ตอนที่ 166 อยากจะควบคลุม เธอ

ตอนที่ 166อยากจะควบคลุมเธอ

ถิรากำลังเดินมาตามทางมือของ เพื่อนร่วมงานที่ชี้มาพอเห็นนีรชาที่ ยืนอยู่ข้างประตูน้ำเสียงของเธอก็ แหลมขึ้นมา “นีรชา ไม่เจอกันตั้ง นานเธอก็ยังหน้าไม่อายเหมือน เดิม”

นีรชายืนตัวตรง หน้าซีดไปหมด แต่เสียงของเธอนั้นยังมีสติอยู่ “ถิร า ขอให้เธอพูดให้สุภาพหน่อย ให้ เกียรติคนอื่นก็คือการ ให้เกียรติตัวเอง!” ถิรายิ้มอย่างเยือกเย็น “ฮ่าๆ ตลก จริงๆ คนที่เป็นเมียน้อยอย่างเธอ ยังมีหน้ามาพูดเรื่องเกียรติกับฉัน? ถ้าพี่ชายฉันไม่มีเงินเธอจะอยู่กับพี่ ชายฉันเหนอ?รู้ทั้งรู้ว่าพี่ชายฉันมีคู่ หมั้นก็ยังจะมาแทรก ว่าเธอหน้าไม่ อาย

พูดน้อยไปด้วยซ้ำ!เธอมันไร้ยาง อายชัดๆ!

คนรอบข้างเดือดขึ้นมาทันที

นี่คืออะไรเนี่ย?คนที่มาหาเรื่อง ไม่ใช่เมียหลวงแต่เป็นน้องสาว?นี่ ก็โหดเกินไปละมั้ง? พรยศทนฟังไม่ไหวแล้วเขารีบ โทรไปหาผู้รักษาความปลอดภัยให้ ขึ้นมา

ขาของนีรชาสั่นไม่หยุด สายตา จิกไปทางถิรา “ถิรา ขอให้เธอ ทำความเข้าใจให้ถูกต้องนะ!คนที่ ตามตื้อฉันคือพี่เธอ กลางคืนดึกๆ มารอหน้าบ้านฉัน ไล่ยังไงก็ไม่ไป! เธอเอาเวลามาหาเรื่องที่นี่ทำไมไม่

ไปเตือนพี่ชายเธอให้เขา ไม่ต้องมาตามตื้อฉันอีก!”

นีรชาหัวเราะดังๆ“ฮ่าๆๆๆเธอสร้าง เรื่องต่อเลย!ฐานะของพี่ชายฉันจะ ตามตื้อเธอ?อย่าพูดให้ตัวเองได้ หน้าเลย เธอก็แค่เมียน้อย!ห้าปี ก่อนขายตัวแลกเงิน ห้าปีหลัง เปลี่ยนมาเป็นเมียน้อย!”

“พระเจ้า!ที่ผู้หญิงคนนี้พูดเป็น เรื่องจริงเหรอ?นีรชาเป็นเมียน้อย คนอื่นมาตลอด?”

คนที่อยู่รอบข้างเริ่มไม่นิ่งกันแล้ว

นีรชากัดริมฝีปากแน่นๆ เดินไป ตรงหน้านีรชาพูดทีละคำว่า “ถิรา ถ้าเธอกล้าก็พูดอีกครั้งดู”

ถิรามองไปทางนีรชาที่เตี้ยกว่าตัว เอง น้ำเสียงเต็มไปด้วยความดูถูก ทำไมจะไม่กล้าคิดว่าฉันไม่กล้า “ พูดเหรอ” “เพี้ยะ!”มีมือตบไปที่หน้าของถิรา แรงๆ สายตาของนีรชาเฉียบคม “ถิราเธอคิดว่าฉันยังเป็นนีรชาที่ โง่ๆในห้าปีก่อนเหรอ?เธอคิดว่าใส่ ร้ายฉันแล้วฉันก็จะอยู่นิ่งๆเหรอ? วันนี้ฉันตบเธอ ถ้าเธอไม่ยอม ก็ตบคืนมาเลย!หรือว่าแจ้งตำรวจ!”

เมื่อก่อนนีรชาก็เป็นเทควันโดสาย ดำตอนที่อยู่เมืองนอกห้าปีก็ได้ ออกกำลังกาย จัดการผู้ชายสาม คนคงจะลำบากนิดๆแต่ถ้ากับคุณ หนูแบบถิรา โทษทีนะ so easy !

ถิราไปจับแก้มของตัวเองที่ร้อนๆ เธอทำหน้าไม่น่าเชื่อ “นีรชาเธอ กล้าตบฉันเหรอ?” เธอซ่าจนชินแล้ว เคยโดนแบบนี้ เมื่อไหร่?เธอเดินขึ้นไปจะไปตบ นีรชา

พรยศทำตาให้ผู้ชายคนนึงใน หน่วยงาน ก็มีผู้ชายสองคนไปจับ ตัวถิราและในเวลาเดียวกันผู้รักษา ความปลอดภัยก็ได้มาถึง

พวกเขาผลักดันให้ถิราเดินออก

ไป

ถิรารู้สึกโมโหมากเธออ้าปากด่า ไม่หยุด “นีรชา เธอมันนางชั่ว!รอ ไว้ก่อน!เธอจะไม่ตายดีแน่ๆ!”

ถึงแม้ถิราจะโดนจับตัวออกไป แล้ว ทั้งบริษัทก็พูดกันทั่วแล้วว่า นีรชาคือมือที่สาม และโดนน้อง สาวของฝ่ายชายมาหาเรื่อง

“คุณพรยศ นี่คือ……นีรชาเอา ซองจดหมายที่เธอเตรียมไว้ให้กับ พรยศแล้วพูดเบาว่า

“นีรชา ฉันกำลังจะหาเธอพอดี” พรยศพูดแทรกเธอก่อน น้ำเสียง ของเขาแปลกมากเหมือนกำลัง อิจฉาเธอ “เมื่อกี้หัวหน้าปยตโทร มาหาฉัน บอกว่าโปรเจ็คที่ร่วมมือ กับบริษัทที.เอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ป ให้เธอรับผิดชอบทั้งหมด ต่อไป เธอคือคนที่รับผิดชอบโปรเจ็คนี้” “อะไรนะ?”นีรชาตกใจหมดเลย เรื่องที่รับผิดชอบโปรเจคแบบนี้ ส่วนใหญ่เป็นแต่หัวหน้าฝ่ายรับผิด ชอบ เธอก็แค่หัวหน้ากลุ่มเล็กๆเอง อีกอย่างเธอจะลาออกแล้วด้วย

พรยศถูที่แก้มของตัวเอง “ทาง บริษัทที.เอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ปขอ แบบนี้มา ภัสกรณ์เป็นคนโทรหาหัว หน้าปยตเอง”

พรยศตกใจหมดเลย เมื่อกี้นีรชา เรียกผู้หญิงคนนั้นว่า “ถิรา”ถิราฟัง แล้วเหมือนจะเป็นพี่น้องกับภัส กรณ์…..

“น้ำ ฉันอยากจะถามเรื่องส่วนตัว ของเธอหน่อย ถิราในเมื่อกี้คือน้อง สาวของภัสกรณ์ใช่ไหม?”พรยศ ถามออกมาอย่างลืมตัว พอถาม เสร็จก็รู้สึกว่าไม่ค่อยเหมาะสม “เธอจะไม่ตอบก็ได้ ไม่เป็นไร

นีรชาสูดหายใจเข้าลึกๆ “ใช่ ทาย ถูกแล้ว”

มองไปทางหน้าของพรยศที่ตก ตะลึง นีรชายิ้มอ่อนๆ “อีกอย่าง ถิร าก็ไม่ได้พูดโกหก ฉันเกี่ยวข้องภัส กรณ์จริงๆ”

พรยศไม่รู้จะทำตัวยังไงและไม่รู้ ว่าจะพูดอะไรต่อด้วยนีรชาเอาซองจดหมายลาออกไว้ ตรงหน้าเขา “นี่คือเอกสารลาออก ฉันขอลาออกอย่างเป็นทางการขอ ให้คุณอนุญาต”

พอพูดจบนีรชาก็รู้สึกว่าตัวเอง โล่งอกไปเลย

พรยศก็รู้สึกมึนงงแล้ว เขาคิดไป สักแป๊บแล้วพูดว่า “เรื่องนี้ เกี่ยวข้องกับบริษัทบริษัทที.เอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ปฉันต้องรายงาน กับหัวหน้าปยต เธอกลับไปทำงาน ต่อเลย”

นีรชาเดินผ่านสายตาที่แปลก ประหลาดของเพื่อนร่วมงาน แล้วไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตัวเอง แต่ยังนั่งไม่นานสายของพรยศก็ โทรมาหาเธอแล้ว “น้ำมาที่ห้อง ทำงานฉันหน่อย”

น่าจะอนุญาตละมั้ง นารีชารีบไป ที่ห้องทำงานพรยศ

“น้ำ หัวหน้าปยตไม่อนุญาตให้ เธอลาออก ตอนนี้เป็นช่วงสำคัญที่ ร่วมมือกับบริษัทที.เอส พร็อพเพอร์ ตี้กรุ๊ป ไม่สามารถเปลี่ยนคนช่วง กลางๆของงาน เดือนหน้าจะเพิ่ม เงินเดือนให้เธอ”ในใจของพรยศมี ความรู้สึกที่พูดไม่ถูก ตอนนี้เขา อยากให้นีรชาไปจากที่นี่มากๆ ถ้านีรชายังอยู่หน้าเขาจะได้เป็น หัวหน้าต่อไหมก็ไม่รู้ เพราะบริษัท ที.เอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ปเป็นเพื่อน ร่วมงานที่สำคัญมากที่สุดใน บริษัท

คำพูดคําเดียวของภัสกรณ์ก็ สามารถทําให้นีรชาบินขึ้นฟ้าทันที เลย

นีรชาขมวดคิ้ว “เป็นแบบนี้ได้ไง? ฉันยังไม่ได้เป็นพนักงานอย่าง ทางการ แค่ฉันกายไปสามวันก็ ถือว่าลาออกเองแล้วใช่ไหม?”

พรยศรีบสายมา อย่า!วงการนี้ แคบเกินไป ถ้าเธอทําแบบนี้ต่อไป จะหางานยังไง?ฉันว่าเธอไปหา ภัสกรณ์โดยตรงจะดีกว่านะ หัว หน้าปยตไม่ปล่อยเธออาจจะเป็น เพราะภัสกรณ์สั่งไว้”

ภัสกรณ์อีกแล้ว!ทำไมเขาคิดที่จะ มาควบคุมเธอตลอด?ชีวิตของเธอ ทำไมเขาต้องแทรกตลอดด้วย?

“หัวหน้าพรยศฉันขอลางานหนึ่ง ชั่วโมง ฉันจะไปหาภัสกรณ์ตอนนี้!”

นีรชาเดินไปทางบันไดหนีไฟแล้ว โทรหาภัสกรณ์ทันทีเลย “ภัส กรณ์ฉันรอคุณที่ร้านกาแฟสตาร์บัค ลงมาหาฉันเดี๋ยวนี้! พูดจบ ไม่รอภัสกรณ์ตอบเธอก็

วางสายเลย