Perfect Match!สามีเพอร์เฟ็กต์ของฉัน

ตอนที่ 102 คุกคามเธอ



ตอนที่ 102 คุกคามเธอ

ตอนที่ 102 คุกคามเธอ

สารเสพติด ? นีรชาทําตาโตทันที !

ผู้ชายน่ารังเกียจคนนี้ กล้าใช้สารเสพติดมาขู่เข็ญเธอ ?

* ภัสกรณ์ คุณมันไม่ใช่คน!” นีรชาโกรธแค้นอย่างมาก

* ถ้าหากคุณเชื่อฟังสักหน่อย ผมไม่อยากจะฉีดสารเสพติด เข้าไปในตัวคุณแน่ๆ ” ภัสกรณ์ลืมตาขึ้น ในดวงตาแหลมคม เต็มไปด้วยแรงอาฆาตแค้น “ ถ้าหาดคุณหนีไปอีก นีรชา อย่า หาว่าผมไม่เดือน! ”

“ ภัสกรณ์ ! อย่างนั้นก็อย่ารอช้า! ” ในใจนีรชาโศกเศร้า กระโจนเข้าไปหาภัสกรณ์ทันที กำหมัดแน่นทั้งสองข้าง จะ ต่อยไปที่เขาอย่างสุดกำลัง

ถ้าไม่ใช่ภัสกรณ์ พ่อจะตายหลังจากที่ผ่าตัดเสร็จได้ยังไง ? ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเขา ! ทั้งชีวิตของเธอ ครอบครัวเธอ ถูก ผู้ชายคนนี้ทำลายลงทั้งหมด!

นีรชา ผมขอเตือนคุณ ทำตัวสงบๆสักหน่อย ! ” มือของภัสกรณ์กำมือนีรชาที่กำลังจะง้างต่อยเขาไว้แน่น เตือนอย่าง

เฉยชา

ดวงตาแป๋วของนีรชาทั้งคู่จ้องภัสกรณ์อย่างโกรธแค้น : “ ภัส กรณ์ สักวันหนึ่ง คุณจะต้องได้ชดใช้กรรมที่คุณทำไว้ ! คุณจะ ได้รับบาปกรรมนั้น ! ”

ภัสกรณ์ยิ้มอย่างโอหังถึงขีดสุด : “ ได้สิ ผมจะคอยวันนั้น รอ ดูว่าสุดท้ายจะได้รับกรรมอย่างไร ! ”

มื้อเย็นก็ถูกภัสกรณ์ล็อคไว้ให้กินอยู่บนเตียง

อาหารอย่างกับติดอยู่ในป่า ภัสกรณ์สั่งให้นีรชากินให้หมด

กินให้หมด ถ้าไม่อย่างนั้น ” หางตาเจ้าเล่ห์ เหลือบมองคอ เสื้อของนีรชาที่เปิดกว้างไว้

นีรชาปิดคอเสื้อมิดชิด เงียบๆไม่พูดไม่จา ไม่กินต่อและก็ไม่

เถียงภัสกรณ์

นีรชาเงียบมาก เงียบจนสภาพแวดล้อมหดหู่ เงียบจนยิ่ง ทำให้คนรู้สึกสงสาร เหมือนตายทั้งเป็นยังไงอย่างนั้น
ภัสกรณ์ที่กำลังซดซุปอยู่ เห็นนีรชาในสภาพแบบนี้ คิ้วดำๆ หนาๆก็ขมวดขึ้น : “ นีรชา คุณคิดว่าทำแบบนี้แล้วจะทำให้ฉัน สงสาร อย่างนี้คุณซื่อบื้อมาก ! ”

นีรชายังคงไม่พูดอะไร และไม่ตอบโต้

ภัสกรณ์ดึงนีรชาเข้ามา ริมฝีปากที่ร้อนผ่าวประกบบนริมฝีปาก เธอ มือใหญ่ๆบีบปากของนีรชาให้อ้าค้างไว้ เอาซุปที่อยู่ใน ปากเขากรอกใส่ปาก รชา

เห็นว่านีรชากลืนซุปลงไป ภัสกรณ์จึงปล่อยมือที่บีบปากของ

เธอ

ทันใดนั้นนีรชาก็ไอสำลักออกมา : “ ภัสกรณ์ ! นายมัน

โรคจิต ! ”

ภัสกรณ์ใช้ลิ้นเลียปากอย่างพอใจ พูดเหมือนยังไม่มีความสุข อย่างเต็มที่ : “ ถ้าคุณไม่กิน อีกสักพักจะได้เห็นอะไรโรคจิตยิ่ง

กว่านี้ ! ”

ภัสกรณ์ผู้ชายคนนี้หยาบคายไม่มีที่สิ้นสุด นีรชารู้สึกหวาด กลัวจนกอดแขนตัวเองแน่น ไม่รู้ว่าภัสกรณ์จะเป็นคุ้มคลั่งอะไร

ขึ้นมาอีก
ภัสกรณ์กดกริ่งข้างๆเตียง : เรียกแม่ครัวเข้ามา

ผ่านไปสักพัก หญิงวัยกลางคนเดินตัวสั่นยิกๆเข้ามา

นีรชาขมวดคิ้ว : * ภัสกรณ์เขาจะทำอะไร ? ส่งสัญญาณบอก ให้แม่ครัวป้อนข้าวเธอ ? ”

สายตาที่เย็นชาของภัสกรณ์มองแม่ครัว : “วันนี้เธอเป็นคน

ทำอาหาร ? ”

หญิงวัยกลางคนตกใจหวาดกลัวสายตาของภัสกรณ์ เคย ได้ยินมาว่าคุณชายโมโหร้าย วันนี้เจอกับตัวแล้วจริงๆ

ตุ๊บ ! เสียงคุกเข่าลงกับพื้น : “ คุณชาย ใช่ค่ะวันนี้ฉันเป็นคน ทำอาหาร ”

ภัสกรณ์เหลือบมองนีรชา แล้วพูดกับแม่ครัว : “ ดูแล้วฝีมือ เธอไม่ค่อยดี อาหารที่เธอทำมา คุณนีรชาเขากินไม่ลงสักคำ เลย บอกมาสิ ควรจะต้องลงโทษเธอดีไหม ? ”

แม่ครัวกลัวจนก้มหัวขอโทษอย่างสุดชีวิต : “ คุณชาย คุณชาย ถ้าอาหารไม่อร่อย ฉันจะทำมาให้คุณนีรชาใหม่ค่ะ ฉัน อายุปูนนี้ ทนทรมานไม่ไหวแล้ว ! ”
ดวงตามืดดำของภัสกรณ์ระยิบระยับขึ้นมา : “ ทำใหม่ ? ทำ มาใหม่คุณนีรชาก็ไม่ยอมกิน เธอควรโดนลงโทษดีกว่า ไปให้ ลุงชูดีสามสิบที ”

คุณชาย ไม่ค่ะ ! คุณชาย เป็นความผิดฉัน อาหารที่ฉันทำไม่ ถูกปากคุณนีรชา ครั้งหน้าฉันจะจำไว้ ตีสามสิบที ฉันทนไม่ไหว จริงๆค่ะคุณชาย ! ” แม่ครัวก้มหัวขอโทษไม่หยุด ร้องไห้น่า สงสาร

เห็นภัสกรณ์ไม่ตอบโต้อะไรแม้แต่น้อย แม่ครัวก็รีบไปเกาะ ขานีรชา ดึงชายกระโปรงของเธอขอโทษอย่างสุดชีวิต : “ คุณ นีรชา คุณช่วยขอร้องคุณชายให้ฉันหน่อยนะคะ ! ฉันอายุปูนนี้ จะทนโดนตีสามสิบครั้งไหวได้ยังไง ! คุณหนู ขอร้องล่ะ ! ”

ผู้ชายน่ารังเกียจ ! กล้าใช้แม่ครัวมาขู่ฉัน!

นีรชาเอ่ยปากกัดฟันพูด : “ ภัสกรณ์ นอกจากจะขู่ฉันแล้วคุณ

ยังจะทำอะไรอีก ? ”

ภัสกรณ์นั่งยกขาสองข้างอย่างชิวๆ : “ใช่ นอกจากจะข่มขู่ แล้ว ผมไม่มีฝีมือด้านอื่น นีรชาคุณก็ลองดูเอาแล้วกัน ! วันนี้ คุณไม่กินข้าว แม่ครัวคนนี้ก็ต้องโดนแซ่ ! มื้อไหนคุณไม่กิน ข้าว แม่ครัวที่ทำอาหารมื้อนั้นจะต้องโดนตี ! ”
นีรชาเงียบ ไม่มีอะไรจะพูด !

หยิบตะเกียบขึ้นมา เธอคีบอาหารที่อยู่บนโต๊ะ เข้าในปาก อย่างไม่พอใจ

ภัสกรณ์แสดงรอยยิ้มพึงพอใจออกมา พูดกับแม่ครัวที่ยังก้ม

หัวขอโทษไม่หยุด : “ออกไปได้แล้ว ! ”

หญิงสาววัยกลางคนเหมือนได้รับคำสั่งจากสวรรค์ รีบวิ่ง ล้มลุกคลุกคลานออกไป กลัวว่าถ้าช้ากว่านี้อีกก้าวเดียว จะถูก แซ่ดีจริงๆ

นีรชากินอย่างระบายความโกรธ ไม่สนใจภาพลักษณ์ของตัว เองเลย เขมือบเข้าปาก ทั้งที่เธอไม่อยากกินเลย ตอนนี้การ

กินอาหารกลายเป็น เรื่องการเอาชนะอีกฝ่าย

“ กินช้าๆ เดี๋ยวสำลัก ” ภัสกรณ์ยังแกล้งทำเป็นคนดีส่งแก้ว

น้ำให้เธอ

นีรชาปัดมืออย่างแรง น้ำแก้วนั้นกระเด็นใส่กางเกงของภัส

กรณ์ทั้งหมด !


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ