ตอนที่ 218 ผมสามารถให้กับคุณทุกอย่าง

“เขารู้ตัวตนที่แท้จริงของแอนน่าแล้ว และตอนนี้ไม่มี ใครสามารถกีดกั้นหลงเซียวกับฉู่ลั่วหานไม่ให้อยู่ด้วย กันแล้ว”

เกาหยิ่งจือนั่งบนเก้าอี้ในห้องทำงานอย่างสง่า พร้อมเอามือยันหน้าผากด้วยท่าทางหมดแรง

ไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้สถานการณ์เริ่มรุนแรงขึ้น ซึ่ง ตอนนี้ไม่สามารถกอบกู้ได้ หลงเชียวคงไม่ประหม่า แล้ว เขาคงต้องทุ่มเทสุดความสามารถปกป้องฉู่ลั่วหา นแน่

เมื่อได้ยินข่าวที่เกาหยิ่งจือแจ้ง โม่หรูเฟยก็ถึงกับ หมดแรงทิ้งตัวล้มลงบนพรม หัวเข่าของเธอหมด เรี่ยวแรงค้ำจุ้นน้ำหนักของร่างกาย เหมือนกับเธอถูก ภูเขาขนาดใหญ่กดทับบนตัวเองจนจมดินอย่างนั้น!

โม่หรูเฟยหยิบโทรศัพท์ขึ้น โดยที่ริมฝีปากสั่นเทา เล็กน้อย หลังจากที่นี่งเงียบสักพัก ก็ซักถามขึ้นว่า “เธอ…ฟื้นคืนความทรงจำหรือยัง?”

นี่เป็นไพ่สำคัญใบสุดท้ายของพวกเธอ ถ้าหากคู่ลัวหานยังไม่สามารถฟื้นคืนความทรงจำ พวกเธอก็ยังมี ความหวังสุดท้าย แต่ถ้าหากเธอฟื้นคืนความทรง

จำ..

ผลที่ตามมาไม่กล้าคาดคิดเลย!

เกาหยิ่งจือถึงกับขมวดคิ้ว และพูดด้วยน้ำเสียงหมด แรงว่า “เปล่า ถึงแม้ตอนนี้ยังไม่ฟื้นคืนความทรงจำ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าตลอดไป มีบางคนไม่ สามารถฟื้นคืนความทรงจำตลอดชีวิต แต่ก็มีบางคน มีโอกาสฟื้นคืนความทรงจำ”

ซึ่งทั้งสองสถานการณ์นี้ ในฐานะหมอก็ไม่สามารถ ให้คำตอบชัดเจนได้ แต่เพราะไม่แน่นอน ยิ่งทำให้คน ยิ่งรู้สึกหวาดกลัว

โม่หรูเฟยล้มลงเหมือนกับกองขยะ เธอพูดขึ้นว่า “พี่ สาว ฉันไม่สามารถสูญเสียเขาได้ การแต่งงานกับเขา เป็นความปราณนาที่สุดของฉัน ถ้าหากไม่สามารถ แต่งงานกับเขา ฉันต้องตายฉันต้องตายแน่! พี่สาว พี่ต้องช่วยฉัน พี่ต้องช่วยฉันนะ….”

เกาหยิ่งจือเงยหน้าขึ้น พร้อมสูบลมหายใจเข้าลึกๆ “หรูเฟย ไม่ใช่ฉันไม่อยากช่วยเธอ แต่เรื่องนี้ฉันไม่สามารถยุ่งเกี่ยวได้ ครั้งก่อนถังจิ้นเหยียนก็ซักถามฉัน แล้ว เห็นได้ชัดเจนว่าเขาสงสัยในตัวฉัน หากฉันทำ อะไรแล้วเขาจับได้ พวกเราสองคนแย่แน่”

แย่หรอ? แย่หรอ?

ไม่! โม่หรูเฟยไม่ยอม!

“เจ็ดปีกว่าแล้ว! ไม่สิ….แปดปีแล้ว! ฉันรักเขามา นานขนาดนี้ รักเขามากขนาดนี้ จะให้ฉันยอมแพ้ ฉัน ยอมแพ้เสียดีกว่า!”

เกาหยิ่งจือถอนหายใจออก “หรูเฟย ล้มเลิกเถอะ บางทีการล้มเลิกอาจเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด”

จู่ๆหรูเฟยก็หัวเราะด้วยน้ำเสียงสิ้นหวังกับคนใน สายขึ้นว่า “ฮ่าฮ่า…พี่สาว คุณกลัวหรอ? คุณกลัวอะไร หรอ? อ่อ….” เธอหยุดนิ่งชั่วขณะ เหมือนนึกอะไรบาง อย่างออก “พี่สาว ที่คุณเกลียดจู่ลั่วหานเพราะถังจิ้นเห ยียนรักเธอ ตอนนี้ล่ะ? ถังจิ้นเหยียนไม่รักเธอหรอ?”

เกาหยิ่งจือรู้ว่าหรูเฟยในตอนนี้กระทบกระเทือน ทางจิตใจจนขาดสติแล้ว เธอพยายามข่มความขุ่น เคืองและพูดว่า “หรูเฟย เรื่องที่เกิดกับฉู่ลั่วหานมีเยอะ มาก หากเธอฟื้นคืนความจำล่ะก็ ต่อให้เธอตายสิบครั้งก็ยังไม่พอ เข้าใจไหม?”

ลักพาตัว โรค HIV ผลักตกหน้าผ่า….ทุกเหตุการณ์ ล้วนสามารถทำให้ฉู่ลั่วหานฆ่าพวกเธอให้ตายได้เลย

โม่หรูเฟยลุกขึ้นนั่งบนพรม พร้อมกันน้ำตาไหล พรากออกมา เธอยกมือเช็ดน้ำตา เธอยิ้มและพูดว่า “พี่สาว ในตอนนั้นคุณกล้าทำให้เธอเกิดอุบัติเหตุบน หน้าผ่าได้ ถึงแม้ไม่ตาย แต่ก็รุนแรง! ดังนั้น…มันไม่ได้ หมายความว่าฉันจะทำบ้างไม่ได้”

“หรูเฟย เธอคิดจะทำอะไร? เธอตั้งสติหน่อย เมื่อ ก่อนหลงเชียวมีความรู้สึกไม่ค่อยชัดเจนกับฉู่ลั่วหาน แต่ตอนนี้หากเธอกล้าแตะต้องฉู่ลั่วหานแม้แต่เส้นผม เดียว หลงเชียวไม่ปล่อยเธอและตระกูลของเธอแน่ เข้าใจไหม?”

เกาหยิ่งจือเริ่มกระวนกระวายใจ เพราะโม่หรูเฟย รักหลงเซียวมาก เลยกลัวเธอจะขาดสติ เธอไม่กล้า คาดคิดว่าผู้หญิงคนนี้จะทำอะไร?

โม่หรูเฟยกำพรมขนแพะอย่างแน่นด้วยท่าทาง เคียดแค้น “พี่สาว คุณคิดว่าฉันยังมีหนทางอื่นอีก หรอ? ต่อให้ตอนนี้ฉันไม่ทำ คุณคิดว่าหลังจากที่นังสารเลวฉู่ลั่วหานฟื้นคืนความทรงจำ เธอจะปล่อยพวก เราไปหรอ? ฮ่าฮ่า คุณคิดว่าเธอจะปล่อยคุณไปจริงๆ หรอ?”

เกาหยิ่งจือรู้สึกเหมือนฟ้าผ่ากลางหัว เธอรู้สึกมีนงง ไปหมด อันที่จริงโม่หรูเฟยก็พูดถูก ก่อนที่ฉู่ลั่วหานจะ ผลัดร่วงตกลงจากหน้าผ่า เธอทะเลาะวิวาทกับจิน เสี่ยวเย้นอยู่ ซึ่งในตอนนั้นบางที่เธออาจจะรู้ทุก อย่าง..

เกาหยิ่งจือหายใจเข้าลึกๆ “แล้วเธอคิดจะทำยัง ไง?”

โม่หรูเฟยถือแจกันดอกไม้ขนาดใหญ่ลุกขึ้นยืน “มี คนหนึ่งที่ช่วยพวกเราได้”

“ใครหรอ?”

“ซุนเจียลี่”

“หลงเชียว ฉันอยากกลับอเมริกา”

หลังจากกินอาหารเช้าเสร็จ แอนน่าก็แสดงความ ต้องการของเธอขึ้น
หลงเชียวพยักหน้าเล็กน้อย เขาอยากจับมือเธอ มาก แต่เมื่อครุ่นคิดสักพักก็ล้มเลิก “อีม แล้วคุณจะ กลับมาเมื่อไหร่?”

“ยิ่งเร็วยิ่งดี มีอีกหลายเรื่องที่ฉันต้องไปซักถามให้ ชัดเจนพ่อแม่ของฉัน…ทุกอย่างที่เกี่ยวกับฉันในตอนนี้ ล้วนต้องจัดการ”

แอนน่าหลับตาลงด้วยความรู้สึกปวดหัว ในตอนนี้ หัวสมองของเธอมีแต่ความว่างเปล่า และแทบไม่ สามารถอธิบายความรู้สึกของตัวเองในตอนนี้ได้เลย

“โอเค เดียวผมคุณช่วยจัดการให้ แต่…” เขาอดใจ ไม่ไหวเดิน ามาข้างเธอ แล้วนั่งยองเบื้องหน้าของ เธอ จากนั้นก็จับมือเธอข้างหนึ่ง “หลังจากไปถึง อเมริกา และพบเจอกับตู้หลิงเซวียนคุณต้องระมัดระ วังคนๆนี้ให้มากๆ คุณเป็นคนฉลาดมาก คงจะทาย อะไรบางอย่างออก”

ใช่ เธอทายออก

ในเมื่อหลงเชียวสามารถรู้ว่าเธอคือฉู่ลั่วหานได้ ดัง นั้นเควินต้องรู้อย่างแน่นอนว่าเธอไม่ใช่ แอนน่า เหมือนกัน ทั้งที่รู้ว่าเธอไม่ใช่ แอนน่าแต่กลับดื้อดันจะแต่งงานกับเธอ ซึ่งนี่กำลังบ่งบอกว่าต้องมีเจตนาไม่ดี แน่?

แอนน่าพยักหน้าเล็กน้อย การเตือนของหลงเสียว ช่วยได้มากเลย “ขอบคุณมาก ฉันจะระวัง”

หลงเซียวตบบนบ่าของเธอเบาๆ “ผมรู้ว่าคุณไม่ใช่ ผู้หญิงอ่อนโยน แต่หากมีความต้องการอะไรบอกผม มาได้เลย ผมสามารถช่วยเหลือคุณทุกที่ทุกเวลาเลย”

แอนน่าไม่รู้จะรับมือยังไงเหมือนกัน ทุกอย่างที่เขา ทำให้กับเธอล้วนจริงใจมาก จนเธอรู้สึกเกรงใจ “หลง เชียว คุณอย่าทำดีกับฉันมากนักเลย หากฉันไม่ สามารถฟื้นคืนความทรงจำ ไม่สามารถทำได้ที่เหมือน คู่ลั่วหานรักคุณได้ยังไง จะทำยังไง?”

หลงเซียวหัวเราะเล็กน้อย เขารู้สึกขำกับคำพูดของ แอนน่า”แอนน่าความรักไม่ใช่ทำบัญชีการเงิน ไม่มี การลงทุนและตอบแทน ทุกอย่างที่ผมทำให้กับคุณ ล้วนมาจากความจริงใจของผม คุณไม่ต้องตอบแทน และรู้สึกละอายใจหรอก”

รอยแดงบนรอบดวงตาของแอนน่าเริ่มจางแล้ว จากนั้นทั้งสองคนก็เดินจากออกไป
ทันใดนั้น โทรศัพท์ของแอนน่าก็ดังขึ้น

คณบดีเฉินโทรศัพท์มา

“แอนน่า! มีข่าวดี การผ่าตัดสำเร็จราบรื่น หมอถัง สามารถช่วยชีวิตคนไข้ได้แล้ว! การผ่าตัดเสร็จสิ้นเมื่อ คืน ไม่อยากรบกวนเธอ เลยแจ้งตอนนี้ เธอคงไม่โทษ ฉันนะ?”

สำเร็จหรอค่ะ?

เมื่อได้ยินข่าวแบบนี้ แอนน่าก็ยิ่งคลี่ปากยิ้ม “คณบดี คุณวางใจเถอะค่ะ การผ่าตัดแบบนี้ไม่เพียง แค่ฉันที่สามารถทำได้ หมอถังก็ทำได้เหมือนกัน”

เมื่อได้ยินชื่อหมอถัง หลงเชียวก็ขมวดคิ้วอัตโนมัติ คนๆนี้มีอยู่ทุกที่ แม้กระทั่งตอนนี้ก็เหมือนกัน

“แอนน่าตอนนี้เธออยู่ไหนหรอ? ถ้าหากสะดวก รบกวนมาโรงพยาบาลสักหน่อยได้ไหม พอดีฉันมี เรื่องอยากให้ช่วย”

“โอเคค่ะ ฉันจะไปตอนนี้เลยค่ะ”

โครงการที่ตัวเองรับปาก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต้อง

ดำเนินการจนถึงที่สุด
แอนน่าพูดขึ้นมาว่า “หลงเชียว ฉันต้องไปประชุมที่ โรงพยาบาลแล้ว เรื่องกลับอเมริการบกวนคุณช่วย จัดการหน่อย”

หลงเชียวยิ้มและพยักหน้าเล็กน้อย “ครับ เดียวผม ช่วยจัดการเอง”

ท่าทางและน้ำเสียงนี้เหมือนกับสามีรับปากช่วย ภรรยาเลย

แต..*

“เดียวไปถึงโรงพยาบาล หากเจอถังจิ้นเหยียน คุณ…” หลงเชียวพูดเพียงครึ่งเดียว และไม่พูดอีก

แอนน่ายิ้มแย้ม และพูดว่า “ฉันรู้ค่ะว่า ถังจิ้นเหยีย นรักภรรยาของคุณมาก ความรักที่เขามีต่อภรรยา ของคุณไม่น้อยความรักที่จินเย่วหลินต่อหลินฮุยอินใน ตอนนั้นเลย คุณวางใจเถอะ ตอนนี้ฉันยังไม่ได้มีความ รู้สึกต่อคุณถึงขั้นนั้น อีกอย่างยิ่งเป็นเขาด้วย แต่ฉัน เคยเจอเขาที่อเมริกามาก่อน”

อ๋อ!

เคยมีแบบนี้ด้วยหรอ?
จากนั้น แอนน่าก็เดินตรงไปที่โรงพยาบาลทันที

“ฮ่าฮ่า! มานี่ๆ! แอนน่าเดี๋ยวฉันแนะนำคนคนหนึ่ง ให้กับเธอ…”

แอนน่าพยักหน้าเล็กน้อย “ฉันรู้จักเขาค่ะ หมอ แผนกหัวใจที่มีชื่อเสียง และยังเป็นนักจิตวิทยาด้วย คุณหมอถังจิ้นเหยียน”

ขณะที่พูด แอนน่าก็ยื่นมือจับทักทาย แต่เมื่อเห็นถัง จิ้นเหยียนเผยท่าทางไม่เป็นธรรมชาติต่อหน้าเธอ เธอ ก็ยิ่งยิ้มแย้มอย่างอ่อนโยนขึ้น

ถังจิ้นเหยียนลังเลเล็กน้อย ก่อนจะยื่นมือจับมือ

ทักทายกับเธอ

คณบดียิ้มและพูดว่า “ในเมื่อเป็นคนรู้จักกันแล้วงั้น ก็เข้าเรื่องเลยล่ะกัน แอนน่าหมอถังออกจากวงการมา นานแล้ว ตอนนี้เขายินยอมเข้าร่วมโครงการนี้ ไม่รู้ว่า คุณสามารถทำงานร่วมกันได้หรือเปล่า?”

ถังจิ้นเหยียนเผยสายตาอบอุ่นยามรุ่งอรุณขึ้น เมื่อ เห็นเขาส่งสายตาแบบนี้ แอนน่าก็ยิ่งรู้สึกอึดอัด
“การผ่าตัดของหมอถังฉันเคยได้ยินมาแล้วค่ะ เขา เป็นคนมีความสามารถในวงการแพทย์เยอะมาก คุณ อุตส่าห์ให้เกียรติเข้าร่วมโครงการนี้ แน่นอนว่าฉันก็ พร้อมยินดีต้อนรับค่ะ”

แอนน่าพูดด้วยน้ำเสียงปกติ และแสดงด้วยท่าทาง ไม่เก้อเขิน ขณะเดียวกันเธอก็พยายามรักษาระยะห่าง กับเขาด้วย

ทุกพยางค์ที่เธอเอ่ยปากพูด ถังจิ้นเหยียนเอาแต่ กลั้นหายใจ ถึงแม้จะมีเสียงเหมือนกัน แต่ก็ไม่ถือว่า แปลกมาก แล้วทำไมเขาถึงไม่ละสายตาเลย?

“ขอบคุณคุณ แอนน่ามาก งั้นหลังจากนี้หลังว่าพวก เราจะทำงานร่วมกันอย่างราบรื่น”

ถังจิ้นเหยียนลุกขึ้น และยื่นมืออย่างสง่า พร้อมยิ้ม แย้มรอเธอจับมือ

แอนน่าไม่มีปฏิกิริยาตอบรับอะไรเลย แต่ยิ้มอย่าง ละอายใจต่อคณบดี และพูดขึ้นว่า “คณบดีค่ะ พอดีฉัน มีเรื่องหนึ่งอยากคุยกับคุณ เป็นเรื่องส่วนตัวของฉันค่ะ ฉันเกรงว่าฉันต้องไปจากประเทศจีนสักระยะหนึ่ง พอดี เลยจะได้ให้ผู้อำนวยถังรับผิดชอบไปก่อน”
ถังจิ้นเหยียนเอ่ยปากถามขึ้นว่า “คุณ…จะไปไหน

หรอ?”

พอเขามา เธอก็ตัดสินใจจะไปแล้วหรอ?

“ไปชั่วคราวเองค่ะ ถ้าหากฉันสามารถจัดการเรื่อง ของฉันเสร็จเรียบร้อย ฉันจะรีบกลับมาเลย”

แต่ถ้าหากไม่สามารถจัดการเสร็จเรียบร้อยอาจจะ

ไม่กลับมาก็ได้

ถังจิ้นเหยียนเผยสายตาสิ้นหวังแวบหนึ่ง จากนั้นก็ เผยสายตาอ่อนโยนเหมือนเดิม

ถึงแม้เป็นแบบนี้ แอนน่ายังคงมองออกอยู่

“ตงหมิง ช่วยจองตั๋วเครื่องบินไปนิวยอร์กหน่อย พรุ่งนี้ แอนน่ากลับอเมริกา”

“พรุ่งนี้หรอ? กะทันหันขนาดนี้เลยหรอ? ทำไมถึง กลับล่ะครับ” จี้ตงหมิงซักถามด้วยความแปลกใจขึ้น แต่หลังจากถามเสร็จก็ได้สติ และรู้ตัวว่าตัวเองผิดไป ดังนั้นเลยก้มหน้าลงไม่กล้าพูดอะไรอีก

หลงเชียวไม่ได้โกรธเคือง แต่หมุนเก้าอี้เล็กน้อยแล้วเคาะโต๊ะเบาๆ “ไม่ว่าเรื่องอะไรไม่ต้องรู้หรอก แค่ จัดการก็พอแล้ว”

“ครับ เจ้านาย”

หลังจากตงหมิงรับคำสั่งเสร็จก็เดินออกจากห้อง ทำงานเลย เขายังเดินไปไม่ไกล หลงเชียวก็พูดขึ้นว่า “งานวิศวกรรมศูนย์การค้า MBK บนถนนหยางหลิ่ว ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?”

หัวข้อเรื่องยิ่งกว้าง

“โครงการนี้ได้ดำเนินมาจนถึงขั้นตอนสุดท้าย แล้วครับ แต่ดูเหมือนช่วงนี้หยุดชั่วคราว ได้ยิน พนักงานก่อสร้างบอกว่า สาเหตุอากาศ เลยล่าช้าครึ่ง

เดือน”

อากาศหรอ?

ครับ!

หลงเซียวเคาะโต๊ะเป็นจังหวะเล็กน้อย จากนั้นก็พูด ขึ้นมาว่า “ให้แอนดี้ร่างแถลงการณ์หนึ่งฉบับ แจ้งว่า จะยกเลิกโครงการบริษัทMBK”

จี้ตงหมิงเผยสีหน้ามีดครึ้มทันที!
“เจ้านาย นี่เป็นโครงการที่ลงทุนเกือบสิบกว่าล้าน และใกล้เปิดตัวด้วย ทำไมจู่ๆเจ้านายถึงจะล้มเลิก ล่ะครับ?”

MBK เป็นแหล่งเงินเกือบสิบกว่าล้าน มีทั้งเงินและ บุคลากร แต่ทำแบบนี้เหมือนเสียเวลามาเกือบครึ่งปี เลย!

หลงเชียวพูดขึ้นว่า “ตามนั้น แจ้งพนักงานให้ ทำลายและรื้อถอนด้วย ภายหลังสามวัน ผมต้องการ ทราบผล!”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ