ตอนที่ 98 มีหลาน

ตอนที่ 98 มีหลาน

มุกมณีอุ้มทารกไว้ในมือหันไปทางคุณชลธีแล้วก้าวเข้าไปหา

ทารกที่อยู่ในอ้อมแขนนอนหลับอย่างสงบนิ่ง ผิวขาวนวล จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากอมชมพูเล็กน้อย แลดูน่ารักน่าชัง

“ท่านนี้คือคุณชลธี คุณปู่ของคุณภัสกรณ์” พ่อบ้านที่อยู่ด้าน

ข้างของเธอแนะนํา

“ดิฉันเคยเห็นคุณชลธีค่ะ” ทันใดนั้นมุกมณีก็รู้สึกถึงแรงกดดัน มองขึ้นไปที่ชายชราหน้าตาหล่อเหลานั่งอยู่บนโซฟาพร้อม รอยยิ้ม ในใจก็รู้สึกแปลก เห็นชัดว่าเป็นชายชราที่ดูมีเมตตา ท่านหนึ่ง ไฉนถึงดูมีสง่าราศีเหมือนมืออร่ารอบกายได้ขนาดนี้

“เร็วเข้า รีบอุ้มเด็กมาให้ฉันดูหน่อย ! ” เหลนชายที่คุณชลธี รอคอยมานานหลายปี ทันทีที่เห็นทารกน้อยที่ห่อตัวอยู่นั้น ก็

ไม่สามารถละสายตาไปไหนได้อีกเลย

พ่อบ้านอาวุโสเดินเข้าไป รับทารกน้อยที่อยู่ในมือของมุกมณี

ยื่นให้กับเบื้องหน้าของคุณชลธี
ใบหน้าแก่ชราของชลธีดูช่างมีความสุข ยิ้มจนไม่เห็น สามารถมองเห็นนัยน์ตา ยื่นมือออกไปเบื้องหน้า

ขณะที่คุณชลธีอุ้มทารกน้อย ทันใดนั้นดวงตาของเด็กน้อยก็ ลืมขึ้น ทั้งดำทั้งสูง มองดูไปที่ชลธีตาไม่กระพริบ

“ไง! เจ้าเหลนชาย! นี่ทวดกำลังอุ้มเจ้าอยู่นะรู้มั้ย” คุณชลธี รู้สึกดีมากอย่างบอกไม่ถูก ได้เห็นดวงตาของทารกที่ลืม ขึ้นเป็นครั้งแรก เขาจึงมั่นใจได้ว่า เด็กคนนี้ต้องเป็นลูกของ ภัสกรณ์อย่างแน่นอน บริหารธุรกิจมานานหลายปี ย่อมมี สัญชาตญาณใน ตัดสินใจในระดับหนึ่ง

มุกมณีได้ยินคุณชลธีพูดเช่นนี้ ก้อนหินที่อยู่ในใจก็ถูกยกออก ไป ก่อนนี้เธอยังกังวลว่าคุณชลธีจะไม่ยอมรับเด็กคนนี้ ตอน นี้ไม่เป็นไรแล้ว! แผนที่จะหาเงินมหาศาลดูเหมือนจะไม่เป็น ปัญหาแล้ว !

แหย่ทารกในอ้อมแขนอยู่ครู่หนึ่ง คุณชลธีที่นั่งอยู่บนโซฟา เริ่มจะหันมองมาทางมุกมณี

ภายนอกดูสวยงามระดับหนึ่ง แต่นิสัยดูจะไม่ค่อยดี ไม่ใช่ หลานสะใภ้ในอุดมคติของเขา คุณชลธีตัดสินใจในทันที

มองเห็นร่างกายที่ผอมเพรียวของมุกมณี ไม่เหมือนคนที่
เพิ่งจะคลอดลูก ในใจก็มีข้อสงสัย

“เธอชื่ออะไร รู้จักภัสกรณ์ได้อย่างไร เด็กคนนี้เป็นลูกของ เธอกับภัสกรณ์อย่างนั้นหรือ ชลธีหน้าตาดูใจดีมาก แต่เวลา จริงจังขึ้นมาก็ดูน่าเกรงขาม

“เอ่อ หนูชื่อมุกมณี เด็กคนนี้เป็นลูกของหนูกับท่านประธาน ภัสกรณ์ ที่จริง มันเป็นความเข้าใจผิด หนูกับท่านประธานภัส กรณ์ เรื่องนั้น คืนหนึ่งเมื่อปีที่แล้ว ดื่มเมาไปหน่อย….. คุณชลธี จ้องถมึง มุกมณีเริ่มพูดตะกุกตะกัก

“มีเด็กหลังจากมีอะไรกันคืนนั้น เด็กอายุเท่าไหร่แล้ว ภัส กรณ์รู้เรื่องรึเปล่า” สายตาของคุณชลธีจริงจังมากขึ้น รู้สึกว่าผู้ หญิงคนนี้กำลังโกหก

มุกมณีกรอกตาไปมา พูดโกหก “เด็ก สองเดือนแล้วค่ะ

ประธานภัสกรณ์ เขาไม่ทราบค่ะ…” เห็นใบหน้าเย็นชาของ คุณชลธี มุกมณีเริ่มอยากรู้อยากเห็น “เด็กคนนี้เป็นลูกของ ประธานภัสกรณ์อย่างแน่นอน! ถ้าหากคุณไม่เชื่อ สามารถไป ตรวจDNAของพ่อได้ค่ะ!”

คุณชลธีขมึงตาจ้องมองที่มุกมณี ราวกับว่าจะดูจากใบหน้า

ของเธอว่ากําลังโกหกอยู่หรือไม่
มุกมณีพยักหน้าอย่างหมดหวัง กลัวว่าธุรกิจนี้จะหลุดลอยไป ถ้าหากบ้านหมื่นสาไม่ยอมรับในตัวเด็กคนนี้ แผนการของเธอ

ทั้งหมดก็จะพังทลาย!

“ลุงจริม ไปเชิญคุณหมอมาหน่อย” ชลธีสั่ง

ได้ยินคุณชลธีพูด หัวใจของมุกมณีก็ค่อยๆฟื้นขึ้นมาหน่อย บนใบหน้าปรากฏรอยยิ้มแห่งความพอใจ

ชลธีมองมุกมณีครู่หนึ่ง แล้วพูดออกมาอย่างสง่าผ่าเผย “คุณ มุกมณี ให้เด็กอยู่กับผมก่อน ผมจะโอนเงินจำนวนหนึ่งร้อย ล้านดอลลาร์เข้าบัญชีของคุณ หลังจากที่ผลตรวจออกมาแล้ว เงินนี้จะถูกโอนไปยังบัญชีของคุณโดยอัตโนมัติ

นัยยะของคำพูดนั้น ให้เงินกับเธอได้ แต่อย่าคิดจะเข้ามาร่วม

อยู่ในตระกูลหมื่นสา

หนึ่งร้อยล้านดอลล่าร์! ดวงตาที่เบิกโตด้วยความเหลือเชื่อ! โค้งคำนับอย่างตื่นเต้น “ขอบคุณค่ะคุณชลธี ขอบคุณค่ะคุณ ชลธี!”

คุณชลธีสังเกตเห็นความโลภและความตื่นเต้นอยู่ในสายตา

ของมุกมณี อดไม่ได้ที่จะเมินเฉย
ผู้หญิงคนนี้ ไม่คู่ควรที่จะได้เข้ามาในบ้านหมื่นสา แต่ว่าคุณ ชลธีก้มลงดูเด็กน้อยในอ้อมแขน รอยยิ้มที่ทำให้หลงรักบน ใบหน้า เด็กคนนี้ช่างน่ารักเสียจริง เหมือนภัสกรณ์อย่างกับ แกะ !

เอาหละ! ฉันมีเหลนชายแล้ว! คุณชลธีมองตุ๊กตาในมือด้วย ความรักถะนุถนอม

ในอพาร์ทเม้นต์เล็กๆในชิคาโก นีรชากำลังนอนพักอยู่บน

เตียง

น้ำตาแห้งหายไปแล้ว ระทมใจจากการที่เพิ่งสูญเสีย ความ สามารถในการรับรู้ความเจ็บปวด มือซีดทั้งสองข้างประสาน

กันลูบไปที่ท้องน้อย

ลูก ลูกจ๋าทำไมถึงหนีแม่ไป แม่ยังไม่ทันได้เห็นหน้าลูกเลย สักครั้ง…ลูกจ๋า ลูกสาวของฉัน ลูกหน้าตาเป็นอย่างไร เหมือน

แม่บ้างมั้ย

ระพินทร์เดินเข้ามา มีซุปไก่มาฝากแบบผู้สํานึกผิด “นีรชา ก

ขึ้นมากินซุปหน่อยเถอะ! ร่างกายเธออ่อนแอมากแล้ว ต้อง

ก๋ารุงซะหน่อย”

นีรชาพูดเล็กน้อย “ฉันไม่อยากิน” ไม่แม้แต่จะมองหน้าระพินทร์

เธอไม่พอใจพี่สาวของเธอและระพินทร์ เด็กเกิดมาแล้วเสีย ชีวิต นั่นคือฟ้าลิขิต เธอไม่โทษคนอื่น แต่ทำไม่ไม่ยอมให้เธอ ได้เห็นลูกแม้สักครั้ง เธออดทนลำบากอุ้มท้องลูกมาตั้งสิบ เดือน ทำไมไม่ให้เธอได้เห็นสักนิดก่อนที่จะดำเนินการต่อไป

พี่สาวบอกว่ากลัวว่าถ้าเธอเห็นแล้วจะช้ำใจ แล้วตอนนี้เธอ ไม่ได้ช้ำใจอย่างนั้นหรือ เธอฝันว่าได้เห็นลูก ถึงแม้จะแค่เสี้ยว วินาที … ได้เห็นว่าสุดท้ายแล้วลูกเป็นอย่างไรบ้าง ไม่อย่างนั้น เวลาไปสวรรค์ในอนาคต เธอจะจำลูกของเธอเองได้อย่างไร

ได้ยินว่าเป็นลูกสาว เป็นเด็กหญิงตัวน้อยที่เธอฝันถึงลูกสาว ตัวน้อยของแม่ แต่แม่ไม่ได้เห็นหน้าแม้สักนิด!

น้ำตาไหลออกมาจากดวงตา หมอนที่รองใต้ศีรษะนั้นเปียก ช่ม เสียใจจนแทบจะไม่สามารถหายใจได้!

จากนั้นไม่กี่วัน นีรชาก็ซูบผอมลงไปหลายกิโล น้ำหนักได้ ลดลงไปเท่าตอนก่อนที่จะตั้งครรภ์ นอนอยู่บนเตียงตลอด ร่า งบางๆ เหมือนคนที่ผอมบางจนเหมือนกระดาษ ขาวซีดและ บางจนดูน่ากลัว
“คุณชาย! ขอแสดงความยินดีด้วยครับ!” ภัสกรณ์เพิ่งจะกลับ ถึงบ้าน คนรับใช้ต่างเริ่มแสดงความยินดีต่อเขา

“ยินดีรี” ภัสกรณ์เลิกคิ้ว พูดแปลกๆ วันนี้เขาเพิ่งได้รับรายงาน จากเมืองC ยังไม่มีเงาของนีรชา รวมถึงคนที่พยายามขาย แหวนให้กับธวัล ก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย! ไม่พบเบาะแส อารมณ์ของเขาหนักอึ้ง

“คุณชาย คุณมีลูกแล้วครับ! เมื่อเช้ามีผู้หญิงคนหนึ่งอุ้มทารก มาที่หน้าบ้าน บอกว่าเป็นลูกของนายน้อย คุณชลธีให้ไป ดำเนินการตรวจ DNA แล้ว เด็กคนนั้นเป็นลูกของคุณจริงๆ” พ่อบ้านกล่าวด้วยความดีใจ

“ลูก?” ภัสกรณ์รู้สึกสับสน ตามพ่อบ้านไปที่ห้องนั่งเล่น

ชลธีและแม่นมกำลังหยอกล้อเล่นอยู่กับเด็ก พอเห็นภัสกรณ์ กลับมา คุณชลธีก็กวักมือเรียกอย่างมีความสุข “ภัสกรณ์ เหลน ของฉันช่างน่ารักน่าชังมาก เจ้าตัวเล็กของแก แกทำเรื่องที่ ทำให้ฉันมีความสุขมาก

ภัสกรณ์เดินเข้าไป เฝ้ามองดูลูกชายที่โผล่มาโดยไม่สามารถ อธิบายได้นี้

ดวงตาคมชัดที่ทั้งดำทั้งสว่างสุกใสคู่นี้ ส่วนของตาขาวมีสีฟ้าจางๆ ใสราวกับน้ำในทะเลสาบ ผิวขาวเนียนไม่มีตำหนิแม้ สักนิด ขนตาแต่ละเส้นร้อยเรียงกันเป็นระเบียบปกคลุมด้านบน อย่างสม่ำเสมอ จมูกโด่งได้รูป ริมฝีปากสีชมพูเผยอเปิดเล็ก น้อย มองดูเขาอย่างอยากรู้อยากเห็น

ทันใดนั้นจิตใจของภัสกรณ์ก็เบาบางลง ดวงตาที่หยิ่งยโส และเยือกเย็นก็ค่อยๆกลายเป็นอ่อนโยน ทารกน้อยดูเหมือน จะรับรู้ได้ถึงการเปลี่ยนแปลงไปในท่าทีของเขา ยิ้มกว้างให้กับ ภัสกรณ์!

หนึ่งในมุมที่อ่อนโยนที่สุดในหัวใจของภัสกรณ์ก็สัมผัสได้ใน ทันที ในชั่วขณะ เขาก็ตกหลุมรักเด็กคนนี้อย่างลึกซึ้ง นี่คือลูก ของเขา พลังพิเศษในใจบอกเขา นี่คือลูกชายของเขาอย่าง แน่นอน!

คุณชลธีซึ่งอยู่ด้านข้างกล่าวอย่างอิจฉาว่า “เจ้าตัวเล็ก เห็น พ่อเข้าหน่อยก็ยิ้มอย่างมีความสุขขนาดนี้! เมื่อครู่นี้ทวดอุ้ม เจ้าทำไมไม่เห็นยิ้มบ้างเลย” ใช้มือแตะที่ใบหน้าของเด็กน้อย อย่างเบามือ ช่างออเซาะขนาดนี้ใครจะทนไหว

ภัสกรณ์อุ้มทารกน้อยขึ้นมามองดูอย่างระมัดระวัง ยิ่งมอง ยิ่งรู้สึกรัก! ชลธียิ้มแล้วกล่าว “ดูสิ! เหมือนแกตอนเล็กๆมาก

เหมือนอย่างกับออกมาจากพิมพ์เดียวกัน!”
ภัสกรณ์รู้สึกคุ้นเคยกับเด็กคนนี้ ยิ่งมองดูยิ่งรู้สึกว่า เด็กคนนี้มี ส่วนคล้ายนีรชา มุมปากโค้งงอ รอยยิ้มที่เหมือนกับดวงจันทร์ เสี้ยวน้อย เหมือนกับนีรชามากเหลือเกิน

ภัสกรณ์หัวเราะเยาะตัวเอง ภัสกร แกบ้าไปแล้วรี! นิรชา เกลียดแกอย่างกับอะไร จะไปยอมมีลูกกับแกได้อย่างไร จะว่า ไป ลูกในท้องของเธอ ก็ไม่ใช่ลูกของแก เป็นของตาแก่อะไร

อุ้มทารกน้อยขึ้นมาด้วยความรัก เอาหน้าของเขาวางลงบน ใบหน้าที่อ่อนนุ่ม ภัสกรณ์พบว่าตัวเองหลงรักเด็กคนนี้เป็น อย่างมาก

ตกหลุมรักตั้งแต่วินาทีแรกที่เห็น

“ภัสกรณ์ ตั้งชื่อให้ลูกแกหน่อยสิ!” ชลธีอมยิ้มแล้วหอมที่

หน้าของเด็กน้อย

ภัสกรณ์ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ปาลแล้วกัน ให้ชื่อว่า ปาล”

ปาล หมื่นสา ชลธีคิดสักครู่แล้วส่ายหัว ชื่อนี้ไม่ดี ฟังดูไม่

ล้ำค่า

ภัสกรณ์มองขึ้นประสานสายตากับชลธี “เรียกว่า ปาล นั่นแหละครับ” ภัสกรณ์กับชลธีจ้องตากันสักครู่ เอาหละ เมื่อ เห็นว่าเด็กคนนี้ยังไงก็ได้มาเป็นเหลนของเขา ชื่อปาลก็ได้น่า

“ปาลน้อย ปาลเด็กดี รีบโตไวๆนะ! โตแล้วทวดจะพาไปเที่ยว รอบโลกเลย!” คุณทวดชลธีหยอกล้อกับเหลน ทันใดนั้นก็รู้สึก เศร้าเล็กน้อย “เฮ้อ! เหลนชาย กว่าเจ้าจะโตขึ้น ทวดก็แก่มาก แล้ว กลัวว่าอยู่ไม่ถึงเห็นเจ้าโตน่ะสิ!

ในขณะที่บรรยากาศเศร้าลงเล็กน้อย ภัสกรณ์ซึ่งยืนอยู่ข้าง โซฟามองไปที่ชลธี ซึ่งยังดูเศร้าอยู่บ้าง คุณปู่จริงๆแก่แล้ว ผม ขาวทั้งหัวแล้ว

“ภัสกรณ์ แกจะเล่นสนุกถึงเมื่อไหร่ เมื่อไหร่ถึงจะยอม

แต่งงาน” เสียงของชลธีดังขึ้น หลานชายคนนี้ชะล่าใจเกินไป 27แล้วยังไม่แต่งงานอีก เขาอยากฏมเหล้ามงคลของหลาน

ชาย!

“คุณปู่ครับ ไม่ต้องกังวลกับเรื่องนี้หรอก” ภัสกรณ์พูดอ่อยๆ

“ไม่ต้องกังวลอย่างนั้นหรือ ไม่ต้องกังวลหมายความว่าชีวิตนี้ แกจะไม่แต่งงานอย่างนั้นใช่ไหม!” ชลธีมีสีหน้าโกรธ “ลุงจริ เรื่องคัดเลือกภรรยาให้ภัสกรณ์ไปถึงไหนแล้ว ต้องให้ฉันเห็น

ผลภายในหนึ่งสัปดาห์นะ”
พ่อบ้านจริมเห็นคุณชลธีโกรธ จึงรีบตอบ “ผมได้เอารูปภาพ

ทั้งหมด 1,000รูปให้คุณชายดู แต่คุณชายก็ยังไม่พอใจคน ไหน หน้าก็ยังไม่อยากมองครับ

ถ้าอย่างนั้นก็รีบหาผู้หญิงมาอีก 1,000 คน หาผู้หญิงโสดทั้ง “ โลกมาให้หมด ให้มันเลือก!” เสียงแน่วแน่ของคุณแล

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ