉันสามารถ พูดกับคุณอย่างมั่นใจว่า อยู่ที่ของฉันนี่ไม่มีการผ่าตัดที่มีเปอร์เซ็นต์ ความสำเร็จหนึ่งในร้อย”

หลินซี่เหวิน อยู่ดีๆกอดลั่วหาน “ถ้าหากว่าคุณคือเทพธิดาของฉัน! คุณรับฉันเถอะ!”

ลั่วหานถูกเธอกอดจนตั้งตัวไม่ทัน “คุรหลิน คุณปล่อยมือก่อน ผลลัพธ์ทั้งหมดฉันจะพยายามตอบกลับให้คุณอย่างรวดเร็ว ใจเย็นๆ”

“ฉันเชื่อสายตาของเทพธิดา!”

หลินซีเหวิน ผลักแว่นตาที่อยู่ปลายจมูก ตาที่อยู่ภายใต้กรอบแว่น ตายิ้มหวาน ลั่วหาน เอ่อ เสียงหนึ่งอย่างตะลึง

“คนต่อไป หวาเทียน

ผู้ที่เตรียมสอบหวาเทียนที่ถูกเรียก เพราะว่าเวลาที่รอนานเกินไป นอนอยู่ที่บนเก้าอี้ยาวอยู่ด้านนอกไปแล้ว Lisa เรียกเขาหลายเสียงจึง ปลุกตื่นได้

ยังไม่ได้เริ่มสัมภาษณ์ก็ทิ้งความประทับใจแรกไว้ที่แย่ขนาดนี้ จาก อารมณ์ของแอนน่า คนอย่างนี้จะไม่รับอย่างแน่นอน

หวาเทียน บิดความขี้เกียจลุกขึ้นมา “ถึงคิวผมแล้วหรือ?”

หวาเทียน ที่ใส่เสื้อกาวน์ ขยับแขนขาอย่างสบายๆสักที

“อืม เชิญเข้ามา”

หวาเทียน เข้าไปห้องผ่าตัด มองเห็นลั่วหาน พยักหน้าอย่างไม่ค่อย เรียบร้อยเล็กน้อย “สวัสดีครับ หมอที่ถูกร่ำลือว่าเป็นเทพ”

ลั่วหานหัวเราะเบาๆ “ยังไงหรือ? ได้ยินน้ำเสียงของคุณ ดูเหมือนไม่ ค่อยพอใจ”

ผู้ชายคนนี้ที่อยู่ต่อหน้า บนเอกสารเขียนไว้อายุยี่สิบเจ็ด กับใกล้ เคียงกับอายุของตนเอง แต่ว่ามองเห็นตัวจริง ดูเหมือนยิ่งอายุน้อย ตา ที่ครึ่งเปิดครึ่งปิดคู่หนึ่งของเขา เต็มเปี่ยมด้วยการดูถูก แม้ว่าหน้าตา เป็นลักษณะที่หล่อสะอาดสุภาพ แต่ในบุคลิก…ไม่กล้าสรรเสริญ เย็นยอด้วยความประจบประแจงจริงๆ

หวาเทียน มุมปากงอยิ้มเบาๆ “ซูฮกหรือไม่ซูฮก ล้วนต้องเห็นกับตา จึงจะรู้ มีสุภาษิตคำหนึ่งว่าสามคนกลายเป็นเสือ ยังมีสุภาษิตคำหนึ่งอีก ว่ากระพือข่าวลือให้กระพือแผ่กว้างออกไป”

ช่างกล้าหาญจริงๆ!

มือทั้งคู่ของลั่วหานสอดอยู่ในกระเป๋าเสื้อกาวน์ สีหน้าเข้มงวด น้ำ เสียงเย็นชาเล็กน้อย “ฉันคิดว่าคุณควรต้องศึกษาอีกคำหนึ่งว่าตบหน้า ตัวเอง เริ่มการผ่าตัดของคุณได้แล้ว!”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ