ตอนที่ 105 เป็นผู้หญิงของฉัน
นีรชามองภัสกรณ์อย่างระแวดระวัง อยากจะถึงผ้าปูที่นอนขึ้นสูง คลุมตัวเองไว้ แต่ภัสกรณ์ใช้มือข้างหนึ่งดึงผ้าปูที่นอนไว้ ตัวกำยำ สูงใหญ่ก็โผเข้ามากดทับตัวเธอ
“คุณอย่ามาโดนตัวฉันนะ ! ” เธอผลักเขาออก
แต่เขากอดเธอไว้อย่างแน่น ” ฟังผมก่อน ! ”
เธอรู้สึกว่าถูกเขากอดแน่นจนเจ็บกระดูกไปทั้งตัว ถึงแม้จะรู้สึกว่า อากาศในช่วงหน้าอกจะถูกเขารัดแน่น เธอก็ยังตัวแข็งทื่ออยู่ ไม่ ขยับแม้แต่น้อย ปล่อยให้เขากอดเธอไว้ แต่ว่าสีหน้านิ่งเย็นชายิ่ง กว่าน้ำแข็งซะอีก : ” ภัสกรณ์ ปล่อยฉัน ”
“ผมไม่ปล่อย ! ” เขากอดเธอไว้ไม่ยอมปล่อย ทำท่าทางเหมือน เด็กงอแง
เธอรับรู้ได้ชัดเจนถึงลมหายใจของเขาที่ร้อนผ่าวพัดเบาๆอยู่ในหู ของเธอ แต่เขาไม่ได้ทำอะไร แค่กอดเธอไว้แน่นก็เท่านั้น กระซิบ เบาๆข้างหูเธอ : “ นีรชา เป็นแฟนผมได้ไหม ? ผมดูออกว่าคุณชอบ เจ้าปาลมาก คุณ อยู่กับผม อยู่กับปาล คิดว่าปาลเป็นลูกแท้ๆของ คุณ ได้ไหมครับ ? ” เธอได้ฟังประโยคนี้ ในใจกลับยิ่งโกรธขึ้นอีกครั้ง “คุณเอาปาล มากบีบบังคับฉันเหรอ ? “
“ไม่ใช่แบบนั้น !” เขาตวาดเบาๆ
“ แล้วเป็นแบบไหน ? ” เธอกดเสียงต่ำถาม ในอุณหภูมิของเสียง ถึงจุดเยือกแข็งไปแล้ว
ในที่สุด นีรชาก็ขัดขืนพยายามจะออกจากอ้อมกอด ผลักเขาอย่าง แรง “ คุณปล่อยฉันนะ ฉันเกลียดคุณ ! ”
เขาถูกเธอผลักออก รีบเอามือคว้าไว้ แต่ดึงได้แค่ผ้าปูที่นอนที่คลุม ตัวเธอ เธอดิ้นรนต่อสู้ ระหว่างที่ดึงรั้ง ผ้าปูที่นอนถูกดึงควากลงมา
เขาแค่คว้ามือไว้ได้ แต่แขนที่มีกำลังออกแรงดึง ทำให้ดึงนีรชาเข้า มาอยู่ในอ้อมกอดของตัวเองได้ แล้วพลิกตัว กดตัวเธอไว้อยู่บน เตียง
สายตาคู่นั้นของเขาจ้องมองนีรชาตกใจตาเป็นประกาย ที่กำลัง : ” เป็นอะไร ? ไม่ใช่ไม่เคยกอด ? ” หอบแฮ่กๆ : “
สบสายตากัน เธอโกรธจนหน้าแดงขึ้นมา สายตาโกรธประจันหน้า อายและโกรธถึงที่สุด เธออยากจะขัดขืนอีก แต่ร่างกายไม่มีกำลัง ได้แต่แน่นิ่งปล่อยให้กัสกรณ์ใช้หน้าอกกดทับเธอ ขยับตัวไม่ได้ เลย ภัสกรณ์มองดูเธอ เสียงของเขากดต่ำลงและมีมนต์สะกด เสียง แหบๆเล็กน้อย ” ผมไม่ได้ตั้งใจ คุณต่างหากที่อยากจะขัดขืนผม นีรชา คุณตั้งใจดึงดูดผม !
“ ภัสกรณ์ ! ” นีรชาตวาดด้วยความโกรธ “ คุณมันหน้าไม่อาย
จริงๆ ! ฉันดึงดูดคุณตั้งแต่เมื่อไร ฉันอยากจะให้คุณออกไปไกลๆ ยิ่งไกลยิ่งดี ! ”
เขาขมวดคิ้ว สายตาจับจ้องดวงตาเธออย่างลึกซึ้ง ” คุณเกลียดผม อย่างนั้นเหรอ ? แต่เมื่อก่อนคุณก็มีความรู้สึกไม่ใช่เหรอ ? คุณเองก็ รู้สึกชอบผม ครั้งเดียวกับหลายๆครั้งคงไม่ต่างอะไรหรอกมั้ง ? ”
“ ภัสกรณ์ ! ” เธอหน้าแดงจนเขาพูดต่อไม่ได้
“ ผมจําได้เมื่อก่อนมีหลายคืนที่ คุณนอนอยู่กับผมคุณก็ชอบมัน! “เขายิ้มร้ายๆ พูดออกมาอย่างโจ่งแจ้ง “ ไม่ใช่เหรอ ? ”
ใบหน้าของนีรชาแดงก่ำ แดงจนเลือดจะหยดออกมา เธอยื่นมือ ออกไป ปิดปากของภัสกรณ์ พูดเสียงสั่นๆ : “คุณ ไม่อนุญาตให้ คุณพูดจาเหลวไหลอีก ! ”
” ทำไมผมจะพูดไม่ได้ ? ” ภัสกรณ์พูดเสียงเบา มุมปากบางๆของ เขายิ้มอย่างหยอกล้อ “ ผมจะพูด จะพูดอีก ”
ในใจของนีรชาเจ็บจี๊ดขึ้นมาทันที ดูเหมือนจะยอมจำนน ดิ้นรน ผลัก เขา จูบของเขาเหมือนฝนตกอย่างฉับพลัน เขากอดเธอไว้ในอ้อม กอดอย่างแน่น ควบคุมแรงดันต่อสู้ของเธอ
” อ๊ะ ! ไม่ ” นีรชากรีดร้องออกมา น้ำตาอุ่นๆในปากของเขา เขาเงย หน้ามามองเธอด้วยความมึนงง พบว่าตอนนั้นเธอน้ำตาไหลรินเต็ม หน้า
นีรชาหันหน้าไปอีกทางหนึ่ง ไม่มองหน้าหล่อเหลาของภัสกรณ์ แต่ น้ำตาที่น่าอายก็ไหลลงตามแก้มของเธอ เธอเกลียดตัวเองว่าทำไม ถึงต้านทานการจู่โจมของภัสกรณ์ไม่ได้ สุดท้ายแล้วก็ยอมแพ้ ตลอด ตกอยู่ในการบุกรุกที่ร้อนแรงของเขา
เธอดูถูกตัวเธอเอง ! นีรชากัดปาก ทนไม่ไหวสะอื้นเสียงเบาๆ “ ฉัน ไม่ใช่โสเภณี ทำไมทำแบบนี้กับฉัน ! ”
ภัสกร มองเธอร้องไห้ รีบพลิกตัวกลับมา แล้วจับมือเรียวๆของ นีรชาไว้ ไม่พูดอะไร แค่ใช้ปากจูบไปที่ฝ่ามือของเธออย่างอ่อนโยน นีรชาตกใจ และดึงมือกลับ ภัสกรณ์พูดเสียงเบาว่า : ” ครับ ผมไม่ แตะต้องคุณ ! อย่าร้องไห้นะ ”
นีรชาอายจนตัวสั่นดึงผ้าห่มขึ้นมา อยากจะคลุมตัวไว้
ภัสกรณ์ช่วยเธอดึงขึ้นมาเอง คลุมไว้ กอดเธออย่างนี้ เพ่งมองหน้า เธอ มองเห็นตัวเองในเงาสะท้อนเล็กๆอย่างชัดเจนผ่านน้ำตาใน ดวงตาที่งดงามของเธอ ภัสกรณ์ไม่พูดอะไรอีก ได้แต่ก้มหัวลง จูบอย่างอ่อนโยนที่ฝ่ามือ ของนีรชา สักพัก เขาเงยหน้าขึ้นถามเธอ : ” นีรชา คุณลองคิด ทบทวนดู เป็นแฟนของผมไม่ดีเหรอ ?
เธอตกตะลึง เธอรู้ว่าเขาเป็นผู้ชายในฝันที่อยากจะแต่งงานด้วย ของสาวๆหลายๆคน แต่ว่า เธอเป็นคนเดียวที่ไม่คิดอย่างนั้น
หลังจากที่ผ่านเรื่องเลวร้ายมามากมาย เธอจะยอมรับเขาได้ อย่างไร ? เธอทำไม่ได้
เธอไม่ได้รักเขา ไม่เคยรักเขาเลย
เธอยากจน ต้อยต่ำ แต่จิตใจของเธอไม่ใช่สิ่งของ ที่ใครก็อยากจะ ซื้อไปได้ง่ายๆ หัวใจของเธอ มีเพียงผู้ชายคนเดียวที่สามารถครอบ ครอง นั่นก็คือสมภพ แน่นอน แน่นอนว่าไม่ใช่ภัสกรณ์ !
นึกถึงพี่สมภพ หัวใจของนีรชาก็เจ็บปวดขึ้นมาทันที ! ที่จริง เธอจะ มีชีวิตที่สุขสงบ เธอสามารถยืนต่อหน้าที่สมภพได้อย่างไร้กังวล เธอสามารถเป็นผู้หญิงที่มีความสุขได้ แต่ทั้งหมดนี้ ถูกภัสกรณ์ทำ มันพังทลายลงหมดแล้ว !
“ไม่ ! ฉันไม่ตกลง ! ”
ทั้งสองคนสบตากัน สักพัก ภัสกรณ์ก้มหัวลงมา พูดข้างๆหูนีรชา : ” แม้ว่าจะได้เห็นปาลทุกวัน ได้มีความสุขกับการเป็นแม่ คุณก็ไม่
ตกลงเห รอ ? ”
ลมหายใจร้อนฝาวของเขาอยู่ข้างๆหูของนิรชา ทำให้เธอรู้สึกตัว สั่นขึ้นมาอีก
“ ภัสกรณ์ ! ฉันขอเตือนคุณ ไม่ต้องเอาปาลมาบีบบังคับฉัน ! !นั่น คือลูกแท้ๆของคุณ ! คุณทำได้ยังไงที่เอาเด็กมาเป็นข้อต่อรอง ? คุณยังมีจิตใจเป็นมนุษย์อยู่ไหม ! นึกถึงเจ้าตัวเล็ก หัวใจของเธอก็ ปวดร้าว “
“แต่ว่าผมดูออกว่าคุณชอบปาลมาก ชอบออกมาจากใจจริง ! ลูกสาวของคุณก็จากคุณไปแล้ว คุณก็ถือว่าปาลเป็นลูกของตัวเอง ไม่ดีเหรอ ? ” ภัสกรณ์ตั้งใจพูดอย่างจริงจัง
นีรชาหยุดนิ่ง ปาล เธอก็ชอบเจ้าตัวเล็กน่ารักจริงๆ
ภัสกรณ์เห็นนีรชามีท่าทางผ่อนคลาย พูดต่ออีกว่า : “ ผมไม่สนใจ ว่าในใจของคุณไม่มีผม เพราะว่าผมก็ให้ชื่อเสียงฐานะกับคุณไม่ได้ ผมแต่งงานกับคุณไม่ได้ !” เขาพูดออกมาเบาๆ
เธอมองขึ้นมา “ ไม่มีตัวตนทั้งชีวิต แล้วคุณก็ไปแต่งงานกับผู้หญิง คนอื่นใช่ไหม ? แล้วฉันก็เป็นได้แค่ผู้หญิงร่วมรักกับคุณใช่ไหม ? ”
เขาตาค้าง จ้องเธอ “ ชื่อเสียงฐานะสำคัญมากเลยเหรอ ? ” อย่างน้อยเขาคิดว่า ไม่ใช่เรื่องสำคัญ !
คําถามที่เขาถามกลับมาเหมือนเป็นมีดทิ่มแทงลึกๆเข้าไปข้างใน หัวใจของนีรชา เจ็บปวดจนไม่สามารถหายใจได้
น้ำตาคลอเต็มเบ้าตา นีรชารีบหลับตาสนิททันที แต่บนแก้มของ เธอก็มีน้ำตาไหลพรากเต็มหน้าแล้ว
“นีรชา ! ” ภัสกรณ์แค่รู้สึกว่าเจ็บปวดทรมานอยู่ภายในใจ ก้มลง
จ้องมองเธอ
“ ภัสกรณ์ คุณทำไมต้องให้ฉันเป็นผู้หญิงของคุณให้ได้ ? คุณรัก ฉันไหม ? ” เขาถามกลับอย่างเย็นชา
เขาตื่นเต้นตกใจ
นีรชาหัวเราะกับตัวเอง เธอไม่เคยคาดหวังว่าจะได้รับความรัก แต่ เธอก็ไม่อยากจะกดขี่ย่ำยีศักดิ์ศรีของตัวเอง
ภัสกรณ์ยังคงนิ่งเงียบ เขาไม่ชอบให้ผู้หญิงพูดถึงเรื่องความรัก ดวงตาลึกลับของเขา กำลังลอยไปมาบนหน้าของเธอ และไม่มี แม้แต่แววตาของความอบอุ่น ลีกข้างในสายตาเยือกเย็นจดจ่อ ยิ่งดู ลึกลับมากขึ้นไปอีก แต่ความโค้งของริมฝีปาก กลับค่อยๆ ยกขึ้น * คุณต้องการความรักจากผม ? ”
“ ภัสกรณ์ คุณรู้ว่าผู้หญิงทุกคนต้องการความรัก ผู้หญิงทุกคน ต้องการฐานะชื่อเสียง ผู้หญิงทุกคนต้องการจะได้รับการดูแลเอาใจ ใส่ แม้แต่ฉันเองก็ไม่ยกเว้น ! ” ในที่สุดนีรชาก็พูดมันออกมา น้ำ เสียงแผ่วเบาเหมือนถูกลมพัดอยู่กลางอากาศ “ แต่ฉันต้องการใช้ ชีวิตอยู่กับคนที่ฉันรักและเขาก็รักฉัน ฉันไม่ยอมเป็นหญิงที่ไม่ เปิดเผย ”
ตั้งแต่แรกเริ่ม พวกเขาไม่ได้เริ่มต้นมาจากความรัก ทั้งหมด เป็นแค่ การแลกเปลี่ยนผลประโยชน์ทั้งนั้น !
“ ภัสกรณ์ คุณไม่ได้รักฉัน ฉันก็ไม่ได้รักคุณ ! ฉันเป็นผู้หญิงของ คุณไม่ได้หรอก ” เธอจ้องมองเขาอย่างจริงจัง เธอเองก็รู้ว่าคน อย่างเขาไม่มีความรู้สึกรัก เขาจะให้ความรักกับผู้หญิงได้อย่างไร ? เสือผู้หญิงไม่มีความรัก พวกเขาแค่ต้องการผู้หญิง แก้ขัดให้กับ ความต้องการของตัวเองเท่านั้น !
” ฉันก็ไม่รักคุณ ” ห้าคำสั้นๆง่ายๆ แต่กลับเจ็บลึกลงไปในหัวใจ ของภัสกรณ์ ภัสกรณ์ยิ้มเยือกเย็นออกมา ข่มเสียงต่ำ : “ ไม่มีทาง ได้ชื่อเสียงฐานะและความรัก แต่ว่าถ้าผมไม่ยินยอม คุณอย่าได้ หวังว่าจะเดินออกไปจากห้องนี้ ! ”
” คุณ ! ” น้ำตาไม่มีเสียงไหลออกมาจากตาที่ปิดสนิท นีรชาเศร้า โศกเสียใจหุบมุมปาก แสดงรอยยิ้มที่มีความทุกข์ออกมา : “ ภัส กรณ์ คุณทําไมต้องสร้างความลำบากใจให้ฉัน ? คุณอยากได้ผู้ หญิง สาวๆสวยๆเยอะแยะเต็มไปหมด ! ทำไมคุณต้องแกล้งฉันแบบ บทสนทนาจบลง นีรชาสูดหายใจเข้าลึกๆ พยายามระงับความเจ็บ ปวดของหัวใจที่เหมือนโดนมีดกรีด “ ฟอจากฉันไป ลูกสาวก็จากไป อีกคน ฉันไม่มีอะไรเหลืออยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว คุณอยากให้ฉัน เป็นผู้หญิงของคุณ ฉันอยู่ในสถานะไหนของคุณ ? ”
ตัวของภัสกรณ์สั่นทอนเล็กน้อย “ ผมเป็นอะไรกับคุณนั้นไม่ต้อง สนใจ คุณแค่ตอบตกลง เป็นผู้หญิงของผม
นีรชา มือแน่นทั้งสองข้าง ออกแรงเล็กน้อย กำมือไว้แน่น แต่ วินาทีนั้นพบว่าตัวเองไม่แรงแม้แต่จะกำมือเลย
ทำไมถึงไม่มีแรงนะ ทำไมถึงไร้ประโยชน์อย่างนี้ !
“ ถ้าฉันไม่ตกลงล่ะ ? ” นีรชากัดปากแล้วมองภัสกรณ์
” ” ถ้าคุณไม่ตกลง แผ่นซีดีของเมื่อวานจะถูกเผยแพร่ไปทั่วโลก ถ้า คุณไม่ตกลง คุณจะต้องโดนขังไว้ที่บ้านหลังนี้ตลอดชีวิต ออกไป ข้างไม่ได้แม้แต่ก้าวเดียว ถ้าคุณไม่ตกลง คุณจะต้องติดสารเสพติด งอมแงม เหมือนตายทั้งเป็น ! ” ภัสกรณ์พูดอย่างนิ่งๆ น้ำเสียงดุดัน สุดๆ!
” คุณ ! ” ในหัวของเธอพึมพำขึ้นมา ” คุณพูดอะไรนะ ? ”
” ผมพูดจริงทําจริง ! ” ท่าทางของเขานิ่งขรึมกว่าเดิม ” คุณอย่ามา ยั่วโมโหผมจะดีกว่า ! ” นีรชายิ้มอย่างเศร้าๆ ชมน้ำตาไว้ไม่ให้ไหลออกมา พูดกับเขาเบาๆ ว่า : “ ถ้าคุณกล้าทำอย่างนั้น ฉันจะเกลียดคุณไปตลอดชีวิต !
“ แล้วจะทำยังไง ? ” เขาดึงเธอไว้อย่างรุนแรง ก้มหัวลงกัดใบหู ของเธอ เขารู้ว่าจุดนั้นของเธอไวต่อความรู้สึกที่สุด ” คุณก็ลองสิ ! ดูว่าผมโกหกหรือเปล่า !
เสียงของเขา ต่ำและแหบ แต่กลับเยือกเย็นเข้ากระดูก
นีราทนไม่ไหวเรียกสติตัวเองขึ้นมา
เขาก้มมองเธอที่นิ่งเงียบ มือใหญ่ๆเชิดหน้าของเธอขึ้น “ ใช่ แบบนี้ ถึงเรียกว่าเชื่อฟัง เด็กดี ! ”
สายตาของเธอมองบนใบหน้าเขา ใบหน้านิ่งเย็นชา ดวงตาที่ ลึกลับดำเข้ม คิ้วหนาๆ แต่ก็แฝงด้วยความสง่างามขององค์ชาย
ในตาของนีรชาเยือกเย็นแต่แสดงอารมณ์ใจหวิว ผู้ชานคนนี้เป็นคู่ ปรับของตัวเองจริงๆเหรอ ?
ถึงแม้ว่าตอนนี้ อยากจะหนีไปให้ไกลจากเขามากๆ เกลียดเขามาก หัวใจก็เหนื่อยล้าลงด้วย เกลียดมากเท่าไรก็ยังน้อยกว่าหัวใจหวิวๆ นั้น แบบนั้นเหรอ ? * พอแล้ว ! ถ้าคุณเชื่อฟัง ผมสัญญาว่าจะลบคลิปนั้น คุณก็อาจจะ มีชีวิตอิสระ ! ออกไปไหนมาไหนได้ ไปทำงานได้ คบเพื่อนได้ อยู่ กับเจ้าปาลได้ทุกวัน ” ภัสกรณ์ พูดจูงใจเธอ
แผนการของภัสกรณ์ได้ผลแล้ว
นีรชาเงียบไม่พูดอะไร ปากสั่น ภัสกรณ์ตึงเธอเข้ามาในอ้อมกอด
อีกครั้ง
เธอขดตัวลง แต่ไม่ส่งเสียงอะไร
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ